(2003) 1 ΑΑΔ 308
[*308]20 Μαρτίου, 2003
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΥΡΙΑΝΘΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
Εφεσείουσα-Ενάγουσα,
ν.
ΧΡΥΣΤΑΛΛΑΣ ΟΥΡΠΑΝΚΟΒΑ,
Εφεσίβλητης-Εναγομένης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11404)
Πολιτική Δικονομία ― Αγωγή ― Αίτηση για: (α) επαναφορά απορριφθείσας αγωγής και (β) παραμερισμό απόφασης στην ανταπαίτηση που εκδόθηκε στην απουσία της ενάγουσας ― Προϋποθέσεις επιτυχίας της αίτησης ήταν αναφορικά με το α) το εύλογο της απουσίας του δικηγόρου της ενάγουσας κατά την ώρα της ακρόασης και αναφορικά με το β) η αποκάλυψη εκ πρώτης όψεως καλής απαίτησης όπως και καλής υπεράσπισης στην ανταπαίτηση.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού απέρριψε την αγωγή της εφεσείουσας με έξοδα επειδή ούτε αυτή ούτε ο δικηγόρος της δεν είχαν παρουσιασθεί κατά την ακρόαση. Το Δικαστήριο αποδέχθηκε την ανταπαίτηση της εφεσίβλητης εναντίον της εφεσείουσας για το ποσό των ΛΚ800, πλέον τόκους και έξοδα.
Η εφεσείουσα καταχώρισε αίτηση ζητώντας την έκδοση διαταγμάτων με τα οποία (α) να επαναφέρεται η αγωγή και (β) να παραμερίζεται η εις βάρος της απόφαση στην ανταπαίτηση. Η αίτηση στηρίχθηκε στη Δ.33, θ.1 μέχρι 5, Δ.48, θ.2 και 3, Δ.17, θ.10, Δ.26, θ.14, Δ.48, θ.9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Η εφεσίβλητη πρόβαλε ένσταση στην αίτηση.
Με την έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Ο δικηγόρος της εφεσείουσας υποστήριξε ότι η αιτιολογία που δόθηκε για την απουσία του κατά την ώρα της ακρόασης ήταν εύλογη και έπρεπε να γίνει αποδεκτή και, περαιτέρω είχε αποκαλυφθεί εκ πρώτης όψεως καλή απαίτηση της εφεσείουσας όπως και καλή υπεράσπιση στην ανταπαίτηση ώστε να δικαιολογείται ο παραμερισμός της απόφασης.
Αποφασίστηκε ότι:
[*309]
Ο ισχυρισμός του δικηγόρου της εφεσείουσας ότι δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο στις 8.30 π.μ. επειδή δεν είχε σημειώσει στο φάκελό του την ώρα της ακρόασης για το λόγο “ότι δεν είχα ακούσει την ώρα της νέας ημερομηνίας ακρόασης” ούτε σοβαρός είναι ούτε εύλογος. Εκτός από αυτό, η εφεσείουσα απέτυχε να αποκαλύψει και εκ πρώτης όψεως καλή απαίτηση της, όπως και καλή υπεράσπιση στην ανταπαίτησή της εφεσίβλητης.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από την ενάγουσα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που δόθηκε στις 24/5/02 (Αρ. Αγωγής 4144/99) με την οποία απέρριψε την αίτησή της για έκδοση διαταγμάτων επαναφοράς της αγωγής της και παραμερισμό της εις βάρος της απόφασης στην ανταπαίτηση.
Στ. Στυλιανού, για την Εφεσείουσα.
Π. Κούρτελλος για Α. Νεοκλέους, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Ρ. Γαβριηλίδης.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 2.6.1999 η εφεσείουσα καταχώρησε, με κλητήριο ειδικώς οπισθογραφημένο, την υπ’ αριθμό 4144/99 αγωγή στο Ε.Δ. Λεμεσού εναντίον της εφεσίβλητης. Αφού η εφεσίβλητη καταχώρησε Εμφάνιση στην αγωγή και στη συνέχεια Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση, η δε εφεσείουσα Απάντηση στην Υπεράσπιση και Υπεράσπιση στην Ανταπαίτηση, η αγωγή ορίστηκε για οδηγίες και, ακολούθως, για ακρόαση. Μετά από τρεις αναβολές της ακρόασης, για λόγους που δεν είναι του παρόντος, η αγωγή ορίστηκε εκ νέου για ακρόαση την 1.2.2002 και ώρα 8.30π.μ..
Την 1.2.2002 η εφεσείουσα, όπως και ο δικηγόρος της, δεν παρουσιάστηκαν για την ακρόαση στις 8.30π.μ., όπως είχε ορίσει το Δικαστήριο. Αντίθετα, τόσο η εφεσίβλητη, όσο και ο δικηγόρος της, παρουσιάστηκαν στην ώρα τους. Κατόπιν τούτου, και αφού άκουσε τη μαρτυρία της εφεσίβλητης, όπως και το δικηγόρο της, το Δικαστήριο προχώρησε στην έκδοση απόφασης με την οποία αφενός απέρ[*310]ριψε την αγωγή εναντίον της εφεσίβλητης, με έξοδα, αφετέρου δε αποδέχθηκε την ανταπαίτησή της εναντίον της εφεσείουσας για το ποσό των ΛΚ800, πλέον τόκους 8% ετησίως από 2.6.1999 μέχρι εξοφλήσεως, πλέον έξοδα.
Στις 12.2.2001, με αίτησή του προς το Δικαστήριο, ο δικηγόρος της εφεσείουσας ζήτησε την έκδοση διαταγμάτων με τα οποία (α) να επαναφέρεται η αγωγή και (β) να παραμερίζεται η εις βάρος της απόφαση στην ανταπαίτηση. Στήριξε την αίτηση στη Δ.33 θ.1 μέχρι 5, Δ.48 θ.2 και 3, Δ.17 θ.10, Δ.26 θ.14, Δ.48 θ.9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και, προς υποστήριξή της, καταχώρησε δύο ένορκες δηλώσεις, μια δική του και μια της εφεσείουσας. Στη δική του ένορκο δήλωση ανέφερε ότι στις 30.11.2001, ημερομηνία κατά την οποία το Δικαστήριο ανέβαλε την ακρόαση της αγωγής για την 1.2.2001, σημείωσε στο φάκελο της υπόθεσης τη νέα ημερομηνία ακρόασης χωρίς, όμως, να σημειώσει και οποιαδήποτε ώρα της ακρόασης για το λόγο ότι “δεν είχα ακούσει την ώρα της νέας ημερομηνίας ακρόασης”. Την προηγούμενη της ακρόασης, 31.1.2002, η εφεσείουσα τον επισκέφθηκε στο γραφείο του και, αφού προετοιμάστηκαν για την ακρόαση, της είπε να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο “κατά τις 10.00π.μ.”. Την επομένη, και αφού η εφεσείουσα παρουσιάστηκε κατά τις 10.00π.μ., κατά τις 11.00π.μ. επισκέφθηκε το γραφείο του Δικαστή όπου, προς έκπληξή του, πληροφορήθηκε ότι η αγωγή ήταν ορισμένη για ακρόαση στις 8.30π.μ. και ότι, λόγω παράλειψης εμφάνισης κατά την ώρα της ακρόασης, απορρίφθηκε αιτήσει της άλλης πλευράς, ενώ, ταυτόχρονα, εκδόθηκε απόφαση στην ανταπαίτηση εναντίον της εφεσείουσας. Ανάλογη ήταν και η ένορκος δήλωση της εφεσείουσας με την προσθήκη ότι η ανταπαίτηση της εφεσείουσας ήταν, για τους προτεινόμενους λόγους, νομικά και πραγματικά αβάσιμη.
Η εφεσίβλητη πρόβαλε ένσταση στην αίτηση, ισχυριζόμενη, μεταξύ άλλων, ότι αυτή ήταν νομικά και πραγματικά αστήριχτη ενώ, παράλληλα, δεν συνέτρεχαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού άκουσε τους δικηγόρους των διαδίκων, απέρριψε την αίτηση. Δεν δέχθηκε ως σοβαρή και εύλογη την αιτιολογία που δόθηκε για την απουσία της εφεσείουσας και του δικηγόρου της κατά την ώρα της ακρόασης. Ούτε δέχθηκε ότι η εφεσείουσα αποκάλυψε εκ πρώτης όψεως καλή απαίτηση ή καλή υπεράσπιση στην ανταπαίτηση.
Με την έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφα[*311]σης. Σύμφωνα με το δικηγόρο της εφεσείουσας η αιτιολογία που δόθηκε για την απουσία του κατά την ώρα της ακρόασης ήταν εύλογη και έπρεπε να γίνει αποδεκτή και, περαιτέρω, είχε αποκαλυφθεί εκ πρώτης όψεως καλή απαίτηση της εφεσείουσας, όπως και καλή υπεράσπισή της στην ανταπαίτηση, ώστε να δικαιολογείται ο παραμερισμός της απόφασης. Αναφορικά, ιδιαίτερα, με την ανταπαίτηση της εφεσίβλητης, δεν υπήρχε στην Ανταπαίτηση ισχυρισμός ότι η εφεσίβλητη κατέβαλε στην εφεσείουσα ΛΚ800 ως εγγύηση για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της δυνάμει της συμφωνίας ενοικίασης. Ο μόνος ισχυρισμός που υπήρχε ήταν ότι το εν λόγω ποσό “θα πρέπει να της επιστραφεί”.
Η έφεση δεν ευσταθεί. Ο ισχυρισμός του δικηγόρου της εφεσείουσας ότι δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο στις 8.30π.μ. επειδή δεν είχε σημειώσει στο φάκελό του την ώρα της ακρόασης, για το λόγο ότι “δεν είχα ακούσει την ώρα της νέας ημερομηνίας ακρόασης” ούτε σοβαρός είναι ούτε εύλογος. Εφόσον δεν είχε ακούσει την ώρα της νέας ημερομηνίας ακρόασης, όφειλε να μεριμνήσει να την πληροφορηθεί έγκαιρα. Και όχι να περιμένει την ημέρα της ακρόασης για να επισκεφθεί, στις 11.00π.μ., το γραφείο του Δικαστή και να διερωτηθεί τι γίνεται με την υπόθεσή του. Ανεξάρτητα όμως τούτου, η εφεσείουσα απέτυχε να αποκαλύψει και εκ πρώτης όψεως καλή απαίτησή της, όπως και καλή υπεράσπισή της στην ανταπαίτηση της εφεσίβλητης. Όσον αφορά την απαίτηση, όπως ορθά παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, η αναφορά της εφεσείουσας στις ζημιές που προκλήθηκαν στο ακίνητό της γινόταν κατά τόσο γενικό και αόριστο τρόπο ώστε να μην αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως καλή απαίτηση. Όσο δε αφορά την ανταπαίτηση, όπως και πάλι ορθά παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, η εφεσείουσα απέτυχε να αποδείξει εκ πρώτης όψεως καλή υπεράσπιση εφόσον, ενώ από την Ανταπαίτηση προέκυπτε καθαρά ότι η εφεσίβλητη κατέβαλε στην εφεσείουσα το ποσό των ΛΚ800 ως εγγύηση, και ανταπαιτούσε να της επιστραφεί, η εφεσείουσα δεν αποκάλυπτε με καθαρότητα την υπεράσπισή της στην ανταπαίτηση. Ο ισχυρισμός που πρόβαλλε ήταν ότι δεν είχε πάρει το ποσό των ΛΚ800, αν όμως ήθελε αποδειχθεί ότι το πήρε, τότε δεν θάπρεπε να το επιστρέψει γιατί θάπρεπε να καταλογιστεί έναντι των ζημιών που προκάλεσε στο ακίνητό της η εφεσίβλητη.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της εφεσείουσας.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο