(2003) 1 ΑΑΔ 1909
[*1909]23 Δεκεμβρίου, 2003
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ
ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΕΤΤΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI ΚΑΙ MANDAMUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ
ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΤΙΣ 7/10/2003 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΥΠ’ ΑΡ. 20/2003 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΥΤΗ.
(Αίτηση Aρ. 123/2003)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari προς ακύρωση αίτησης πτώχευσης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και της διαδικασίας που ακολουθήθηκε, ως καταχρηστικής, άκυρης, παράνομης και καθ’ υπέρβαση δικαιοδοσίας ― Απόρριψη αίτησης επειδή δεν διαπιστώθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση, και επίσης λόγω δυνατότητας άσκησης άλλου ένδικου μέσου στην απουσία εξαιρετικών περιστάσεων για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari.
Ο αιτητής ζήτησε άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται η αίτηση πτώχευσης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και η διαδικασία που ακολουθήθηκε, επειδή:
α) το Δικαστήριο δεν απέκτησε ποτέ δικαιοδοσία να εκδικάσει την αίτηση γιατί σ’ αυτήν δεν αναφέρεται ο περί Πτωχεύσεως Νόμος, [*1910]Κεφ. 5 (ο Νόμος) και
β) το Δικαστήριο υπέπεσε σε εμφανές σφάλμα λόγω του γεγονότος ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ανέβαλε την ακρόαση της αίτησης για περίοδο πέραν των 7 ημερών κατά παράβαση του Κανονισμού 60 των Πτωχευτικών Κανονισμών.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο Τύπος 1 των Πτωχευτικών Κανονισμών που βασίζεται στον Κανονισμό 7 και αφορά τον τίτλο της αίτησης συνάδει με τον τύπο που χρησιμοποιήθηκε από την αιτήτρια Τράπεζα στην επίδικη αίτηση. Η οποιαδήποτε παρατυπία στον τίτλο της αίτησης, όπως η ισχυριζόμενη, εν πάση περιπτώσει δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακυρότητα.
2. Το Δικαστήριο με βάση τον Κανονισμό 63 δύναται να αναβάλλει την εξέταση της αίτησης για αποχρώντα λόγο. Και στην παρούσα περίπτωση οι αναβολές είχαν δοθεί για να γίνει δυνατή η εκδίκαση και η έκδοση απόφασης στην ενδιάμεση αίτηση για τροποποίηση της κυρίως αίτησης πτώχευσης που καταχώρησε η αιτήτρια Τράπεζα.
3. Η παρούσα αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και για τον πρόσθετο λόγο της ύπαρξης δυνατότητας άσκησης έφεσης εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου στην αίτηση πτώχευσης. Δεν έχουν εξεδικευθεί οποιεσδήποτε εξαιρετικές περιστάσεις στην παρούσα υποθεση που να δικαιολογούν παρέκκλιση από τον νομολογιακό κανόνα.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965,
Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469.
Αίτηση.
Αίτηση από τον αιτητή για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση διαταγμάτων Certiorari και Mandamus προς ακύρωση της απόφασης και/ή του διατάγματος του Ε.Δ. Πάφου αναφορικά με την αίτηση πτώχευσης υπ’ αρ. 20/03 και γενικά της διαδικασίας η [*1911]οποία ακολουθήθηκε στην αίτηση αυτή.
Α. Χαραλάμπους για Κ. Τσιρίδη, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: O αιτητής ζητά από το Ανώτατο Δικαστήριο την έκδοση των προνομιακών ενταλμάτων Certiorari και Mandamus.
Μεταφέρω τις θεραπείες που ζητά όπως αναφέρονται στην αίτηση του:-
«(α) Άδεια για καταχώρηση αίτησης για την έκδοση διατάγματος της φύσης Certiorari, για παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση της απόφασης και/ή διατάγματος του προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου κου Γιώργου Ερωτοκρίτου ημερ. 07/10/2003 και γενικά την ακύρωση και/ή απόρριψη της αίτησης πτώχευσης υπ’ αρ. 20/2003 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και της διαδικασίας που ακολουθήθηκε ως καταχρηστική, άκυρη, παράνομη και καθ’ υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή έλλειψη δικαιοδοσίας του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου όσο και του προκατόχου του έντιμου Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου κου Μ. Νικολάτου.
(β) Οποιαδήποτε άλλη διαταγή ή θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει ορθή και δίκαιη υπό τις περιστάσεις και γενικά την ακύρωση της διαδικασίας που έλαβε χώραν στην αίτηση πτώχευσης υπ’ αρ. 20/2003 ως καταχρηστική καθ’ υπέρβαση δικαιοδοσίας και ως άκυρη λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου κου Γ. Ερωτοκρίτου.»
Ο δικηγόρος του αιτητή εγκατέλειψε ορθά, κατά την ακροαματική διαδικασία το αίτημά του για έκδοση του εντάλματος Mandamus, και περιορίστηκε μόνο στο Certiorari.
Οι λόγοι πάνω στους οποίους στηρίζεται το αίτημα για την άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση του εντάλματος Certiorari, όπως αναφέρονται στην αίτηση είναι οι εξής:-
«(α) Το Ανώτατο Δικαστήριο εκδίδει ένταλμα της φύσης Certiorari, μεταξύ άλλων στις περιπτώσεις όπου υπάρχει έκδηλη παρανομία (error of Law on the face of the record) στην απόφαση ή στην διαδικασία που ακολουθήθηκε ή υπέρβαση ή [*1912]έλλειψη εξουσίας (excess or want of Jurisdiction) από το Δικαστήριο ή όπου το διάταγμα ή απόφαση του Δικαστηρίου δεν είναι έγκυρη.
(β) Το Δικαστήριο υπερέβη την εξουσία του και το δικαιοδοτικό πλαίσιο το οποίο προβλέπει ο περί Πτωχεύσεως Νόμος Κεφ. 5 και οι σχετικοί Κανονισμοί πράγμα εμφανές από τα πρακτικά (on the face of the record) που επισυνάπτονται.
(γ) Το Δικαστήριο δεν απέκτησε ποτέ αρμοδιότητα δυνάμει του περί Πτωχεύσεως Νόμου να εκδικάσει την αίτηση πτώχευσης λόγω μη αναφοράς στην αίτηση του Νόμου (Κεφ. 5) που προσδίδει αρμοδιότητα στο Επαρχιακό Δικαστήριο να επιλαμβάνεται διαδικασίας πτώχευσης.
(δ) Η εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης καθυστέρησε υπερβολικά και πέραν του εύλογου χρόνου εκδίκασης αιτήσεων πτωχευτικής διαδικασίας κατά παράβαση του σχετικού νόμου, κανονισμών και νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.»
Είναι φανερό ότι ο πρώτος λόγος που προβάλλει ο αιτητής δεν έχει καμιά σημασία γιατί διαγράφει απλώς την εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου επί του θέματος. Οι άλλοι τρεις λόγοι είναι ασαφείς όπως είναι διατυπωμένοι, αλλά σε συνάρτηση με τα γεγονότα όπως διαγράφονται στην ένορκη δήλωση του αιτητή μπορούν να θεωρηθούν ότι διαλαμβάνουν τα πιο κάτω:-
(α) ότι το Δικαστήριο δεν απέκτησε ποτέ δικαιοδοσία να εκδικάσει την αίτηση γιατί σ’ αυτή δεν αναφέρεται το Κεφ. 5 (ο Νόμος) και
(β) ότι το Δικαστήριο υπέπεσε σε εμφανές σφάλμα λόγω του γεγονότος ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ανέβαλε την ακρόαση της αίτησης για περίοδο πέραν των 7 ημερών κατά παράβαση του Κανονισμού 60 των Πτωχευτικών Κανονισμών.
Τα γεγονότα, όπως αναφέρονται στην ένορκη δήλωση του αιτητή, έχουν ως εξής:-
Στις 24.2.2003 καταχωρήθηκε αίτηση πτώχευσης εκ μέρους της Τραπέζης Κύπρου Λτδ. εναντίον του αιτητή. Το Πρωτοκολλητείο όρισε την υπόθεση για τις 21.3.2003. Ο αιτητής, στην παρούσα, καταχώρησε ένσταση στις 18.3.2003. Επειδή η αιτήτρια Τράπεζα προτίθετο να καταχωρήσει αίτηση για τροποποίηση της [*1913]κυρίως αίτησης πτώχευσης το Δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για τις 2.4.2003. Η κυρίως αίτηση πτώχευσης αναβάλλετο, προφανώς για μνεία, μέχρι την εκδίκαση της ενδιάμεσης αίτησης για τροποποίηση. Μετά από ακροαματική διαδικασία εκδόθηκε στις 7.10.2003 απόφαση στην ενδιάμεση αίτηση για τροποποίηση της κυρίως αίτησης για πτώχευση. Το Δικαστήριο όρισε ακολούθως την κυρία αίτηση για ακρόαση στις 13.10.2003, στις 20.10.2003, στις 27.10.2003 και στις 30.10.2003 οπότε και ολοκληρώθηκε η ακρόαση της και επεφυλάχθη η απόφαση. Μέχρι την ημερομηνία καταχώρησης της παρούσας αίτησης (4.12.2003) δεν είχε εκδοθεί η επιφυλαχθείσα απόφαση.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η μη αναφορά στην αίτηση του περί Πτωχεύσεως Νόμου, Κεφ. 5 είναι καταλυτική για την υπόθεση του γιατί σε τέτοια περίπτωση δεν αποκτά δικαιοδοσία το Δικαστήριο.
Ο Τύπος 1 των Πτωχευτικών Κανονισμών που βασίζεται στον Κανονισμό 7 και αφορά τον τίτλο της αίτησης συνάδει με τον τύπο που χρησιμοποιήθηκε από την αιτήτρια Τράπεζα στην επίδικη αίτηση. Η οποιαδήποτε παρατυπία στον τίτλο της αίτησης, όπως η ισχυριζόμενη, εν πάση περιπτώσει δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακυρότητα. Ο τίτλος της αίτησης (σύμφωνος με τους Πτωχευτικούς Κανονισμούς) καθώς και το περιεχόμενο της προσδιόρισαν τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου. Κατά συνέπεια ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος.
Αλλά και ο άλλος λόγος δεν αποδεικνύει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για να παραχωρηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για Certiorari. Το Δικαστήριο με βάση τον Κανονισμό 63 δύναται να αναβάλλει την εξέταση της αίτησης για αποχρώντα λόγο. Και στην παρούσα περίπτωση οι αναβολές είχαν δοθεί για να γίνει δυνατή η εκδίκαση και η έκδοση απόφασης στην ενδιάμεση αίτηση για τροποποίηση.
Πέραν των πιο πάνω και ανεξάρτητα από αυτά και για ένα άλλο λόγο δεν είναι δυνατό να επιτύχει η παρούσα αίτηση.
Είναι νομολογιακός κανόνας ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και ιδιαίτερα αυτό της έφεσης, αίτηση τέτοιας μορφής που απευθύνεται στο κατάλοιπο της εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν δικαιολογείται. (Βλέπε, μεταξύ άλλων: Hellenger Trading Ltd. (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, και Σταύρος Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469).
[*1914]Η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε μετά την εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης και πριν από την έκδοση της επιφυλαχθείσας απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου. Με την έκδοση της ο αιτητής προδήλως θα έχει το δικαίωμα, εάν δεν ικανοποιηθεί, να καταχωρήσει έφεση για τους ίδιους λόγους που προβάλλει σήμερα. Εφόσον δε παρέχεται τέτοια δυνατότητα η αίτηση του δεν δικαιολογείται. Δεν έχουν εξειδικευθεί οποιεσδήποτε εξαιρετικές περιστάσεις στην παρούσα υπόθεση που να δικαιολογούν παρέκκλιση από το νομολογιακό κανόνα.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο