(1999) 1 ΑΑΔ 443
[*443]31 Μαρτίου, 1999
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
E.G. FALEKKOS LTD,
Εφεσείοντες,
ν.
REANA MANUFACTURERS LTD,
Eφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10235)
Πολιτική Δικονομία — Λανθασμένο όνομα διαδίκου στην αγωγή (misnomer) — Διόρθωση — Μπορεί να επιτευχθεί κατ’ επίκληση της εξουσίας η οποία δίδεται στο Δικαστήριο από τη Δ.25 θ.5 των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας καθώς και της συμφυούς εξουσίας του και μετά την έκδοση της απόφασης — Αναφορά αυθεντιών και ανάλυση τους — Η υπόθεση Bartels τυγχάνει εφαρμογής και στην Κύπρο.
Πολιτική Δικονομία — Δικόγραφα — Γραμματικό λάθος (clerical mistake) — Τι συνιστά γραμματικό λάθος — Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.25 θ.6 — Τα λάθη ή παραλείψεις που καλύπτονται από τη Δ.25 θ.6 δεν αφορούν στην ουσία αλλά στη διατύπωση της απόφασης και οι προβλεπόμενες διορθώσεις επιδιώκουν να την εναρμονίσουν με την πραγματική της πρόθεση.
Η εναγομένη, στο στάδιο εκτελέσεως της απόφασης που εκδόθηκε εναντίον της από την ενάγουσα, ήγειρε για πρώτη φορά θέμα ορθότητας του ονόματός της. Ισχυρίσθηκε δηλαδή ότι το όνομα με το οποίο ήταν εγγεγραμμένη στον Έφορο Εταιρειών ήταν “Reana Manufacturing and Trading Co Ltd” και όχι “Reana Manufacturers Ltd”, με το οποίο της είχε κινηθεί η αγωγή.
Η ενάγουσα καταχώρησε αίτηση για τροποποίηση του ονόματος της εναγομένης. Η αίτηση στηρίχθηκε στην Δ.25 θ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση, θεωρώντας ότι η τροποποίηση, αφορούσε τροποποίηση του τίτλου της αγωγής, κάτι που δεν μπορούσε να εξετασθεί με βάση τις πρόνοιες της Δ.25 θ.6. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου αποτελεί το [*444]αντικείμενο της έφεσης στην οποία προβλήθηκαν οι ακόλουθοι λόγοι:
1. Η παρούσα περίπτωση συνιστούσε περίπτωση γραμματικού λάθους ή και λάθους προκύπτοντος από τυχαίο ολίσθημα ή παράλειψη ώστε να μπορούσε να τύχει εφαρμογής η Δ.25 θ.6.
2. Το Δικαστήριο περιορίσθηκε στη Δ.25 θ.6 αντί να βασισθεί στη Δ.25 στο σύνολο της.
3. Το Δικαστήριο είχε συμφυή εξουσία, ανεξάρτητα από τους δικονομικούς κανόνες, να τροποποιήσει το όνομα της εφεσίβλητης, αφού η παρούσα περίπτωση συνιστούσε περίπτωση misnomer.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Πρόθεση του Δικαστηρίου ήταν πάντοτε η έκδοση απόφασης εναντίον της εμφανιζομένης επί του κλητηρίου εντάλματος και των δικογράφων ως εναγομένης Reana Manufacturers Ltd και κανένα λάθος δεν υπήρξε ως προς αυτό. Τα λάθη ή παραλείψεις που καλύπτονται στη Δ.25 θ.6 έχουν αναφορά στη διατύπωση και όχι στην ουσία της απόφασης και οι προβλεπόμενες διορθώσεις επιδιώκουν να την εναρμονίσουν με την πραγματική πρόθεση της.
2. Η θεώρηση της πρωτόδικου δικαστού ότι η προτεινόμενη διόρθωση δεν μπορούσε να γίνει κατ’ επίκληση της εξουσίας η οποία δίδεται στο Δικαστήριο από τη Δ.25 θ.6 είναι ορθή.
3. Το θέμα όμως που εγείρεται είναι κατά πόσο η προτεινόμεη διόρθωση μπορεί να γίνει δυνάμει της γενικότερης εξουσίας του Δικαστηρίου δυνάμει της Δ.25 θ.5 ή και της συμφυούς εξουσίας του. Η απόφαση του Αγγλικού Εφετείου στην υπόθεση Pearlman (Veneers) S.A. (Pty), Ltd v. Bartels, την οποία επικαλέσθηκε ο δικηγόρος της εφεσείουσας, τυγχάνει εφαρμογής και στην Κύπρο. Η εν λόγω υπόθεση αφορούσε αίτημα για διόρθωση του ονόματος του εναγομένου μετά την απόφαση. Το αίτημα έγινε αποδεκτό και η τροποποίηση επετράπη. Το Court of Appeal, βασιζόμενο ευρύτερα στην Ο.28 r.12, που αντιστοιχεί στη δική μας Δ.25 θ.5, και τη συμφυή εξουσία του Δικαστηρίου, θεώρησε ότι μια τέτοια διόρθωση μπορεί να γίνει στα πλαίσια εκείνα εφόσον δεν πρόκειται για αλλαγή της απόφασης αυτής καθ’ εαυτής.
4. Η υπόθεση Orphanides v. Michaelides, η οποία αντιστρατεύεται την πιο πάνω άποψη, διαφοροποιείται από την παρούσα υπόθεση καθότι στην υπόθεση εκείνη εσκοπείτο θέμα αλλαγής της όλης [*445]απόφασης. Το Δικαστήριο δεν ασχολήθηκε με το θέμα που προκύπτει στην περίπτωση misnomer.
5. Ενόψει όλων των δεδομένων της παρούσας υπόθεσης, η Δ.25 θ.5 τυγχάνει εφαρμογής ώστε να δικαιολογείται η διόρθωση του ονόματος της εναγομένης, καθιστώντας έτσι αποτελεσματική την επιδίωξη της Δ.25 θ.5 όπως το Δικαστήριο προβεί σε όλες τις τροποποιήσεις που είναι αναγκαίες ώστε να αποφασίζονται τα πραγματικά επίδικα θέματα.
Η έφεση επιτράπηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Koumi v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1519,
Ε. Φιλίππου Λτδ v. Compass Insurance (1989) 1 (Ε) A.A.Δ. 664,
Sofocli v. Leonidou (1989) 2 C.L.R. 581,
Σιβιτανίδης v. Χαραλάμπους (1993) 1 Α.Α.Δ. 179,
Pearlman (Veneers) S.A. (Pty), Ltd v. Bartels [1954] All E.R. 659,
MacCarthy v. Agard [1933] 2 K.B. 417,
Cyprus Transport (Taxi) Co Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 294,
Orphanides v. Michaelides (1968) 1 C.L.R. 295.
Έφεση.
Έφεση από τους Eνάγοντες-αιτητές εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Λιμνατίτου, Προσ. E.Δ.) που δόθηκε στις 11 Mαΐου, 1998 (Aγωγή Aρ. 2204/93) με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή τους για τροποποίηση του ονόματος της εφεσίβλητης εταιρείας στο κλητήριο, στα δικόγραφα και στην απόφαση που εκδόθηκε στις 11 Oκτωβρίου, 1993 ώστε να διαβάζεται “Reana Manufacturing and Trading Co Ltd” αντί “Reana Manufacturers Ltd”.
Χρ. Χριστοφή, για τους Eφεσείοντες.
Καμιά εμφάνιση για τους Eφεσίβλητους.
[*446]Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Στις 16.3.1993 η Εφεσείουσα ενάγουσα εταιρεία κατεχώρησε αγωγή εναντίον της Reana Manufactures Ltd απαιτώντας £9,974.64 σαν χρεωστικό υπόλοιπο αγοράς εμπορευμάτων ή δυνάμει συμφωνημένου λογαριασμού. Στις 3.5.1993 κατεχωρήθη εμφάνιση υπό όρους αλλά στη συνέχεια δεν κατεχωρήθη αίτηση για παραμερισμό της επίδοσης του κλητηρίου ως λανθασμένα επιδοθέντος, όπως ήταν όρος της εμφάνισης, ούτε υπεράσπιση, και στις 11.10.1993 εξεδόθη απόφαση για το εν λόγω ποσό. Στις 13.2.1998 η Εφεσείουσα καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητούσε την τροποποίηση του ονόματος της εφεσίβλητης στο κλητήριο, στα δικόγραφα και στην απόφαση ώστε να διαβάζεται “Reana Manufacturing and Trading Co Ltd” αντί “Reana Manufacturers Ltd”. Στην ένορκη δήλωση σε υποστήριξη της αίτησης αναφέρεται ότι, κατά τη διάρκεια της πολυετούς συνεργασίας τους, λανθασμένα η εταιρεία Reana Manufacturing and Trading Co Ltd ήταν καταχωρημένη στα βιβλία της Εφεσείουσας ως Reana Manufacturers Ltd, εταιρεία που δεν υπάρχει εγγεγραμμένη στον Έφορο Εταιρειών. Αναφέρεται δε περαιτέρω ότι η Εφεσίβλητη είχε αποδεχθεί το χρέος της πριν από την καταχώριση της αγωγής και ότι μετά την καταχώριση της αγωγής επλήρωσε £500 έναντι αυτού. Προς τούτο, επισυνάπτεται telefax της εταιρείας Reana Manufacturing and Trading Co Ltd ημερ. 3.12.1992 προς το δικηγόρο της Εφεσείουσας, με το οποίο εκφράζουν την προθυμία τους για διευθέτηση του χρέους, καθώς και επιστολή του δικηγόρου κ. Αριστείδου προς το δικηγόρο της Εφεσείουσας ημερ. 2.7.1993, με την οποία αναφέρεται στον τίτλο της αγωγής ως E.G. Falekkos Limited v. Reana Manufacturing and Trading Co Limited και στους πελάτες του ως Reana Manufacturing and Trading Co Limited, εσωκλείοντας επιταγή για £500 αναφορικά με την αγωγή. Η θέση της Εφεσείουσας είναι λοιπόν ότι η καταχώριση της αγωγής με λανθασμένο όνομα έγινε καλή τη πίστη και δεν επηρέασε την Eφεσίβλητη. Στην αίτηση αυτή, η οποία επιδόθηκε στην Εφεσίβλητη, δεν κατεχωρήθη ένσταση και το δικαστήριο προχώρησε στην ακρόαση της, απορρίπτοντας την με την απόφαση του η οποία αποτελεί και το αντικείμενο της έφεσης.
Η απόφαση στηρίχθηκε ιδιαίτερα στο ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής η Δ.25 θ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, επί της οποίας, όπως παρατηρείται, επικέντρωσε το αίτημα του ο ευπαίδευτος συ[*447]νήγορος για την Εφεσείουσα κατά την ακρόαση της αίτησης πρωτοδίκως. Θεωρώντας ότι η επιδιωκόμενη τροποποίηση δεν αφορούσε διόρθωση γραμματικού λάθους ή λάθους προκύπτοντος από τυχαίο ολίσθημα ή παράλειψη στα πλαίσια της Δ.25 θ.6 και της νομολογίας, η ευπαίδευτη δικαστής υπέδειξε ότι η απόφαση εξεδόθη εναντίον της εναγομένης όπως αυτή αναγραφόταν στο κλητήριο ένταλμα, ούτε ετίθετο περίπτωση misnomer ώστε το δικαστήριο να ασκούσε οποιαδήποτε σχετική διακριτική εξουσία για τροποποίηση. Η τροποποίηση, έκρινε το δικαστήριο, αφορούσε τροποποίηση του τίτλου της αγωγής, κάτι που δεν μπορούσε να εξετασθεί με βάση τις πρόνοιες της Δ.25 θ.6.
Συνοψίζουμε τους ουσιαστικούς λόγους έφεσης:
1. Η προκειμένη συνιστούσε περίπτωση γραμματικού λάθους ή και λάθους προκύπτοντος από τυχαίο ολίσθημα ή παράλειψη ώστε να μπορούσε να τύχει εφαρμογής η Δ.25 θ.6 για να εκφρασθεί με ορθότητα η πρόθεση του δικαστηρίου που δεν μπορούσε να ήταν παρά να εκδοθεί απόφαση εναντίον της Reana Manufacturing and Trading Co Ltd.
2. Το δικαστήριο περιορίσθηκε στη Δ.25 θ.6 αντί να βασισθεί στη Δ.25 στο σύνολο της.
3. Το δικαστήριο είχε συμφυή εξουσία, ανεξάρτητα από τους δικονομικούς κανόνες, να τροποποιήσει το όνομα της εφεσίβλητης, η δε προκειμένη συνιστούσε περίπτωση misnomer.
Τους λόγους αυτούς, και άλλους επί μέρους, αναπτύσσει εκτενώς και σε αναφορά με τη νομολογία ο ευπαίδευτος συνήγορος για την Εφεσείουσα στο περίγραμμα της αγόρευσης του και στην ίδια την αγόρευση του.
Αφετηρία της εξέτασης μας είναι η δυνατότητα εφαρμογής της Δ.25 θ.6 επί της οποίας, όπως παρατηρήθηκε, και επικεντρώνεται η πρωτόδικη απόφαση. Η Δ.25 θ.6 προνοεί:
“Clerical mistakes in judgments or orders, or errors arising therein from any accidental slip or omission may, at any time, be corrected by the Court or a judge on application without an appeal”.
Ουσιαστικά πανομοιότυπη είναι η αντίστοιχη αγγλική Ο.28 r.11:
[*448]
“Clerical mistakes in judgments or orders, or errors arising therein from any accidental slip or omission may at any time be corrected by the Court or a judge in motion or summons without an appeal.”
Είναι προφανές ότι η επιδιωκόμενη διόρθωση στην προκειμένη περίπτωση δεν αφορά σε γραμματικό λάθος (clerical mistake) στην απόφαση ή λάθος προκύπτον στην απόφαση από τυχαία διολίσθηση ή παράλειψη. Πρόθεση του δικαστηρίου ήταν πάντοτε η έκδοση απόφασης εναντίον της εμφανιζομένης επί του κλητηρίου και των δικογράφων ως εναγομένης Reana Manufacturers Ltd και κανένα λάθος δεν υπήρξε ως προς αυτό. Επισημαίνουμε ότι τα λάθη ή παραλείψεις που καλύπτονται στη Δ.25 θ.6 έχουν αναφορά όχι στην ουσία αλλά στη διατύπωση της απόφασης και οι προβλεπόμενες διορθώσεις επιδιώκουν να την εναρμονίσουν με την πραγματική πρόθεση της. Όπως υπεδείχθη από το Δικαστή Πική (ως ήτο τότε) στην υπόθεση Koumi v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1519 στη σελ. 1522, μετά από αναφορά και στην αντίστοιχη αγγλική νομολογία:
“A clerical error in this context is one arising from failure on the part of the framer to give effect by the employment of the appropriate word or phrase to his objectively manifest intention.”
Kαι στην υπόθεση Ε. Φιλίππου Λτδ ν. Compass Insurance (1989) 1 A.A.Δ. (Ε) 664 στη σελ. 668:
“Γραμματικό είναι το λάθος το οποίο ανάγεται αποκλειστικά στην διατύπωση σε αντίθεση με την διαμόρφωση των θέσεων του διαδίκου και αποβλέπει στον εναρμονισμό του λόγου με την έκδηλη πρόθεση.”
Η άποψη αυτή βεβαιώνεται και στην υπόθεση Sofocli v. Leonidou (1989) 1 C.L.R. 581, στο επίπεδο Εφετείου, στην οποία ο Δικαστής Πικής, δίδοντας την απόφαση του Δικαστηρίου, παρατήρησε τα ακόλουθα στη σελ. 587, αφού ανασκόπησε εκτενώς την αγγλική και την κυπριακή νομολογία:
“... the caselaw is consistent in stressing that the powers of the Court under r.6 of Ord. 25 are confined to the correction of clerical mistakes and errors arising from accidental slips or omissions. The inherent power of the Court to correct errors or omissions is again limited to errors owing to failure to give expression in the order or judgment to the manifest intention of [*449]the Court.”
Περαιτέρω αναφορά γίνεται και στην υπόθεση Σιβιτανίδης ν. Χαραλάμπους (1993) 1 Α.Α.Δ. 179 όπου και πάλι ο Δικαστής Πικής, δίδοντας την απόφαση του Εφετείου, είπε τα ακόλουθα στη σελ. 184:
“Η εξουσία για διόρθωση απόφασης από το ίδιο το δικαστήριο που την εξέδωσε, περιορίζεται σε γραμματικά λάθη και παραλείψεις και έχει ως αντικείμενο την προσαρμογή ατελούς κειμένου στην έκδηλη κατά τα άλλα πρόθεση του δικαστηρίου.”
Αναδρομή στις υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στο Annual Practice (1955) ως περιπτώσεις διόρθωσης δυνάμει της O.28 r.11 δείχνουν το εύρος αλλά και τα όρια της εν λόγω διαταγής στα πιο πάνω διαγραφέντα πλαίσια.
Είναι λοιπόν η άποψη μας ότι ορθώς η ευπαίδευτη δικαστής θεώρησε ότι η προτεινόμενη διόρθωση δεν μπορούσε να γίνει κατ’ επίκληση της εξουσίας η οποία δίδεται στο δικαστήριο από τη Δ.25 θ.6.
Το εγειρόμενο ερώτημα όμως είναι ευρύτερο, κατά πόσο δηλαδή η προτεινόμενη διόρθωση μπορεί να γίνει δυνάμει της γενικότερης εξουσίας του δικαστηρίου βάσει της Δ.25 θ.5 ή και της συμφυούς εξουσίας του. Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το θέμα αυτό δεν εξετάσθηκε πρωτόδικα αφού, όπως αναφέραμε, η απόφαση φαίνεται να περιορίσθηκε στην παρεχόμενη από τη Δ.25 θ.6 δυνατότητα. Είναι όμως γεγονός ότι η γραπτή αίτηση είχε βασισθεί επί της Δ.25 γενικά, ο δε ευπαίδευτος συνήγορος στην αγόρευση του είχε καλέσει το δικαστήριο να ενεργήσει με αναφορά στη νομολογία γενικότερα περιλαμβανομένης ιδιαίτερα της υπόθεσης Pearlman (Veneers) S.A. (Pty), Ltd v. Bartels [1954] All ER 659. Η υπόθεση αυτή, η οποία ακούσθηκε από το Court of Appeal (Denning, L.J., και Hodson, L.J., ως ήσαν τότε) ως έφεση από Judge in Chambers, αφορούσε αίτημα για διόρθωση του ονόματος του εναγομένου μετά από την απόφαση. Η ανάγκη αυτή προέκυψε από το ότι, όπως απεκαλύφθη όταν επεδιώχθη εκτέλεση της απόφασης, το πραγματικό όνομα του εναγομένου ήταν Josef Bartels και όχι Bernhard Bartels όπως αναφέρετο στην αγωγή και στην απόφαση και όπως είχε διεξάγει τις εμπορικές δραστηριότητες του με τους ενάγοντες. Ο Slade J., απορρίπτοντας την ένσταση του εναγομένου ότι δεν κέκτητο σχετικής δικαιοδοσίας, επικύρωσε την απόφαση του Master και ενέκρινε την εν λόγω διόρθωση, η δε απόφαση αυτή [*450]επικυρώθηκε από το Court of Appeal. O Denning, L.J., χαρακτηρίζοντας την αίτηση ως επιδιώκουσα “to overcome this very technical point”, σχολίασε τη θέση του Εναγομένου ως “that plea sounds very ill in the mouth of the defendant .........” (σ. 660). Διακρίνοντας δε την παλαιότερη απόφαση του Court of Appeal στην υπόθεση MacCarthy v. Agard [1933] 2 K.B. 417 (στην οποία η διόρθωση δεν επετράπη) ως περίπτωση στην οποία επεδιώκετο όχι απλώς η αλλαγή του ονόματος ή της περιγραφής του εναγομένου (το οποίο τελικά επετράπη) αλλά η αλλαγή του ουσιαστικού και λειτουργικού μέρους της ίδιας της απόφασης, είπε τα ακόλουθα στη σελ. 660:
“When the substantive judgment is not being altered, but only the title of the action, it is to my mind quite plain that this court has ample jurisdiction to correct any misnomer or misdescription at any time whether before or after judgment. ............. All that is necessary to be done, which this court has ample power to do, is to alter the title by describing the defendant in the name he now says is his correct name ...”
Και ο Hodson, L.J., συμφωνώντας με την, όπως τη χαρακτήρισε, προσεκτική απόφαση του Denning, L.J., και την ανάλυση του της MacCarthy v. Agard, παρατήρησε στις σελ. 660-661:
“There is, in my view, no question of altering the judgment itself, which could not be done either under the slip rule or under the general power to amend contained in R.S.C., Ord. 28, r. 12,
...............................................................................................................
I think the wording of that rule is wide enough to cover the amendment of the title and I do not accept the objection which counsel for the defendant has raised, that the rule must necessarily only apply to proceedings before judgment.”
Είναι προφανές ότι το Court of Appeal, βασιζόμενο ευρύτερα στην Ο.28 r.12 και τη συμφυή εξουσία του Δικαστηρίου, θεώρησε ότι μια τέτοια διόρθωση μπορεί να γίνει στα πλαίσια εκείνα εφ’ όσον δεν πρόκειται για αλλαγή της αποφάσεως αυτής καθ’ αυτής. Η O.28 r. 12 προνοεί:
“The court or a judge may at any time, and on such terms as to costs or otherwise as the court or judge may think just, amend any defect or error in any proceedings, and all necessary amendments shall be made for the purpose of determining the real question or [*451]issue raised by or depending on the proceedings.”
Η O.28 r.12 είναι βέβαια καθ΄όλα πανομοιότυπη με τη δική μας Δ.25 θ.5. Θεωρούμε ότι η απόφαση στην υπόθεση Bartels τυγχάνει εφαρμογής και στην Κύπρο. Όπως παρατήρησε δε ο Hodson, L.J., η δικαιοδοσία του δικαστηρίου δυνάμει της εν λόγω διαταγής δεν περιορίζεται σε τροποποιήσεις πριν από την απόφαση. Η ίδια η διαταγή, εξ άλλου, προνοεί “at any time” και καλύπτει “any proceedings”. Συναφώς, σημειώνουμε και την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Επί της αφορώσι την Αίτηση της Cyprus Transport (Taxi) Co Ltd (1992) 1 Α.Α.Δ. 294, η οποία αφορούσε αίτημα για έκδοση προνομιακού διατάγματος prohibition απαγορεύοντας στο πρωτόδικο δικαστήριο να επιληφθεί αίτησης για τροποποίηση του τίτλου της αγωγής μετά από την έκδοση της απόφασης για το λόγο ότι το δικαστήριο εστερείτο σχετικής δικαιοδοσίας. Η αίτηση για τροποποίηση αφορούσε ακριβώς το όνομα της εναγομένης η οποία στην αγωγή και στην απόφαση αναφέρετο ως “KEM TAXI” ώστε αυτό να διορθώνετο στο πραγματικό της όνομα που ήταν “CYPRUS TRANSPORT (TAXI) CO LTD”. Απορρίπτοντας το αίτημα, ο Δικαστής Παπαδόπουλος είπε στις σελ. 296-297:
“Διαφωνώ με την εισήγηση των δικηγόρων των αιτητών πως υπάρχει κατάδηλη έλλειψη αρμοδιότητας του Δικαστηρίου Λευκωσίας και ότι η δικαιοδοσία του εξαντλείται μέχρι της έκδοσης αποφάσεως.”
Μετά από αυτό μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί, η αίτηση για διόρθωση του ονόματος της εναγομένης ακούσθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο το οποίο και, ακολουθώντας την υπόθεση Pearlman και παρά την ένσταση των εναγομένων, επέτρεψε την αιτούμενη διόρθωση, παρατηρώντας ότι δεν υπήρχε αμφιβολία ότι επρόκειτο για το ίδιο νομικό πρόσωπο.
Είναι η θεωρημένη μας άποψη, υπό το φως των πιο πάνω, ότι η απόφαση στην υπόθεση Pearlman ορθώς εκφράζει τη νομική θέση και στην Κύπρο όπου αφορά την άσκηση της σχετικής εξουσίας του δικαστηρίου δυνάμει της Δ.25 θ.5 καθώς και της συμφυούς εξουσίας του να προβεί σε διόρθωση λανθασμένου ονόματος διαδίκου στην αγωγή (misnomer) και μετά την έκδοση της απόφασης. Δεν διαπιστώνουμε οτιδήποτε στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (ως πενταμελούς Εφετείου) στην υπόθεση Orphanides v. Michaelides (1968) 1 C.L.R. 295, η οποία υπήρξε η αφετηρία του πρωτόδικου δικαστηρίου, το οποίο να αντιστρατεύεται την άποψη [*452]αυτή. Η υπόθεση εκείνη αφορούσε το εντελώς διαφορετικό θέμα που εγείρετο από αίτημα επανακροάσεως της εφέσεως μετά την έκδοση απόφασης επ’ αυτής ως κατ’ ισχυρισμό λανθασμένης. Η παρατήρηση του δικαστηρίου στη σελ. 303, ότι μετά την έκδοση απόφασης δεν είναι δυνατή η αλλαγή της εκτός δυνάμει της Δ.25 θ.6, εσκοπείτο να τονίσει το ότι, όπως εξ άλλου παρατήρησε το Δικαστήριο, στην ενώπιον του υπόθεση δεν ετίθετο θέμα εφαρμογής της Δ.25 θ.6 αλλά ουσιαστικό θέμα αλλαγής της όλης απόφασης. Το Δικαστήριο σίγουρα δεν ασχολήθηκε με το θέμα που προκύπτει στην περίπτωση misnomer.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το προκύψαν θέμα είναι εντελώς τεχνικό και δεν συντρέχει λόγος ουσίας ο οποίος να καθιστά άλλως παρά αναγκαία την άσκηση της εξουσίας του δικαστηρίου προς όφελος της διόρθωσης που επιδιώχθηκε. Είναι φανερό ότι, καθ’ όλη τη διαδικασία, η εταιρεία εναντίον της οποίας εστρέφετο η αγωγή ήταν η Reana Manufacturing and Trading Co Ltd, που ήταν και η μόνη υφιστάμενη νομική οντότητα, και όχι η ανύπαρκτη Reana Manufacturers Ltd, η αναφορά της οποίας ως εναγομένης συνιστούσε λανθασμένη ονομασία. Σημειώνουμε δε και τα ακόλουθα:
- Πριν από την καταχώριση της αγωγής η εταιρεία Reana Manufacturing and Trading Co Ltd είχε αποδεχθεί το εν λόγω χρέος της με το relefax της ημερ. 3.12.1992 (το οποίο επισυνάπτεται στην αίτηση για τροποποίηση), αναφερομένη σε αυτό ως Reana Manufacturing and Trading Co Ltd.
- Μετά την επίδοση και την καταχώριση στις 3.5.1993 εμφάνισης υπό τον όρο να καταχωρηθεί αίτηση για παραμερισμό της επίδοσης του κλητηρίου, δεν κατεχωρήθη τέτοια αίτηση, με αποτέλεσμα η εμφάνιση να καθίστατο άνευ όρων.
- Μετά την έγερση της αγωγής ο δικηγόρος της Reana Manufacturing and Trading Co Ltd απέστειλε προς το δικηγόρο της Εφεσείουσας την επιστολή ημερ. 2.7.1993 (η οποία επισυνάπτεται στην αίτηση για τροποποίηση) με την οποία ενέβαζε επιταγή για £500 σε σχέση με την εν λόγω υπόθεση. Στην επιστολή αυτή όχι μόνο αναφέρεται ρητά ότι ενεργεί εκ μέρους των πελατών του “Reana Manufacturing and Trading Co Ltd” αλλά και αναφέρει τον ίδιο τον τίτλο της αγωγής ως “E.G. Falekkos Limited v. Reana Manufacturing and Trading Co Ltd”.
[*453]- Η μόνη ένσταση την οποία ήγειρε η εναγομένη ήταν το 1997 στο στάδιο της εκτελέσεως, όπως στην Pearlman και Cyprus Transport, γεγονός που κατέστησε και αναγκαία την αίτηση για διόρθωση του ονόματος.
- Η αίτηση για τροποποίηση στην οποία αναφέρεται η έφεση επεδόθη στην εναγομένη και καμμιά ένσταση δεν ηγέρθη εναντίον της. Αυτό μάλιστα καθιστά την περίπτωση ως ισχυρότερη της Pearlman και της Cyprus Transport όπου υπήρξε ένσταση στην αιτούμενη τροποποίηση.
Με όλα αυτά τα δεδομένα, η Δ.25 θ.5 τυγχάνει εφαρμογής ώστε να δικαιολογείται η διόρθωση του ονόματος της Εναγομένης, καθιστώντας έτσι αποτελεσματική την επιδίωξη της Δ.25 θ.5 όπως το δικαστήριο προβεί σε όλες τις τροποποιήσεις που είναι αναγκαίες ώστε να αποφασίζονται τα πραγματικά επίδικα θέματα.
Η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Εκδίδεται διάταγμα όπως ο τίτλος της αγωγής, όπως εμφαίνεται στο κλητήριο ένταλμα, στα δικόγραφα και στην απόφαση, τροποποιηθεί ώστε το όνομα της Εναγομένης να διαβάζεται “Reana Manufacturing and Trading Co Ltd” αντί “Reana Manufacturers Ltd”.
H έφεση επιτυγχάνει.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο