Σιαμμάς Στέλιος ν. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ (2007) 1 ΑΑΔ 1268

(2007) 1 ΑΑΔ 1268

[*1268]10 Δεκεμβρίου, 2007

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΙΑΜΜΑΣ,

Εφεσείων,

ν.

ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΤΔ,

Εφεσίβλητης.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 127/2006)

 

Αποφάσεις και διατάγματα ― Συνοπτική απόφαση ― Παραμερισμός επίδοσης αγωγής η οποία δεν έγινε νομότυπα εναντίον πρωτοφειλέτιδας χρέους και έκδοση συνοπτικής απόφασης εναντίον του εγγυητή της πρωτοφειλέτιδας για το ίδιο χρέος ― Κατά πόσο ακολουθήθηκε η ορθή διαδικασία.

Ο εφεσείων ήταν ο εγγυητής χρέους της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας (η εταιρεία) προς την εφεσίβλητη – τράπεζα. Η τελευταία καταχώρησε αίτηση για συνοπτική απόφαση στην οποία η εταιρεία έφερε ένσταση για τον λόγο ότι δεν έγινε νομότυπα η επίδοση της αγωγής σ’ αυτή ενώ ο εφεσείων ζήτησε άδεια για να καταχωρήσει υπεράσπιση.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε την επίδοση στην εταιρεία αλλά εξέδωσε απόφαση για το ίδιο ακριβώς χρέος εναντίον του εφεσείοντος, ως εγγυητή.

Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.

Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:

Όταν οδηγηθεί η υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου, με την καταχώρηση εμφάνισης εκ μέρους της εταιρείας, θα προβληθεί λογικά το ερώτημα: ποία υπεράσπιση θα μπορεί να προβάλει, εφόσον το Δικαστήριο διαπίστωσε ήδη την ύπαρξη και την οφειλή του χρέους και εξέδωσε απόφαση για τον εγγυητή; Η διαδικασία που ακολουθήθηκε πά[*1269]σχει και η πρωτόδικη απόφαση πρέπει να παραμερισθεί.

Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος.

Έφεση.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθ. Αρ. 6616/03), ημερομ. 24.2.2006.

Φρ. Χ”Χάννας, για τον Εφεσείοντα.

Θ. Κυπριανού για Κινάνη, για την Εφεσίβλητη.

Ex-tempore

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.:  Η αγωγή της εφεσίβλητης στρεφόταν εναντίον της εταιρείας «Σιαμμάς Ποδοσφαιρικά και Ιπποδρομιακά Στοιχήματα Λτδ», στη συνέχεια «η εταιρεία», και του εφεσείοντα, για χρέος που οφείλεται κατά τους ισχυρισμούς της εφεσίβλητης-τράπεζας, από την εταιρεία ως πρωτοφειλέτιδα και τον εφεσείοντα, διευθυντή της, ως εγγυητής.  Η εφεσίβλητη καταχώρισε αίτηση ενώπιον του δικάσαντος Δικαστηρίου για συνοπτική απόφαση στην οποία η εταιρεία έφερε ένσταση για το λόγο ότι δεν έγινε νομότυπα η επίδοση σ΄αυτή ενώ ο εφεσείων εισηγήθηκε πως θα έπρεπε να του δοθεί άδεια να καταχωρίσει υπεράσπιση, για τους λόγους που ανέφερε στην ένορκη του δήλωση.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέκτηκε την ένσταση της εταιρείας. Έκρινε, πράγματι, πως δεν έγινε νομότυπα η επίδοση, την οποία και ως εκ τούτου παραμέρισε. Εξέδωσε όμως συνοπτική απόφαση εναντίον του εφεσείοντα, κρίνοντας πως η εφεσίβλητη επαλήθευσε την αξίωση της  ικανοποιητικά, ενώ ο εφεσείων δεν έδειξε εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή συζητήσιμο θέμα, για να του δοθεί άδεια να υπερασπιστεί.

Με την υπό συζήτηση έφεση  ο εφεσείων πρσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη.  Υποδείξαμε στην  αρχή της συζήτησης ένα καθαρά νομικό ζήτημα το οποίο δεν περιλαμβάνεται στους λόγους έφεσης, οφείλουμε όμως να εξετάσουμε, γιατί στην ουσία άπτεται του δικαιοδοτικού πλαισίου του πρωτόδικου Δικαστηρίου.  Το θέμα προκύπτει από το γεγονός πως, αφενός το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε την επίδοση στην εταιρεία, πρωτοφειλέτιδα [*1270]του χρέους, αλλά προχώρησε και εξέδωσε απόφαση γι αυτό ακριβώς το χρέος εναντίον του εφεσείοντα, ως εγγυητή.  Ακολουθώντας όμως αυτή τη διαδικασία το Δικαστήριο αποφάσισε ουσιαστικά και τελεσίδικα την ύπαρξη του χρέους και την οφειλή της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας, γιατί με την κατάληξη αυτή εκδίδεται στην πράξη και απόφαση εναντίον της εταιρείας, η οποία δεν ήταν ενώπιον του Δικαστηρίου, μιας και το κλητήριο ένταλμα που της επιδόθηκε ακυρώθηκε. Όταν οδηγηθεί η υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου, με την καταχώριση εμφάνισης εκ μέρους της εταιρείας, θα προβληθεί λογικά το ερώτημα: ποία υπεράσπιση θα μπορεί να προβάλει, εφόσον το Δικαστήριο διαπίστωσε ήδη την ύπαρξη και την οφειλή του χρέους και εξέδωσε απόφαση για τον εγγυητή;

Κρίνουμε, επομένως, πως η διαδικασία που ακολουθήθηκε πάσχει.  Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται.  Η διαταγή για έξοδα ακυρώνεται και η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του εφεσείοντα.

Η�έφεση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο