(2002) 1 ΑΑΔ 599
[*599]17 Απριλίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ,
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν. 42/74 ΚΑΙ Ν. 44/83
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 93 ΤΟΥ ΚΕΦ.155 ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ,
Εφεσείοντα-Αιτητή,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ ΤΗΣ
ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΥΠ΄ΑΡ. 12499/01 ΑΠΟ ΤΟ
ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΤΑΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ
Ε.Δ. ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΙΣ 18.7.01.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11139)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Οι ενέργειες του Γενικού Εισαγγελέα που σχετίζονται με ποινικές διώξεις δεν υπόκεινται σε αναθεώρηση με προνομιακό ένταλμα Certiorari.
Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της απορριπτικής απόφασης στην αίτηση του αιτητή-εφεσείοντος (ο εφεσείων) για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari προς ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για παραπομπή του σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Μετά την παραπομπή του εφεσείοντος σε δίκη στο Κακουργιοδικείο καταχωρήθηκε κατηγορητήριο ενώπιον του Κα[*600]κουργιοδικείου από τον Γενικό Εισαγγελέα (information) και η υπόθεση ουσιαστικά έχει εκδικασθεί και βρίσκεται τώρα στο τελικό της στάδιο. Με την έφεση του, ο εφεσείων, εισηγείται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε λανθασμένα τις πρόνοιες του Συντάγματος και του Νόμου και ότι λανθασμένα κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν είχε καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η εγκυρότητα διατάγματος παραπομπής δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση μετά την καταχώρηση κατηγορητηρίου ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
2. Εν όψει της απόφασης της Ολομέλειας στην Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17 αφού δεν υπάρχει δυνατότητα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα στην παρούσα υπόθεση, όπου έχει ήδη καταχωρηθεί προ πολλού κατηγορητήριο (information) από το Γενικό Εισαγγελέα, η έφεση, αναπόφευκτα οδηγείται σε απόρριψη.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17,
Xenophontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89,
Kyriakides v. Republic, 1 R.S.C.C. 66,
Ttooulias (1984) 1 C.L.R. 889,
R. v. The Comptroller-General of Patents, Designs and Trade Marks [1899] 1 Q.B. 909.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή κατά της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου που δόθηκε στις 24/7/01 (Αρ. Αίτησης 68/01) με την οποία απέρριψε την αίτησή του για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari προς ακύρωση της απόφασης για παραπομπή του από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας ημερ. 18/7/01 σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λάρνακας.
Ε. Πουργουρίδης με Χ. Ιωάννου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
[*601]
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Δ..
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Μετά από τη γραπτή συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα, στις 18.7.01, Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας παρέπεμψε τον εφεσείοντα-αιτητή σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου, το οποίο θα συνεδρίαζε στη Λάρνακα στις 30.7.01. Στις 23.7.01 ο εφεσείων-αιτητής καταχώρησε αίτηση για την εξασφάλιση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari, με την οποία ζητούσε την ακύρωση της απόφασης παραπομπής του εφεσείοντα-αιτητή.
Η αίτηση εκδικάστηκε από Δικαστή αυτού του Δικαστηρίου στις 24.7.01 και απορρίφθηκε. Στις 27.7.01 ο εφεσείων-αιτητής καταχώρησε την παρούσα έφεση εναντίον της απορριπτικής απόφασης στην αίτησή του για άδεια.
Η αίτηση για άδεια είχε βασισθεί σε δύο λόγους, ήτοι, στο ότι (α) η απόφαση για παραπομπή ήταν εντελώς αναιτιολόγητη και (β) η μαρτυρία που είχε ενώπιον του το Επαρχιακό Δικαστήριο δεν δικαιολογούσε την παραπομπή σε απευθείας δίκη.
Με την έφεσή του εισηγείται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε λανθασμένα τις πρόνοιες του Συντάγματος και του Νόμου και ότι εσφαλμένα κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν είχε καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση. Ενώ, όπως ανέφερε, το Δικαστήριο αναγνώρισε, ουσιαστικά, πως δεν υπήρχε μαρτυρία αναφορικά με ορισμένες κατηγορίες, εντούτοις παρέπεμψε τον εφεσείοντα-αιτητή σε δίκη σε όλες τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε.
Έχοντας εξετάσει με προσοχή τις περιστάσεις της υπόθεσης αυτής και τις αυθεντίες επί του προκειμένου καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως δεν είναι δυνατόν, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, να εκδοθεί ένταλμα του τύπου Certiorari στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Μετά την παραπομπή του εφεσείοντα-αιτητή σε δίκη στο Κακουργιοδικείο, καταχωρήθηκε κατηγορητήριο ενώπιον του Κακουργιοδικείου από τον Γενικό Εισαγγελέα (information) και απ΄ότι λέχθηκε ενώπιον μας η υπόθεση ουσιαστικά έχει εκδικασθεί και βρίσκεται τώρα στο τελικό της στάδιο.
[*602]
Έχει νομολογηθεί πως η εγκυρότητα διατάγματος παραπομπής δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση μετά την καταχώρηση κατηγορητηρίου ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Σχετική είναι η απόφαση στην Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας που εκδόθηκε από τον Πική, Δ. (όπως ήταν τότε) στις σελ. 39-40:
“An order of committal is not in itself authority for the prosecution of the person committed thereby before the Assize Court. Its effect is confined to conferring authority on the Attorney-General to found an information thereon, as provided in s.107 of the Criminal Procedure Law – Cap. 155. A person can only be put on trial before the Assize Court “. . . upon an information filed by the Attorney-General in the Assize Court in which such person is to be tried.” The filing of an information by the Attorney-General is a prerequisite for the exercise of the jurisdiction vested in the Assize Court by s.20 of the Courts of Justice Law – 14/60.
A committal order exhausts its force upon the filing of the information. Its validity cannot be reviewed thereafter by way of certiorari. Before the filing of the information it may, being an order of an inferior court, be reviewed and in a proper case quashed in the exercise of the jurisdiction conferred on the Supreme Court by article 155.4; and if discharged, it deprives the Attorney-General of authority to found an information thereon. After the laying of the information the committal order merges in the information and cannot be reviewed unless there is jurisdiction to review by way of certiorari the decision of the Attorney-General to file an information before the Assize Court. In reality, the application for the review of the order of committal is but an indirect attempt to review by way of certiorari the pertinent decision of the Attorney-General.
Neither in England nor in Cyprus, are decisions of the Attorney-General subject to judicial review by way of certiorari.”
(H υπογράμμιση είναι δική μας)
Το ότι οι ενέργειες του Γενικού Εισαγγελέα που σχετίζονται με ποινικές διώξεις δεν υπόκεινται σε αναθεώρηση με certiorari τονίστηκε, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις Charilaos Xenophontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89, Phedias Kyriakides v. Republic, 1 [*603]R.S.C.C. 66 και In re Ttooulias (1984) 1 C.L.R. 889. (Δέστε και R. v. The Comptroller-General of Patents, Designs and Trade Marks [1899] 1 Q.B. 909, στις σελ. 913-914).
Εν όψει της πιο πάνω απόφασης της Ολομέλειας στην Ellinas, αφού δεν υπάρχει δυνατότητα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα στην παρούσα περίπτωση, όπου έχει ήδη καταχωρηθεί προ πολλού κατηγορητήριο (information) από το Γενικό Εισαγγελέα, οδηγούμαστε αναπόφευκτα σε απόρριψη της έφεσης.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο