(2001) 1 ΑΑΔ 147
[*147]9 Φεβρουαρίου, 2001
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ: 1. ROS ESTATES LTD,
2. ΑΚΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,
3. ΛΙΝΤΑ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ (ΑΡ. 2),
ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΝΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ
ΑΓΩΓΗ 915/2000 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ-ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ κ. ΣΤΕΛΙΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 20.10.00 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 915/2000 ΜΕΤΑΞΥ:
1. ROS ESTATES LTD,
2. ΑΚΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,
3. ΛΙΝΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,
ν.
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
2. ΝΙΝΟΥ Χ” ΡΟΥΣΟΥ ΩΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ ΚΑΙ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ROS ESTATES LTD,
(Αίτηση Αρ. 105/2000)
Αποφάσεις και διατάγματα ― Αίτηση αναστολής εκτέλεσης δικαστικής απόφασης μέχρι την εκδίκαση έφεσης εναντίον της ― Δ.35, θ. 18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ― Αρχές που εφαρμόζονται ― Στην προκείμενη περίπτωση, κρίθηκε ότι η αναστολή έπρεπε να δοθεί, ενόψει της ανάγκης για εξισορρόπηση των συγκρουομένων δικαιωμάτων των διαδίκων στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Η πώληση του ενυπόθηκου κτήματος των αιτητών είχε ανασταλεί [*148]ως αποτέλεσμα χορήγησης άδειας για έκδοση εντάλματος certiorari μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της αίτησης. Η αίτηση για έκδοση certiorari απέτυχε και στις 29.1.01 το Δικαστήριο έκρινε ότι έπρεπε να καθορισθεί νέα ημερομηνία πώλησης προς επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση και καθόρισε ως νέα ημερομηνία πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος την 25.2.01. Οι αιτητές καταχώρησαν έφεση αμφισβητώντας την ορθότητα της απόφασης η οποία είχε εκδοθεί στις 29.1.01.
Με την παρούσα μονομερή αίτηση οι αιτητές επιδιώκουν αναστολή εκτέλεσης της απόφασης ημερομηνίας 29.1.01 μέχρι την εκδίκαση και τελική αποπεράτωση της έφεσης.
Οι καθ’ ων η αίτηση έφεραν ένσταση στην παραχώρηση αναστολής και εισηγήθηκαν ότι δεν υπήρχε ορατή πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης είναι ζήτημα το οποίο ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία ασκείται με βάση τις αρχές που διαγράφονται από τη νομολογία.
2. Επιδίωξη των αιτητών είναι αναμφίβολα να καταστήσουν ατελέσφορη τη διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος καταχρώμενοι τη δικαστική διαδικασία. Αυτό θα ήταν αρκετό να οδηγήσει σε απόρριψη της αίτησης για αναστολή. Όμως αυτή η κατάληξη, θα καθιστούσε την έφεση χωρίς αντικείμενο. Και επειδή στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για προεξόφληση του αποτελέσματος της έφεσης προκύπτει ανάγκη για εξισορρόπηση των συγκρουομένων δικαιωμάτων των διαδίκων στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Η αίτηση επιτράπηκε με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ναυτικός Όμιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147,
ABP Holdings Ltd κ.ά. ν. Κιταλίδης κ.ά. (Αρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 287.
[*149]Αίτηση.
Μονομερής αίτηση από τους αιτητές εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας-Αμμοχώστου (Ναθαναήλ, Π.) ημερομ. 29/1/2001, με την οποία καθόρισε ως νέα ημερομηνία πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος των αιτητών την 25/2/2001.
Δ. Καλλής, για τους Αιτητές.
Στ. Χριστοδουλίδου, για τον Γενικό Εισαγγελέα.
Α. Ανδρέου, για τον Ν. Χ”Ρούσο.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Στις 3.11.00 χορήγησα άδεια στους αιτητές για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari. Η αίτηση που καταχωρήθηκε είχε ως αντικείμενο το μέρος της απόφασης του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου ημερομηνίας 20.10.00 στην αγωγή 915/00 με το οποίο είχε διαταχθεί η ακύρωση της ισχύος προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος στη βάση του οποίου αναστάληκε η πώληση ενυπόθηκου κτήματος των αιτητών. Η πώληση ήταν ορισμένη στις 24.9.00 και ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου όρισε μετά την ακύρωση του διατάγματος νέα ημερομηνία πώλησης του κτήματος την 5.11.00.
Αμέσως μετά τη χορήγηση της άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση εντάλματος certiorari και ως επακόλουθο αυτής της εξέλιξης, διέταξα την αναστολή της πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της αίτησης.
Κατόπιν ακροάσεως, η αίτηση που καταχωρήθηκε για έκδοση εντάλματος certiorari απέτυχε. Και για τους λόγους που εξηγούνται στην απόφασή μου ημερομηνίας 29.1.01, έκρινε πως έπρεπε να καθοριστεί υπό τις περιστάσεις νέα ημερομηνία πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος έτσι ώστε να επαναφερθούν τα πράγματα, όσο ήταν τούτο δυνατό, στην προτέρα κατάσταση, κατά το εγγύτερο, δηλαδή, στην κατάσταση που βρίσκονταν προτού παραχωρηθεί η άδεια για καταχώρηση της αίτησης και ανασταλεί η πώληση του ενυπόθηκου κτήματος. Καθόρισα λοιπόν ως νέα ημερομηνία πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος την 25.2.01.
[*150]Εναντίον της απόφασης που εξέδωσα στις 29.1.01 οι αιτητές καταχώρησαν έφεση. Με την έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης. Αμφισβητείται ωσαύτως το μέρος της απόφασης με το οποίο ορίστηκε η 25.2.01 ως ημερομηνία πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος. Οι εφεσείοντες διατείνονται ότι η απόφαση επί του συγκεκριμένου τούτου θέματος λήφθηκε καθ’ υπέρβαση και κατάχρηση δικαιοδοσίας, εκτός αρμοδιότητας και κατά παράβαση του Συντάγματος.
Με την παρούσα μονομερή αίτηση οι αιτητές επιδιώκουν αναστολή εκτέλεσης της απόφασης ημερομηνίας 29.1.01 μέχρι την εκδίκαση και τελική αποπεράτωση της έφεσης.
Κατόπιν οδηγιών, η μονομερής αίτηση επιδόθηκε στους καθ’ ων η αίτηση εκ μέρους των οποίων εμφανίστηκαν οι δικηγόροι που χειρίστηκαν την υπόθεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο και κατά την ακρόαση της αίτησης για την έκδοση εντάλματος certiorari. Δόθηκε έτσι η ευκαιρία σε όλες τις πλευρές να διατυπώσουν τις απόψεις τους επί του θέματος της αίτησης για αναστολή.
Οι καθ’ ων η αίτηση ενίστανται στην παραχώρηση αναστολής. Εισηγούνται πως δεν υπάρχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης. Κατ’ επίκληση του ιστορικού της υπόθεσης, ανέφεραν ότι οι αιτητές καταχρώνται της δικαστικής διαδικασίας με σκοπό να καταστήσουν ατελέσφορη την πώληση του ενυπόθηκου κτήματος με βάση την εκ συμφώνου διαταγή του δικαστηρίου ημερ. 13.10.99. Ανέφεραν εν προκειμένω ότι οι καθ’ ων η αίτηση μολονότι κέρδισαν δικαστικές διαδικασίες επί της ουσίας της υπόθεσης εντούτοις δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να απολαύσουν τους καρπούς της επιτυχίας τους γιατί εμποδίζονται πάντοτε την τελευταία στιγμή με δικαστικά διαβήματα των αιτητών των οποίων, ο πάγιος στόχος είναι η ματαίωση της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος. Ο κ. Ανδρέου εισηγήθηκε ότι ο καθ’ ου η αίτηση 2 κ. Χ”Ρούσος ως παραλήπτης και διαχειριστής της Ros Estates δεν έχει συναινέσει στην υποβολή της υπό εξέταση αίτησης και διερωτήθηκε πως είναι δυνατό η εκ των αιτητών Ros Estates να αντιμάχεται τον παραλήπτη και διαχειριστή της.
Η αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης είναι ζήτημα το οποίο ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου η οποία ασκείται με βάση τις αρχές που διαγράφονται από τη νομολογία. Στην Ναυτικός Ομιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων, (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147, συνοπτικά διατυπώθηκαν οι αρχές ως εξής:
[*151]
“Η έφεση δεν αναστέλλει το δικαίωμα εκτέλεσης ούτε μειώνει το κύρος της πρωτόδικης απόφασης. Η αναστολή μπορεί να εγκριθεί στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται στο δικαστήριο από τη Δ.35 Θ.18. Η διασφάλιση του τελεσφόρου της πρωτόδικης απόφασης, αφενός, και της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος για άσκηση έφεσης, αφετέρου, συνιστούν τους κατ’ εξοχήν παράγοντες που επενεργούν στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Η εξισορρόπηση των συγκρουόμενων δικαιωμάτων επιβάλλει τη στάθμιση κάθε γεγονότος που σχετίζεται τόσο με τις επιπτώσεις της αναστολής, όσο και τη ζωτικότητα του δικαιώματος για την άσκηση έφεσης. Οι προοπτικές επιτυχίας της έφεσης είναι μεν παράγοντας σχετικός, αλλά οριακής σημασίας στις πλείστες περιπτώσεις. Το πλαίσιο για τη διάγνωση των δικαιωμάτων του εφεσείοντα σε συνάρτηση με την αποτίμηση των λόγων της έφεσης είναι η ακρόαση της έφεσης. Μόνο όπου μπορεί να γίνει πρόγνωση με βεβαιότητα ως προς την επιτυχία ή αποτυχία της έφεσης, χωρίς περαιτέρω συζήτηση του θέματος, ο παράγοντας αυτός αποκτά σπουδαιότητα στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.”
Στην ABP Holdings Ltd κ.ά. ν. Κιταλίδης κ.ά. (Αρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 287, αναφέρθηκε ότι η διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου ασκείται με βάση δύο αρχές, ήτοι
“(1) Ο διάδικος ο οποίος επιτυγχάνει δεν πρέπει να στερείται, χωρίς ουσιαστικό λόγο του καρπού της επιτυχίας του.
(2) Το ένδικο μέσο της έφεσης, το οποίο ασκείται δικαιωματικά δεν πρέπει να αποστερείται της αποτελεσματικότητάς του.”
Στην απόφαση του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου ημερομηνίας 20.10.00 καταγράφεται με λεπτομέρεια το ιστορικό της υπόθεσης. Διατυπώνονται ωσαύτως διαπιστώσεις και γίνονται σχόλια αναφορικά με τη στάση και συμπεριφορά των αιτητών και τους στόχους που αυτοί επιδιώκουν να επιτύχουν μέσω της δικαστικής διαδικασίας. Δεν διατηρώ καμιά αμφιβολία ότι οι αιτητές επιδιώκουν να καταστήσουν ατελέσφορη τη διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου κτήματος καταχρώμενοι τη δικαστική διαδικασία. Αυτή ακριβώς η αντίληψη του πράγματος θα ήταν ίσως αρκετή για την απόρριψη της αίτησης για αναστολή. Όμως, αυτή η κατάληξη, θα καθιστούσε την έφε[*152]ση χωρίς αντικείμενο. Και επειδή στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για προεξόφληση του αποτελέσματος της έφεσης προκύπτει ανάγκη για εξισορρόπηση των συγκρουόμενων δικαιωμάτων των διαδίκων στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Αφού συνεκτίμησα όλους τους σχετικούς παράγοντες υπό το φως των νομικών αρχών οι οποίες διέπουν την άσκηση της διακριτικής μου εξουσίας, διατάσσω την αναστολή της απόφασής μου ημερομηνίας 29.1.01 υπό τον εξής όρο:
Οι αιτητές ή οποιοσδήποτε από αυτούς να καταθέσουν στο δικαστήριο ποσό £200.000 ή τραπεζική εγγύηση για το ισόποσο ως ασφάλεια για οποιαδήποτε ζημιά που ενδεχομένως θα υποστούν οι καθ’ ων η αίτηση λόγω της αναστολής. Παρέχεται στους αιτητές χρονικό διάστημα οκτώ ημερών να συμμορφωθούν με τον όρο αναστολής της εκτέλεσης.
Η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα εναντίον των αιτητών.
H αίτηση επιτρέπεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο