(1999) 1 ΑΑΔ 145
[*145]29 Ιανουαρίου, 1999
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΡΦΙΤΗΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΝΔΡΕΑ Σ. ΚΟΙΛΙΑΡΗ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9262)
Έφεση — Νέα μαρτυρία — Αίτηση για προσαγωγή — Οι τρεις όροι που πρέπει να ικανοποιηθούν — Ο πρώτος όρος είναι ότι η μαρτυρία δεν μπορούσε με εύλογη επιμέλεια να εξασφαλισθεί ενώπιον της πρωτόδικης διαδικασίας.
Οι εφεσίβλητοι καταχώρησαν αίτηση με την οποία αξιώνουν όπως τους επιτραπεί η προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας που δεν ήταν διαθέσιμη κατά την ακρόαση της αγωγής και η οποία προέκυψε μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης. Συγκεκριμένα οι εφεσίβλητοι ζητούσαν όπως προσκομίσουν μαρτυρία από δύο χρηματοδοτικούς οργανισμούς, τη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Στροβόλου και την Τράπεζα Κύπρου, για τα ακριβή ποσά που ο εφεσείων όφειλε κατά το χρόνο που έγινε η τελευταία πληρωμή, καθώς και για τα ποσά που εξακολουθούσε να οφείλει, δυνάμει υποθηκών που εβάρυναν επίδικο κτήμα. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας είχε προηγουμένως εκδώσει διάταγμα ειδικής εκτέλεσης πωλητηρίου εγγράφου και μεταβίβασης του επίδικου κτήματος στο όνομα των εφεσιβλήτων-εναγόντων. Ο εναγόμενος εφεσίβαλε την απόφαση και οι ενάγοντες καταχώρησαν αντέφεση.
Αποφασίστηκε ότι:
Οι τρεις όροι που θα πρέπει να ικανοποιούνται πριν επιτραπεί να δοθεί περαιτέρω μαρτυρία ενώπιον του Εφετείου είναι:
1. Η προσαγωγή της συγκεκριμένης μαρτυρίας δεν μπορούσε, με εύλογη επιμέλεια, να εξασφαλισθεί ενώπιον της πρωτόδικης διαδικασίας.
2. Η μαρτυρία θα πρέπει να είναι τέτοια που αν δοθεί, πιθανόν να [*146]έχει σοβαρή επίδραση στο αποτέλεσμα της υπόθεσης, ανκαι δεν είναι ανάγκη να είναι αποφασιστικής σημασίας.
3. Η μαρτυρία θα πρέπει να είναι προφανώς αξιόπιστη.
Στην παρούσα υπόθεση δεν ικανοποιήθηκε ο πρώτος όρος. Από την ένορκη δήλωση του διευθυντή των εφεσιβλήτων, που συνοδεύει την αίτηση, είναι φανερό ότι όχι μόνο η μαρτυρία που σκοπείται να παρουσιαστεί ήταν εύκολα προσιτή στους εφεσίβλητους, αλλά γνώση περί αυτής αποκάλυψε και ο ίδιος.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Pourikkos (No.2) v. Mehmed Fevzi (1962) C.L.R. 283,
Mobil Oil Cyprus Ltd v. Ellinas and Others (1987) 1 C.L.R. 1,
Tziannaros v. Kamelaris (1988) 1 C.L.R. 188,
Ladd v. Martial [1954] 3 All E.R. 745,
Trifonides v. Alpan (Taki Bros) Limited and Another (1987) 1 C.L.R. 479.
Aίτηση.
Aίτηση από τους εφεσίβλητους με την οποία ζητούν να τους επιτραπεί η προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας που δεν ήταν διαθέσιμη κατά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης.
Α. Παντελίδης, για τους Aιτητές-Eφεσίβλητους.
Ν. Πελίδης, για τον Kαθ’ ου η αίτηση-Eφεσείοντα.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Στις 30.6.1994 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε διάταγμα ειδικής εκτέλεσης πωλητηρίου εγγράφου και μεταβίβασης του επίδικου κτήματος και εγγραφής του στο όνομα των εναγόντων. Ήταν όρος του διατάγματος ότι τα ενυ[*147]πόθηκα χρέη που εβάρυναν το πιο πάνω κτήμα θα εξοφλούνταν, ενώ θα καταβαλλόταν κάθε οφειλόμενο υπόλοιπο και θα μεταβιβάζονταν και εγγράφονταν επ’ ονόματι του εναγόμενου δύο καταστήματα όπως προνοούσε το πωλητήριο έγγραφο. Ο εναγόμενος εφεσίβαλε την εκδοθείσα απόφαση και οι ενάγοντες καταχώρησαν αντέφεση.
Οι εφεσίβλητοι καταχώρησαν επίσης αίτηση με την οποία αξιώνουν όπως τους επιτραπεί η προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας που δεν ήταν διαθέσιμη κατά την ακρόαση της αγωγής και η οποία προέκυψε μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης. Στην ένορκη δήλωση του διευθυντή των εφεσιβλήτων Στέλιου Κοιλιάρη που συνοδεύει την αίτηση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι κατά την ακρόαση της υπόθεσης οι εφεσίβλητοι δεν γνώριζαν το ακριβές ποσό που ο εφεσείων όφειλε δυνάμει των υποθηκών που εβάρυναν το επίδικο ακίνητο, πληροφορία που απέκτησαν μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης.
Οι εφεσίβλητοι ζητούν όπως προσκομίσουν μαρτυρία από δύο χρηματοδοτικούς οργανισμούς, τη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Στροβόλου και την Τράπεζα Κύπρου, για τα ακριβή ποσά που ο εφεσείων όφειλε κατά το χρόνο που έγινε η τελευταία πληρωμή, καθώς και για τα ποσά που εξακολουθεί να οφείλει μέχρι σήμερα.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ειδοποίηση ένστασης και την οποία υπογράφει ο εφεσείων, γίνεται αναφορά στη μαρτυρία ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου του Στέλιου Κοιλιάρη ο οποίος καταθέτοντας ισχυρίστηκε ότι προέβη σε έρευνα στο Κτηματολόγιο και πληροφορήθηκε ότι το επίδικο κτήμα βαρυνόταν με υποθήκη για ποσό £23.000 προς όφελος της Σ.Π.Ε. Στροβόλου και £21.600 προς όφελος της Τράπεζας Κύπρου.
Οι αρχές που διέπουν την προσαγωγή νέας μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου έχουν αναπτυχθεί σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων που αρχίζουν από πολύ παλιά (βλέπε μεταξύ άλλων σελ. 484, Pourikkos (No.2) v. Mehmed Fevzi, 1962, C.L.R. 283, Mobil Oil Cyprus Ltd v. Ellinas and Others (1987) 1 C.L.R. 1, Tziannaros v. Kamelaris (1988) 1 C.L.R. 188).
Η νομολογία έχει αναπτύξει τρεις όρους που θα πρέπει να ικανοποιούνται πριν επιτραπεί να δοθεί περαιτέρω μαρτυρία ενώπιον του Εφετείου. Θα πρέπει να αποδειχθεί ότι δεν μπορούσε με εύλογη επιμέλεια να εξασφαλιστεί η προσαγωγή της συγκεκριμένης μαρτυρίας ενώπιον της πρωτόδικης διαδικασίας. Η μαρτυρία [*148]θα πρέπει να είναι τέτοια που αν δοθεί, πιθανόν να έχει σοβαρή επίδραση στο αποτέλεσμα της υπόθεσης, άνκαι δεν είναι ανάγκη να είναι αποφασιστικής σημασίας. Τέλος η μαρτυρία θα πρέπει να είναι τέτοια που να τεκμαίρεται ότι θα γίνει πιστευτή ή, με άλλα λόγια, θα πρέπει να είναι προφανώς αξιόπιστη, άνκαι δεν χρειάζεται να είναι αδιάσειστη (βλέπε Ladd v. Martial [1954] 3 All E.R. 745, 748 και Trifonides v. Alpan (Taki Bros) Limited and Another (1987) 1 C.L.R. 479).
Στην παρούσα υπόθεση ο πρώτος όρος δεν ικανοποιείται. Η μαρτυρία που σκοπείται να παρουσιαστεί όχι μόνο ήταν εύκολα προσιτή στους εφεσίβλητους, αλλά γνώση περί αυτής αποκάλυψε ο Κοιλιάρης, το πρόσωπο του οποίου η ένορκη δήλωση συνοδεύει την αίτηση. Καταθέτοντας κατά την κύρια εξέταση αναφέρει:
“Εκείνο που έχω επιβεβαίωση είναι το ποσό της υποθήκης. Από έρευνα που έκαμα στο Κτηματολόγιο, το ακίνητο παραμένει σήμερα υποθηκευμένο για £44.600· είναι £23.000 προς όφελος της Σ.Π.Ε. Στροβόλου και £21.600 προς όφελος της Τράπεζας Κύπρου”.
Στη συνέχεια μάλιστα κατάθεσε και σχετικό πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας που εξασφάλισε από το Κτηματολόγιο.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα ισχυρίστηκε επίσης ότι η περαιτέρω μαρτυρία είναι αναγκαία και για ένα ακόμα λόγο. Για να γνωρίζει ο εφεσείων το ακριβές ποσό που θα έπρεπε να καταβάλει προς εξόφληση της υποχρέωσης που του επέβαλε η πρωτόδικη απόφαση.
Ούτε ο λόγος αυτός ευσταθεί. Κατ’ αρχήν η προσαγωγή νέας μαρτυρίας επιτρέπεται μόνο για τους σκοπούς της δευτεροβάθμιας διαδικασίας και την έκδοση απόφασης και όχι για την πληροφόρηση ενός των διαδίκων, που έχει εν πάση περιπτώσει και άλλους τρόπους γνώσης. Εξ άλλου εδώ το θέμα είναι καθαρής αριθμητικής. Ακόμα κι’ αν διδόταν μαρτυρία περί του οφειλόμενου ποσού, η μαρτυρία αυτή θα ήταν ανασφαλής, αφού μέχρι την έκδοση της απόφασης το ποσό θα μεταβαλλόταν και πάλιν.
Ενόψει των πιο πάνω δεν έχουμε άλλη εκλογή παρά να απορρίψουμε την παρούσα αίτηση με έξοδα εναντίον των αιτητών όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο