(2010) 1 ΑΑΔ 766
[*766]4 Ιουνίου, 2010
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ
1. JESSE L. THE,
2. SERGUEI SOLDATENKO,
3. ACM CORP. 1 (ΑΡ. 1)
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΔΙΑΤΑΓΜΑ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 20.05.2010 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 28/2010
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟ ΚΕΦ. 113,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ NAFTRAC LIMITED
(AΡ. ΕΓΓΡΑΦΗΣ 237984),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ
OLEKSIY TATARENKO, ΑΙΤΗΤΗ,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ:
1. NAFTRAC LIMITED, ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ 1,
2. JESSE L. THE, ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑIΤΗΣΗ 2,
3. SERGUEI SOLDATENKO, ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ 3, ΚΑΙ
4. ACM CORP. 1, ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ 4.
(Αίτηση Αρ. 58/2010)
[*767]Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari προς ακύρωση απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία εκδόθηκε παρεμπίπτον διάταγμα σε μονομερή αίτηση και επίσης για αναστολή της υποχρέωσης των αιτητών να συμμορφωθούν με το παρεμπίπτον διάταγμα μέχρι την ακρόαση και τελική αποπεράτωση της παρούσας αίτησης ― Μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες του Άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, καθότι το διάταγμα δεν κατέστη καν επιστρεπτέο ― Απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης για χορήγηση της αιτούμενης άδειας ― Απόρριψη αιτήματος για αναστολή.
Προνομιακά εντάλματα ― Αίτηση για άδεια ― Εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση ― Είναι αρκετή στο στάδιο εξέτασης της αίτησης για παραχώρηση ή μη άδειας ― Λόγοι εκδόσεως προνομιακών ενταλμάτων.
Πολιτική Δικονομία ― Παρεμπίπτον διάταγμα το οποίο εκδόθηκε μετά από μονομερή αίτηση και το οποίο δεν κατέστη επιστρεπτέο ― Παράβαση των προνοιών του Άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 ― Απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης Certiorari.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε απόφαση ημερομηνίας 20.5.2010 με την οποία διατάχθηκε όπως καταστεί απόλυτο για τους αιτητές το παρεμπίπτον διάταγμα το οποίο εξεδόθη στις 19.1.2010 μετά από μονομερή αίτηση των καθ’ ων η αίτηση.
Οι αιτητές καταχώρησαν αίτηση ημερομηνίας 3.6.2010, με στόχο (α) την απόκτηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για ακύρωση της προαναφερθείσας απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και (β) την αναστολή της υποχρέωσής τους να συμμορφωθούν με το πιο πάνω παρεμπίπτον διάταγμα, μέχρι ακρόασης και τελικής αποπεράτωσης της παρούσας αίτησης.
Ο λόγος για τον οποίο οι αιτητές στην παρούσα διαδικασία αιτούνται την άδεια, είναι ότι το παρεμπίπτον διάταγμα όταν τους επιδόθηκε, δεν όριζε συγκεκριμένη ημερομηνία που αυτό ήταν επιστρεπτέο, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να εμφανιστούν και να ενστούν, ούτε και καθόριζε άλλη προθεσμία μέσα στην οποία θα έπρεπε να εμφανιστούν και να ενστούν.
Ο συνήγορος των αιτητών, αγορεύοντας ενώπιον του Δικαστηρίου, υποστήριξε ότι η έλλειψη ημερομηνίας κατά την οποία ήταν επιστρεπτέο το διάταγμα, συνιστούσε καταστρατήγηση των ρητών προνοιών του [*768]Άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και επίσης στέρηση του συνταγματικού δικαιώματος των αιτητών να ακουστούν. Ο συνήγορος επικαλέσθηκε νομολογία στην οποία κρίθηκε ότι ο μη καθορισμός ημερομηνίας στο διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει του Άρθρου 9 του Κεφ. 6 και η οποία καθιστά το διάταγμα επιστρεπτέο, αποτελεί έκδηλη πλάνη νόμου, η οποία δικαιολογεί την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την έκδοση εντάλματος Certiorari. Υπέβαλε επίσης ότι η μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες του Άρθρου 9, συνιστά λόγο ακύρωσης ακόμα και του ιδίου του διατάγματος με την έκδοση προνομιακού εντάλματος. Τέλος ο συνήγορος των αιτητών υποστήριξε ότι δεν υπάρχει στην εξεταζόμενη υπόθεση δυνατότητα άσκησης εναλλακτικού ένδικου μέσου. Αλλά και αντίθετη να ήταν η περίπτωση, το Δικαστήριο θα πρέπει, ενόψει της φύσεως των παραβάσεων, να θεωρήσει ότι υπάρχουν ειδικές περιστάσεις που δικαιολογούν την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την έκδοση προνομιακού εντάλματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού έκαμε εκτενή αναφορά στις αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, αποδέχθηκε την αίτηση και αποφάνθηκε ότι:
1. Στην προκείμενη περίπτωση, από όσα τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, φαίνεται, πάντα εκ πρώτης όψεως, ότι υπήρξε πλάνη ως προς το χρόνο που θα έπρεπε να δοθεί στους αιτητές, με την επίδοση σ’ αυτούς του παρεμπίπτοντος διατάγματος, ώστε να εμφανιστούν και να ενστούν, αν επιθυμούσαν. Περαιτέρω, φαίνεται εκ πρώτης όψεως, ότι δεν ορίστηκε συγκεκριμένη ημερομηνία, ώστε οι αιτητές να γνωρίζουν πότε θα έπρεπε να εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου, για να αμφισβητήσουν το παρεμπίπτον διάταγμα. Αν τα γεγονότα επαληθευτούν, τότε υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση ότι οι αιτητές ενδεχομένως να έχουν στερηθεί του δικαιώματος ακρόασης και ενδεχομένως άλλων κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
2. Ενόψει του ότι, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι οι ισχυριζόμενες παραβάσεις συνδέονται με το δικαιοδοτικό πλαίσιο του Άρθρου 9 του Κεφ. 6, χωρεί η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας, στη βάση των αποφασισθέντων στην υπόθεση Τράπεζα Κύπρου Λτδ (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 1010.
3. Δεν ενδείκνυται, σ’ αυτό τουλάχιστον το στάδιο, η ικανοποίηση του αιτήματος των αιτητών για αναστολή της υποχρέωσής τους για συμμόρφωση με το παρεμπίπτον διάταγμα, μέχρι την ακρόαση της παρούσας αίτησης.
Η αίτηση έγινε δεκτή.
[*769]Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Philippou (1986) 1 C.L.R. 568,
Hadjisoteriou (1986) 1 C.L.R. 429,
Τράπεζα Κύπρου Λτδ. (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 1010,
Φεσσάς (1990) 1 Α.Α.Δ. 704,
Σιτανάρης (2008) 1(A) A.A.Δ. 631,
Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,
Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41,
R. v. Epping and Harlow General Commissioners [1983] 3 All E.R. 257.
Aίτηση.
Γρ. Λεοντίου με Α. Πλαστήρα, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
EPΩTOKPITOY, Δ.: Με την αίτησή τους ημερομηνίας 3.6.2010, οι Αιτητές ζητούν:-
(α) Άδεια για να καταχωρήσουν αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Απώτερος στόχος είναι να παραμεριστεί η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερομηνίας 20.5.2010, με την οποία διατάχθηκε όπως καταστεί απόλυτο για τους Αιτητές το παρεμπίπτον διάταγμα το οποίο εξεδόθη στις 19.1.2010, μετά από μονομερή αίτηση των Καθ’ ων η αίτηση, και
(β) Αναστολή της υποχρέωσης των Αιτητών να συμμορφωθούν με το πιο πάνω παρεμπίπτον διάταγμα, μέχρι ακρόασης και τελικής αποπεράτωσης της παρούσας αίτησης.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, στις 18.1.2010 ο Oleksiy Tatarenko, από την Ουκρανία, καταχώρησε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, την πρωτογενή αίτηση 28/10, με την οποία ζητούσε τη διάλυση της εταιρείας NAFTRAC Ltd και/ή την αγορά των μετοχών τριών άλλων μετόχων της, ήτοι του Jesse L. The, από τον Καναδά, του Serguei Soldatenko, επίσης από τον Καναδά και των ACM [*770]Corp. 1, από τα νησιά Cayman. Την ίδια μέρα, καταχώρησε και μονομερή αίτηση, με την οποία ζητούσε διάφορα παρεμπίπτοντα διατάγματα, τα οποία σκοπούσαν, μεταξύ άλλων, στο να παρεμποδίσουν τους Καθ’ων η αίτηση από του να αποξενώσουν μετοχές και περιουσιακά στοιχεία τους. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στις 19.1.2010 εξέδωσε παρεμπίπτον διάταγμα, το οποίο και κατέστησε επιστρεπτέο στις 28.1.2010.
Στις 12.2.2010, το ίδιο Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα για σφράγιση της κυρίως αίτησης για επίδοση στο εξωτερικό. Στις 17.2.2010 παραχώρησε άδεια για επίδοση της κυρίως αίτησης, εκτός δικαιοδοσίας, και πρόβλεψε για την καταχώρηση εμφάνισης, μέσα σε δύο μήνες από της επίδοσης της κυρίως αίτησης, η οποία ορίστηκε στις 24.2.2010. Στη συνέχεια, η κυρίως αίτηση αναβλήθηκε για τις 22/3, 13/4, 20/5 και 10.6.2010.
Το παρεμπίπτον διάταγμα, στο μεταξύ, στις 4.3.2010, μετά την καταχώρηση ένορκης δήλωσης επίδοσης, κατέστη απόλυτο όσον αφορά την εταιρεία Naftrac Ltd. Στις 19.5.2010 καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση ότι έγινε επίδοση και στον Jesse L. The, στις 11.5.2010, στον Serguei Soldatenko, στις 12.5.2010 και στους ACM Corp. 1, στις 10.5.2010 (Καθ’ ων η αίτηση στη διαδικασία του παρεμπίπτοντος διατάγματος). Την επομένη, 20.5.2010, ημέρα που ήταν ορισμένη η κυρίως αίτηση για επίδοση, ζητήθηκε και οριστικοποιήθηκε το παρεμπίπτον διάταγμα, αναφορικά με τα πιο πάνω πρόσωπα.
Οι Jesse L. The, Serguei Soldatenko και ACM Corp. 1, είναι τα πρόσωπα που ως Αιτητές στην παρούσα διαδικασία, ζητούν την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Ο λόγος για τον οποίο αιτούνται την άδεια, είναι ότι το παρεμπίπτον διάταγμα όταν τους επιδόθηκε, δεν όριζε συγκεκριμένη ημερομηνία που ήταν επιστρεπτέο, ώστε να μπορούν να εμφανιστούν και να ενστούν, ούτε και καθόριζε άλλη προθεσμία μέσα στην οποία θα έπρεπε να εμφανιστούν και να ενστούν.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Αιτητές, στην αγόρευσή του ενώπιον του Δικαστηρίου, υποστήριξε ότι η έλλειψη ημερομηνίας που το διάταγμα ήταν επιστρεπτέο, αποτελεί καταστρατήγηση των ρητών προνοιών του Αρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και στέρηση του συνταγματικού δικαιώματος των Αιτητών να ακουστούν. Προς υποστήριξη των θέσεών του, αναφέρθηκε στις υποθέσεις Re Philippou (1986) 1 C.L.R. 568, στην οποία κρίθηκε ότι ο μη καθορισμός ημερομηνίας στο διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει του Αρθρου 9 του Κεφ. 6 και η οποία καθιστά το διά[*771]ταγμα επιστρεπτέο, αποτελεί έκδηλη πλάνη νόμου, η οποία δικαιολογεί την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την έκδοση διατάγματος Certiorari. Επίσης, έκανε αναφορά στην υπόθεση Julia Hadjisoteriou (1986) 1 C.L.R. 429 στην οποία κρίθηκε ότι η μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες του άρθρου 9, αποτελεί λόγο ακύρωσης ακόμα και του ιδίου του διατάγματος με την έκδοση του προνομιακού εντάλματος. Ο κ. Λεοντίου έκανε αναφορά και στην υπόθεση Τράπεζα Κύπρου Λτδ. (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 1010, στην οποία επικυρώθηκε η άδεια έκδοσης εντάλματος Certiorari ως αποτέλεσμα παραβάσεων των προνοιών του Αρθρου 9(3) του Κεφ. 6. Σε εκείνη την υπόθεση, το παρεμπίπτον διάταγμα, ορίστηκε επιστρεπτέο σε τρεις εβδομάδες. Κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι ο χρόνος αυτός υπερέβαινε κατά πολύ τον προβλεπόμενο από το Αρθρο 9(3) αναγκαίων χρόνων. Η παρούσα υπόθεση, υποστήριξε ο κ. Λεοντίου, αφορά σε πιο σοβαρή παράβαση, καθότι το διάταγμα δεν κατέστη καν επιστρεπτέο.
Τέλος, ο συνήγορος των Αιτητών, υποστήριξε ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει άλλο ένδικο μέσο και με αναφορά στη Χάρη Φεσσά (1990) 1 Α.Α.Δ. 704, υποστήριξε ότι όπου διαπιστώνεται παράβαση του Αρθρου 9 του Κεφ. 6 ή στέρηση του συνταγματικού δικαιώματος της ακρόασης, παρέχεται η δυνατότητα καταχώρησης αίτησης για χορήγηση άδειας για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Πέραν τούτου, ακόμη και αν κριθεί ότι υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο, το Δικαστήριο θα πρέπει, ενόψει της φύσεως των παραβάσεων, να θεωρήσει ότι υπάρχουν ειδικές περιστάσεις που δικαιολογούν την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την έκδοση προνομιακού εντάλματος.
Τις αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας, τις έχω συνοψίσει πρόσφατα στην υπόθεση Λοΐζος Σιτανάρης (2008) 1(A) A.A.Δ. 631, στην οποία ανέφερα ότι «σύμφωνα με τη νομολογία, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, χορηγείται μόνο αν καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως ότι υπάρχει επί της ουσίας συζητήσιμη υπόθεση. Το Δικαστήριο δεν χρειάζεται να εμβαθύνει στην υπόθεση, αλλά περιορίζεται στο υλικό που τέθηκε ενώπιόν του για να αποφασίσει αν δικαιολογείται η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. (Βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298 και Προνομιακά Εντάλματα, Αρχές και Υποθέσεις, 2004, του Π. Αρτέμη, σελ. 160-65, 195). Στις περιπτώσεις που το Δικαστήριο πειστεί ότι υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις παραχωρεί άδεια. (Βλ. Αναφορικά με [*772]την Αίτηση του Γεώργιου Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41 και R. v. Epping and Harlow General Commissioners [1983] 3 All E.R. 257). Επίσης, τέτοιου είδους διατάγματα δεν εκδίδονται σε περιπτώσεις που το Δικαστήριο ασκεί διακριτική ευχέρεια μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του. Τέτοια άσκηση διακριτικής ευχέρειας, δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα, εκτός εάν είναι εμφανές ότι ως αποτέλεσμα του τρόπου άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, παραβιάζονται τα συνταγματικά δικαιώματα το Αιτητή, χωρίς αυτός να έχει άλλη θεραπεία ή αν υπάρχει υπαλλακτική θεραπεία, υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες συνηγορούν υπέρ της χορήγησης της άδειας για καταχώρηση Certiorari.»
Στην προκειμένη περίπτωση, από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιόν μου, φαίνεται, πάντα εκ πρώτης όψεως, ότι υπήρξε πλάνη ως προς το χρόνο που θα έπρεπε να δοθεί στους Αιτητές, με την επίδοση σ’ αυτούς του παρεμπίπτοντος διατάγματος, ώστε να εμφανιστούν και να ενστούν, αν επιθυμούσαν. Περαιτέρω, φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι δεν ορίστηκε συγκεκριμένη ημερομηνία, ώστε οι Αιτητές να γνωρίζουν πότε θα έπρεπε να εμφανιστούν ενώπιον του δικαστηρίου, για να αμφισβητήσουν το παρεμπίπτον διάταγμα. Αν τα γεγονότα επαληθευτούν, τότε υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση ότι οι Αιτητές ενδεχομένως να έχουν στερηθεί του δικαιώματος ακρόασης και ενδεχομένως άλλων κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
Ενόψει του ότι εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι οι κατ’ ισχυρισμό παραβάσεις συνδέονται με το δικαιοδοτικό Αρθρο 9 του Κεφ. 6, θεωρώ ότι στη βάση των αποφασισθέντων στην υπόθεση Τράπεζα Κύπρου Λτδ, ανωτέρω, χωρεί η παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari.
Ενόψει των πιο πάνω, έχω καταλήξει να δεχθώ την αίτηση και να χορηγήσω την αιτούμενη άδεια. Όμως δεν έχω πειστεί, ότι οι Αιτητές δικαιούνται σε αναστολή της υποχρέωσης τους για συμμόρφωση μέχρι την ακρόαση της παρούσας αίτησης. Δεν έχω πεισθεί ότι κάτι τέτοιο ενδείκνυται, σ’ αυτό τουλάχιστον το στάδιο.
Η αίτηση επιτυγχάνει. Χορηγείται άδεια για καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση εντάλματος Certiorari και αναστολής. Η αίτηση να καταχωριστεί μέσα σε 7 μέρες από σήμερα και να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 17.6.2010 και ώρα 8.45 π.μ. για επίδοση.
Η αίτηση γίνεται δεκτή.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο