Χριστοδουλίδου Δομνίκη ν. Mocassino Shoes Ltd (2006) 1 ΑΑΔ 294

(2006) 1 ΑΑΔ 294

[*294]14 ΑΠΡΙΛΊΟΥ, 2006

[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, KΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]

ΔΟΜΝΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ,

Εφεσείουσα,

v.

MOCASSINO SHOES LTD,

Εφεσιβλήτων.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 11610)

 

Ευρήματα Δικαστηρίου ― Αξιολόγηση μαρτυρίας ― Αξιοπιστία μαρτύρων ― Το ζήτημα της αξιολόγησης της μαρτυρίας και της αξιοπιστίας των μαρτύρων ανήκει στο πρωτόδικο Δικαστήριο ― Το Εφετείο επεμβαίνει μόνο όταν τα ευρήματα ή τα συμπεράσματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι αντίθετα με την κοινή λογική ή δεν υποστηρίζονται από τη μαρτυρία που αυτό έχει αποδεχτεί ως αξιόπιστη.

Η έφεση αυτή στρέφεται εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία επιδικάσθηκε στους εφεσίβλητους ποσό £3.325,05, υπόλοιπο αξίας πώλησης στην εφεσείουσα, βάσει τιμολογίων, παπουτσιών συνολικής αξίας £8.115, 05.

Υπό αμφισβήτηση είναι τα ευρήματα αξιοπιστίας της μαρτυρίας και ο τρόπος αξιολόγησης της μαρτυρίας από το πρωτόδικο Δικαστήριο.

Η εφεσείουσα υποστηρίζει ότι λανθασμένα απορρίφθηκε η θέση της ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο συναλλασσόταν με τους εφεσίβλητους ως διευθύντρια της εταιρείας P.E.C. Leather Ltd, αφού πληρωμές γίνονταν με επιταγές της εν λόγω εταιρείας. Υποστηρίζει επίσης ότι λανθασμένα το πρωτόδικο δικαστήριο δέκτηκε ότι οι εφεσίβλητοι της είχαν παραδώσει τα παπούτσια συνολικής αξίας £8.000 περίπου, γιατί σύμφωνα με τη μαρτυρία, δεν παραδόθηκαν από τους εφεσίβλητους προς την εφεσείουσα προσωπικά αλλά μέσω διάφορων ταξί και δεν υπήρχε μαρτυρία ότι η εφεσείουσα τα παρέλαβε.

Αποφασίστηκε ότι:

1.  Από τη στιγμή που το δικαστήριο δέκτηκε ότι η συναλλαγή γινόταν [*295]μεταξύ των εφεσιβλήτων και της εφεσείουσας και τα σχετικά τιμολόγια εκδίδονταν επ’ ονόματι της εφεσείουσας προσωπικά, δεν έχει σημασία ο τρόπος με τον οποίο καταβαλλόταν το τίμημα.

2.  Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι η εκδοχή των εφεσιβλήτων, ότι είχαν παραδώσει στην εφεσείουσα παπούτσια της προαναφερόμενης συνολικής αξίας είχε αποδειχθεί, και το Εφετείο δεν βρίσκει κανένα απολύτως λόγο να επέμβει στις διαπιστώσεις αυτές του πρωτόδικου δικαστηρίου.

Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας.

Έφεση.

Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπ. Αρ. 1315/01), ημερ. 14/1/03.

Xρ. Ματθαίου, για την Εφεσείουσα.

Στ. Ρήγας, για τους Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου δίδεται από το Δικαστή Νικολαΐδη.

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι, οι οποίοι ασχολούνται με την κατασκευή και πώληση υποδημάτων, πώλησαν στην εφεσείουσα η οποία διατηρεί κατάστημα στη Λεμεσό, σε διάφορες ημερομηνίες και βάσει εκδοθέντων τιμολογίων, παπούτσια συνολικής αξίας £8.115,05. Το πρωτόδικο δικαστήριο δέκτηκε την εκδοχή των εφεσιβλήτων ότι η εφεσείουσα είχε καταβάλει έναντι της πιο πάνω οφειλής της ποσό £4.790 και ως αποτέλεσμα εξέδωσε εναντίον της απόφαση για ποσό £3.325,05.

Η εφεσείουσα υποστηρίζει ότι λανθασμένα το πρωτόδικο δικαστήριο δέκτηκε ότι οι εφεσίβλητοι της είχαν παραδώσει τα παπούτσια συνολικής αξίας £8.000 περίπου, γιατί σύμφωνα με τη μαρτυρία, δεν παραδόθηκαν από τους εφεσίβλητους προς την εφεσείουσα προσωπικά αλλά μέσω διάφορων ταξί και δεν υπήρχε μαρτυρία ότι η εφεσείουσα τα παρέλαβε. Ισχυρίζεται ακόμα, ότι υπέγραψε ένα μόνο τιμολόγιο, ενώ τα υπόλοιπα, εκτός δύο που ήταν υπογραμμένα από το σύζυγό της, δεν έφεραν υπογραφή.

[*296]Το θέμα ανάγεται ουσιαστικά στην αξιοπιστία της μαρτυρίας και στην αξιολόγηση από το πρωτόδικο δικαστήριο. Το δικαστήριο αφού δέκτηκε τη μαρτυρία του Α. Τσίγκη, διευθυντή της εταιρείας των εφεσιβλήτων, σχολίασε και τους πιο πάνω ισχυρισμούς της εφεσείουσας, για να καταλήξει ότι αυτά δεν αλλάζουν την ουσία της μαρτυρίας, ούτε και την εκδοχή των εφεσιβλήτων.

Το ίδιο ισχύει και στην ενώπιόν μας διαδικασία. Από τη στιγμή που το δικαστήριο δέκτηκε τη μαρτυρία των εφεσιβλήτων ως αξιόπιστη, δεν ήταν απαραίτητο να αποδειχθεί η παράδοση των παπουτσιών τα οποία στάληκαν στην εφεσείουσα με ταξί, ιδιαίτερα ελλείψει αντίθετης εκ μέρους της μαρτυρίας. Παρεμπιπτόντως θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι αφού οι συναλλαγές μεταξύ των διαδίκων ήταν δεδομένες και κρατούσαν χρόνια, στην περίπτωση που τα παραγγελθέντα παπούτσια δεν παραδόθηκαν, θα αναμενόταν από την εφεσείουσα να επικοινωνήσει με τους εφεσίβλητους και να τους πληροφορήσει σχετικά. Κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Το γεγονός ότι μόνο ένα από τα τιμολόγια είναι υπογεγραμμένο από την ίδια, ενώ πολλά δεν φέρουν υπογραφή, δεν βλέπουμε πως επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα. Ας μη ξεχνούμε ότι η εκδοχή των εφεσιβλήτων έγινε αποδεκτή.

Η εφεσείουσα υποστηρίζει ακόμα ότι λανθασμένα απορρίφθηκε η θέση της ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο συναλλασσόταν με τους εφεσίβλητους ως διευθύντρια της εταιρείας P.E.C. Leather Ltd, αφού πληρωμές γίνονταν με επιταγές της εν λόγω εταιρείας.

Παρ’ όλον ότι το συγκεριμένο επιχείρημα ηγέρθη και πρωτοδίκως, το δικαστήριο δεν φαίνεται να ασχολήθηκε με αυτό. Εν πάση όμως περιπτώσει, δεν φαίνεται ο ισχυρισμός αυτός να έχει οποιανδήποτε σημασία. Από τη στιγμή που το δικαστήριο δέκτηκε ότι η συναλλαγή γινόταν μεταξύ των εφεσιβλήτων και της εφεσείουσας και τα σχετικά τιμολόγια εκδίδονταν επ’ ονόματι της εφεσείουσας προσωπικά, δεν έχει σημασία ο τρόπος με τον οποίο καταβαλλόταν το τίμημα. Οι τυχόν σχέσεις μεταξύ της εφεσείουσας και της εταιρείας P.E.C. Leather Ltd δεν ενδιαφέρουν. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι το δικαστήριο δέκτηκε ότι η συμφωνία για την πώληση παπουτσιών είχε γίνει μεταξύ των εφεσιβλήτων από τη μια και της εφεσείουσας από την άλλη.

Ως προς δε τους δύο τελευταίους λόγους έφεσης, ότι δηλαδή λανθασμένα το δικαστήριο με μόνη τη μαρτυρία του διευθυντή των εφεσιβλήτων δέκτηκε ότι απεδείχθη η υπόθεση εναντίον της [*297]εφεσείουσας και ότι το δικαστήριο εστερείτο ικανοποιητικής μαρτυρίας για απόδειξη της παράδοσης των παπουτσιών που έγιναν μέσω των ταξί, αρκεί να λεχθεί ότι  και τα δύο ανάγονται και πάλιν στο θέμα της αξιοπιστίας των μαρτύρων. Από τη στιγμή που το πρωτόδικο δικαστήριο δέκτηκε ως αξιόπιστη τη μαρτυρία του μάρτυρα των εφεσιβλήτων Α. Τσίγκη και συνεπώς την ακρίβεια της εκδοχής τους, είναι αρκετό. Το δικαστήριο κατέληξε ότι η εκδοχή των εφεσιβλήτων είχε αποδειχθεί και το Εφετείο δεν βρίσκει κανένα απολύτως λόγο να επέμβει στις διαπιστώσεις του αυτές.

Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας.

 


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο