(2003) 1 ΑΑΔ 1714
[*1714]2 Δεκεμβρίου, 2003
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΦΑΚΟΝΤΗ,
Εφεσείων,
ν.
ΝΙΚΟΛΑ ΠΑΥΛΟΥ ΒΡΥΩΝΗ,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11535)
Έφεση ― Τροποποίηση λόγων έφεσης ― Διακριτική ευχέρεια ― Τροποποιήσεις οι οποίες στοχεύουν στη διεύρυνση αιτιολογίας διά της παροχής εξηγήσεων που άπτονται του πυρήνα συγκεκριμένου λόγου έφεσης, ο οποίος παραμένει βασικά αναλλοίωτος, εγκρίνονται ― Τροποποιήσεις οι οποίες συνεπάγονται την ανάπλαση της έφεσης και διευρύνουν σε μεγάλο βαθμό την υπάρχουσα βάση της έφεσης δεν είναι επιτρεπτές στην απουσία εξήγησης για τη μη συμπερίληψη των προτεινόμενων λόγων στην ειδοποίηση της έφεσης και δικαιολόγησης της καθυστέρησης ― Η αλλαγή δικηγόρου μετά την καταχώρηση της έφεσης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογία για την αιτούμενη τροποποίηση.
Έφεση ― Νομικό σημείο που δεν εγέρθηκε πρωτόδικα ― Δεν μπορεί να εγερθεί ενώπιον του Εφετείου.
Μετά τον ορισμό της παρούσας έφεσης για προδικασία ο εφεσείων καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητούσε:
Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου για αντικατάσταση των λόγων έφεσης αρ. 1-3 με νέους λόγους έφεσης.
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου για την προσθήκη περαιτέρω λόγων έφεσης αρ. 4-7.
Ο εφεσείων ανέφερε στην ένορκη δήλωση για υποστήριξη της αίτησής του, ότι:
α) οι υπάρχοντες λόγοι έφεσης δεν ήταν αρκετοί και/ή δεν ανταποκρίνονταν πλήρως στα θέματα που εγείροντο,
[*1715]
β) η παρούσα έφεση καταχωρίστηκε από άλλο δικηγορικό γραφείο και
γ) με την αιτούμενη τροποποίηση δεν επαραβιάζοντο τα συμφέροντα του εφεσίβλητου.
Στο στάδιο της ακρόασης της αίτησης το αίτημα σε σχέση με τους προτεινόμενους λόγους έφεσης 6 και 7, απεσύρθη.
Ο εφεσίβλητος υπέβαλε ένσταση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το ζήτημα της τροποποίησης των λόγων της έφεσης εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του Εφετείου. ΄Εχει δε νομολογηθεί ότι η βασική αρχή που διέπει την άσκηση της είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτιμούμενο υπό το πρίσμα των σκοπών της έφεσης και των εκατέρωθεν δικαιωμάτων ως προς το τελέσφορο της δικαστικής διαδικασίας.
2. Οι προτεινόμενοι λόγοι έφεσης 1, 3 και 4 επεξηγούν με πληρέστερο και σαφέστερο τρόπο τους υφιστάμενους λόγους της έφεσης. Επομένως το Εφετείο στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας εγκρίνει την αίτηση σε σχέση με τους λόγους έφεσης 1, 3 και 4.
3. Οι προτεινόμενοι λόγοι έφεσης 2 και 5 συνεπάγονται την ανάπλαση της έφεσης και διευρύνουν σε μεγάλο βαθμό την υπάρχουσα βάση της έφεσης. Η τροποποίηση δεν είναι κατά κανόνα επιτρεπτή σε τέτοια περίπτωση στην απουσία εξήγησης για τη μη συμπερίληψη των προτεινόμενων λόγων στην ειδοποίηση της έφεσης και δικαιολόγησης της καθυστέρησης.
4. Η αλλαγή δικηγόρου μετά την καταχώρηση της έφεσης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογία για την αιτούμενη τροποποίηση.
5. Στην παρούσα υπόθεση δεν έχει επεξηγηθεί ο λόγος της καθυστέρησης. Πρόσθετα η καθυστέρηση είνα καταλυτική γιατί επιχειρείται ανάπλαση της έφεσης.
6. Πρόσθετα με τον προτεινόμενο λόγο έφεσης 2 εισάγεται θέμα το οποίο δεν είχε εγερθεί πρωτόδικα. Σύμφωνα με τη νομολογία θέμα το οποίο δεν είχε εγερθεί πρωτόδικα και δεν τέθηκε ενώπιον του Πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν μπορεί να εξεταστεί στην έφεση.
[*1716]Η αίτηση επιτράπηκε μερικώς με
έξοδα εναντίον του εφεσείοντος.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 580,
Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 12,
Χ”Μανώλης ν. Bacchus Hotel Appartments Ltd κ.ά. (2001) 1 Α.Α.Δ. 450,
Ιωάννου ν. Θεοδούλου σαν διαχειριστή της περιουσίας της Άννας Χρ. Κράνου κ.ά. (2000) 1 Α.Α.Δ. 7, 12,
Σκάρου ν. Χριστοδούλου κ.ά. (1996) 1 Α.Α.Δ. 1333,
Σωτηρίου κ.ά. ν. Stelios Stylianides (Holdings) Ltd (1998) 1 A.A.Δ. 2281,
Κυριακίδης ν. Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 9,
Vassiades v. M. Michaelides Bros (1973) 1 C.L.R. 80,
Attorney-General of the Republic v. Adamsa Ltd (1975) 1 C.L.R. 8,
F. Kassab Golf Solair France Ltd v. Δ. Βασιλείου & Συνεργάτες κ.ά. (1995) 1 Α.Α.Δ. 552,
Tsiamanta v. Tsiamanta (1989) 1 C.L.R. 230,
Demetriou v. Theocharous (1989) 1 C.L.R. 262,
Καμένος ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 24,
Δημοκρατία ν. Lion Insurance Agency Ltd (1995) 3 A.A.Δ. 338,
Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου ν. Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού, Α.Ε. 2728 ημερ. 15.6.2001,
X”Χριστοφόρου ν. Αταλιανή (1992) 1 Α.Α.Δ. 1008,
F.H.K. Hotels Holdings Ltd v. A.S. Air Control Ltd (1999) 1 A.A.Δ. 2159,
[*1717]Αδαμίδη ν. Κακουρίδη κ.ά. (2001) 1 Α.Α.Δ. 640,
Οικονόμου Αρχιτέκτονες και Μηχανικοί κ.ά. ν. Δημητρίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 853,
Pentaliotis & Papapetrou Estates v. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (1998) 1 Α.Α.Δ. 1931,
Επίσημος Παραλήπτης ν. Nicantony Trading Co. Ltd (1998) 1 A.A.Δ. 1653,
Ματθαιοπούλου κ.ά. ν. Κουπεπίδου, Α.Ε. 2781 ημερ. 20.9.2001.
Αίτηση.
Αίτηση από τον εφεσείοντα-αιτητή στα πλαίσια της έφεσης την οποία άσκησε κατά της απόφασης του Ε.Δ. Πάφου (Υπόθεση Αρ. 2931/00) ημερομηνίας 14/11/02, με την οποία ζητά διάταγμα για τροποποίηση των λόγων έφεσης και συγκεκριμένα, διάταγμα του Δικαστηρίου για αντικατάσταση όλων των λόγων έφεσης (αρ. 1-3) με τους νέους λόγους έφεσης 1-3 όπως περιλαμβάνονται στο επισυνημμένο Δελτίο Α, διάταγμα του Δικαστηρίου για την προσθήκη περαιτέρω λόγων έφεσης (αρ. 4-7) όπως περιλαμβάνονται στο επισυνημμένο Δελτίο Α.
Μ. Κυπριανού με Β. Πετρίδου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
Χρ. Γεωργιάδης, για τον Εφεσίβλητο-Καθ’ ου η αίτηση.
Εx-tempore
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Π. Καλλής.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση καταχωρήθηκε στις 10.12.2002. Ορίσθηκε για προδικασία στις 12.9.2003. Στις 13.10.2003 ο εφεσείων καταχώρησε αίτηση με την οποία ζήτησε τις πιο κάτω θεραπείες:
«Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου για αντικατάσταση όλων των λόγων έφεσης (αρ. 1-3) με τους νέους λόγους έφεσης 1-3 όπως περιλαμβάνονται στο επισυνημμένο Δελτίο Α.
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου για την προσθήκη περαιτέρω λόγων έφεσης (αρ. 4-7) όπως περιλαμβάνονται στο επισυνημμέ[*1718]νο Δελτίο Α.»
Οι λόγοι που υποστηρίζουν το αίτημα φαίνονται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση. Έχουν ως εξής:
(α) Από τη μελέτη του όλου φακέλου και από την μελέτη των πρακτικών της πρωτόδικης διαδικασίας προέκυψε ότι οι ήδη υπάρχοντες λόγοι έφεσης δεν είναι αρκετοί και/ή δεν ανταποκρίνονται πλήρως στα θέματα που εγείρονται.
(β) Επειδή η παρούσα έφεση καταχωρίστηκε από άλλο δικηγορικό γραφείο, κρίθηκε αναγκαίο, όπως ζητηθεί η προτεινόμενη τροποποίηση των λόγων έφεσης.
(γ) Με την αιτούμενη τροποποίηση ουδόλως παραβιάζονται τα συμφέροντα του εφεσίβλητου καθ’ ότι με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται η σωστή απονομή της δικαιοσύνης και εν πάση περιπτώσει η όποια τυχόν ταλαιπωρία προκληθεί μπορεί να αποζημιωθεί όσον αφορά τον εφεσίβλητο.
Σημειώνουμε ότι στο στάδιο της ακρόασης της αίτησης ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή απέσυρε το αίτημα σε σχέση με τους προτεινόμενους λόγους έφεσης 6 και 7.
Ο εφεσίβλητος υπέβαλε ένσταση. Ισχυρίστηκε ότι:
«1. Οι νέοι λόγοι 1 και 4 είναι ουσιαστικά οι ίδιοι με τους λόγους έφεσης αρ. 1 και 3.
2. Ο νέος λόγος αρ. 2 προσβάλλει την αποδοχή εξωγενούς μαρτυρίας ενώ ο εφεσείων δεν ήγειρε ένσταση πρωτόδικα.
3. Ο νέος λόγος αρ. 3 αποτελεί παράπονο ότι κακώς εφαρμόστηκε η αρχή non est factum ενώ ο λόγος έφεσης αρ. 2 προβάλλει ακριβώς το αντίθετο.
4. Ο νέος λόγος αρ. 5 στρέφεται ενάντια στην αξιολόγηση της μαρτυρίας.
5. Πλην της αλλαγής δικηγόρου, ουδεμία εξήγηση δίδεται για την μη περίληψη από την αρχή των προτεινόμενων λόγων έφεσης ούτε γιατί η αίτηση δεν υποβλήθηκε προηγούμενα.»
Το ζήτημα της τροποποίησης των λόγων της έφεσης εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του Εφετείου. Έχει δε νομολογη[*1719]θεί ότι η βασική αρχή που διέπει την άσκηση της είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτιμούμενο υπό το πρίσμα των σκοπών της έφεσης και των εκατέρωθεν δικαιωμάτων ως προς το τελέσφορο της δικαστικής διαδικασίας (Βλ. Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 580, 584, Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 12, 13, Χ”Μανώλης ν. Bacchus Hotel Appartments Ltd κ.ά. (2001) 1 Α.Α.Δ. 450, Ιωάννου ν. Θεοδούλου σαν διαχειριστή της περιουσίας της Άννας Χρ. Κράνου κ.ά. (2000) 1 Α.Α.Δ. 7, 12 και Σκάρου ν. Χριστοδούλου κ.ά. (1996) 1 Α.Α.Δ. 1333).
Όπου με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις επιδιώκεται η διεύρυνση της αιτιολογίας δια της παροχής εξηγήσεων που άπτονται του πυρήνα του συγκεκριμένου λόγου έφεσης, ο οποίος παραμένει βασικά αναλλοίωτος αυτές εγκρίνονται (βλ. Χ”Μανώλης (πιο πάνω), Σωτηρίου κ.ά. ν. Stelios Stylianides (Holdings) Ltd (1998) 1 Α.Α.Δ. 2281, Κυριακίδης ν. Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 9, Σκάρου και Μιχαηλίδης (πιο πάνω)).
Αυτό είναι που συμβαίνει με τους προτεινόμενους λόγους έφεσης 1, 3 και 4. Επεξηγούν με πληρέστερο και σαφέστερο τρόπο τους υφιστάμενους λόγους της έφεσης. Επομένως στην άσκηση της σχετικής διακριτικής μας ευχέρειας εγκρίνουμε την αίτηση σε σχέση με τους λόγους έφεσης 1, 3 και 4.
Σε σχέση με τους προτεινόμενους λόγους έφεσης 2 και 5 έχουμε την άποψη πως αυτοί συνεπάγονται την ανάπλαση της έφεσης και διευρύνουν σε μεγάλο βαθμό την υπάρχουσα βάση της έφεσης. Στους υφιστάμενους λόγους της έφεσης δεν είχαν θιγεί τα θέματα που θίγονται με τους προτεινόμενους λόγους 2 και 5 της έφεσης. Σε τέτοια περίπτωση η θέση της νομολογίας είναι σαφής. Η τροποποίηση δεν είναι κατά κανόνα επιτρεπτή στην απουσία εξήγησης για την μη συμπερίληψη των προτεινόμενων λόγων στην ειδοποίηση της έφεσης και δικαιολόγησης της καθυστέρησης (Βλ. Vassiades v. M. Michaelides Bros (1973) 1 C.L.R. 80, Attorney-General of the Republic v. Adamsa Ltd (1975) 1 C.L.R. 8, F. Kassab Golf Solair France Ltd v. Δ. Βασιλείου & Συνεργάτες κ.ά. (1995) 1 Α.Α.Δ. 552, Tsiamanta v. Tsiamanta (1989) 1 C.L.R. 230, Demetriou v. Theocharous (1989) 1 C.L.R. 262, Κυριακίδης (πιο πάνω), Καμένος ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 24, 26 και Δημοκρατία ν. Lion Insurance Agency Ltd (1995) 3 A.A.Δ. 338).
Ειδικά και σε σχέση με την καθυστέρηση λέχθηκε ότι παρόλο που δεν είναι καταλυτική της αίτησης αυτό επέρχεται όπου επιχειρείται ανάπλαση της έφεσης (Βλ. Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών [*1720]Κύπρου ν. Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού, Α.Ε. 2728, 15.6.2001).
Σε σχέση με την αλλαγή δικηγόρου μετά την καταχώρηση της έφεσης έχει νομολογηθεί ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογία για την αιτούμενη τροποποίηση (Βλ. Χ”Χριστοφόρου ν. Αταλιανή (1992) 1 Α.Α.Δ. 1008, 1016).
Στην παρούσα υπόθεση δεν έχει επεξηγηθεί ο λόγος της καθυστέρησης. Πρόσθετα η καθυστέρηση είναι καταλυτική γιατί επιχειρείται ανάπλαση της έφεσης (Βλ. Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών (πιο πάνω)). Επομένως το αίτημα δεν μπορεί να εγκριθεί σε σχέση με τους προτεινόμενους λόγους έφεσης 2 και 5.
Πρόσθετα με τον προτεινόμενο λόγο έφεσης 2 εισάγεται θέμα το οποίο δεν είχε εγερθεί πρωτόδικα. Σύμφωνα με τη νομολογία θέμα το οποίο δεν είχε εγερθεί πρωτόδικα και δεν τέθηκε ενώπιον του Πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν μπορεί να εξεταστεί στην έφεση (Βλ. F.H.K. Hotels Holdings Ltd v. A.S. Air Control Ltd (1999) 1 Α.Α.Δ. 2159, Αδαμίδη ν. Κακουρίδη κ.ά. (2001) 1 Α.Α.Δ. 640, Οικονόμου Αρχιτέκτονες και Μηχανικοί κ.ά. ν. Δημητρίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 853, Pentaliotis & Papapetrou Estates v. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (1998) 1 Α.Α.Δ. 1931, Επίσημος Παραλήπτης ν. Nicantony Trading Co. Ltd (1998) 1 Α.Α.Δ. 1653. Βλ. και Ματθαιοπούλου κ.ά. ν. Κουπεπίδου, Α.Ε. 2781, 20.9.2001 στην οποία λέχθηκε ότι: «Τροποποίηση με την οποία προστίθεται ένα εντελώς καινούργιο θέμα το οποίο δεν ήταν επίδικο στην πρωτόδικη διαδικασία δεν εγκρίνεται.»).
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση επιτυγχάνει σε σχέση με τους προτεινόμενους λόγους έφεσης 1, 3 και 4 και αποτυγχάνει σε σχέση με τους προτεινόμενους λόγους έφεσης 2 και 5. Η τροποποιημένη ειδοποίηση έφεσης να καταχωρηθεί εντός 15 ημερών από σήμερα. Μετά την καταχώρηση της η έφεση θα ορισθεί για προδικασία από το Πρωτοκολλητείο. Ο εφεσείων να πληρώσει τα έξοδα της αίτησης στον εφεσίβλητο.
Η αίτηση επιτρέπεται μερικώς με έξοδα εναντίον του Εφεσείοντος.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο