(2004) 1 ΑΑΔ 1863
[*1863]9 Νοεμβρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ Α.Ε.
Εφεσείουσα-Ενάγουσα,
ν.
MEGA CHANNEL MANAGEMENT LTD,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11740)
Πολιτική Δικονομία ― Επίδοση ειδοποίησης κλητηρίου εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας ― Προϋποθέτει τη λήψη άδειας του Δικαστηρίου η οποία δίδεται εφόσον ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις στη Δ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ― Η χορήγηση άδειας για υποκατάστατο επίδοση δεν αποτελούσε την ορθή διαδικασία στην παρούσα υπόθεση.
Στην υπόθεση αυτή το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την έφεση της εφεσείουσας, ανωνύμου εταιρείας με έδρα την Αθήνα η οποία είναι συνεναγομένη με εταιρεία που εδρεύει στην Κύπρο και διέταξε την ακύρωση (α) της ανανέωσης του κλητηρίου εντάλματος στην ίδια και (β) τη διαταγή με την οποία επετράπη η υποκατάστατος ειδοποίηση του κλητηρίου σ’ αυτή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο έδωσε άδεια για υποκατάστατο επίδοση της ειδοποίησης ενώ έπρεπε να είχε δώσει άδεια για να επιδοθεί η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος στην εφεσείουσα στο εξωτερικό. Ο τρόπος επίδοσης έπεται της διαταγής για επίδοση. Οι πρόνοιες της Δ.2, θ.2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας πρέπει να διαβάζονται σε συνδυασμό με αυτές της Δ.6, θ.1 ούτως ώστε να μη καταχωρείται και επιδίδεται ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος στο εξωτερικό, αν δεν ληφθεί προηγουμένως η άδεια του Δικαστηρίου.
Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα εναντίον των εφεσιβλήτων. Εκδόθηκε διαταγή ως ανωτέρω.
Έφεση.
[*1864]
Έφεση από την εφεσείουσα, ανώνυμο εταιρεία με έδρα την Αθήνα και συνεναγόμενη στην αγωγή 8397/2001 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με εταιρεία που εδρεύει στη Λευκωσία εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 30/6/03 (Αρ. Αγωγής 8397/01) με την οποία απέρριψε την αίτησή της με την οποία ζητούσε την ακύρωση των εκδοθέντων διαταγμάτων με τα οποία διετάσσετο, κατόπιν σχετικού αιτήματος των εναγόντων, η υποκατάστατη επίδοση της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος στην αγωγή στην εφεσείουσα στην Ελλάδα.
Κ. Μιχαηλίδης με Γ. Ζ. Γεωργίου, για την Εφεσείουσα.
Λ. Χ”Πέτρου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Η εφεσείουσα είναι ανώνυμος εταιρεία με έδρα την Αθήνα. Είναι συνεναγόμενη στην αγωγή 8397/2001 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με εταιρεία που εδρεύει στη Λευκωσία. Το κλητήριο ένταλμα στην αγωγή καταχωρίστηκε και σφραγίστηκε από τον πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, και με αίτημα των εναγόντων-εφεσιβλήτων το Δικαστήριο διέταξε την υποκατάστατη επίδοση ειδοποίησης του εντάλματος στην εφεσείουσα. Η εφεσείουσα καταχώρισε αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με την οποία ζητούσε την ακύρωση των πιο κάτω διαταγμάτων που εξέδωσε.
(α) διάταγμα με το οποίο ανανεώθηκε το κλητήριο ένταλμα για περίοδο 6 μηνών και:
(β) διάταγμα με το οποίο επετράπη η υποκατάστατος ειδοποίηση του κλητηρίου στην εφεσείουσα.
Ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, με ενδιάμεση απόφαση του στις 30.6.2003, απέρριψε τα αιτήματα της εφεσείουσας. Ο Πρόεδρος έκρινε, αφού έκανε αναφορά στους ανάλογους αγγλικούς κανόνες πολιτικής δικονομίας και νομολογία, πως, εφόσον στο κλητήριο ένταλμα υπήρχε και συνεναγόμενος με έδρα την Κύπρο, αδρανοποιούνταν οι πρόνοιες της Δ.2, θ.2 των δικών μας Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, και ως εκ τούτου η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος μπορούσε να επιδοθεί στην εφεσείουσα στην Ελλάδα.
Συμφωνούμε με τον Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου στο ένα σκέλος της απόφασης του, ότι δηλαδή οι πρόνοιες της Δ.2, θ.2 [*1865]πρέπει να διαβάζονται σε συνδυασμό με αυτές της Δ.6, θ.1. Έχουμε τη γνώμη πως ο σκοπός της συνδυασμένης λειτουργίας των δύο κανονισμών είναι να μη καταχωρείται και επιδίδεται ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος στο εξωτερικό, αν δεν ληφθεί προηγουμένως η άδεια του Δικαστηρίου. Ο λόγος είναι προφανής. Τα Δικαστήρια ασκούν, συνήθως, δικαιοδοσία μέσα στα γεωγραφικά όρια της χώρας τους. Δεν απευθύνεται επομένως εντολή δια του κλητηρίου εντάλματος σε διάδικο που μένει στο εξωτερικό να εμφανιστεί ενώπιον τους. Γι΄αυτό και επιδίδεται ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος, που αποτελεί μια διακρατική φιλοφρονητική χειρονομία να ειδοποιείται ο διάδικος που μένει στο εξωτερικό πως εκκρεμεί κάποια διαδικασία εις βάρος του στη χώρα από την οποία εκδίδεται η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος.
Αν θεωρήσουμε ως ορθό το πρώτο σκέλος της πρωτόδικης απόφασης, και δε χρειάζεται να αποφανθούμε τελεσίδικα στο θέμα ότι δηλαδή εφόσον στο κλητήριο ένταλμα υπήρχε και κύπριος συνεναγόμενος, για τον οποίο και δεν χρειαζόταν προηγούμενη άδεια του Δικαστηρίου για να σφραγιστεί, εντούτοις παραμένει το γεγονός, που είναι και το σοβαρότερο, πως δεν ελήφθη η άδεια του Δικαστηρίου για να επιδοθεί η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος στην εφεσείουσα στο εξωτερικό. Άδεια που δίδεται εφόσον ικανοποιηθούν οι σοβαρές προϋποθέσεις που απαριθμούνται στη Δ.6. Αυτό που έκανε το πρωτόδικο Δικαστήριο ήταν να δώσει άδεια για υποκατάστατο επίδοση της ειδοποίησης, κάτι εντελώς διαφορετικό από την άδεια για να επιδοθεί η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος. Ο τρόπος επίδοσης έπεται της διαταγής για επίδοση.
Η επιχειρηματολογία του δικηγόρου της εφεσείουσας είναι ορθή. Ορθές είναι επίσης και οι εισηγήσεις του. Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται. Διατάσσεται η ακύρωση της ανανέωσης του κλητηρίου εντάλματος αναφορικά με την εφεσείουσα, καθώς επίσης και η διαταγή με την οποία επετράπη η υποκατάστατος επίδοση του κλητηρίου σ΄αυτή. Οι εφεσίβλητοι θα πληρώσουν τα έξοδα της έφεσης.
Η�έφεση επιτρέπεται με έξοδα εναντίον των εφεσιβλήτων. Εκδίδεται διαταγή ως ανωτέρω.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο