Niki Christoforou Cosmetics Ltd ν. Αγαθοκλή (Λάκη) Στυλιανού και Άλλων (2005) 1 ΑΑΔ 273

(2005) 1 ΑΑΔ 273

[*273]18 Φεβρουαρίου, 2005

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]

NIKI CHRISTOFOROU COSMETICS LTD,

Εφεσείοντες,

v.

1. ΑΓΑΘΟΚΛΗ (ΛΑΚΗ) ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,

2. L’ OCCITANE, BP307, 04103, MANOSQUE CEDEX,

   FRANCE,

Εφεσιβλήτων.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 11739)

 

Πολιτική Δικονομία ― Κλητήριο ένταλμα ― Εφαρμοστέες αρχές αναφορικά με την ισχύ και ανανέωση κλητηρίου εντάλματος ― Δ.4, θ. 1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ― Παραμερισμός επίδοσης κλητηρίου εντάλματος σε κάτοικο εξωτερικού, το οποίο έχει εκπνεύσει και δεν ανανεώθηκε, κατά παράβαση της Δ.4, θ. 1 ― Κατά πόσο η επίδοση της αγωγής μετά τη λήξη της προθεσμίας των 12 μηνών, συνιστά θεραπεύσιμη παρατυπία ― Διαφοροποίηση της παρούσας υπόθεσης από την Nigerian Produce v. Sonora Shipping (1979) 1 C.L.R. 409.

Λέξεις και Φράσεις ― “Shall be in force” στη Δ.4, θ. 1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ― Δεν σημαίνουν ότι μετά την πάροδο των 12 μηνών το κλητήριο ένταλμα παύει να ισχύει.

Οι εναγόμενοι 2, ήταν κάτοικοι Γαλλίας.  Η ειδοποίηση του κλητηρίου τους επιδόθηκε στη Γαλλία με υποκατάστατη επίδοση. Καταχώρησαν εμφάνιση υπό διαμαρτυρία και αίτηση διά κλήσεως για παραμερισμό κ.λ.π. της επίδοσης υποστηρίζοντας ότι το κλητήριο ένταλμα είχε εκπνεύσει 12 μήνες από της καταχώρησής του και δεν ανανεώθηκε προτού επιδοθεί σ’ αυτούς στη Γαλλία. Η παράλειψη ανανέωσης του κλητηρίου πριν από την επίδοση συνιστά μη θεραπεύσιμη δικονομική παρατυπία που δικαιολογούσε υπό τις περιστάσεις το αίτημα για παραμερισμό της επίδοσης του κλητηρίου.

Οι ενάγοντες καταχώρησαν ένσταση προβάλλοντας ως κύριο λόγο ότι ο ουσιώδης χρόνος έναρξης της ισχύος του κλητηρίου αναφορικά [*274]με τους εναγόμενους 2 είναι ο χρόνος της καταχώρησής του ο οποίος συμπίπτει με το χρόνο χορήγησης της άδειας για σφράγιση του κλητηρίου και επίδοσή του (εδώ της ειδοποίησης) εκτός δικαιοδοσίας.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κλητήριο, ακόμα και σε περίπτωση που ο εναγόμενος βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας, λήγει σε διάστημα 12 μηνών από της καταχωρήσεώς του και ότι για σκοπούς επίδοσης, η ανανέωση του κλητηρίου είναι απαραίτητη. Έκαμε επίσης την παρατήρηση ότι ο ενάγων δεν μπορεί να περιμένει τη λήξη της προθεσμίας των 12 μηνών για να προωθήσει την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο διέκρινε την παρούσα υπόθεση από την υπόθεση Nigerian Produce v. Sonora Shipping (1979) 1 C.L.R. 409 όπου η επίδοση της αγωγής μετά τη λήξη της προθεσμίας των 12 μηνών θεωρήθηκε ότι συνιστούσε παρατυπία η οποία διορθώθηκε με την καταχώρηση εμφάνισης από τον εναγόμενο, ενώ εδώ οι εναγόμενοι 2 καταχώρησαν εμφάνιση υπό διαμαρτυρία και αίτηση παραμερισμού κ.λ.π. της επίδοσης του κλητηρίου.  Το Δικαστήριο διέταξε τον παραμερισμό της επίδοσης του κλητηρίου.

Οι ενάγοντες εφεσίβαλαν την απόφαση και υποστήριξαν ότι οι πρόνοιες της Διαταγής 4, θ.1 δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση όπου το κλητήριο ένταλμα πρόκειται να επιδοθεί σε εναγόμενο εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου για, μεταξύ άλλων, και το λόγο ότι στην περίπτωση των εναγομένων 2 ο χρόνος των 12 μηνών αρχίζει να λογίζεται από την ημερομηνία που δόθηκε η άδεια και/ή από την ημερομηνία καταχώρησης της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος που θα επιδοθεί εκτός δικαιοδοσίας.

Αποφασίστηκε ότι:

Ο χρόνος καταχώρησης της αγωγής, σύμφωνα με τη Διαταγή 4, θ.1 είναι ο χρόνος παράδοσης του δικογράφου στο πρωτοκολλητείο για καταχώρηση και παίρνει αριθμό.  Στην παρούσα περίπτωση η αγωγή καταχωρήθηκε και πήρε αμέσως αριθμό επειδή ο ένας από τους εναγόμενους είναι Κύπριος.  Η υποβολή αίτησης για λήψη άδειας για τη σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος πριν από την καταχώρησή του λόγω της ύπαρξης των εναγομένων 2 εκτός δικαιοδοσίας δεν ήταν αναγκαία εφόσον η αγωγή στρέφεται και εναντίον εναγομένου εντός δικαιοδοσίας.  Συνεπώς δεν είναι λογικό οι εναγόμενοι εκτός δικαιοδοσίας να τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης από άλλους εναγόμενους επί του ιδίου κλητηρίου εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστη[*275]ρίου.

Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Nigerian Produce v. Sonora Shipping (1979) 1 C.L.R. 409,

Potato Marketing Board v. Thetis Shipping (1988) 1 C.L.R. 401,

Konstantinides a.ο. v. World Tankers Corporation [1965] 2 All E.R. 139,

Larticon Co. v. Detergenta Developments Ltd (2004) 1 Α.Α.Δ. 1121.

Έφεση.

Έφεση από την ενάγουσα-εταιρεία κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 4/7/03 (Αρ. Αγωγής 4751/01) με την οποία εγκρίθηκε αίτηση των εναγομένων 2 για παραμερισμό της υποκατάστατης επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος της αγωγής εναντίον τους στη διεύθυνσή τους στη Γαλλία επειδή το ένταλμα είχε εκπνεύσει δώδεκα μήνες από την καταχώρισή του και δεν ανανεώθηκε γεγονός το οποίο συνιστούσε παρατυπία.

Χρ. Κληρίδης, για τους Εφεσείοντες.

Χρ. Κλεάνθους, για τους Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Στις 14.5.2001 η ενάγουσα καταχώρησε την αγωγή αρ. 4751/2001στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Μετά την επίδοση της στον εναγόμενο 1, εγκρίθηκε αίτηση τροποποίησης του τίτλου της αγωγής που αφορούσε στη διόρθωση του ονόματος του εν λόγω εναγομένου. Στις 7.10.2002, η ενάγουσα υπέβαλε αίτηση για άδεια σφράγισης του κλητηρίου και επίδοσης ειδοποίησης του κλητηρίου στους εναγόμενους 2 εκτός δικαιοδοσίας. Η αίτηση εγκρίθηκε στις 8.11.2002 και ειδοποίηση του κλητηρίου επιδόθηκε με υποκατάστατη επίδοση στους εναγόμενους 2 στη Γαλλία. Στις 12.2.2003 οι εναγόμενοι 2 καταχώρησαν εμφάνιση υπό διαμαρτυ[*276]ρία και αίτηση δια κλήσεως για παραμερισμό κλπ της επίδοσης. Η θέση τους ήταν ότι το κλητήριο ένταλμα είχε εκπνεύσει στις 14.5.002 δηλαδή, 12 μήνες από της καταχώρησης του και δεν ανανεώθηκε προτού επιδοθεί σ΄ αυτούς στη Γαλλία. Η παράλειψη ανανέωσης του κλητηρίου πριν από την επίδοση συνιστά μη θεραπεύσιμη δικονομική παρατυπία δικαιολογούσα υπό τις περιστάσεις το αίτημα για παραμερισμό της επίδοσης  του κλητηρίου.

Η ενάγουσα καταχώρησε ένσταση. Πρόβαλε ως κύριο λόγο ότι ο ουσιώδης χρόνος έναρξης της ισχύος του κλητηρίου αναφορικά με τους εναγόμενους 2 είναι ο χρόνος της καταχώρησης του ο οποίος συμπίπτει με το χρόνο κατά τον οποίο το δικαστήριο χορήγησε άδεια για σφράγιση του κλητηρίου και επίδοσή του (εδώ της ειδοποίησης) εκτός δικαιοδοσίας.

Η ευπαίδευτη δικαστής αφού εξέτασε τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς και αναφέρθηκε στις δικονομικές διατάξεις και στις αρχές της νομολογίας που διέπουν το θέμα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κλητήριο, ακόμα και σε περίπτωση που ο εναγόμενος βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας, λήγει σε διάστημα 12 μηνών από της καταχωρήσεώς του και ότι για σκοπούς επίδοσης, η ανανέωση του κλητηρίου είναι απαραίτητη. Ορθή θεωρούμε την παρατήρηση ότι ο ενάγοντας δεν μπορεί να περιμένει τη λήξη της προθεσμίας των 12 μηνών για να προωθήσει την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου.

Το πρωτόδικο δικαστήριο, υιοθέτησε το σκεπτικό της Nigerian Produce v. Sonora Shipping (1979) 1 C.L.R. 409 σύμφωνα με το οποίο, η επίδοση της αγωγής μετά τη λήξη της προθεσμίας των 12 μηνών συνιστά παρατυπία η οποία διορθώνεται με την καταχώρηση εμφάνισης από τον εναγόμενο. Η ευπαίδευτη δικαστής διέκρινε τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης από εκείνα της Sonora (ανωτέρω) στο ότι εδώ, οι εναγόμενοι 2, καταχώρησαν εμφάνιση υπό διαμαρτυρία και αίτηση παραμερισμού κλπ της επίδοσης του κλητηρίου. Ενόψει τούτου,  το δικαστήριο απάντησε αρνητικά στο ερώτημα που το ίδιο έθεσε, κατά πόσο θα μπορούσε υπό τις περιστάσεις, να παραβλέψει την παρατυπία. Ο παραμερισμός της επίδοσης του κλητηρίου ήταν και η τελική κατάληξη.

Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Υποστηρίχθηκε πως πριν από την έκδοση της άδειας για σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος και επίδοσης του εκτός δικαιοδοσίας ουσιαστικά δεν υπήρχε καταχωρημένη αγωγή εναντίον των εναγομένων 2 καθότι, με βάση τις πρόνοιες της Διαταγής 2, θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, κανένα κλητήριο ένταλμα δεν μπορεί να σφραγιστεί και επιδοθεί εκτός δικαιοδοσίας εκτός αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στη Διαταγή 6, θ.1 και εφόσον το δικαστήριο αποφάσισε τη χορήγηση της ζητηθείσας άδειας και επέτρεψε την επίδοση εκτός δικαιοδοσίας συνάγεται ότι το κλητήριο ένταλμα δεν έχει εκπνεύσει.

Οι πρόνοιες της Διαταγής 4, θ.1* αφορούν στο θέμα της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος. Σε συμφωνία με το πρωτόδικο δικαστήριο θεωρούμε ότι οι λέξεις “shall be in force” δεν σημαίνουν ότι μετά την πάροδο των 12 μηνών το κλητήριο ένταλμα παύει να ισχύει. Η αντίστοιχη αγγλική διάταξη είναι το O.8 r.1 και σύμφωνα με το Annual Practice Book 1954, στη σελίδα 59 οι λέξεις “shall be in force” αναφέρονται στην περίοδο ισχύος του κλητηρίου για σκοπούς επίδοσης του στους εναγόμενους. Στην Potato Marketing Board v. Thetis Shipping (1988) 1 C.L.R. 401 προσδιορίζεται η υπόσταση του κλητηρίου εντάλματος μετά την πάροδο των 12 μηνών αν δεν έχει στο μεταξύ ανανεωθεί με αίτηση:

«I do not regard it as strictly accurate to describe a writ which has not been served within twelve months as a nullity. It is not as though it had not been issued. It is something which can be renewed. A nullity cannot be renewed. The Court can grant an application which results in making it just as effective as it was before the twelve months period has elapsed.»

Στη Nigerian Produce v. Sonora Shipping (ανωτέρω) αναφέρθηκε ότι το κλητήριο ένταλμα αν επιδοθεί μετά τους δώδεκα μήνες από της καταχωρήσεως του χωρίς να είχε προηγουμένως ανανεωθεί, αυτό συνιστά απλή παρατυπία η οποία θεραπεύεται αν ο εναγό[*278]μενος, μετά την επίδοση, καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης στην αγωγή.

Ορθά σημειώνεται στην πρωτόδικη απόφαση ότι ο σκοπός της Διαταγής 4, θ.1 είναι η χωρίς περισπασμούς προώθηση της δικαστικής διαδικασίας. Ο χρόνος επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος στον εναγόμενο δεν μπορεί ανέλεγκτα να αφήνεται στον ενάγοντα. Η συγκεκριμένη διάταξη προσφέρεται ως ασφαλιστική δικλείδα για την αποτροπή του ενάγοντα από την αυθαίρετη και κατά το δοκούν επιλογή του χρόνου επίδοσης της αγωγής σε συγκεκριμένο εναγόμενο μετά την πάροδο 12 μηνών από της καταχώρησης του κλητηρίου και προώθησης έτσι της αγωγής όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές μόνο για τον ίδιο (τον ενάγοντα). Και είναι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, που το δικαστήριο κατά την εξέταση αίτησης για ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος οφείλει να διερευνά όχι μόνο τους λόγους μη επίδοσης της αγωγής αλλά και κατά πόσο ο ενάγοντας κατέβαλε στην περίοδο των 12 μηνών εύλογες προσπάθειες επίδοσης της αγωγής στον εναγόμενο. Το δικαστήριο εξετάζει κατά πόσο επηρεάζονται δικαιώματα του εναγόμενου προτού δώσει παράταση στην περίοδο των 12 μηνών ακόμα και στην περίπτωση όπου η αίτηση για ανανέωση υποβάλλεται πριν από την πάροδο των 12 μηνών. Η υποχρέωση του ενάγοντα να καταδείξει ότι κατέβαλε εύλογες προσπάθειες να επιδώσει την αγωγή συναρτάται και προς τις αρχές που διέπουν τη δίκαιη δίκη.

Στην Konstantinides and Another v. World Tankers Corporation [1965] 2 All E.R. 139 το δικαστήριο παραμέρισε διάταγμα που επέτρεψε την ανανέωση κλητηρίου μετά την παρέλευση των 12 μηνών και διάταγμα που επέτρεψε την υποκατάστατη επίδοση του σε εναγόμενο που ήταν εκτός δικαιοδοσίας του δικαστηρίου επειδή κρίθηκε ότι υπήρξε υπέρμετρη καθυστέρηση του ενάγοντα να αποταθεί στο δικαστήριο για άδεια να επιδώσει το κλητήριο ένταλμα εκτός δικαιοδοσίας.

Η θέση της ενάγουσας  ότι οι πρόνοιες της Διαταγής 4, θ.1 δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση όπου το κλητήριο ένταλμα πρόκειται να επιδοθεί σε εναγόμενο εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου ως είναι εδώ η περίπτωση, υποστηρίχθηκε από δυο επιχειρήματα:

(α) Όταν καταχωρίστηκε το κλητήριο ένταλμα σφραγίστηκε με την ένδειξη «ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΠΙΔΟΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥΣ 2 ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ».

(β) Εφόσον, κατόπιν αίτησης που υπέβαλε, πήρε την άδεια του [*279]δικαστηρίου για επίδοση στους εναγόμενους 2 εκτός δικαιοδοσίας συνάγεται ότι ο χρόνος των 12 μηνών αρχίζει να λογίζεται από την ημερομηνία που δόθηκε η άδεια και/ή από την ημερομηνία καταχώρησης της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος που θα επιδοθεί εκτός δικαιοδοσίας.

Έχουμε την άποψη πως δεν ευσταθεί κανένα από τα πιο πάνω επιχειρήματα. Το λεκτικό της Διαταγής 4, θ.1 είναι ξεκάθαρο. Ο χρόνος καταχώρησης της αγωγής δεν είναι άλλος από το χρόνο που το δικόγραφο παραδίδεται στο πρωτοκολλητείο για καταχώρηση και παίρνει αριθμό. Στην περίπτωση που εξετάζουμε, η αγωγή καταχωρήθηκε και πήρε αμέσως αριθμό επειδή ο ένας από τους εναγόμενους είναι Κύπριος. Η υποβολή αίτησης προς λήψη άδειας για τη σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος πριν από την καταχώρηση του λόγω της ύπαρξης των εναγομένων 2 που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας δεν ήταν αναγκαία εφόσον η αγωγή στρέφεται και εναντίον εναγομένου εντός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου. Βλ. Larticon Co. v. Detergenta Developments Ltd (2004) 1 Α.Α.Δ. 1121. Συνεπώς δεν είναι κατά την άποψή μας λογικό οι εναγόμενοι που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας να τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης από άλλο ή άλλους εναγόμενους επί του ιδίου κλητηρίου που βρίσκονται εντός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου.

Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο