(2001) 1 ΑΑΔ 1152
[*1152]10 Αυγούστου, 2001
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ 187/01,
ΜΕΤΑΞΥ:
ΜΑΡΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητή,
v.
ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΓΡΟΥΤΑ,
Καθ’ης η αίτηση.
(Αίτηση Αρ. 78/2001)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Απόρριψη αίτησης για certiorari επειδή δεν εστρέφετο εναντίον δικαστικής απόφασης ― Απλώς ο Δικαστής εξέφρασε τη γνώμη του χωρίς να προβεί στη λήψη οποιασδήποτε απόφασης.
Ο αιτητής, εναντίον του οποίου είχε εκδοθεί διάταγμα φυλάκισης επειδή καθυστέρησε να καταβάλει τη μηνιαία διατροφή για τα ανήλικα τέκνα του, για τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο, Μάϊο και Ιούνιο 2001 καταχώρησε μονομερή αίτηση με την οποία ζητούσε αναστολή του διατάγματος διατροφής μέχρι την εκδίκαση της αίτησης διά κλήσεως την οποία είχε υποβάλει προηγουμένως με την οποία ζητούσε τον τερματισμό του διατάγματος διατροφής.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε προσωρινό διάταγμα με το οποίο αναστέλλετο το διάταγμα διατροφής. Κατά την ακρόαση της μονομερούς αίτησης ο δικηγόρος της καθ’ ης η αίτηση ζήτησε από το Δικαστήριο να καθορίσει ότι το προσωρινό διάταγμα [*1153]αναστολής δεν επηρεάζει την ισχύ του διατάγματος από 1.4.2001 μέχρι 1.7.2001. Το Δικαστήριο εξέφρασε την άποψη ότι το ίδιο το διάταγμα όπως είχε εκδοθεί καθόριζε και το χρόνο αναστολής από 10 Ιουλίου 2001.
Ο αιτητής ζήτησε την έκδοση εντάλματος certiorari προς ακύρωση τη πιο πάνω απόφασης ως εσφαλμένης και απαράδεκτης.
Αποφασίστηκε ότι:
Όταν ο Δικαστής ανέφερε ότι «έχω την άποψη» ότι το διάταγμα όπως είχε εκδοθεί δεν κάλυπτε την περίοδο από 1.4.2001 – 1.7.2001 δεν εξέδιδε οποιανδήποτε απόφαση η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την έκδοση του αιτούμενου εντάλματος.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Marewave Shipping and Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116,
Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129,
Pastellopoulos v. Republic (1985) 2 C.L.R. 165,
Christofi v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236,
Argyrides (1987) 1 C.L.R. 30.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία ο αιτητής ζητά την έκδοση διατάγματος Certiorari προς ακύρωση της απόφασης δικαστή του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, (Υπόθεση Αρ. 187/01), όπως αυτή περιέχεται στα πρακτικά της 3/8/2001.
Ντ. Καλλής με Α. Ηλία και Δ. Διομήδους, ασκούμενοι δικηγόροι, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
(α) Τα γεγονότα
Εναντίον του αιτητή είχε εκδοθεί στις 22/4/97 δικαστικό διά[*1154]ταγμα με το οποίο διατάσσετο να καταβάλλει £400 μηνιαίως για τη διατροφή και συντήρηση των τέκνων του από τον πρώτο του γάμο, Χριστάκη (ηλικίας 17 χρόνων) και Άντη (ηλικίας 13 χρόνων). Ο αιτητής παρέλειψε να καταβάλει τα σχετικά ποσά για τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 2001 και τον Ιούλιο του 2001 εκδόθηκε εναντίον του διάταγμα φυλάκισης του.
Ο αιτητής καταχώρησε στις 9/7/2001 αίτηση διά κλήσεως (application by summons) με την οποία ζητά τον τερματισμό του διατάγματος διατροφής που ορίστηκε για ακρόαση στις 20/9/2001. Ταυτόχρονα ο αιτητής καταχώρησε μονομερή αίτηση (ex parte application) με την οποία ζητούσε “προσωρινό διάταγμα αναστολής του διατάγματος διατροφής ημερομηνίας 22/4/97 στην αίτηση 99/97 μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της κυρίως αίτησης”. Την επομένη, στις 10/7/2001, το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε μονομερές διάταγμα αναστολής ως ακολούθως:
“Διά του παρόντος εκδίδει προσωρινό διάταγμα με το οποίο αναστέλλεται το διάταγμα διατροφής ημερ. 22/4/1997 το οποίο εκδόθηκε στην αίτηση 99/97.”
Το διάταγμα ορίστηκε αρχικά επιστρεπτέο στις 16/7/2001 και ακολούθως στις 20/7/2001. Κατά την πιο πάνω ημερομηνία εμφανίσθηκε εκ μέρους της καθ’ ης η αίτηση ο δικηγόρος Ν. Παπαευσταθίου ο οποίος έφερε ένσταση στη συνέχιση του προσωρινού διατάγματος. Δόθηκαν τότε οδηγίες όπως η ένσταση καταχωρηθεί μέχρι τις 30/7/2001 και η μονομερής αίτηση ορίσθηκε για ακρόαση στις 3/8/2001. Η καθ’ ης η αίτηση συμμορφώθηκε με τις πιο πάνω οδηγίες και καταχώρησε την ένσταση της στις 30/7/2001.
Όπως φαίνεται και από το σχετικό πρακτικό του Δικαστηρίου της 3/8/2001, ο ευπαίδευτος συνήγορος της καθ’ ης η αίτηση ζήτησε από το Δικαστήριο να καθορίσει ότι το προσωρινό διάταγμα αναστολής αφορά την πληρωμή διατροφής από την 1/8/2001 και μετέπειτα και ότι δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο την ισχύ του διατάγματος από 1/4/2001 μέχρι 1/7/2001. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή δήλωσε ότι δεν ήταν έτοιμος να καθορίσει τη θέση του, προσθέτοντας όμως ότι κατά την άποψη του το διάταγμα όπως δόθηκε καλύπτει και την περίοδο για την οποία έχει εκδοθεί διάταγμα φυλάκισης.
Το τι επακολούθησε φαίνεται από το πιο κάτω απόσπασμα των πρακτικών του Δικαστηρίου:
“Δικαστήριο: Σε σχέση με το αίτημα του κύριου Παπαευσταθί[*1155]ου έχω την άποψη ότι το ίδιο το διάταγμα όπως έχει εκδοθεί καθορίζει και τον χρόνο αναστολής από 10 Ιουλίου 2001.
Το προσωρινό διάταγμα ορίζεται για ακρόαση στις 17 Αυγούστου 2001.”
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά την έκδοση διατάγματος Certiorari γιατί η πιο πάνω δικαστική απόφαση είναι εντελώς λανθασμένη και απαράδεκτη. Ειδικότερα ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ο Δικαστής δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει τέτοια απόφαση σε εκείνο το στάδιο, δεν ζήτησε να ακούσει τα επιχειρήματα του αιτητή και έσπευσε να αποφασίσει “σε μια πρόταση τριών γραμμών ένα σοβαρότατο θέμα που αφορούσε τη φυσική ελευθερία του αιτητή και της δυνατότητας φυλάκισης του αιτητή, επιδεικνύοντας προκατάληψη (βίας) με τον πρόχειρο και βεβιασμένο τρόπο που ενήργησε.”
(β) Η νομική πλευρά
Το ένταλμα Certiorari παρέχει στο Ανώτατο Δικαστήριο την ευχέρεια άσκησης ελέγχου όσον αφορά τη νομιμότητα μιας απόφασης ενός κατώτερου Δικαστηρίου. (Marewave Shipping and Trading Company Ltd (1992) 1 Α.Α.Δ. 116). Οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν στην έκδοση εντάλματος Certiorari περιλαμβάνουν,
(1) Υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας,
(2) Πρόδηλη πλάνη Νόμου,
(3) Προκατάληψη ή συμφέρον από πρόσωπα που
λαμβάνουν την απόφαση και
(4) Λήψη της απόφασης με δόλο ή ψευδορκία.
(Ίδε The Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129, Pastellopoulos v. Republic (1985) 2 C.L.R. 165, Christofi v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236 και In Re Argyrides (1987) 1 C.L.R. 30).
Έχω εξετάσει προσεκτικά τις εισηγήσεις που έχουν υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Από τα σχετικά πρακτικά της 3/8/2001 πάνω στα οποία βασίζει ο αιτητής την αίτηση του δεν φαίνεται ότι ο Δικαστής, ενώπιον του οποίου είχε τεθεί ο φάκελος, προέβηκε στην έκδοση οποιασδήποτε απόφασης. Ο Δικαστής αναφορικά με την εισήγηση της καθ’ ης η αίτηση ότι το διάταγμα αναστολής δεν κάλυπτε την περίοδο 1/4/2001 - 1/7/2001 εξέφρασε τη γνώμη του χωρίς να προβεί στη λή[*1156]ψη οποιασδήποτε απόφασης. Όταν ο Δικαστής ανέφερε ότι “έχω την άποψη” ότι το διάταγμα όπως είχε εκδοθεί δεν κάλυπτε την πιο πάνω περίοδο, δεν εξέδιδε οποιαδήποτε απόφαση. Τούτο είναι πασιφανές και από το ότι επανόρισε τη σχετική αίτηση για ακρόαση στις 20/8/2001. Η πιο πάνω, κατά τα άλλα ατυχής αναφορά του Δικαστή, δεν διαμορφώνει τα απαραίτητα στοιχεία μιας δικαστικής απόφασης που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο