(2006) 1 ΑΑΔ 621
[*621]3 Iουλίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 80/2006)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Έφεση εναντίον απόφασης με την οποία απορρίφθηκε ως πρόωρη, αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus προς απελευθέρωση του εφεσείοντος του οποίου η ποινή φυλάκισης μειώθηκε με προεδρική χάρη αλλά στη συνέχεια ενεργοποιήθηκε όταν αυτός καταδικάστηκε για τη διάπραξη νέου ποινικού αδικήματος.
Ο εφεσείων εξέτιε ποινή φυλάκισης 18 ετών. Η ημερομηνία αποφυλάκισής του καθορίστηκε από το διευθυντή φυλακών ως η 8.10.2008, υπό την προϋπόθεση πως ο εφεσείων θα επεδείκνυε καλή διαγωγή και εργατικότητα. Η εν λόγω ποινή μειώθηκε κατά το 1/4 με προεδρική απόφαση. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του διευθυντή φυλακών, η ημερομηνία αποφυλάκισής του, εφόσον συνέτρεχαν οι πιο πάνω προϋποθέσεις του νόμου, θα ήταν η 25.3.2006. Στις 19.7.2005 όμως ο εφεσείων καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση για αδικήματα που διέπραξε ενώ βρισκόταν επ’ αδεία προσωρινής απουσίας από τις φυλακές. Το Δικαστήριο διέταξε όπως η έκτιση της νέας ποινής αρχίσει μετά την εκπνοή της προηγούμενης ποινής των 18 ετών. Έτσι, και πάλι σύμφωνα με τον διευθυντή φυλακών η ημερομηνία απόλυσης του εφεσείοντος μετατίθεται στις 7.6.2008. Επιπλέον, ο Γενικός Εισαγγελέας έχει παραδώσει γνωμοδότηση στο διευθυντή φυλακών, σύμφωνα με την οποία και ενόψει της δεύτερης καταδίκης του, ο εφεσείων δεν δικαιούται της προεδρικής χάρης, οπότε η ημερομηνία αποφυλάκισης του μετατίθεται στις 13/11/2010.
Ο εφεσείων καταχώρησε αίτηση για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus, με την εισήγηση πως έχει εκτίσει την ποινή του και κα[*622]τά συνέπεια η κράτησή του στις φυλακές είναι παράνομη. Επικαλέσθηκε τον Πίνακα του Παραρτήματος «Α» του Νόμου 62(I)/96.
Ο Δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου ο οποίος εξεδίκασε την αίτηση πρωτοδίκως κατέληξε πως η θέση του διευθυντή των φυλακών ως προς την ημερομηνία απόλυσης του εφεσείοντος είναι ορθή και ότι η επίδικη αίτηση ήταν πρόωρη, γιατί, και αν ακόμη γινόταν δεκτή η θέση του εφεσείοντος, εναπόκειτο στο διευθυντή των φυλακών να αποφασίσει, κατά τον χρόνο που ο νόμος ορίζει, κατά πόσο ο εφεσείων επέδειξε καλή διαγωγή και εργατικότητα ώστε να εφαρμόζονται σωρευτικά, κλιμακωτά δηλαδή, η μείωση της ποινής που αναφέρεται στον Πίνακα του Παραρτήματος «Α» του Νόμου.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκρινε ότι η κράτηση του εφεσείοντος δεν ήταν παράνομη και απέρριψε την έφεση, χωρίς να ασχοληθεί με την ουσία του ζητήματος, την οποία συζήτησε ο Δικαστής πρωτοδίκως. Έκρινε πως δεν είχε δικαιοδοσία επί του θέματος αυτού.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αίτ. Αρ. 4/06), ημερ. 22/3/06.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται προσωπικά.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων-αιτητής καταδικάστηκε από το κακουργιοδικείο Λεμεσού στις 7.8.1998 στην ποινική υπόθεση 14145/97 σε 18 έτη φυλάκιση που άρχιζε, με διαταγή του Δικαστηρίου, από 9.1.97. Η ημερομηνία επομένως αποφυλάκισης του καθορίστηκε από το διευθυντή φυλακών ως η 8.10.2008, υπό την προϋπόθεση πως ο εφεσείων θα επεδείκνυε καλή διαγωγή και εργατικότητα, σύμφωνα με τον περί Φυλακών Νόμο του 1996, Ν.62(Ι)/96. Στις 3.3.2003 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με προεδρική απόφαση παραχώρησε χάρη ώστε να μειωθεί το ύψος της ποινής των φυλα[*623]κισμένων κατά το 1/4. Επομένως, και σύμφωνα με τους υπολογισμούς του διευθυντή φυλακών, η ημερομηνία αποφυλάκισης του εφεσείοντα, εφόσον συνέτρεχαν οι πιο πάνω προϋποθέσεις του νόμου θα ήταν η 25.3 2006. Στις 19.7.2005 όμως ο εφεσείων καταδικάστηκε από το κακουργιοδικείο Λεμεσού σε 4 χρόνια φυλάκιση στην ποινική υπόθεση 15227/2003 για σοβαρά αδικήματα που διέπραξε, ενώ βρισκόταν επ΄αδεία προσωρινής απουσίας από τις φυλακές. Το Δικαστήριο διέταξε όπως η έκτιση αυτής της ποινής αρχίσει μετά την εκπνοή της ποινής των 18 ετών που του είχε επιβληθεί προηγουμένως. Έτσι, και πάλι σύμφωνα με το διευθυντή φυλακών, η ημερομηνία απόλυσης του εφεσείοντα μετατίθεται στις 7.6.2008. Επιπλέον, ο Γενικός Εισαγγελέας έχει παραδώσει γνωμοδότηση στο διευθυντή φυλακών, σύμφωνα με την οποία και ενόψει της δεύτερης καταδίκης του, ο εφεσείων δεν δικαιούται της προεδρικής χάρης, οπότε η ημερομηνία αποφυλάκισης του μετατίθεται στις 13.11.2010.
Ο εφεσείων καταχώρισε αίτηση για την έκδοση διατάγματος Habeas Corpus, με την εισήγηση πως έχει εκτίσει την ποινή του και κατά συνέπεια η κράτηση του στις φυλακές είναι παράνομη. Προβάλλει τη δική του ερμηνεία ως προς την έκπτωση του χρόνου της ποινής φυλάκισης, όπως προβλέπεται στον Πίνακα του Παραρτήματος «Α» του Νόμου 62(Ι)/96, ερμηνεία με την οποία διαφώνησε ο συνάδελφος μας, που δίκασε πρωτόδικα την αίτηση. Η κατάληξη του ήταν πως η θέση του διευθυντή των φυλακών ως προς την ημερομηνία απόλυσης του εφεσείοντα είναι ορθή και ότι η επίδικη αίτηση ήταν πρόωρη, γιατί, και αν ακόμη γινόταν δεκτή η θέση του εφεσείοντα εναπόκειτο στο διευθυντή των φυλακών να αποφασίσει, κατά τον χρόνο που ο νόμος ορίζει, κατά πόσο ο εφεσείων επέδειξε καλή διαγωγή και εργατικότητα ώστε να εφαρμόζονται σωρευτικά, κλιμακωτά δηλαδή, η μείωση της ποινής που αναφέρεται στον Πίνακα του Παραρτήματος «Α» του Νόμου.
Εμείς δεν θα ασχοληθούμε με την ουσία του ζητήματος, την οποία συζήτησε ο συνάδελφος μας πρωτοδίκως, γιατί κρίνουμε πως δεν έχουμε δικαιοδοσία επ’ αυτού. Το διάταγμα Habeas Corpus εκδίδεται στις περιπτώσεις όπου έκδηλα κρατείται κάποιος παράνομα. Εδώ δεν υπάρχει τέτοια παράνομη κράτηση. Ο εφεσείων ισχυρίζεται, αποδίδοντας τη δική του ερμηνεία στο νόμο και με το δικό του υπολογισμό, πως έχει εκτίσει την ποινή του. Διαφορετική είναι η θέση του διευθυντή των φυλακών, της αρμόδιας δηλαδή διοικητικής αρχής. Δεν τίθεται θέμα παράνομης κράτησης. Ενδεχομένως να προκύψει αυτή η διαφωνία κατά τον πρέποντα νομικά χρόνο, η οποία και θα επιλυθεί από το αρμόδιο Δικαστήριο που θα διερευνή[*624]σει την υπόθεση.
Για τους λόγους που εμείς εξηγούμε, η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο