(2004) 1 ΑΑΔ 1511
[*1511]6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΨΗΛΟΓΕΝΗΣ,
Εφεσείων,
v.
ΠΕΤΡΟΥ ΚΕΤΤΕΝΗ,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11545)
Αμέλεια ― Τροχαίο ατύχημα ― Οδηγός οχήματος επιχειρώντας στροφή δεξιά και χωρίς να γνωστοποιήσει προς τούτο την πρόθεσή του, ανέκοψε την πορεία οχήματος που ακολουθούσε και που τη δεδομένη εκείνη στιγμή επεχείρησε κανονικά να προσπεράσει το προπορευόμενο όχημα ύστερα από κατάλληλη προειδοποίηση με το σηματοδότη του ― Οδηγός που επιχείρησε τη στροφή δεξιά κρίθηκε αποκλειστικά υπεύθυνος για την πρόκληση του ατυχήματος.
Μαρτυρία ― Αξιολόγηση αξιοπιστίας μαρτύρων ― Βαρύνει το πρωτόδικο Δικαστήριο ― Το Εφετείο σπάνια επεμβαίνει και μόνο υπό προϋποθέσεις.
Ο εφεσίβλητος, ο οποίος οδηγούσε το αυτοκίνητο του επί της οδού 28ης Οκτωβρίου στη Μακεδονίτισσα, επιχείρησε να προσπεράσει από δεξιά το προπορευόμενο όχημα του εφεσείοντος. Τη στιγμή εκείνη ο εφεσείων επιχείρησε να στρίψει δεξιά για να εισέλθει στην Παπαφλέσσα που είναι η πάροδος της 28ης Οκτωβρίου με αποτέλεσμα τα δύο οχήματα να συγκρουστούν.
Ο εφεσείων καταχώρησε αγωγή εναντίον του εφεσίβλητου αξιώνοντας αποζημιώσεις για τις ζημιές του αυτοκινήτου. Ο εφεσίβλητος ήγειρε ανταπαίτηση για τις ζημιές στο δικό του αυτοκίνητο. Οι αποζημιώσεις συμφωνήθηκαν στις £940.- για τις ζημιές του εφεσείοντος και στις £2.300 για τις ζημιές του εφεσίβλητου. Έτσι παρέμεινε προς εκδίκαση το θέμα της ευθύνης.
Οι εκδοχές των διαδίκων διίσταντο ως προς τις συνθήκες του ατυ[*1512]χήματος. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ως αξιόπιστη τη μαρτυρία του εφεσίβλητου. Κρίθηκε επίσης πως η εκδοχή του εφεσείοντος δεν υποστηριζόταν από την πραγματική μαρτυρία.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το δυστύχημα προκλήθηκε εξ αιτίας της αποκλειστικής αμέλειας του εφεσείοντα ο οποίος χωρίς οποιοδήποτε σήμα ή προειδοποίηση έστριψε δεξιά για να εισέλθει στην οδό Παπαφλέσσα αποκόπτοντας την πορεία του αυτοκινήτου του εφεσίβλητου ο οποίος, ύστερα από κατάλληλη προειδοποίηση με το σηματοδότη του επιχείρησε κανονικά να προσπεράσει το προπορευόμενο με χαμηλή ταχύτητα αυτοκίνητο του εφεσείοντα.
Με την έφεση προσβάλλεται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Οι τρεις λόγοι έφεσης έχουν ως κοινή συνισταμένη την αξιολόγηση της μαρτυρίας και τις διαπιστώσεις που άπτονται της αξιοπιστίας των διαδίκων.
Αποφασίστηκε ότι:
Όταν οι εκδοχές είναι συγκρουόμενες, η ευθύνη για τον προσδιορισμό των γεγονότων ανήκει στο πρωτόδικο Δικαστήριο. Στην παρούσα υπόθεση, το Δικαστήριο επέλεξε την εκδοχή του εφεσίβλητου και έδωσε με σαφήνεια τους λόγους της επιλογής του. Η αξιοπιστία των μαρτύρων κρίθηκε πρωτοδίκως μέσα στα όρια που έχει χαράξει η νομολογία και δεν έχει τεκμηριωθεί οτιδήποτε που θα επέτρεπε, από αντικειμενική σκοπιά, οποιαδήποτε επέμβαση.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 11/11/02 (Αρ. Αγωγής 9733/98) με την οποία το Δικαστήριο κατέληξε ότι η σύγκρουση των οχημάτων του ενάγοντα και του εναγόμενου στις 14/12/97 σε συμβολή οδών στη Λευκωσία προκλήθηκε εξαιτίας της αποκλειστικής αμέλειας του ενάγοντα, απέρριψε την αγωγή του και με βάση την ανταπαίτηση του εναγόμενου επιδικάστηκαν υπέρ αυτού οι αποζημιώσεις για τις ζημιές στο όχημά του οι οποίες είχαν συμφωνηθεί στις £2.300-.
Κρ. Παπαλοΐζου, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Ιωάννου, για τον Εφεσίβλητο.
[*1513]
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Σε τροχαίο δυστύχημα που συνέβηκε γύρω στις 04.00 της 14.12.97 προκλήθηκαν ζημιές στα αυτοκίνητα VE 47 και ΕΡΗ 404. Τα εν λόγω αυτοκίνητα συγκρούστηκαν μεταξύ τους στη συμβολή των οδών 28ης Οκτωβρίου και Παπαφλέσσα στη Μακεδονίτισσα.
Ο εφεσείων οδηγούσε το αυτοκίνητο VE 47 επί της 28ης Οκτωβρίου που είναι ο κύριος δρόμος και ακολουθούσε από κοντινή απόσταση το αυτοκίνητο ΕΡΗ 404 που οδηγούσε ο εφεσίβλητος. Η σύγκρουση των οχημάτων έγινε την ώρα που ο εφεσείων επιχειρούσε να στρίψει δεξιά για να εισέλθει στην Παπαφλέσσα που είναι πάροδος της 28ης Οκτωβρίου ενώ την ίδια ώρα ο εφεσίβλητος επιχειρούσε να προσπεράσει από δεξιά το αυτοκίνητο του εφεσείοντα.
Ο εφεσείων καταχώρησε αγωγή εναντίον του εφεσίβλητου με την οποία αξίωσε αποζημιώσεις για τις ζημιές του αυτοκινήτου. Ανταπαίτηση για αποζημιώσεις ήγειρε και ο εφεσίβλητος για τις ζημιές στο δικό του αυτοκίνητο. Οι αποζημιώσεις συμφωνήθηκαν στις £940.- για τις ζημιές του εφεσείοντα και στις £2.300.- για τις ζημιές του εφεσίβλητου και έτσι παρέμεινε προς εκδίκαση το θέμα της ευθύνης.
Η κάθε πλευρά πρόβαλε τη δική της εκδοχή αναφορικά με τις συνθήκες του δυστυχήματος και ο ένας επέρριψε στον άλλο την ευθύνη για ό,τι είχε συμβεί. Αμφότεροι ισχυρίστηκαν ότι ενήργησαν επιμελώς και ως σώφρονες και καλοί οδηγοί.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, ύστερα από εξονυχιστική αξιολόγηση της μαρτυρίας, έκρινε τη μαρτυρία του εφεσίβλητου ως αξιόπιστη. Κρίθηκε ότι η εκδοχή του αντικατόπτριζε την αλήθεια ως προς τις πραγματικές συνθήκες του δυστυχήματος. Με βάση λοιπόν την εκδοχή του εφεσίβλητου, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο εφεσείων ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητο VE 47 επί της 28ης Οκτωβρίου με χαμηλή ταχύτητα ακολουθούμενο από το αυτοκίνητο ΕΡΗ 404 που οδηγούσε ο εφεσίβλητος, ο τελευταίος, αποφάσισε να προσπεράσει το προπορευόμενο αυτοκίνητο του εφεσείοντα. Έδειξε με το σηματοδότη την πρόθεσή του, ανέπτυξε ταχύτητα και ταυτόχρονα κατέλαβε τη δεξιά πλευρά του δρόμου για να προσπεράσει. Όταν τα δυο [*1514]οχήματα βρίσκονταν σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο, ο εφεσείων χωρίς να δείξει, έστριψε απότομα δεξιά για να εισέλθει στην Παπαφλέσσα με αποτέλεσμα να ανακόψει την πορεία του εφεσίβλητου και να προκληθεί η σύγκρουση. Η δεξιά μπροστινή γωνία του αυτοκινήτου του εφεσείοντα συγκρούστηκε με τη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο εφεσίβλητος. Από τη σύγκρουση ο εφεσίβλητος έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και μέχρι να σταματήσει, διάνυσε απόσταση 80 μέτρων από το σημείο της σύγκρουσης. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι το δικαστήριο για τους λόγους που τεκμηριωμένα εκθέτει, διαπίστωσε ότι η εκδοχή του εφεσείοντα δεν συνάδει με την πραγματική μαρτυρία.
Υπό το φως των πιο πάνω διαπιστώσεων το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το δυστύχημα προκλήθηκε εξ αιτίας της αποκλειστικής αμέλειας του εφεσείοντα ο οποίος χωρίς οποιοδήποτε σήμα ή προειδοποίηση έστριψε δεξιά για να εισέλθει στην οδό Παπαφλέσσα αποκόπτοντας την πορεία του αυτοκινήτου του εφεσίβλητου ο οποίος, ύστερα από κατάλληλη προειδοποίηση με το σηματοδότη του επιχείρησε κανονικά να προσπεράσει το προπορευόμενο με χαμηλή ταχύτητα αυτοκίνητο του εφεσείοντα.
Διαπιστώθηκε πρωτοδίκως πως όταν ο εφεσίβλητος βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπος με κίνδυνο μη εμφανή ή αναμενόμενο δεν μπορούσε ούτε είχε περιθώριο χρόνου να λάβει οποιαδήποτε μέτρα αποφυγής της σύγκρουσης. Το δικαστήριο συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας τις περιστάσεις του δυστυχήματος καταλόγισε στον εφεσείοντα αμέλεια και την αποκλειστική ευθύνη για το δυστύχημα. Συνακόλουθα, η αγωγή απορρίφθηκε και με βάση την ανταπαίτηση επιδικάστηκαν υπέρ του εφεσίβλητου οι αποζημιώσεις που συμφωνήθηκαν και έξοδα.
Με την έφεση προσβάλλεται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Οι τρεις λόγοι έφεσης έχουν ως κοινή συνισταμένη την αξιολόγηση της μαρτυρίας και τις διαπιστώσεις που άπτονται της αξιοπιστίας των διαδίκων.
Εξετάσαμε ένα προς ένα τους λόγους έφεσης, τις αντίστοιχες λεπτομέρειες και τα επιχειρήματα που ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα πρόβαλε στη γραπτή αγόρευσή του. Επίκεντρο όλων είναι τα ευρήματα αξιοπιστίας του δικάσαντος δικαστηρίου. Αυτά όμως τα ευρήματα δεν ανατρέπονται παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις όταν διαπιστώνεται από το Εφετείο ότι αντιστρατεύονται την κοινή λογική ή έρχονται σε αντίθεση με αδιαμφισβήτητα μέρη της μαρτυρίας. Όταν οι εκδοχές είναι συγκρουόμενες, η ευ[*1515]θύνη για τον προσδιορισμό των γεγονότων ανήκει στο πρωτόδικο δικαστήριο. Στην παρούσα υπόθεση, το Δικαστήριο επέλεξε την εκδοχή του εφεσίβλητου και έδωσε με σαφήνεια τους λόγους της επιλογής του. Η αξιοπιστία των μαρτύρων κρίθηκε πρωτοδίκως μέσα στα όρια που έχει χαράξει η νομολογία. Η διαπίστωσή μας είναι ότι δεν έχει τεκμηριωθεί ο,τιδήποτε που θα επέτρεπε, από αντικειμενική σκοπιά, οποιαδήποτε επέμβαση.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο