Eργατίδης Στέλιος ν. Πανίκκου Eργατίδη και Άλλης (2008) 1 ΑΑΔ 741

(2008) 1 ΑΑΔ 741

[*741]13 Ioυνίου, 2008

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

ΣΤΕΛΙΟΣ ΕΡΓΑΤΙΔΗΣ,

Εφεσείων - Καθ’ ου η αίτηση,

ν.

1. ΠΑΝΙΚΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΔΗ,

2. ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΡΓΑΤΙΔΗ,

Εφεσιβλήτων - Αιτητών.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 73/2007)

 

Πτώχευση ― Πτωχευτική διαδικασία ― Κατά πόσο χρησιμοποιείται ως μέθοδος εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων.

Οι εφεσίβλητοι – αιτητές καταχώρησαν αίτηση πτώχευσης για ποσό £1,164.25 που επιδικάστηκε ως έξοδα εναντίον του εφεσείοντος – καθ’ ου η αίτηση σε ενδιάμεσο διάταγμα στην αγωγή 4945/05 που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, στην οποία ένας από τους ενάγοντες είναι ο εφεσείων.

Ο εφεσείων είχε καταχωρήσει ένσταση εναντίον της ειδοποίησης πτώχευσης, αναφέροντας ότι στην προαναφερθείσα αγωγή απαιτεί εναντίον της εταιρείας Panikkos Ergatides Motors Ltd, που προφανώς είναι οικογενειακή επιχείρηση των διαδίκων, £100.000, εναντίον του πρώτου εφεσίβλητου προσωπικά £200,000 και της δεύτερης εφεσίβλητης £20.000.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε στον Κανονισμό 40.2 των περί Πτωχεύσεως Κανονισμών και κατέληξε πως ο εφεσείων δεν έδειξε κανένα λόγο γιατί να μην προχωρήσει η πτωχευτική διαδικασία.

Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.

Αποφασίστηκε ότι:

Η πτωχευτική διαδικασία δεν χρησιμοποιείται, κατά κανόνα, ως μέθοδος εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων. Στην εξεταζόμενη περίπτωση οι εφεσίβλητοι, χρησιμοποιώντας τη πτωχευτική διαδικασία [*742]επιδιώκουν την είσπραξη επιδικασθέντων εξόδων σε ενδιάμεση αίτηση πριν αποφασιστεί η ουσία της αγωγής, στην οποία ενδεχομένως να επιτύχει ο εφεσείων. Επιπλέον, αυτό, που καθιστά τη διαδικασία ακόμη πιο ενστάσιμη είναι που απολήγει σε εκβιασμό του εφεσείοντος παρεμβάλλοντας εμπόδια στην προώθηση της αγωγής που έχει καταχωρήσει. Τέτοια διαδικασία οφείλει το Δικαστήριο όχι μόνο να τη σταματήσει, αλλά και στιγματίσει.

Η έφεση επιτράπηκε με €1.500 έξοδα εις βάρος των εφεσιβλήτων, περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α..

Έφεση.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, (Μάρκου, Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 1069/06), ημερομ. 19.1.07.

Φυλαχτού για Νεοκλέους, για τον Εφεσείοντα.

Λ. Κοϊνάς για Κ. Χ”Κωστή, για τους Εφεσίβλητους.

Ex tempore

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Με αίτηση των εφεσιβλήτων ο Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού εξέδωσε στις 20.10.06 ειδοποίηση πτώχευσης εναντίον του εφεσείοντος.  Στην αίτηση επισυναπτόταν απόφαση του Δικαστηρίου για £1,164.25, ποσό που επιδικάστηκε ως έξοδα εναντίον του εφεσείοντος  μετά την ακρόαση ενδιαμέσου διατάγματος σε αγωγή που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, στην οποία ένας από τους ενάγοντες είναι ο εφεσείων. Εναγόμενοι στην αγωγή, που πέτυχαν στην ενδιάμεση απόφαση είναι οι εφεσίβλητοι, οι οποίοι και εξέδωσαν την υπό συζήτηση ειδοποίηση πτώχευσης εναντίον του εφεσείοντος, όταν αυτός δεν κατέβαλε το ποσό των επιδικασθέντων εξόδων.  Να σημειώσουμε πως, όταν το Δικαστήριο επιδίκασε τα έξοδα εναντίον των εναγόντων στην αγωγή, δεν κατέγραψε στο πρακτικό αυτό που συνήθως γίνεται, ότι δηλαδή τα έξοδα θα πληρωθούν στο τέλος της διαδικασίας στην εκκρεμούσα αγωγή. 

Στις 30.10.06 ο εφεσείων καταχώρισε ένσταση εναντίον της ειδοποίησης πτώχευσης, αναφέροντας πως στην αγωγή που εκκρεμεί, 4945/05, στη διαδικασία της οποίας εξεδόθη η διαταγή για τα επιδικασθέντα έξοδα, απαιτεί εναντίον της εταιρείας Panikkos Er[*743]gatides Motors Ltd, που προφανώς είναι οικογενειακή επιχείρηση των διαδίκων, £100,000, εναντίον του πρώτου εφεσίβλητου προσωπικά £200,000 και της δεύτερης εφεσίβλητης £20,000. 

Η πρωτόδικος δικαστής αναφέρθηκε στον Κανονισμό 40.2 των περί Πτωχεύσεως Κανονισμών και κατέληξε πως ο εφεσείων δεν έδειξε κανένα λόγο γιατί να μη προχωρήσει η πτωχευτική διαδικασία.  Συγκεκριμένα, η δικαστής έκρινε πως ο εφεσείων δεν αποκάλυψε ότι είχε ανταπαίτηση κατά την ημερομηνία καταχώρισης ή εκδίκασης της ειδοποίησης πτώχευσης, αλλά λέγει μόνο � πως αν επιτύχει η αγωγή του, 4945/05, θα έχει να παίρνει από τους εφεσίβλητους τα ποσά που θα επιδικαστούν υπέρ του.

Έχει επανειλημμένα λεχθεί πως η πτωχευτική διαδικασία δεν χρησιμοποιείται, κατά κανόνα, ως μέθοδος εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων μεταξύ των διαδίκων. Στην περίπτωση που εξετάζουμε οι εφεσίβλητοι, χρησιμοποιώντας τη πτωχευτική διαδικασία, επιδιώκουν την είσπραξη επιδικασθέντων εξόδων σε ενδιάμεση αίτηση προτού αποφασιστεί η ουσία της αγωγής, στην οποία ενδεχομένως ο εφεσείων να επιτύχει.  Επιπλέον, αυτό, που καθιστά τη διαδικασία ακόμη πιο ενστάσιμη είναι που απολήγει σε εκβιασμό του εφεσείοντος παρεμβάλλοντας εμπόδια στην  προώθηση της αγωγής που έχει καταχωρίσει.  Τέτοια διαδικασία οφείλει το Δικαστήριο όχι μόνο να τη σταματήσει, αλλά και στιγματίσει. 

Η έφεση επιτυγχάνει με €1.500 έξοδα εις βάρος των εφεσιβλήτων, περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α..

Η έφεση επιτρέπεται με €1.500 έξοδα εις βάρος των εφεσιβλήτων περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α..

 


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο