(2005) 1 ΑΑΔ 300
[*300]21 Φεβρουαρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΑΛΕΞΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
FAIRWAYS LARNACA LTD,
Εφεσιβλήτων-Καθ’ων η αίτηση.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11675)
Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών ― Έφεση εναντίον απόφασης Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών σε υπόθεση τερματισμού απασχολήσεως ― Είναι επιτρεπτή απευθείας στο Ανώτατο Δικαστήριο χωρίς υπόμνημα για λόγους που αναφέρονται σε νομικά σημεία μόνο ― Έννοια του όρου “νομικό σημείο” ή “νομικό ερώτημα”.
Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών ― Υποχρέωση αιτιολογίας δικαστικών αποφάσεων ― Έκταση αιτιολογίας δικαστικής απόφασης.
Ο εφεσείων απολύθηκε από την εφεσίβλητη εταιρεία όπου εργοδοτείτο ως Μηχανικός Ειδικός Β επειδή παραβίασε όρο υπηρεσίας των υπαλλήλων της εφεσίβλητης με τις Συντεχνίες, με τον οποίο απαγορεύετο στους υπαλλήλους μηχανικούς της εταιρείας να διενεργούν συντήρηση οχημάτων της εταιρείας στα ιδιωτικά τους σπίτια. Το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών έκρινε ότι η απόλυση ήταν δικαιολογημένη. Ο εφεσείων καταχώρησε έφεση αμφισβητώντας την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης και υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η απόρριψη των θέσεων του εφεσείοντος έγινε χωρίς επαρκή αιτιολογία. Ο συνήγορος της εφεσίβλητης υπέβαλε ότι η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί αφού δεν βασίζεται πάνω σε νομικά σημεία αλλά πάνω σε ευρήματα γεγονότων.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Άρθρο 12(11)Α του επί Ετησίων Αδειών Μετ’ Απολαβών Νόμου (Αρ. 8/67), όπως έχει τροποποιηθεί με το Άρθρο 2 του Νόμου 110(Ι)/99 προβλέπει για την απευθείας άσκηση έφεσης στο Ανώτατο [*301]Δικαστήριο χωρίς υπόμνημα εναντίον οποιασδήποτε απόφασης του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών για λόγους που αναφέρονται σε νομικά σημεία μόνο.
2. Στην υπό εκδίκαση έφεση μόνο ο λόγος έφεσης με τον οποίο ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι “Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν είναι αιτιολογημένη και/ή επαρκώς αιτιολογημένη”, αν και περιέχει και αναφορά σε γεγονότα, εν τούτοις, η αιτιολογία που προβάλλεται τον χαρακτηρίζει ως νομικό και συνακόλουθα θα εξεταστεί.
3. Η αιτιολόγηση της απόφασης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εγκυρότητας της δικαστικής διεργασίας. Αυτό διασφαλίζεται από το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος που επιβάλλει την αιτιολόγηση των δικαστικών αποφάσεων ως απαραίτητο στοιχείο για την εγκυρότητα της δικαστικής λειτουργίας. Η γενική αναφορά στη μαρτυρία και η καταγραφή ευρημάτων με αναφορά σε αλληλοσυγκρουόμενη μαρτυρία δεν συνιστούν επαρκή αιτιολογία.
4. Στην παρούσα περίπτωση, αν και η όλη δομή της απόφασης δεν ικανοποιεί απόλυτα τις προϋποθέσεις που συνθέτουν μια δικαστική απόφαση, εν τούτοις περιέχει εκείνα τα στοιχεία τα οποία επιτρέπουν τον έλεγχο της ορθότητάς της.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα σε βάρος του εφεσείοντος.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
HjiCostas (1984) 1 C.L.R. 513,
Κυριακίδης (1992) 1 A.A.Δ. 26,
Παναγιώτης Κουντουρίδης Λτδ ν. Γεωργίου (2003) 1 Α.Α.Δ. 980,
Τουμάζου κ.ά. ν. Ταμείου Πλεονάζοντος Προσωπικού (2003) 1 Α.Α.Δ. 1078,
Spinneys Cyprus Ltd v. Χρίστου κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1833,
Ioannidou v. Dikeos (1969) 1 C.L.R. 235,
Pioneer Candy Ltd v. Tryfon & Sons Ltd (1981) 1 C.L.R. 440,
[*302]Δρουσιώτης ν. Ιερωνυμίδη (1990) 1 Α.Α.Δ. 1026,
Βασιλείου κ.ά. ν. Μενελάου κ.ά. (1990) 1 Α.Α.Δ. 1125,
Ανδρέου ν. Χριστοφόρου (1991) 1 Α.Α.Δ. 828,
Παχνιώτης ν. Χαραλάμπους (1991) 1 Α.Α.Δ. 920.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή κατά της απόφασης του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών που δόθηκε στις 28/3/03 (Αρ. Αγωγής 739/01) με την οποία έκρινε ότι η απόλυσή του από την υπηρεσία της εφεσίβλητης εταιρείας η οποία αποφασίστηκε επειδή αυτή έκρινε ότι η παροχή υπηρεσιών από τον εφεσείοντα σε πελάτη της εταιρείας σε χώρο εκτός εργασίας αποτελούσε παραβίαση των κανόνων εργασίας ήταν δικαιολογημένη εφόσο ενέπιπτε μέσα στις πρόνοιες του Άρθρου 5(ε) και (στ) (1) του περί Τερματισμού Απασχολήσεως Νόμου (Αρ. 24/67) και απέρριψε την αίτηση του εφεσείοντος για αποζημιώσεις.
Χ. Αργυρού, για τον Εφεσείοντα.
Ν. Δαμιανού, για τους Εφεσιβλήτους.
CUR. ADV. VULT.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: ΤΗΝ ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΕΦΕΣΕΙΩΝ) ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ FAIRWAYS LARNACA LTD (ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ) ΚΡΙΘΗΚΕ ΩΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ.
(α) Τα γεγονότα και η πρωτόδικη απόφαση.
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ, Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΕΝΕΡΓΟΥΣΕ ΩΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΜΕΑΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ MITSUBISHI ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΓΚΑΡΑΖ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΟΧΗΜΑΤΩΝ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΓΚΑΡΑΖ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΟ ΑΠΟ [*303]ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ Α΄, ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ Β΄ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ. Ο ΑΙΤΗΤΗΣ, ΠΟΥ ΠΡΟΣΛΗΦΘΗΚΕ ΤΟ 1976, ΚΑΤΕΙΧΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΥΣΙΩΔΗ ΧΡΟΝΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ Β΄ ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΟ.
ΟΙ ΟΡΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΔΙΕΠΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΧΝΙΩΝ ΠΕΟ ΚΑΙ ΣΕΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΔΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 4 ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ 7/8/1989
“(4) ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΚΟΥΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΕΦΟΣΟΝ ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΑΛΗΘΗ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΥΘΥΝΗ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ.”
ΣΤΙΣ 31/8/2000 ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΜΕΙΩΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟ ΓΚΑΡΑΖ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΖΗΜΙΕΣ ΑΝΤΙ ΚΕΡΔΗ. ΤΟΥΤΟ ΟΦΕΙΛΟΤΑΝ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΕΩΝ (OPERATION AND MARKETING MANAGER) Κ. ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, ΣΤΗ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΠΙΤΙΑ. ΈΤΣΙ ΣΤΙΣ 20/2/2001 Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ:
“ΠΡΟΣ: ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ
ΑΠΟ: ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ – OPERATION & MARKETING MANAGER
ΗΜΕΡ.: 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2001
ΈΧΕΙ ΠΕΡΙΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΓΚΑΡΑΖ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΟΥΜΕΝΩΝ.
ΌΠΩΣ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΓΚΑΡΑΖ Η ΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΓΚΑΡΑΖ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΤΗΣ FAIRWAYS. Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΟΠΩΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ.”
[*304]ΣΤΙΣ 27/8/2001 ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΗΣ ΠΡΟΕΒΗ ΣΕ ΜΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΓΚΑΡΑΖ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ. ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΕΦΕΡΕ ΤΑ ΠΙΟ ΚΑΤΩ:
“ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2001, ΛΑΡΝΑΚΑ
ΠΡΟΣ ΚΟΝ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΦΕΑΡΓΟΥΕΗ (ΛΑΡΝΑΚΑ) ΛΤΔ.
ΑΠΟ ΜΟΔΕΣΤΟ ΜΟΥΖΟΥΡΗ
ΑΞΙΟΤΙΜΕ ΚΥΡΙΕ,
ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΩ ΟΤΙ Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΣΑΣ ΑΛΕΞΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΕ ΕΞΕΓΕΛΑΣΕ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΕΝΩ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΘΑ ΕΣΤΕΛΛΕΤΟ ΣΤΗ ΦΕΑΡΓΟΥΕΗ ΛΤΔ, ΕΙΣΑΓΩΓΕΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ MITSUBISHI, ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΑ, ΤΟ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΤΟΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΥ. ΕΓΩ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΝΕΒΗ ΩΣ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΥ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΠΩΣ ΛΗΦΘΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ.
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΜΟΔΕΣΤΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΗΣ”
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΕΩΝ (OPERATION AND MARKETING MANAGER) Κ. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΟΛΙΣ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΖΗΤΗΣΕ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΧΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΤΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΜΟΥΖΟΥΡΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΤΩΝ £1.700. ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ Ο ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΡΝΕΙΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ, ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΟΣΟΥ. Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΦΟΥ ΕΚΡΙΝΕ ΟΤΙ Η ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΣΕ ΠΕΛΑΤΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΕ ΧΩΡΟ ΕΚΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/8/2001 ΤΕΡΜΑΤΙΣΕ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ.
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΦΟΣΟ ΕΝΕΠΙΠΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡ[*305]ΘΡΟΥ 5(Ε) ΚΑΙ (ΣΤ)(1) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ (ΑΡ. 24/67) ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ.
(β) Η έφεση.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΦΕΣΗ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΟΤΙ,
(Α) ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΠΕΛΥΣΕ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΕ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΓΚΑΡΑΖ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΗΤΑΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ,
(Β) ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΕΞΑΣΚΟΥΣΕ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΗΤΑΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ,
(Γ) ΥΠΗΡΞΕ ΑΝΟΧΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ,
(Δ) ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΤΙ
(Ε) Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ.
ΈΧΕΙ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΠΑΙΔΕΥΤΟ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΝΟΜΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 12 (11Α) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΗΣΙΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΜΕΤ’ ΑΠΟΛΑΒΩΝ ΝΟΜΟΥ (ΑΡ. 8/67), ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 2 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 110(Ι)/99 ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΣΚΗΣΗ ΕΦΕΣΗΣ ΣΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΝΟΜΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΜΟΝΟ.
Η ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ IN RE HJICOSTAS (1984) 1 C.L.R. 513, 519, ΟΠΟΥ ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ,
“What amounts to a pure question of law is perhaps easy to define but hard to apply to the particular circumstances of a case. The question of law raised, whatever its nature, must necessarily be one relevant to the facts of the case. A pure question of law cannot be one extricated or detached from the facts of the case for in those circumstances it would be an academic question of law. It appears to me that whenever an issue revolves round the [*306]application of the law to given facts, it raises a pure question of law. So long as the facts to which the Court is required to apply the law are not called in question, the point is a legal one. It merely raises questions bearing on the interpretation and the scope of the law. Exploration of the ambit of the law is always a question of law.”
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ΔΙ’ ΕΚΔΟΣΙΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ MANDAMUS (1992) 1 Α.Α.Δ. 26, 35, ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ,
“ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ “ΝΟΜΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ” Η “ΝΟΜΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ”. ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΕ ΑΝΑΝΤΙΛΕΚΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ· ΖΗΤΗΜΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ· ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Η ΑΣΚΗΣΗ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ· ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ· ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΔΕ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΠΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ· ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΥΛΟΓΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΘΕΙ. ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΒΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΕΦΕΣΗ ΜΕ ΥΠΟΜΝΗΜΑ.”
Η ΑΡΧΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΦΕΣΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΔΗΣ ΛΤΔ. Ν. ΓΕΩΡΓΙΟΥ (2003) 1 Α.Α.Δ. 980, ΤΟΥΜΑΖΟΥ Κ.Α. Ν. ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΛΕΟΝΑΖΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2003) 1 Α.Α.Δ. 1078 ΚΑΙ SPINNEYS CYPRUS LTD. V. 1. ΧΡΙΣΤΟΥ Κ.Α., 2. ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΛΕΟΝΑΖΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2004) 1 Α.Α.Δ. 1833).
(I) ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ Α, Γ ΚΑΙ Δ.
ΟΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΛΟΓΟΙ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΙΣ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΘΕΣΕΙΣ:
“Α. ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Η ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΠΕΛΥΣΕ ΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ ΗΤΑΝ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΕ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΓΚΑΡΑΖ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΝΕ ΟΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ.
Γ. ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΕΞΑΣΚΟΥΣΕ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΕ ΓΚΑΡΑΖ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΤΑΝ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ [*307]ΤΟΥ ΩΡΕΣ.
Δ. ΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΑΣΚΟΥΣΕ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΑΝΟΧΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΕ ΓΚΑΡΑΖ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ.”
Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΛΟΓΩΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ. ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΦΟΥ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΠΡΟΕΒΗ ΣΕ ΕΥΡΗΜΑ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΟΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ. ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΠΑΙΔΕΥΤΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΟΤΙ ΟΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΝΟΜΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΛΛΑ ΣΕ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ.
(II) ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ Ε.
ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟ ΛΟΓΟ ΕΦΕΣΗΣ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ,
“Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ/Η ΕΠΑΡΚΩΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ.”
Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΠΕΤΥΧΕ ΝΑ ΑΠΟΣΕΙΣΕΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΟΤΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5(Ε) ΚΑΙ (ΣΤ)(I) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ (ΑΡ. 24/67). ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5(Ε) ΚΑΙ (ΣΤ)(I) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 24/67 ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΠΡΟΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ. Ο ΛΟΓΟΣ ΑΥΤΟΣ ΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΕΝΤΟΥΤΟΙΣ Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΩΣ ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΑ ΘΑ ΠΡΟΒΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ.
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΑΛΕΙ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ, ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ. ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΕΚΔΟΧΕΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ [*308]ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΕΓΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ.
ΈΧΕΙ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΤΟΝΙΣΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΤΙ Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΑΥΤΟ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ. (ΒΛ. IOANNIDOU V. DIKEOS (1969) 1 C.L.R. 235, PIONEER CANDY LTD. V. TRYFON & SONS LTD. (1981) 1 C.L.R. 440, ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ Ν. ΙΕΡΩΝΥΜΙΔΗ (1990) 1 Α.Α.Δ. 1026 ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ.Α. Ν. ΜΕΝΕΛΑΟΥ Κ.Α. (1990) 1 Α.Α.Δ. 1125). Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ. Η ΕΚΤΑΣΗ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΟΙΚΙΛΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ. ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΡΚΕΤΗ. (ΒΛ. ΑΝΔΡΕΟΥ Ν. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ (1991) 1 Α.Α.Δ. 828).
ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ PIONEER CANDY LTD. V. TRYFON & SONS LTD. (1981) 1 C.L.R. 440 ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ ΜΙΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ
(Α) ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΕΠΙΔΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ,
(Β) ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ
(Γ) ΣΑΦΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ Ν. ΧΑΤΖΗΠΙΕΡΑ (1992) 1 Α.Α.Δ. 1056 ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ,
“Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΝΑ ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ, ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΑΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ ΘΕΣΕΩΝ, ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΕΠΑΥΞΑΝΕΙ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ.”
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΟΤΙ Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΑΛΛΗΛΟΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ. (ΠΑΧΝΙΩΤΗΣ Ν. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ (1991) 1 Α.Α.Δ. 920, 925).
ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΔΟΜΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡ[*309]ΤΥΡΙΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΩΝ, ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΣΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ, ΟΜΩΣ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ. ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟΔΕΚΤΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΩΝ, ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥ ΤΗΣ ΠΕΟ ΘΑΣΟΥ ΦΩΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΧΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ. ΑΝ ΚΑΙ Η ΟΛΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΔΕΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΕΝΤΟΥΤΟΙΣ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ.
Η ΕΦΕΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του εφεσείοντος.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο