(1999) 1 ΑΑΔ 257
[*257]26 Φεβρουαρίου 1999
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ ΠΙΣΣΟΥΡΙΟΥ,
Εφεσείων-Εναγόμενος,
ν.
GOLDEN HAND CO LIMITED,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10272)
Έφεση — Καταχώρηση περιγραμμάτων αγορεύσεων — Αίτηση για παράταση προθεσμίας για υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων — Κανονισμός 12 του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996 — Διακριτική ευχέρεια Εφετείου — Παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη.
Ο αιτητής ισχυρίσθηκε ότι η παράλειψη καταχώρησης της γραπτής του αγόρευσης, οφείλετο σε λάθος της γραμματέως του γραφείου των δικηγόρων που τον εκπροσωπούσαν, η οποία εκ παραδρομής σημείωσε ότι η γραπτή αγόρευση του θα έπρεπε να καταχωρηθεί μέχρι τις 16.12.98 αντί μέχρι τις 6.12.98. Η γραπτή αγόρευση είχε ήδη ετοιμαστεί και σχετικό αντίγραφο επισυνάφθηκε στην παρούσα αίτηση που καταχωρήθηκε στις 25.12.98, με την οποία ζητείται παράταση για την καταχώρηση της γραπτής αγόρευσης.
Οι καθ’ ων η αίτηση έφεραν ένσταση στην αιτούμενη παράταση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το θέμα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση, διέπεται από τον Κανονισμό 12 του Περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβασίμων Εφέσεων) Προδικαστικό Κανονισμό του 1996.
2. Η ορθή απονομή της δικαιοσύνης επιβάλλει τη διάγνωση των δικαιωμάτων των διαδίκων μέσα σε εύλογα χρονικά πλαίσια. Τού[*258]το εξυπακούει ότι οι διαδικαστικές προθεσμίες που καθορίζονται πρέπει να τηρούνται με προσοχή.
3. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να επιτρέψει παράταση για την καταχώρηση εγγράφων αγορεύσεων δεν υποδηλεί ότι η εξουσία αυτή μπορεί να εξασκηθεί υπέρ του αιτητή σε κάθε περίπτωση.
4. Σε αίτηση για παράταση καταχώρησης περιγραμμάτων αγορεύσεων εξετάζεται και αποτιμάται το σύνολο των γεγονότων μέσα στο πρίσμα των συμφερόντων της δικαιοσύνης.
5. Η καθυστέρηση ακόμα και μερικών μηνών που οφείλεται σε αλλαγή δικηγόρου, μπορεί να δικαιολογήσει την παράταση, αφού ελλείπει η πρόθεση εγκατάλειψης της διαδικασίας που είναι αφ’ εαυτής αποφασιστική για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.
6. Στην παρούσα υπόθεση, η όλη συμπεριφορά των δικηγόρων του αιτητή, δεν υποδηλεί καθυστέρηση που μπορούσε να εξισωθεί με αδιαφορία ή πρόθεση καταστρατήγησης των Κανονισμών, ούτε και έλλειψη ενδιαφέροντος για την προώθηση της έφεσης.
7. Η παράταση της προθεσμίας δεν μπορεί να επηρεάσει ανεπανόρθωτα τα ουσιαστικά δικαιώματα των εφεσιβλήτων.
8. Ο χρόνος για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης παρατείνεται για 7 μέρες.
Η αίτηση επιτράπηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Βαρδιάνος v. Richards (1998) 1 A.A.Δ. 698,
Δήμος Στροβόλου v. Γιασεμίδου (1997) 3 A.A.Δ. 104,
Δημοκρατία v. Χριστοδούλου (1997) 3 A.A.Δ. 241,
Άλκης Χ. Χ”Κυριάκος (Μπισκότα Φρου-Φρου) Λτδ v. Terzian Trading House Ltd (1998) 1 A.A.Δ. 102.
Aίτηση.
Aίτηση με την οποία ο εφεσείων ζητά παράταση χρόνου για κα[*259]ταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης του.
Γ. Γεωργιάδης με Αλ. Ιωαννίδη, για τον Eφεσείοντα.
Α. Ζαχαρίου, για τους Eφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
(α) Τα γεγονότα
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά παράταση χρόνου για την καταχώριση του περιγράμματος της γραπτής του αγόρευσης. Είναι η θέση του αιτητή ότι οι δικηγόροι του παρέλειψαν να καταχωρίσουν τη γραπτή τους αγόρευση, σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες του Δικαστηρίου μέχρι τις 6/12/98 και τούτο γιατί εκ παραδρομής, υπάλληλος-γραμματέας του γραφείου των δικηγόρων του είχε σημειώσει ότι η γραπτή αγόρευση του αιτητή θα έπρεπε να καταχωρηθεί μέχρι τις 16/12/98 αντί μέχρι τις 6/12/98. Η γραπτή αγόρευση των δικηγόρων του είχε ήδη ετοιμαστεί και σχετικό αντίγραφο επισυνάφθηκε στην παρούσα αίτηση που καταχωρήθηκε στις 25/12/98, με την οποία ζητείται παράταση για την καταχώριση της γραπτής αγόρευσης. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω παράλειψη “συνιστά καλόπιστο λάθος και προκύπτει εκ παραδρομής και/ή φόρτου εργασίας”.
Οι καθ’ων η αίτηση φέρουν ένσταση στην αιτούμενη παράταση και ισχυρίζονται ότι,
(α) Το λάθος δικηγορικού υπαλλήλου δεν αποτελεί εύλογη αιτία για την παράταση του χρόνου καταχώρισης της αγόρευσης και
(β) Παραβλάπτονται τα δικαιώματα των καθ’ων η αίτηση και προξενείται αδικία στο αντικείμενο της έφεσης.
Προς υποστήριξη των ισχυρισμών τους οι καθ’ων η αίτηση επικαλέστηκαν την απόφαση Βαρδιάνος ν. Richards (1998) 1 A.A.Δ. 698 στην οποία τονίστηκε ότι ο διάδικος δεν μπορεί να επικαλείται το λάθος, αμέλεια ή παράλειψη του δικηγόρου του για να πε[*260]τυχαίνει την παράταση προθεσμιών και την αναγέννηση δικαστικών διαδικασιών που θα αποτελούσε ένα εύσχημο τρόπο υπερφαλάγγισης των δικονομικών διατάξεων.
(β) Η νομική πλευρά
Ο Κανονισμός 12 του Περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβασίμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996 προνοεί ότι,
“Η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης.”
Η ορθή απονομή της δικαιοσύνης επιβάλλει τη διάγνωση των δικαιωμάτων των διαδίκων μέσα σε εύλογα χρονικά πλαίσια. Τούτο εξυπακούει ότι οι διαδικαστικές προθεσμίες που καθορίζονται πρέπει να τηρούνται με προσοχή.
Η διακριτική ευχέρεια που έχει το Δικαστήριο να επιτρέψει παράταση για την καταχώριση εγγράφων αγορεύσεων δεν υποδηλεί ότι η εξουσία αυτή μπορεί να εξασκηθεί υπέρ του αιτητή σε κάθε περίπτωση. Από τη συμμόρφωση προς τα χρονοδιαγράμματα καταχώρισης εγγράφων αγορεύσεων εξαρτάται η απρόσκοπτη και γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης που είναι άμεσα συνυφασμένη με το κύρος της.
Οι διαστάσεις του Κανονισμού 12 εξετάστηκαν στην υπόθεση Δήμος Στροβόλου ν. Μάρως Γιασεμίδου (1997) 3 A.A.Δ. 104, όπου οι εφεσείοντες, που είχαν διαταχθεί να καταχωρίσουν το περίγραμμα αγόρευσης τους μέχρι τις 22/10/96, παρέλειψαν να το πράξουν λόγω άγνοιας ή παρανόησης του Κανονισμού. Το περίγραμμα αγόρευσης καταχωρήθηκε στις 11/11/96, δηλαδή 20 μέρες αργότερα. Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού τόνισε ότι όταν η έφεση δεν έχει ακόμα απορριφθεί δεν υπεισέρχεται λόγος ο οποίος μπορεί να αποκλείσει την εφαρμογή των προνοιών του Κανονισμού 12 και αφού έλαβε υπόψη ότι ο Κανονισμός 12 βρίσκεται σε αρμονία με τις πρόνοιες της Διαταγής 57, θεσμός 2 που επιτρέπει τη δυνατότητα παράτασης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η προθεσμία καταχώρισης εγγράφων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί εφόσον με την επιτρεπόμενη χαλάρωση δεν υπονομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης. Ανκαι η άγνοια ή η παρανόηση ενός Κανονισμού δεν [*261]αποτελεί αφ’ εαυτού δικαιολογία για τη μη συμμόρφωση προς τις σχετικές προθεσμίες, το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την αίτηση για παράταση αφού οι εφεσείοντες δεν αδράνησαν για “οποιοδήποτε σημαντικό χρονικό διάστημα, ούτε επέδειξαν ουσιαστική αδιαφορία για την προώθηση της έφεσης τους”.
Η πιο πάνω απόφαση υιοθετήθηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου (1997) 3 A.A.Δ. 241 όπου τονίστηκε ότι σε μια αίτηση για παράταση καταχώρισης περιγραμμάτων αγορεύσεων εξετάζεται και αποτιμάται το σύνολο των γεγονότων μέσα στο πρίσμα των συμφερόντων της δικαιοσύνης. Στην πιο πάνω υπόθεση η προθεσμία για την υποβολή των περιγραμμάτων αγορεύσεων έληγε στις 4/3/97. Οι εφεσείοντες κατεχώρησαν, 24 μέρες αργότερα, παράλληλες αιτήσεις για την παράταση του χρόνου που είχε καθοριστεί για την υποβολή των περιγραμμάτων. Το Ανώτατο Δικαστήριο βρήκε ότι ο φόρτος εργασίας που είχε να αντιμετωπίσει η δικηγόρος της Δημοκρατίας μετά την επιστροφή της στα καθήκοντα της από άδεια ασθενείας και η αβεβαιότητα σχετικά με τα στοιχεία που ήταν αναγκαία για την ετοιμασία των περιγραμμάτων αγορεύσεων, ήταν παράγοντες που δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ως ενδείξεις αδιαφορίας για προώθηση των εφέσεων.
Έχει επίσης αποφασιστεί ότι καθυστέρηση ακόμα και μερικών μηνών που οφείλεται σε αλλαγή δικηγόρου, μπορεί να δικαιολογήσει την παράταση για την καταχώριση περιγραμμάτων αγορεύσεων, αφού ελλείπει η πρόθεση εγκατάλειψης της διαδικασίας που είναι αφ’ εαυτής αποφασιστική για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου (Άλκης Χ. Χ” Κυριάκος (Μπισκότα Φρου-Φρου) Λτδ. ν. Terzian Trading House Ltd (1998) 1 A.A.Δ. 102).
Η επίκληση εκ μέρους των καθ’ων η αίτηση της απόφασης Βαρδιάνος ν. Richards άνκαι τονίζει την υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις χρονικές προθεσμίες, εντούτοις διαφοροποιείται από την παρούσα διαδικασία αφού στην πιο πάνω υπόθεση επιζητείτο η επαναφορά της έφεσης που είχε ήδη απορριφθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ. 13(ε) του Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996.
Στην παρούσα περίπτωση η προθεσμία καταχώρισης της γραπτής αγόρευσης του εφεσείοντος έληγε στις 16/12/98. Η αίτηση για την παράταση του χρόνου καταχώρισης της αγόρευσης καταχωρήθηκε εννιά μέρες αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 25/12/98. Στη σχετική αίτηση επισυνάφθηκε και αντίγραφο της γραπτής αγόρευσης του εφεσείοντος. Η όλη συμπεριφορά των δικηγόρων του [*262]αιτητή δεν υποδηλεί καθυστέρηση που μπορούσε να εξισωθεί με αδιαφορία ή πρόθεση καταστρατήγησης των Κανονισμών, ούτε και έλλειψη ενδιαφέροντος για την προώθηση της έφεσης. Επιπρόσθετα μπορεί να λεχθεί ότι οι δικηγόροι του εφεσείοντος δεν επέδειξαν αδράνεια σε βαθμό που θα ήταν δικαιολογημένη η απόρριψη της αίτησης.
Έχοντας υπόψη και τη διαπίστωση ότι η παράταση προθεσμίας δεν μπορεί να επηρεάσει ανεπανόρθωτα τα ουσιαστικά δικαιώματα των εφεσιβλήτων, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έγκριση της αίτησης είναι δικαιολογημένη.
Ο χρόνος για την υποβολή του περιγράμματος αγόρευσης του εφεσείοντος παρατείνεται για 7 μέρες. Μετά την καταχώριση του περιγράμματος αγόρευσης του εφεσείοντος θα καταχωρηθεί το περίγραμμα των εφεσιβλήτων μέσα στις προθεσμίες που καθορίζει ο σχετικός Κανονισμός του 1996. Οταν συμπληρωθεί η καταχώριση των περιγραμμάτων, η έφεση θα οριστεί για ακρόαση. Ο εφεσείων καταδικάζεται στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
H αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο