(1999) 1 ΑΑΔ 1043
[*1043]9 Iουλίου, 1999
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΕΙΡΗΝΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτήτρια-Εφεσείουσα,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΩΝ ΛΤΔ.,
Καθ’ ων η αίτηση-Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 8957)
Πολιτική Δικονομία — Διόρθωση γραμματικού λάθους σε απόφαση ή διάταγμα σύμφωνα με τη Δ.25, θ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας — Είναι η προσαρμογή ατελούς κειμένου στην έκδηλη κατά τα άλλα πρόθεση του Δικαστηρίου — Γραμματικά λάθη προκύπτουν οποτεδήποτε το Δικαστήριο παραλείπει ή αποτυγχάνει να δώσει σωστή λεκτική έκφραση στις εμφανείς προθέσεις του — Η αίτηση της εφεσείουσας δεν αφορούσε διόρθωση γραμματικού λάθους στην παρούσα υπόθεση.
Λέξεις και Φράσεις — “Γραμματικό λάθος” στη Δ.25 θ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας — Είναι αυτό που ανάγεται αποκλειστικά στη διατύπωση και όχι στον προσδιορισμό της ουσίας της πρότασης.
Εφετείο — Αναθεώρηση από το Εφετείο προηγούμενης τελεσίδικης απόφασής του — Είναι ανέφικτη.
Με αίτησή της που εθεμελιώνετο στη Δ.25 θ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η επιτυχούσα εφεσείουσα ζητούσε την έκδοση διατάγματος για διόρθωση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκδόθηκε στις 24.9.98 ούτως ώστε να συμπεριλαμβάνει και τόκο 6% από 29.4.93 έως και 29.11.96. Η εν λόγω απόφαση, προνοούσε την επιδίκαση τόκου υπέρ της εφεσείουσας προς 8% ετησίως από τις 29.11.96 μέχρι τελικής αποπληρωμής του επιδικασθέντος υπέρ της ποσού.
Ο συνήγορος της εφεσείουσας επικαλέσθηκε και τη σύμφυτη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να προβαίνει στη διόρθωση εμφανών λε[*1044]κτικών λαθών σε δικαστικές αποφάσεις, ευχέρεια η οποία παραλληλίζεται προς εκείνη που παρέχει η Δ.25 θ.6.
Οι καθ’ ων η αίτηση υποστήριξαν ότι αφενός η αίτηση δεν είναι νομότυπη και αφετέρου ότι είναι κατ’ ουσία ανυπόστατη. Δεν επιζητείται με αυτή η διόρθωση γραμματικού ή άλλου εμφανούς λάθους στο λεκτικό της απόφασης, αλλά η διόρθωση νομικού σφάλματος το οποίο εντοπίζεται στην τελεσίδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου πράγμα ανέφικτο και νομικά απαράδεκτο.
Αποφασίστηκε ότι:
Στην προκείμενη περίπτωση η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι σαφής ως προς την πρόθεση του να επιδικάσει αυξημένο τόκο από τη συγκεκριμένη ημερομηνία και ορθά συντακτικά διατυπωμένη. Δεν υπάρχει κανένα γραμματικό λάθος. Με την αίτηση δεν επιδιώκεται η διόρθωση γραμματικού λάθους, αλλά η διόρθωση του κατ’ ισχυρισμό νομικού λάθους το οποίο διαφαίνεται στην απόφαση. Ζητείται ουσιαστικά από το Εφετείο να προβεί σε αναθεώρηση προηγούμενης τελεσίδικης απόφασης του, πράγμα ανέφικτο.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Αγαθοκλέους v. Εδαξύλ Ξυλουργικές Επιχειρήσεις Λτδ κ.ά. (1997) 1 Α.Α.Δ. 302,
Σιβιτανίδης v. Χαραλάμπους (1993) 1 Α.Α.Δ. 179,
Koumi v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1519,
E. Φιλίππου Λτδ v. Compass Insurance (1989) 1(Ε) A.A.Δ. 664.
Aίτηση.
Aίτηση με την οποία η αιτήτρια ζητά διόρθωση απόφασης του Eφετείου ημερ. 24 Σεπτεμβρίου, 1998 με την οποία παραμερίστηκε η πρωτόδικη απόφαση και εκδόθηκε απόφαση υπέρ της ούτως ώστε να συμπεριλαμβάνει και τόκο 6% από 29 Aπριλίου 1993 έως και 29 Nοεμβρίου, 1996.
Π. Αγγελίδης, για την Aιτήτρια-Eφεσείουσα.
[*1045]Π. Πολυβίου, για τους Kαθ’ ων η αίτηση-Eφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η Ειρήνη Γεωργίου, η επιτυχούσα εφεσείουσα στην Πολιτική Έφεση 8957 εξαιτείται με την παρούσα αίτηση την έκδοση:
«Διατάγματος του Σεβαστού Δικαστηρίου για διόρθωση της απόφασης του Δικαστηρίου που εκδόθηκε στις 24.9.1998 ούτως ώστε να συμπεριλαμβάνει και τόκο 6% από 29.4.1993 έως και 29.11.1996.»
Mε την απόφαση της οποίας επιδιώκεται η διόρθωση, επετράπη η έφεση της Ειρήνης Γεωργίου κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή της εναντίον των εφεσιβλήτων για αποζημιώσεις προκύπτουσες από διάρρηξη συμφωνίας. Το Εφετείο παραμέρισε την πρωτόδικη απόφαση και εξέδωσε απόφαση υπέρ της ως ακολούθως:
«Η έφεση επιτρέπεται.
Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται.
Εκδίδεται απόφαση υπέρ της εφεσείουσας για το ποσό των £45.000 με τόκο προς 8% ετησίως από τις 29/11/1996 μέχρι τελικής αποπληρωμής.
Η εφεσίβλητη να καταβάλει τα έξοδα της δίκης πρωτόδικα και κατ’ έφεση.»
Η 29η Νοεμβρίου 1996 είναι η ημερομηνία έκδοσης του περί Δικαστηρίων (Τροποποιητικού) Νόμου του 1996 (Ν.102(Ι)/96), με τον οποίο αυξήθηκε ο τόκος που φέρει δικαστική απόφαση από 6% σε 8% ετησίως:
«4. .................................................................................................
(α) ......... από την ημερομηνία καταχώρησης της αγωγής ή εν σχέσει με εκκρεμούσες αγωγές, από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου.»
[*1046]Η αίτηση θεμελιώνεται στη Δ.25 θ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η οποία παρέχει τη δυνατότητα διόρθωσης γραμματικών λαθών, ή λαθών τα οποία προκύπτουν από τυχαία διολίσθηση ή παράλειψη σε δικαστικές αποφάσεις ή διατάγματα.
Ενώπιον μας ο κ. Αγγελίδης επικαλέστηκε και τη σύμφυτη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να προβαίνει στη διόρθωση εμφανών λεκτικών λαθών σε δικαστικές αποφάσεις, ευχέρεια η οποία παραλληλίζεται προς εκείνη που παρέχει η Δ.25 θ.6.
Με την ένστασή τους και με την επιχειρηματολογία που ανέπτυξαν ακολούθως ενώπιον μας οι καθ’ ων η αίτηση υπέβαλαν αφενός ότι η αίτηση δεν είναι νομότυπη και αφετέρου ότι είναι κατ’ ουσία ανυπόστατη. Δεν επιζητείται, υποστήριξαν, η διόρθωση γραμματικού ή άλλου εμφανούς λάθους στο λεκτικό της απόφασης, αλλά η διόρθωση νομικού σφάλματος το οποίο εντοπίζεται στην τελεσίδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, πράγμα ανέφικτο και νομικά απαράδεκτο. (Αγαθοκλέους ν. Εδαξύλ Ξυλουργικές Επιχειρήσεις Λτδ, κ.ά. (1997) 1 A.A.Δ. 302.)
Και τα δύο μέρη επικαλέστηκαν την απόφαση στη Σιβιτανίδης ν. Χαραλάμπους (1993) 1 Α.Α.Δ. 179, ως επεξηγηματική των σκοπών και του πλαισίου εφαρμογής της Δ.25, θ.6, και της σύμφυτης εξουσίας του Δικαστηρίου να προβαίνει στη διόρθωση λαθών.
Αντικείμενο της Δ.25 θ.6 καθώς και της σύμφυτης εξουσίας του Δικαστηρίου για τη διόρθωση λαθών σε δικαστικές αποφάσεις, υπογραμμίζεται στη Σιβιτανίδης είναι «... η προσαρμογή ατελούς κειμένου στην έκδηλη κατά τα άλλα πρόθεση του δικαστηρίου». Γραμματικό λάθος είναι λάθος στη διατύπωση και όχι στον προσδιορισμό της ουσίας της πρότασης. Γραμματικά λάθη προκύπτουν οποτεδήποτε το Δικαστήριο παραλείπει ή αποτυγχάνει να δώσει σωστή λεκτική έκφραση στις εμφανείς προθέσεις του. (Βλ. επίσης Koumi v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1519 και Ε. Φιλίππου Λτδ. ν. Compass Insurance (1989) 1 A.A.Δ (Ε) 664.)
Στην προκείμενη περίπτωση η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι σαφής ως προς την πρόθεση του να επιδικάσει αυξημένο τόκο από τη συγκεκριμένη ημερομηνία και ορθά συντακτικά διατυπωμένη. Δεν υπάρχει κανένα γραμματικό λάθος. Με την αίτηση δεν επιδιώκεται η διόρθωση γραμματικού λάθους, παράλειψης ή τυχαίας διολίσθησης στη διατύπωση της απόφασης του Εφετείου, αλλά η διόρθωση του κατ’ ισχυρισμό νομικού [*1047]λάθους το οποίο διαφαίνεται στην απόφαση. Ζητείται ουσιαστικά από το Εφετείο να προβεί σε αναθεώρηση προηγούμενης τελεσίδικης απόφασης του, πράγμα ανέφικτο. Το αίτημα είναι ανεδαφικό.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο