(2000) 1 ΑΑΔ 1377
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 10620
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΠΙΚΗ, Π., ΗΛΙΑΔΗ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, ΔΔ.IACOVOU BROTHERS (CONSTRUCTIONS) LTD.,
Εφεσείοντες/Εναγόμενοι
και
FASHIONWISE LTD.,
Εφεσίβλητοι/Ενάγοντες
-------------------------------
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 22.8.2000Για τους Εφεσείοντες: κ. Κ. Δημητριάδης.
Για τους Εφεσιβλήτους: κ. Αντ. Γλυκύς.
--------------------------------
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί
από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ
.: Η παρούσα έφεση εξετάζει τις προεκτάσεις της εφαρμογής των προνοιών του άρθρου 382 του Περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113 που αφορούν την έκδοση διατάγματος ασφάλειας εξόδων εναντίον εταιρείας που έχει αναστείλει τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες και της οποίας η κινητή περιουσία δεν μπορεί να διατεθεί.Η εφεσίβλητη (ενάγουσα) διατηρούσε υπόγεια αποθήκη φύλαξης υφασμάτων σε πολυκατοικία στην οδό Νίκου Παττίχη στη Λεμεσό. Η εφεσείουσα (εναγόμενη) διεξήγαγε κατά τον ουσιώδη χρόνο εργασίες διαπλάτυνσης της πιο πάνω οδού. Είναι η θέση της εφεσίβλητης ότι λόγω της εκσκαφής του πεζοδρομίου και λόγω της εισροής μεγάλης ποσότητας ομβρίων υδάτων στην υπόγεια αποθήκη, που οφειλόταν σε αμέλεια της εφεσείουσας, καταστράφηκε μεγάλη ποσότητα υφασμάτων με αποτέλεσμα η εφεσίβλητη να υποστεί ζημιές ύψους £18.791,95.
Μετά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας της αγωγής και πιο συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της παράθεσης της προφορικής μαρτυρίας του Διευθυντή της εφεσίβλητης Νίκλη Αλεξάνδρου, η εφεσείουσα καταχώρησε αίτηση για ασφάλεια εξόδων ύψους £1.725.06. Η αίτηση της εφεσείουσας συνοδευόταν με την ένορκη δήλωση της Θεοδώρας Νικολαΐδου, δικηγόρου στο γραφείο των δικηγόρων της εφεσείουσας, ενώ η ένσταση της εφεσίβλητης συνοδευόταν με την ένορκη δήλωση του Γενικού Διευθυντή της Νίκλη Αλεξάνδρου. Η ακροαματική διαδικασία της αίτησης περιορίστηκε στην αντεξέταση του Νίκλη Αλεξάνδρου.
Ηταν η θέση της εφεσείουσας ότι η αγωγή που καταχωρήθηκε αποτελούσε μέρος διαδικασίας ανάκτησης (recovery) ποσού που καταβλήθηκε στην εφεσίβλητη από την Πανευρωπαϊκή Ασφαλιστική για τις ζημιές που είχε υποστεί και ότι η εφεσίβλητη είχε καταστεί ανενεργός χωρίς να διεξάγει εργασίες και δεν είχε οποιαδήποτε περιουσία, στοιχεία που επέβαλλαν την έκδοση διατάγματος ασφάλειας εξόδων.
Η ένσταση της εφεσίβλητης βασίστηκε στο περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης του Διευθυντή της Νίκλη Αλεξάνδρου ο οποίος αρνήθηκε ότι κατέθεσε στο Επαρχιακό Δικαστήριο κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας της αγωγής ότι η εταιρεία του ήταν ανενεργός και ότι δεν είχε περιουσία. Ομως κατά τη διάρκεια της αντεξέτασης του, ο Νίκλης Αλεξάνδρου παραδέχθηκε ότι η εταιρεία του ήταν ανενεργός με την έννοια ότι σταμάτησε να ασχολείται με την κατασκευή και εμπορία ετοίμων ενδυμάτων λόγω της κρίσης που επικρατούσε, προσθέτοντας ότι η εταιρεία διαθέτει περιουσία που συνίσταται από χρεώστες, υφάσματα και μηχανήματα. Τα υφάσματα και μηχανήματα βρίσκονται σε υποστατικό που ενοικιάζει η εταιρεία. Είχαν γίνει προσπάθειες πώλησης των υφασμάτων και μηχανημάτων αλλά λόγω της κρίσης δεν βρέθηκαν αγοραστές.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού έλαβε υπόψη ότι η εφεσείουσα παρέλειψε να καλέσει προφορική μαρτυρία για να αντικρούσει τους ισχυρισμούς της εφεσίβλητης και περιορίστηκε στην αντεξέταση του Νίκλη Αλεξάνδρου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εφεσείουσα απέτυχε να αποσείσει το σχετικό βάρος των ισχυρισμών της και απέρριψε την αίτηση.
Με την παρούσα έφεση η εφεσείουσα αμφισβητεί την ορθότητα της πιο πάνω απόφασης ισχυριζόμενη ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε να εφαρμόσει ορθά τις αρχές που διέπουν την έκδοση διαταγμάτων εξασφάλισης εξόδων.
Το άρθρο 382 του Περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113 προνοεί ότι,
“Where a company is plaintiff in any action or other legal proceeding, any judge having jurisdiction in the matter may, if it appears by credible testimony that there is reason to believe that the company will be unable to pay the costs of the defendant if successful in his defence, require sufficient security to be given for those costs, and may stay all proceedings until the security is given.”
Είναι ορθό ότι σε περιπτώσεις αιτήσεων που οι ισχυρισμοί του αιτητή αμφισβητούνται ο αιτητής θα πρέπει να προσκομίσει προφορική μαρτυρία για να αποσείσει το σχετικό βάρος που έχει για την απόδειξη των ισχυρισμών του. (ίδε Krashias Shoe Factory Ltd ν. Adidas Sportschuhfabriken
Adi Dassier K.G. [1989] 1(E) A.A.Δ. 750 και Louis Vuitton v. Dermosak Ltd and Orphanidou [1992] 1 Α.Α.Δ. 1453). Ο αιτητής μπορεί να αποσείσει το σχετικό βάρος της απόδειξης είτε με την παράθεση της δικής του μαρτυρίας είτε με την αποκάλυψη στοιχείων που προκύπτουν από την αντεξέταση στην οποία υποβάλλει τα πρόσωπα τα οποία έχουν προβεί σε ένορκες δηλώσεις εκ μέρους του καθ’ου η αίτηση. Επισημαίνουμε ότι με την πρόσφατη τροποποίηση του Κανονισμού 4 της Διαταγής 48 (Ίδε ο περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 3) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1999) η ακρόαση της αίτησης διεξάγεται με βάση τα γεγονότα που περιέχονται στις ένορκες δηλώσεις με δυνατότητα αντεξέτασης.Στην παρούσα περίπτωση η εφεσείουσα δεν παρουσίασε προφορική μαρτυρία για να αντικρούσει τους ισχυρισμούς της εφεσίβλητης και περιορίστηκε στην αντεξέταση του Νίκλη Αλεξάνδρου που προέβηκε στη σχετική ένορκη δήλωση που έχει επισυναφθεί στην ένσταση. Η εικόνα που προέκυψε από την αντεξέταση του πιο πάνω δείχνει ότι η εφεσίβλητη είναι μια εταιρεία που λόγω της κρίσης στη βιομηχανία κατασκευής ετοίμων ενδυμάτων έχει διακόψει τις εργασίες της και ότι έχει μια περιουσία που συνίσταται από χρεώστες.
Τα πιο πάνω στοιχεία δεν είναι ικανοποιητικά για να αποσείσουν το σχετικό βάρος της απόδειξης των ισχυρισμών της εφεσείουσας, ανεξάρτητα από τη διαπίστωση ότι η αναστολή των εργασιών της εφεσείουσας και η προσωρινή αδυναμία διάθεσης των υφασμάτων και μηχανημάτων δεν εξυπακούει έλλειψη ικανότητας καταβολής των δικηγορικών εξόδων της εφεσείουσας σε περίπτωση που η τελευταία επιτύχει στην αγωγή της. Η περιουσία συμπεριλαμβάνει εκτός από τα υφάσματα και μηχανήματα και αριθμό χρεωστών. Η εφεσείουσα είχε την υποχρέωση να ικανοποιήσει το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι η συνολική αξία των πιο πάνω στοιχείων δεν θα μπορούσε να καλύψει το ποσό που θα εδικαιούτο υπό τύπο εξόδων σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής της. Η αδυναμία διάθεσης κινητής περιουσίας που οφείλεται σε προσωρινούς εμπορικούς λόγους δεν εκμηδενίζει την αξία της περιουσίας σε βαθμό που ο ιδιοκτήτης της περιουσίας να θεωρείται ανίκανος να ικανοποιήσει υποχρεώσεις που προκύπτουν από την έκδοση μιας διαταγής καταβολής εξόδων σε μια δικαστική διαδικασία. Η αφερεγγυότητα πρέπει να καταφαίνεται ως θετικό γεγονός πράγμα που δεν έχει καταφανεί σ΄ αυτή την υπόθεση
.Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της εφεσείουσας.
Π.
Δ.
Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο