(2004) 1 ΑΑΔ 1121
[*1121]11 Ιουνίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
LARTICON CO.,
Εφεσείοντες-Ενάγοντες,
v.
DETERGENTA DEVELOPΜΕNTS LTD.,
Εφεσιβλήτων-Εναγομένων 1.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11471)
Αποφάσεις και Διατάγματα ― Παρεμπίπτον διάταγμα, απαγορευτικό της αποξένωσης ή επιβάρυνσης ακινήτου των εναγομένων ― Δεν είναι αναγκαία η προσαγωγή μαρτυρίας για πρόθεση των εναγομένων για αποξένωση ή επιβάρυνση ― Εκείνο που μετρά είναι η πιθανή επίδραση που θα έχει η αποξένωση ή η επιβάρυνση, εφόσον γίνουν, στην ικανοποίηση της δικαστικής απόφασης που ενδεχομένως θα εκδοθεί υπέρ του ενάγοντος ― Άρθρο 5 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 ― Το εν λόγω άρθρο θα πρέπει να εξετάζεται σε συνδυασμό με τις προϋποθέσεις του Άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, αφού αντιστοιχεί στην τρίτη προϋπόθεση του Άρθρου 32 του Νόμου 14/60.
Πολιτική Δικονομία ― Σφράγιση κλητηρίου εντάλματος όταν υπάρχουν διάδικοι τόσο εκτός όσο και εντός δικαιοδοσίας ― Κατά πόσο απαιτείται η λήψη άδειας ― Δ.6(1)(h) των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών.
Κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας ― Κατά πόσο η καταχώρηση καταγγελίας στην Επιτροπή Ανταγωνισμού μπορούσε να εξομοιωθεί με δικαστική διαδικασία ούτως ώστε να δικαιολογείται η επίκληση του κανόνα κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας.
Αγωγή ― Αίτημα για διακοπή διαδικασίας αγωγής λόγω ισχυριζόμενης καθυστέρησης εκ μέρους της ενάγουσας στη λήψη δικαστικών μέτρων ― Κατά πόσο η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου θα μπορούσε να ασκηθεί υπέρ της αποδοχής του αιτήματος ενόψει της τρίμηνης διάρκειας της καθυστέρησης.
[*1122]Η εφεσείουσα καταχώρησε αγωγή εναντίον της εφεσίβλητης για κατ’ ισχυρισμό διάρρηξη συμφωνίας συνεργασίας παραγωγής και/ή κατασκευής συγκεκριμένων προϊόντων της εταιρείας Henkel. Καταχώρησε επίσης αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος μη αποξένωσης της ακίνητης ιδιοκτησίας της εφεσίβλητης. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση επειδή η εφεσείουσα απέτυχε να αποδείξει την τρίτη προϋπόθεση του Άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, δηλαδή ότι θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, εκτός αν εκδιδόταν το προσωρινό διάταγμα.
Με την παρούσα έφεση η εφεσείουσα προσβάλλει την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η πιο πάνω αίτησή της. Η εφεσείουσα υπέβαλε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα περιορίστηκε στο Άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60 και δεν εξέτασε και τις πρόνοιες του Άρθρου 5 του Κεφ. 6 το οποίο προνοεί ότι το Δικαστήριο δεν εκδίδει προσωρινό διάταγμα εκτός αν πεισθεί ότι από την πώληση ή μεταβίβαση της περιουσίας είναι πιθανό ότι ο ενάγων θα εμποδισθεί στην εκτέλεση της δικαστικής απόφασης.
Με αντέφεση, η εφεσίβλητη αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκαν οι πιο κάτω ενστάσεις που εγέρθηκαν πρωτόδικα εκ μέρους της αναφορικά με την έλλειψη δικαιοδοσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου να εξετάσει την αίτηση:
1) Η εφεσείουσα θα έπρεπε να εξασφαλίσει τη σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος σύμφωνα με τις πρόνοιες της Δ.2, θ.2 πριν από την καταχώρηση της αγωγής.
2) Σημειώθηκε κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας λόγω καταχώρησης καταγγελίας της εφεσείουσας στην Επιτροπή Ανταγωνισμού.
3) Σημειώθηκε καθυστέρηση στη λήψη δικαστικών μέτρων.
Αποφασίστηκε ότι:
Έφεση
Στην παρούσα υπόθεση, η μοναδική ακίνητη ιδιοκτησία της εφεσίβλητης ήταν ήδη υποθηκευμένη και δεν θα μπορούσε να καλύψει τυχόν επιτυχία της αγωγής. Αυτό αποτελούσε σοβαρό λόγο που θα δικαιολογούσε την έκδοση του προσωρινού διατάγματος. Η εισήγηση της εφεσείουσας ότι το Άρθρο 5 του Κεφ. 6 θα πρέπει να εξετά[*1123]ζεται σε συνδυασμό με τις προϋποθέσεις του Άρθρου 32 του Νόμου 14/60 είναι ορθή, αφού όπως έχει νομολογιακά τονισθεί, το Άρθρο 5 αντιστοιχεί στην τρίτη προϋπόθεση του Άρθρου 32 του Νόμου 14/60. Το πρωτόδικο εύρημα ότι απαιτείται “στερεά, θετική μαρτυρία” και “απτά στοιχεία” για την έκδοση ενός προσωρινού διατάγματος είναι ορθή αλλά στην εξέταση της τρίτης προϋπόθεσης δεν είναι απαραίτητη η παρουσίαση μαρτυρίας για την απόδειξη της πραγματικής πρόθεσης ενός εναγομένου για τη μεταβίβαση ή επιβάρυνση της περιουσίας του.
Αντέφεση
1. Η λήψη άδειας για τη σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος πριν από την καταχώρησή του λόγω της ύπαρξης διαδίκων εκτός δικαιοδοσίας δεν ήταν αναγκαία, σύμφωνα με τις πρόνοιες τη Δ.6(1)(h), εφόσο στο κλητήριο ένταλμα εμφανίζεται εναγόμενος εντός της δικαιοδοσίας.
2. Η καταχώρηση καταγγελίας από την εφεσείουσα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν μπορεί να εξομειωθεί με δικαστική διαδικασία ούτως ώστε να δικαιολογείται η επίκληση του κανόνα της κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας.
3. Η τρίμηνη καθυστέρηση στη λήψη δικαστικών μέτρων από την εφεσείουσα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επηρέασε την εφεσίβλητη σε βαθμό που να δικαιολογούσε τη διακοπή της διαδικασίας της αγωγής.
Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα εναντίον των εφεσιβλήτων, τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ’ έφεση.
Η αντέφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Λακαταμίτης ν. Θεοδώρου (1983) 1 C.L.R. 520,
C. Phasarias (Automotive Centre) Ltd v. Σκυροποιία “Λεωνίκ” Λτδ (2001) 1 Α.Α.Δ. 785,
Louis Vuitton v. Δερμοσάκ Λτδ (1992) 1 Α.Α.Δ. 1453,
Resola (Cyprus) Ltd v. Χρίστου (1998) 1 (Β) Α.Α.Δ. 598,
Άκης (Μεταφορές Δεμάτων Εξπρές) Λτδ ν. C. Koukkouris Trading Co [*1124]Ltd, Πολιτική Έφεση 9789, ημερ. 18/1/99,
Bacardi & Co Ltd v. Vinco Ltd (1996) 1(B) A.A.Δ. 788.
Έφεση &�Αντέφεση.
Έφεση από την ενάγουσα εταιρεία κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 20/8/02 (Αρ. Αγωγής 7680/02) με την οποία απορρίφθηκε αίτησή της για την έκδοση προσωρινού διατάγματος μη αποξένωσης της ακίνητης ιδιοκτησίας της εφεσίβλητης, αγωγή η οποία καταχωρήθηκε από την εφεσείουσα εναντίον της εφεσίβλητης για κατ’ ισχυρισμό διάρρηξη συμφωνίας συνεργασίας παραγωγής και/ή κατασκευής συγκεκριμένων προϊόντων της γνωστής εταιρείας Henkel και αντέφεση με την οποία η εφεσίβλητη αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκαν τέσσερις ενστάσεις που εγέρθηκαν πρωτόδικα εκ μέρους της εφεσίβλητης αναφορικά με τη δικαιοδοσία του πρωτόδικου Δικαστηρίου στην εξέταση της αίτησης.
Χρ. Κληρίδης, για τους Εφεσείοντες.
Κ. Τσιρίδης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: ΤΗΝ ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΦΕΣΗ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ. Η ΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΓΙΑ ΚΑΤ’ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ/Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ HENKEL. ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΤΕΦΕΣΗ, Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΑΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΕΡΘΗΚΑΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ.
(Α) ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ [*1125]ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΩΝ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ, ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥΣ, ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΣΚΟΠΙΜΟ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ ΤΑ ΠΙΟ ΚΑΤΩ.
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΝΑΡΗ, ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ, ΣΤΙΣ 4/11/69 Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ (ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΕΠΩΝΥΜΙΑ LARTICON SYNTHETIC DETERGENTS LTD) ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ DETERSA LTD (ΜΕΤΑ ΤΟ 1978 HENKEL (CYPRUS) LTD ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ 1987 DETERGENTA DEVELOPMENTS LTD) ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ/Η ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΚΑΙ/Η ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ (DETERGENTA DEVELOPMENTS LTD) ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ HENKEL ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ. Η ΔΕΚΑΕΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΘΑ ΑΝΑΝΕΩΝΟΤΑΝ ΚΑΘΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΕΡΜΑΤΙΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΕΡΟΣ ΜΕ ΔΩΔΕΚΑΜΗΝΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ. Η ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΝΑΝΕΩΘΗΚΕ ΤΟ 1979 ΓΙΑ ΑΛΛΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ. ΤΟ 1987 Η HENKEL (CYPRUS) LTD ΕΚΧΩΡΗΣΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ DETERGENTA DEVELOPMENTS LTD. Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΙ ΤΕΡΜΑΤΙΣΑΝ ΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ 23/4/2002. ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΕΣΤΗ ΣΟΒΑΡΕΣ ΖΗΜΙΕΣ ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ HENKEL ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΤΟ 95% ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΤΗΣ. ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΟΤΙ,
(I) Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΑΞΙΑΣ £1.000.000 ΚΑΙ ΟΤΙ,
(II) ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΟΙ ΖΗΜΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ £820.000 ΕΤΗΣΙΩΣ.
Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΕΝΟΣ ΤΕΜΑΧΙΟΥ ΓΗΣ, Η ΕΚΤΙΜΗΜΕΝΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ (ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΑ) ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ £2.000.000. ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΤΕΜΑΧΙΟ ΗΤΑΝ ΥΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΟ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΤΔ ΓΙΑ £1.000.000, Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ. Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΝΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ 1969 ΚΑΙ 1987, ΕΝΤΟΥΤΟΙΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ[*1126]ΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΛΗΓΕ ΣΤΙΣ 31/12/98 ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΝΑΝΕΩΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΓΡΑΠΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΟΥ 1969. ΣΥΜΦΩΝΑ ΔΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, Η ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΛΕΥΡΑ. ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΗΤΑΝ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΗΓΑΓΕ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥΣ, Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕ ΝΟΜΙΜΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΤΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30/5/2002. Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΔΕΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΟΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΓΟΡΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ. Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΕ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΤ’ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΖΗΜΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΗΓΕΙΡΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ.
(Β) Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΦΟΥ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ (ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΝ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΣΦΡΑΓΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗΣ ΡΗΤΡΑΣ), ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΕΙΧΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ. ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ
(I) ΎΠΑΡΞΗ ΣΟΒΑΡΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΙΚΑΣΗ,
(II) ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ ΟΤΙ ΕΔΙΚΑΙΟΥΤΟ ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ,
ΑΛΛΑ ΑΠΕΤΥΧΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ Η ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΕ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ.
(Γ) Η ΕΦΕΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΕΦΕΣΗ.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΦΕΣΗ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ Η ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΦΕΣΗ ΤΗΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΓΕΙΡΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ ΗΤΑΝ [*1127]ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ.
(Δ) Η ΜΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ.
Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΤΡΕΧΕ Η ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ Η ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΕ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΚΔΙΔΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΔΕΝ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΜΕ “ΑΠΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ” ΚΑΙ “ΣΤΕΡΕΑ, ΘΕΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ” ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΚΔΟΘΕΙ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ.
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΟΤΙ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΜΕ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ, ΔΕΝ ΣΥΝΟΔΕΥΘΗΚΕ ΜΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΔΕΝ ΤΙΜΗΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ Η ΟΤΙ ΕΚΚΡΕΜΕΙ ΠΡΟΣ ΠΛΗΡΩΜΗ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΠΟΣΟ, ΟΤΙ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΕΦΟΣΟΝ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΤΗΚΕ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΕΤΕΩΡΟΣ, ΟΤΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΣΩΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΡΙΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ, ΔΕΝ ΣΥΝΟΔΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΘΕΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΕΔΕΙΚΝΥΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ.
Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 32 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ 14/60 ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 ΤΟΥ ΚΕΦ. 6 ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΝΟΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΚΔΙΔΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΠΕΙΣΘΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟ ΟΤΙ Ο ΕΝΑΓΩΝ ΘΑ ΕΜΠΟΔΙΣΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ, ΟΠΩΣ Η ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΝΟΙΑ ΕΧΕΙ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΑΚΑΤΑΜΙΤΗΣ Ν. ΘΕΟΔΩΡΟΥ (1983) 1 C.L.R. 520. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΘΕΙ ΟΤΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ Α΄ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΞΙΑΣ £2.000.000 ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΥΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΗ ΓΙΑ £1.000.000 ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΥΧΟΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΑΠΑΙΤΕΙ £1.000.000 ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ, ΗΤΑΝ ΣΟΒΑΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ.
[*1128]
ΈΧΟΥΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΑΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ. Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΤΟΥ ΚΕΦ. 6 ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 32 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 14/60 ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ, ΑΦΟΥ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΤΟΝΙΣΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 32 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 14/60. ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΕΥΡΗΜΑ ΟΤΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ “ΣΤΕΡΕΑ, ΘΕΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ” ΚΑΙ “ΑΠΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ” ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΘΕΣΗΣ ΕΝΟΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ. ΌΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝΙΣΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ C. PHASARIAS (AUTOMOTIVE CENTRE) LTD V. ΣΚΥΡΟΠΟΙΙΑ “ΛΕΩΝΙΚ” ΛΤΔ (2001) 1 Α.Α.Δ. 785,
“ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ Η ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ Η Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ, ΕΦΟΣΟΝ ΓΙΝΟΥΝ, ΣΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΘΑ ΕΚΔΟΘΕΙ. Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ, ΝΑ ΜΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΕΙ Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.”
ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ £1.000.000 ΜΕΤΑ ΤΟΚΩΝ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΗΚΕ. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ ΟΤΙ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ £820.000 ΕΤΗΣΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΕΣΟΔΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΚΕΡΔΟΣ, Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΨΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΕΝΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΑ ΕΧΕΓΓΥΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΙΑΣ ΠΙΘΑΝΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΕ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ.
(Ε) Η ΑΝΤΕΦΕΣΗ.
Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΦΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΠΟΥ ΗΓΕΙΡΕ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ. ΘΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ.
[*1129](I) ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΕΚΡΙΝΕ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗ ΣΦΡΑΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΗΣ Δ.2, Θ. 2.
ΌΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Η Α΄ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΙΔΑΛΙΟΥ, ΕΝΩ Η Β΄ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΤΟ DUSSELDORF, ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ. Η ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ “ΌΧΙ ΓΙΑ ΕΠΙΔΟΣΗ ΕΚΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥΣ 2 ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ”. ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ Η ΛΗΨΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΦΡΑΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ΕΚΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΗΣ Δ.6(1)(H), ΕΦΟΣΟ ΣΤΟ ΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ. Η Δ.6(1)(H) ΠΡΟΝΟΕΙ ΟΤΙ,
“SUBJECT TO SECTION 15 OF THE COURTS OF JUSTICE LAW, CAP. 11, SERVICE OUT OF THE JURISDICTION OF A WRIT OF SUMMONS OR NOTICE OF A WRIT OF SUMMONS MAY BE ALLOWED BY THE COURT OR A JUDGE WHENEVER- …… ……………….. (H) ANY PERSON OUT OF CYPRUS IS A NECESSARY OR PROPER PARTY TO AN ACTION PROPERLY BROUGHT AGAINST SOME OTHER PERSON DULY SERVED IN CYPRUS.”
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
“ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΗΔΗ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΕΠΙΖΗΤΕΙΤΑΙ Η ΑΚΥΡΩΣΗ Η ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΟΥ. ΤΕΤΟΙΑ ΑΔΕΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΦΟΣΟΝ ΣΤΟ ΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ. ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΟΙ ΕΝΑΓΟΝΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΣΦΡΑΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΗΜΕΙΩΝΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΟΨΗ ΤΟΥ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΜΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΠΙΔΟΣΗ ΕΚΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥΣ 2 ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ”. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΤΟ ΚΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΛΩΣ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΙΣΧΥ.”
ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 2, ΘΕΣΜΟΣ 2 ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
[*1130]Η ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ. ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΓΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΜΑΣ.
(II) ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ.
Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΙΣ 7/6/2002 (ΕΝΑ ΔΗΛΑΔΗ ΜΗΝΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΑΓΩΓΗΣ) ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΝΟΜΟΥ 1989, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΖΟΥΣΑΣ ΘΕΣΗΣ ΜΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ. ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΦΟΥ ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ, ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΕ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 146.1 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ.
Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ. Η ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΙΩΘΕΙ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ. Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ.
(III) ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΔΕΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ.
Ο ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ 23/4/2002. Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΣΤΙΣ 7/6/2002 ΚΑΙ ΣΤΙΣ 17/7/2002 ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠ’ ΑΡ. 7680/2002 ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ. Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 17/7/2002. ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ ΟΤΙ Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΝΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΣΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑ Η ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ. ΠΡΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΙ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΗΚΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ [*1131]ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ LOUIS VUITTON V. ΔΕΡΜΟΣΑΚ ΛΤΔ (1992) 1 Α.Α.Δ. 1453, RESOLA (CYPRUS) LTD V. ΧΑΡΗ ΧΡΙΣΤΟΥ (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 598, ΆΚΗΣ (ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΔΕΜΑΤΩΝ ΕΞΠΡΕΣ) ΛΤΔ Ν. C. KOUKKOURIS TRADING CO LTD, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΈΦΕΣΗ 9789, ΗΜΕΡ. 18/1/99 ΚΑΙ BACARDI & CO LTD V. VINCO LTD (1996) 1(B) A.A.Δ. 788.
Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ. ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Η ΤΡΙΜΗΝΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ. ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΓΙΝΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ 8 ΜΗΝΕΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ 3½ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΙΔΙΑΖΟΝΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ “ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ” ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΚΥΨΕΙ. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΠΟΥ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΔΕΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ.
Η ΕΦΕΣΗ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΙ. Η ΑΝΤΕΦΕΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ. Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΕΤΑΙ. ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΩΣ Η ΑΙΤΗΣΗ. ΟΙ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΒΑΛΟΥΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΗΣ.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα εναντίον των εφεσιβλήτων τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ’ έφεση.
Η αντέφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο