Στυλιανού - Κόρακα Μιχάλης ν. Αγαθάγγελου (Άγγελου) Γεωργίου και Άλλων (Αρ. 2) (2004) 1 ΑΑΔ 1935

(2004) 1 ΑΑΔ 1935

[*1935]12 Νοεμβρίου, 2004

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΧΟΥΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑΝ ΤΗΝ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 2001.

ΜΕΤΑΞΥ:

ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ- ΚΟΡΑΚΑ,

Αιτητή,

ν.

1.  ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ (ΑΓΓΕΛΟΥ) ΓΕΩΡΓΙΟΥ,

2.  ΑΝΔΡΕΑ Χ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ, ΕΦΟΡΟΥ

     ΕΚΛΟΓΗΣ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ

     ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ

     ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΠΑΦΟΥ (ΑΡ. 2),

Καθ΄ων η αίτηση.

(Εκλογική Αίτηση Αρ. 1/2002)

 

Εκλογές ― Δημοτικές εκλογές ― Εκλογική αίτηση για ακύρωση της εκλογής του καθ’ ου η αίτηση στη θέση Δημάρχου με τον ισχυρισμό ότι δεν ήταν δημότης του Δήμου στον οποίο εξελέγη Δήμαρχος, μη έχων τη μόνιμη διαμονή του σε αυτόν ― Ποία η έννοια της φράσης «συνήθης διαμονή» στη σχετική νομολογία και ποία τα κριτήρια καθορισμού της συνήθους διαμονής σε αντιδιαστολή προς την έκτακτη ή προσωρινή ― Αναγνώριση και δυνατότητας τεκμαιρόμενης συνήθους διαμονής (constructive residence) ― Κρίθηκε, κατά πλειοψηφία, ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι ο καθ’ ου η αίτηση δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στο συγκεκριμένο Δήμο στον οποίο εξελέγη Δήμαρχος.

Με την παρούσα εκλογική αίτηση, ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της εκλογής του καθ’ ου η αίτηση 1, επιτυχόντος συνυποψήφιου του στις δημοτικές εκλογές της 16ης.12.2001 για την ανάδειξη δημάρχου στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς.  Επιδιώκει επίσης την επανάληψη της εκλογής.  Οι λόγοι που επικαλείται είναι ότι ο καθ’ ου η αίτηση 1 δεν ήταν δημότης του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, επειδή δεν είχε τη συνή[*1936]θη διαμονή του στα γεωγραφικά όρια του Δήμου αυτού και ως εκ τούτου δεν είχε τα απαιτούμενα προσόντα εκλογιμότητας στο αξίωμα του δημάρχου, σύμφωνα με το Άρθρο 9(1) του περί Δήμων Νόμου του 1985 (Ν. 111/85).

Ο καθ’ ου η αίτηση είχε εγείρει προδικαστική ένσταση ως προς το κατά πόσο το Ανώτατο Δικαστήριο ως Εκλογοδικείο έχει δικαιοδοσία να αποφασίζει για τα εκλογικά προσόντα αυτού που διεκδικεί το αξίωμα του δημάρχου χωρίς προηγουμένως να έχει υποβληθεί ένσταση κατά του εκλογικού καταλόγου.  Με απόφαση που εκδόθηκε στις 26.1.2004 το Εκλογοδικείο αποφάσισε ότι η κατοχή των προσόντων εκλογιμότητας όπως τα θέτει ο Νόμος, στοιχειοθετείται με την υποβολή υποψηφιότητας για το δημοτικό αξίωμα και ελέγχεται δικαστικά με τη διαδικασία εκλογικής αίτησης.  Η απουσία δε των εκλογικών προσόντων αποτελεί λόγο ακύρωσης της εκλογής.

Ο καθ’ ου η αίτηση γεννήθηκε και ανατράφηκε στην Πόλη Χρυσοχούς.  Το 1982 νυμφεύθηκε τη σύζυγο του που ήταν από την Αργάκα και είχε σπίτι εκεί.  Συνέχισε την εργασία του καθώς και τις διάφορες δραστηριότητες του, μεταξύ των οποίων την πολιτική κομματική του δραστηριότητα ως μέλος της κοινότητας του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς.  Ανέφερε στη μαρτυρία του πως έχει ήδη τελειώσει και το σπίτι του μέσα στα όρια του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς.  Προηγουμένως όπως ο ίδιος υποστήριξε έμενε με την οικογένειά του στα τουριστικά διαμερίσματα που βρίσκονται στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς, ιδιοκτησία οικογενειακής εταιρείας.

Το μοναδικό ζήτημα που εξετάσθηκε ήταν η ερμηνεία της φράσης «συνήθης διαμονή». Το ζήτημα αυτό κατέστησε αναγκαία την προσκόμιση μαρτυρίας για να αποδείξει ο αιτητής τον ισχυρισμό του πως ο καθ’ ου η αίτηση δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς αλλά στην Αργάκα.

Το Εκλογοδικείο αφού καθόρισε τα κριτήρια καθορισμού της συνήθους διαμονής, σημειώνοντας πως σε κάθε περίπτωση το εγχείρημα δεν εξαντλείται στην αναζήτηση οποιουδήποτε συγκεκριμένου στοιχείου, το οποίο, αφ’ εαυτού, θα ήταν δυνατό να δώσει απάντηση, προχώρησε στην εξέταση της μαρτυρίας που προσκομίστηκε ενώπιόν του.  Επισήμανε πως ο αιτητής έχει υποχρέωση να ανατρέψει με θετική μαρτυρία μια ενδεχομένως υπαρκτή κατάσταση πραγμάτων η οποία αντικατοπτρίζεται και στον εκλογικό κατάλογο, στον οποίο ο καθ’ ου η αίτηση είναι εγγεγραμμένος στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς.

Το Εκλογοδικείο έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι ο αιτητής απέτυχε να [*1937]αποδείξει τον ισχυρισμό του πως η συνήθης διαμονή του καθ’ ου η αίτηση 1 δεν ήταν στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς και κατά συνέπεια πως δεν εδικαιούτο να υποβάλει υποψηφιότητα για το αξίωμα του δήμου αυτού.

Την απόφαση του Εκλογοδικείου εξέδωσε ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Αρτεμίδης, Π. και με αυτή συμφώνησαν οι Δικαστές Κωνσταντινίδης, Δ., Νικολαΐδης, Δ., Νικολάου, Δ., Καλλής, Δ., Κρονίδης, Δ., Ηλιάδης Δ., Κραμβής, Δ. και Χ”Χαμπής, Δ..

Ο Δικαστής Αρτέμης εξέδωσε διϊστάμενη απόφαση με την οποία συμφώνησε και ο Δικαστής Γαβριηλίδης.  Το σκεπτικό της απόφασης των μειοψηφούντων Δικαστών είναι το ακόλουθο:

Ο αιτητής έχει αποσείσει το βάρος που βρισκόταν στους ώμους του και ικανοποίησε με την αναγκαία βεβαιότητα ότι ο μόνος τόπος διαμονής του καθ’ ου η αίτηση 1 ήταν η οικία του στο χωριό Αργάκα και όχι τα τουριστικά διαμερίσματα στην Πόλη Χρυσοχούς όπως ο ίδιος ήθελε να παρουσιάσει.

Η αίτηση απορρίφθηκε, κατά πλειοψηφία, με έξοδα.

Αναφερόμενη υπόθεση:

Razis a.o. v. Republic (1979) 3 C.L.R. 127.

Εκλογική Αίτηση.

Εκλογική αίτηση από τον αιτητή ο οποίος ήταν, ως ανεξάρτητος υποψήφιος, μεταξύ των 4 υποψηφίων για το αξίωμα του δημάρχου στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς για τις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 16.12.2001 με την οποία επιδιώκει την ακύρωση της εκλογής του καθ’ ου η αίτηση 1, και την επανάληψη της εκλογής, γιατί, κατά τους ισχυρισμούς του, ο καθ’ ου η αίτηση 1 δεν ήταν δημότης, επειδή δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στα γεωγραφικά όρια του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς κατά παράβαση του Άρθρου 9(1) του περί Δήμων Νόμου του 1985, Ν.111/85.

Ε. Βραχίμη με Λ. Βραχίμη, για τον Αιτητή.

Κ. Ευσταθίου, για τον Καθ’ου η αίτηση 1.

Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ου η [*1938]Αίτηση 2.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Με την απόφαση που ακολουθεί συμφωνούν όλοι οι δικαστές πλην των δικαστών Αρτέμη και Γαβριηλίδη.  Ο δικαστής Αρτέμης καταλήγει σε διαφορετικό αποτέλεσμα, και με την απόφαση του συμφωνεί και ο δικαστής Γαβριηλίδης.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.:  Ο αιτητής ήταν μεταξύ των 4 υποψηφίων για το αξίωμα του δημάρχου στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς για τις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 16.12.2001.  Εξελέγη ο συνυποψήφιος του, καθ΄ ου η αίτηση 1.  Ο αιτητής και ο καθ΄ου η αίτηση 1 ανήκαν στο ίδιο κόμμα.  Ο αιτητής όμως διαφώνησε με την απόφαση του κόμματος να υποστηριχθεί ο καθ΄ου η αίτηση 1, και γι΄αυτό έθεσε υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος.  Με την υπό συζήτηση εκλογική αίτηση ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της εκλογής του καθ΄ου η αίτηση 1, και την επανάληψη της εκλογής, γιατί, κατά τους ισχυρισμούς του, ο καθ΄ου η αίτηση 1 δεν ήταν δημότης, επειδή δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στα γεωγραφικά όρια του Δήμου Πόλεως  Χρυσοχούς, και ως εκ τούτου εστερείτο του προσόντος της εκλογιμότητας στο αξίωμα του δημάρχου. 

Το άρθρο 15(1)  του περί Δήμων Νόμου του 1985 (Ν.111/85)  παρέχει δικαίωμα εκλογής στο αξίωμα του δημάρχου στους πολίτες που είναι δημότες-εκλογείς του δήμου οι οποίοι συμπλήρωσαν το 25 έτος της ηλικίας τους.  Το άρθρο 9(1) του Νόμου προσδιορίζει την έννοια του δημότη ως αυτού που έχει τη συνήθη διαμονή του στο Δήμο. 

Η συζήτηση ενώπιον μας επικεντρώθηκε στο μοναδικό ζήτημα που ηγέρθη στην εκλογική αίτηση, στον ισχυρισμό δηλαδή του αιτητή πως ο καθ΄ου η αίτηση 1 δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς αλλά στο χωριό Αργάκα.  Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση που εξέδωσε στις 26.1.04 επί ζητήματος που ηγέρθη προδικαστικά, δηλαδή κατά πόσο το Ανώτατο Δικαστήριο ως Εκλογοδικείο έχει δικαιοδοσία να αποφασίζει για τα εκλογικά προσόντα αυτού που διεκδικεί το αξίωμα του δημάρχου χωρίς προηγουμένως να έχει υποβληθεί ένσταση κατά του εκλογικού καταλόγου, αποφάσισε πως η κατοχή των προσόντων εκλογιμότητας, όπως τα θέτει ο Νόμος, στοιχειοθετείται με την υποβολή υποψηφιότητας για το δημοτικό αξίωμα και ελέγχεται δικαστικά με τη διαδικασία εκλογικής αίτησης.  Η απουσία δε των εκλογικών προσόντων αποτελεί λόγο ακύρωσης της εκλογής.

[*1939]Το επίδικο ζήτημα, όπως το καθορίσαμε πιο πάνω, κατέστησε αναγκαία την προσκόμιση μαρτυρίας, για να αποδείξει ο αιτητής τον ισχυρισμό του πως ο καθ’ ου η αίτηση 1 δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς αλλά στην Αργάκα.

Προκύπτει επομένως ως μοναδικό ζήτημα στην εκλογική αίτηση η ερμηνεία της φράσης «συνήθης διαμονή». Η νομολογία μας σε σειρά πρωτόδικων αποφάσεων, αρχίζοντας από την υπόθεση Razis and Another v. Republic (1979) 3 C.L.R. 127, ασχολήθηκε ειδικά με το θέμα, αντλώντας κυρίως καθοδήγηση από την αντίστοιχη αγγλική, για να ερμηνεύσει τον όρο «ordinary residence”, με δεδομένο ζητούμενο πως πρέπει να υπάρχει διαμονή ή φυσική παρουσία σε ορισμένο τόπο.  Η δε αναβάθμιση της διαμονής σε συνήθη, με τη φυσική σημασία του όρου που δεν είναι τεχνητός, εξαρτάται από διάφορες άλλες περιστάσεις.  H δε έννοια της συνήθους διαμονής αντιδιαστέλλεται προς την έκτακτη ή προσωρινή. Σημειώνουμε δε πως σε κάθε περίπτωση το εγχείρημα δεν εξαντλείται στην αναζήτηση οποιουδήποτε συγκεκριμένου στοιχείου, το οποίο, αφ΄εαυτού, θα ήταν δυνατό να δώσει απάντηση.  Αντίθετα, εκτείνεται και στον συνυπολογισμό ποιοτικών χαρακτηριστικών ή δεδομένων, και εν γένει, όπως χαρακτηριστικά λέχθηκε, στον τρόπο και τις συνήθειες της ζωής, που βεβαίως δεν είναι δυνατό να προκαθοριστούν κατά τρόπο εξαντλητικό.  Είναι πραγματικά θέματα σε κάθε περίπτωση αλλά, πέραν από όσα σχετίζονται με την επαγγελματική απασχόληση, αφού αναφερόμαστε σε εκλογικό νόμο, σημειώνουμε και  τη συμμετοχή σε πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις και όποια άλλη δραστηριότητα σε σχέση με τα κοινά. Επιπλέον, αναγνωρίζεται και η δυνατότητα τεκμαιρόμενης συνήθους διαμονής (constructive residence) στην περίπτωση προσωρινής απομάκρυνσης από ορισμένο τόπο για κάποιο σκοπό, με πρόθεση την επάνοδο.

Με τα πιο πάνω κριτήρια προχωρούμε να εξετάσουμε τη μαρτυρία που έχει προσκομιστεί ενώπιον μας.  Επισημαίνουμε πως ο αιτητής σε εκλογική διαδικασία με τέτοια αιτήματα, όπως αυτά που εξετάζουμε εδώ, έχει υποχρέωση με θετική μαρτυρία να ανατρέψει μια ενδεχομένως υπαρκτή κατάσταση πραγμάτων η οποία αντικατοπτρίζεται και στον εκλογικό κατάλογο, που ετοιμάζεται όπως προβλέπει ο νόμος.  Σ΄αυτό τον κατάλογο ο καθ΄ ου η αίτηση είναι εγγεγραμμένος στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς.

Ο καθ’ ου η αίτηση είναι γέννημα και θρέμμα της Πόλεως Χρυσοχούς, με ό,τι αυτή η κοινότοπη φράση μεταδίδει στην ελληνική γλώσσα.  Είναι γεγονός πως όταν νυμφεύθηκε, το 1982, η σύζυγος του, που ήταν από την Αργάκα, είχε σπίτι εκεί που αποτελείτο από 3 [*1940]διαμερίσματα στο ισόγειο και ένα στο ανώγειο.  Ο καθ΄ου η αίτηση όμως συνέχισε τις συνήθεις δραστηριότητες της ζωής του στην Πόλη Χρυσοχούς, όπως η εργασία του.  Διετέλεσε επίσης ταμίας και πρόεδρος του Συνδέσμου Γονέων και εκπρόσωπος στην Ομοσπονδία Γονέων Δημοτικής Εκπαίδευσης, γιατί το παιδί του φοιτούσε στο δημοτικό σχολείο Πόλεως Χρυσοχούς.  Αυτό όμως, που είναι και το πιο σημαντικό, συνέχισε την πολιτική κομματική του δραστηριότητα ως μέλος της κοινότητας του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς. Πάντοτε εθεωρείτο μέλος αυτής της κοινότητας.  Ο καθ΄ου η αίτηση ανέφερε στη μαρτυρία του πως έχει ήδη τελειώσει και το σπίτι του, που έκτισε μέσα στα όρια του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς.  Προηγουμένως, όπως ο ίδιος υποστήριξε, έμενε με την οικογένεια του στα τουριστικά διαμερίσματα που βρίσκονται στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς, ιδιοκτησία οικογενειακής εταιρείας.

Ο αιτητής στόχευσε την απόδειξη πως ο καθ’ ου η αίτηση διέμενε στο σπίτι της συζύγου στην Αργάκα και πως περιστασιακά διανυκτέρευε, αν διανυκτέρευε, σε ένα από τα διαμερίσματα της οικογενειακής εταιρείας του στην Πόλη.  Κάλεσε μεγάλο αριθμό μαρτύρων κατά το πλείστο συγγενών και φίλων του, αλλά δεν χρειάζεται να υπεισέλθουμε στις λεπτομέρειες. Δεν προκύπτει από τη μαρτυρία τους θετικό συμπέρασμα χρήσης της κατοικίας στην Αργάκα κατά αποκλεισμό της χρήσης και του διαμερίσματος στην Πόλη.  Από την άλλη, ενώ η μαρτυρία του καθ’ ου η αίτηση δεν ήταν πειστική, δεν πληρώνει το κενό στην υπόθεση του αιτητή.  Ο καθ’ ου η αίτηση, ίσως υπό τη δική του αντίληψη της έννοιας της συνήθους διαμονής, δεν ήταν ειλικρινής όταν επιχειρούσε να υποβαθμίσει τη σχέση του προς το σπίτι της Αργάκας και να αναβαθμίσει, από την άποψη της συχνότητας της χρήσης, εκείνη του διαμερίσματος  στην Πόλη.  Έχουμε επί του προκειμένου υπόψη μας και τις δηλώσεις του προς το Τμήμα Επιστρατεύσεως, τον Έφορο Φόρου Εισοδήματος, την ΑΗΚ, στο Δήμο Πόλης Χρυσοχούς και το τηλέφωνο στο όνομα του στο σπίτι του στην Αργάκα.  Δεχόμαστε όμως πως χρησιμοποιούσε ως τόπο διαμονής του και το διαμέρισμα στην Πόλη και σημειώνουμε την επίσης σε ανύποπτο χρόνο, μετά από επί τούτου συνέντευξη, καταγραφή του ιδίου, της συζύγου του και του παιδιού τους στους δημότες της Πόλης.  Κάτω από αυτά τα δεδομένα, το πόσο συχνά διανυκτέρευε στον ένα ή τον άλλο τόπο δεν είναι σημαντικό.  Προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως ο καθ΄ου η αίτηση ουδέποτε εγκατέλειψε την Πόλη ως το συνήθη τόπο της διαμονής του για να επιλέξει την όμορη Αργάκα, λίγο πιο πέρα.

Κρίνουμε, επομένως, πως ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει τον ισχυρισμό του πως η συνήθης διαμονή του καθ’ ου η αίτηση 1 δεν [*1941]ήταν στο Δήμο Πόλεως Χρυσοχούς και κατά συνέπεια πως δεν εδικαιούτο να υποβάλει υποψηφιότητα για το αξίωμα του δημάρχου του δήμου αυτού.

Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.

Η απόφαση μειοψηφίας θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Δ..  Με αυτή συμφωνεί και ο Ρ. Γαβριηλίδης, Δ..

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.:  Το ιστορικό και τα γεγονότα της υπόθεσης περιέχονται στην απόφαση της πλειοψηφίας, που μόλις έχει εκδοθεί. 

Συμφωνούμε με τη νομική θέση, όπως αυτή έχει εκφρασθεί στην απόφαση της πλειοψηφίας και πως το μοναδικό ζήτημα που έχει να αποφασισθεί στην Εκλογική αυτή Αίτηση είναι η ερμηνεία της φράσης «συνήθης διαμονή».

Επιπρόσθετα στις νομικές θέσεις που έχουν εκφρασθεί θα θέλαμε να παραθέσουμε και τα ακόλουθα. Στην απόφαση Sayegh (Αρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 773 γίνεται παραπομπή σε αγγλικά νομικά λεξικά για την ερμηνεία του όρου “residence” στο πιο κάτω σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 778 που παραθέτουμε:

«Η λέξη “reside” και “residence” ερμηνεύεται στα Αγγλικά Νομικά Λεξικά ως εξής:

«(1) RADIN Law Dictionary στη σελ. 296:

RESIDE.  To live permanently in a fixed abode.  It generally means actual physical presence in a particular place, as distinguished from domicile, which ordinary deals, with a place considered by a person as his home whether he is there or not.  Temporary sojourn or casual presence in transit – even if for a substantial time – is usually not called residence.  Story, Conflict of Laws, ad hoc.

RESIDENCE. A place of one’s abode.  See Reside.”

“(2) Stroud’s Judicial Dictionary of Words and Phrases, 4th Ed. Vol. 4 p. 2358:

(1)  “Residence, “signifies a man’s abode or continuance in a place”.

(2)  “What is the meaning of the word ‘resides’? I take it that that word, where there is nothing to show that it is used in a more extensive sense, denotes the place where an individual eats drinks and sleeps, or where his family or [*1942]his servants eat drink and sleep”.  A man’s residence is where he habitually sleeps. ...»

Παραθέτουμε επίσης, αναφορικά με την έννοια του όρου «οrdinarily resident» την παράγραφο 719 από το σύγγραμμα Halsbury’s Laws of England, 3rd Ed., Vol. 20:

“719.  Ordinarily resident. Ordinarily resident connotes some habit of life, and is to be contrasted with extraordinary, occasional, or temporary residence (e). The duration of residence does not determine the question (f).”

Σε περίπτωση διαμονής σε πέραν του ενός τόπους, για να κριθεί ποια είναι η συνήθης διαμονή, θα πρέπει να συνεκτιμούνται και να συνυπολογίζονται θέματα που αφορούν την επαγγελματική απασχόληση, τη συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες που έχουν σχέση με τα κοινά, όπως επισημαίνεται στην απόφαση της πλειοψηφίας.  Εξυπακούεται, κατά συνέπεια, πως για να έχουν σημασία και να συνυπολογίζονται παράγοντες όπως οι πιο πάνω, θα πρέπει πρώτα να έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει διαμονή σε πέραν από ένα τόπο, ούτως ώστε να είναι αναγκαίο να αποφασισθεί ποια είναι η συνήθης. 

Στην παρούσα υπόθεση είμαστε ικανοποιημένοι πως ο αιτητής έχει αποσείσει το βάρος που βρισκόταν στους ώμους του και μας έχει ικανοποιήσει με την αναγκαία βεβαιότητα ότι ο μόνος τόπος διαμονής του καθ΄ου η αίτηση 1 ήταν η οικία του στο χωριό Αργάκα και όχι τα τουριστικά διαμερίσματα στην Πόλη, όπως ο ίδιος ήθελε να παρουσιάσει.  Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουμε συνεκτιμώντας την προφορική μαρτυρία που δόθηκε από τον αιτητή και τους μάρτυρές του και λαμβάνοντας επιπρόσθετα  υπόψη τις δηλώσεις του καθ΄ου η αίτηση 1 αναφορικά με τη διεύθυνση του προς το Τμήμα Επιστρατεύσεως, τον Έφορο Φόρου Εισοδήματος, την Α.Η.Κ. κ.λ.π., καθώς και την καταχώρηση του τηλεφώνου στο όνομά του στο σπίτι του στην Αργάκα.

Απορρίπτουμε τη μαρτυρία του καθ΄ου η αίτηση 1 που καταλήγει, ουσιαστικά, στο ότι διαμένει κατά περιόδους είτε στα διαμερίσματα στην Πόλη Χρυσοχούς είτε στο σπίτι στην Αργάκα.

Εν όψει της κατάληξής μας αυτής, οι άλλοι παράγοντες στους οποίους αναφερθήκαμε πιο πάνω, χάνουν πια τη σημασία τους.

Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω ευρημάτων μας καταλήγουμε πως η [*1943]αίτηση πρέπει να γίνει αποδεκτή, με έξοδα υπέρ του αιτητή.

Η αίτηση απορρίπτεται, κατά πλειοψηφία με έξοδα.

      

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο