(2010) 1 ΑΑΔ 964
[*964]6 Ιουλίου, 2010
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΠΑΪΜΠΟΥΡΙΔΗΣ,
Εφεσείων-Καθ’ου η αίτηση,
v.
IΡΜΑΣ ΜΠΑΪΜΠΟΥΡΙΔΗ,
Εφεσίβλητης-Αιτήτριας.
(Έφεση Αρ. 3/2009)
Οικογενειακό Δίκαιο ― Διατροφή ανηλίκων τέκνων ― Καθορισμός ποσού διατροφής στη βάση της αναντίλεκτης μαρτυρίας της αιτήτριας (μητέρας των τριών ανηλίκων) ως προς τα εισοδήματα της ίδιας και του πατέρα των ανηλίκων ― Επικυρώθηκε κατ’ έφεση.
Απόδειξη ― Έφεση ― Δυνατότητα προσαγωγής νέας μαρτυρίας κατ’ έφεση ― Αναγκαία η εξασφάλιση άδειας του Εφετείου, δυνάμει του Άρθρου 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60.
Απόδειξη ― Αξιολόγηση μαρτυρίας σε αίτηση διατροφής ανηλίκων τέκνων ― Ήταν ορθή και δεν παρεχόταν πεδίο για επέμβαση του Εφετείου.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο, μετά από απόδειξη της αίτησης της εφεσίβλητης για συντήρηση και διατροφή των τριών ανηλίκων τέκνων της ίδιας και του εφεσείοντος, εξέδωσε ex-tempore απόφαση ότι τα έξοδα των ανηλίκων, ηλικίας 14, 13 και 12 ετών, δεν μπορούσαν να είναι λιγότερα από €1.000 το μήνα. Έχοντας υπόψη τα εισοδήματα των διαδίκων – τα οποία κατά τον ισχυρισμό της εφεσίβλητης ήσαν €850 και €1.700 μηνιαίως για την ίδια και τον εφεσείοντα αντίστοιχα – το Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα διατάσσοντας τον εφεσείοντα, όπως καταβάλλει στην αιτήτρια το ποσό των €510 μηνιαίως από 1.1.2009 ως συνεισφορά του στη διατροφή των ανηλίκων τέκνων του, δηλαδή από 1/3 για τον καθένα. Μετά το πέρας της μαρτυρίας της εφεσίβλητης, ο εφεσείων, σε ερώτηση του Δικαστηρίου, δήλωσε ότι δεν έχει να πει οτιδήποτε προτού το Δικαστήριο εκδώσει την απόφασή του.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση χωρίς να εκπροσωπείται από [*965]δικηγόρο. Το παράπονό του ήταν ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη, καθότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι υπήρχε μαρτυρία ότι το εισόδημά του ήταν €969 και όχι €1.700.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο εφεσείων δεν καταχώρησε έκθεση υπεράσπισης, ούτε έθεσε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου οποιαδήποτε στοιχεία μαρτυρίας, ώστε να αξιολογηθούν. Κατά την πρωτόδικη διαδικασία, δήλωσε ότι δεν ήθελε να πει οτιδήποτε. Επομένως, δεν τίθεται θέμα να υπήρχαν στοιχεία ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και να μη λήφθηκαν υπόψη.
2. Δεν υπάρχει δυνατότητα λήψης νέας μαρτυρίας κατ’ έφεση εκτός και εάν έχει εξασφαλιστεί άδεια του Εφετείου, δυνάμει του Άρθρου 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60. Αυτό όμως δεν έχει γίνει.
3. Τα πρακτικά της πρωτόδικης διαδικασίας διαψεύδουν τον ισχυρισμό του εφεσείοντος ότι ο πρωτόδικος δικαστής δεν του έδωσε την ευκαιρία να μιλήσει. Ο εφεσείων τήρησε την ίδια αρνητική στάση και ενώπιον του Εφετείου.
4. Το Εφετείο είχε ενώπιόν του μόνο την εκδοχή της εφεσίβλητης και επομένως τα στοιχεία για το θέμα του μισθού του εφεσείοντος, στην ουσία παρέμειναν αναντίλεκτα.
Η έφεση απορρίφθηκε με €700 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ της εφεσίβλητης.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Oικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Λιασίδης, Δ.), (Yπόθεση Aρ. 112/08), ημερομ. 11.12.2008.
Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.
Χρ. Μαυρονικόλα, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Γ. Ερωτοκρίτου.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η Εφεσίβλητη, με αίτηση της στο Οικογενειακό Δικαστήριο, αιτήθηκε όπως από 1.3.2008, εκδοθεί διάταγμα εναντίον του Εφεσείοντος, για το ποσό των €1.000 για τη συντήρηση και διατροφή των τριών ανήλικων τέκνων τους Ερμιόνης, Νίκου [*966]και Ηρακλή, ηλικίας 14, 13 και 12 αντίστοιχα. Ταυτόχρονα, καταχώρησε και μονομερή αίτηση στη βάση της οποίας εξασφάλισε προσωρινό διάταγμα, με το οποίο ο Εφεσείων υποχρεούτο να καταβάλλει €510 μηνιαίως, ως συνεισφορά στη διατροφή των τριών ανήλικων παιδιών τους. Το προσωρινό διάταγμα κατέστη απόλυτο, μετά που ο Εφεσείων δεν προσήλθε στο Δικαστήριο, την ημέρα που το προσωρινό διάταγμα ήταν ορισμένο.
Κατά την πρώτη εμφάνιση της κυρίως αίτησης, ο Εφεσείων εμφανίστηκε με δικηγόρο, τον οποίο όμως έπαυσε. Στη συνέχεια, παρά το χρόνο που του δόθηκε από 18.4.2008 για να διορίσει νέο δικηγόρο και να καταχωρήσει Έκθεση Υπεράσπισης, αυτός παρέλειψε να συμμορφωθεί. Για τελευταία φορά, η κυρίως αίτηση ήταν ορισμένη στις 11.12.2008 για απόδειξη, εκτός και αν ο Εφεσείων καταχωρούσε την Έκθεση Υπεράσπισής του, μέχρι 8.12.2008.
Στις 11.12.2008, ο Εφεσείων εμφανίστηκε χωρίς δικηγόρο και σε ερώτηση του δικαστηρίου κατά πόσο επιθυμεί να αναφέρει οτιδήποτε σε σχέση με τη μη καταχώρηση Έκθεσης Υπεράσπισης, δήλωσε ότι δεν έχει τίποτε να προσθέσει. Το δικαστήριο στη συνέχεια του εξήγησε ότι η αίτηση ήταν ορισμένη για απόδειξη, καθώς επίσης και τις συνέπειες από τη μη καταχώρηση Έκθεσης Υπεράσπισης. Επίσης του εξήγησε τη διαδικασία που θα ακολουθείτο και όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό, ο Εφεσείων φαίνεται να κατανοούσε τα όσα το δικαστήριο προσπαθούσε να του εξηγήσει. Στη συνέχεια, κατάθεσε η Αιτήτρια προς υποστήριξη της Αίτησης της για διατροφή, υιοθετώντας το περιεχόμενο γραπτής δήλωσης της. Αποτελούσε ισχυρισμό της ότι η ίδια κέρδιζε €850 μηνιαίως από την εργασία της, ενώ ο Εφεσείων κέρδιζε €1.700 το μήνα. Μετά το πέρας της μαρτυρίας της, ο Εφεσείων, σε ερώτηση του δικαστηρίου, δήλωσε ότι δεν έχει να πει οτιδήποτε προτού το δικαστήριο εκδώσει την απόφασή του.
Στη συνέχεια, το δικαστήριο με ex-tempore απόφαση, βρήκε ότι τα έξοδα των ανηλίκων δεν μπορούσαν να είναι λιγότερα από €1.000 το μήνα. Έχοντας υπόψη τα εισοδήματα των διαδίκων, εξέδωσε διάταγμα διατάσσοντας τον Καθ’ ου η αίτηση, όπως καταβάλλει στην Αιτήτρια το ποσό των €510 μηνιαίως από 1.1.2009, ως συνεισφορά του στη διατροφή των ανήλικων τέκνων του, δηλαδή από 1/3 για τον καθένα. Επίσης, επιδίκασε έξοδα εναντίον του Καθ’ ου η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογίζονταν από τον Πρωτοκολλητή.
Ο Εφεσείων καταχώρησε έφεση, χωρίς τη βοήθεια δικηγόρου, παραπονούμενος ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη, καθότι το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι [*967]υπήρχε μαρτυρία ότι το εισόδημα του ήταν €969 και όχι €1.700.
Κατά την ενώπιον μας διαδικασία, ο Εφεσείων υπέβαλε αίτηση για νομική αρωγή, η οποία εγκρίθηκε. Στη συνέχεια, δόθηκε στον Εφεσείοντα χρόνος να διορίσει δικηγόρο. Ειδοποιήθηκε μέσω του Πρωτοκολλητείου ο κ. Κιτρομηλίδης, ο οποίος παρουσιάστηκε ενώπιον μας και δήλωσε ότι ήταν έτοιμος να αναλάβει την υπόθεση του Εφεσείοντος. Ταυτόχρονα, μας ανέφερε ότι συναντήθηκε με τον Εφεσείοντα, τον οποίο και συμβούλευσε σχετικά. Όμως, ο Εφεσείων είχε δικές του απόψεις (ήθελε να καταθέσει έγγραφα που δεν κατατέθηκαν πρωτοδίκως), με αποτέλεσμα να διαφωνήσουν. Το Δικαστήριο ζήτησε από τον Εφεσείοντα να διορίσει νέο δικηγόρο, όμως αυτός δήλωσε ότι επιθυμία του είναι να υπερασπιστεί μόνος του και να καταθέσει διάφορες αποδείξεις. Του εξηγήσαμε για τις νομικές δυσκολίες να δεχθούμε μαρτυρία που δεν κατατέθηκε πρωτοδίκως, όμως επειδή ο Εφεσείων επέμενε, αναβάλαμε την υπόθεση για ακρόαση, δίδοντας οδηγίες για καταχώρηση περιγραμμάτων. Ο Εφεσείων κατέγραψε το περίγραμμα του ιδιοχείρως στα Ρώσικα και διερμηνέας το μετάφρασε στα Ελληνικά. Σ’ αυτό αναφέρει διάφορα γεγονότα που προηγήθηκαν της ακρόασης της αίτησης διατροφής και αφορούσαν στο ενδιάμεσο διάταγμα του δικαστηρίου. Πλείστα από αυτά είναι άσχετα, π.χ. ότι τα παιδιά του θα πρέπει να μείνουν μαζί του μέχρι το τέλος της ζωής του και όχι με τη μητέρα τους, τις συνθήκες παραίτησης του πρώτου δικηγόρου του, ότι θεωρεί ότι η διατροφή είναι για να πληρώνεται η σύζυγος του να «κάθεται» για να φροντίζει τα παιδιά. Αναφορικά με το θέμα της διατροφής, η ουσία των όσων ισχυρίζεται είναι ότι απεκρύβησαν από το πρωτόδικο δικαστήριο διάφορα γεγονότα, τα οποία επιθυμούσε να θέσει ενώπιόν μας. Ένα από αυτά τα γεγονότα είναι ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο εργαζόταν στην εταιρεία Parketeks με μισθό €964 το μήνα και όχι €1.700, όπως ισχυρίστηκε η σύζυγος του. Αναφορικά με την τελευταία συνεδρία του Δικαστηρίου, κατά την οποία εξεδόθη το προσβαλλόμενο διάταγμα διατροφής, ο Εφεσείων ισχυρίζεται ότι μετά που κατάθεσε ενόρκως η σύζυγος του, ζήτησε να μιλήσει, αλλά ο δικαστής δεν τον άφησε, λέγοντας του ότι «τώρα θα μιλήσω εγώ».
Από την άλλη, η δικηγόρος για την Εφεσίβλητη, ζήτησε την απόρριψη της Έφεσης με έξοδα εις βάρος του Εφεσείοντος.
Η έφεση δεν ευσταθεί, για τους εξής λόγους:-
(1) Ο μοναδικός λόγος έφεσης, αφορά στο ότι το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη τον πραγματικό μισθό του. Όμως, ο Εφεσείων όχι μόνο δεν καταχώρησε Έκθεση Υπεράσπισης, αλλά [*968]ούτε έθεσε ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου οποιαδήποτε στοιχεία μαρτυρίας, ώστε να αξιολογηθούν. Κατά την πρωτόδικη διαδικασία, δήλωσε ότι δεν ήθελε να πει οτιδήποτε. Επομένως, δεν τίθεται θέμα να υπήρχαν στοιχεία ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου και να μη λήφθηκαν υπόψη.
(2) Το στάδιο της έφεσης δεν προσφέρεται για λήψη νέας μαρτυρίας, εκτός και αν εξασφαλιστεί άδεια του Εφετείου, δυνάμει του Αρθρου 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει.
(3) Ακόμη και αν το παράπονο του ότι ο πρωτόδικος δικαστής δεν τον άφησε να μιλήσει, εξεταζόταν, έστω και χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος έφεσης, μέσα στα πλαίσια διασφάλισης δίκαιης δίκης, και πάλιν το επιχείρημα θα κατέρρεε επί της ουσίας, αφού τα πρακτικά τα οποία παρέχουν τη μόνη αυθεντική εικόνα της δικαστικής διαδικασίας, τον διαψεύδουν. Όπως εξηγήσαμε, τα πρακτικά δείχνουν ότι ο πρωτόδικος δικαστής του έδωσε πολλές ευκαιρίες να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Μάλιστα του εξήγησε, προτού δοθεί μαρτυρία, τις τυχόν συνέπειες της μη καταχώρησης έκθεσης υπεράσπισης, καθώς και την ακολουθητέα διαδικασία. Ενώ ο Εφεσείων φαινόταν να κατανοεί, επέμενε ότι δεν είχε να πει οτιδήποτε. Ο Εφεσείων κράτησε την ίδια αρνητική στάση και κατά την ενώπιόν μας διαδικασία, αγνοώντας όλες τις παροτρύνσεις μας να διορίσει, με νομική αρωγή που του παραχωρήθηκε, δικηγόρο για να τον βοηθήσει.
(4) Από τα ενώπιόν μας στοιχεία, προκύπτει ότι το Δικαστήριο δεν είχε ενώπιόν του άλλη εκδοχή, πλην αυτή της Εφεσίβλητης και επομένως τα στοιχεία για το θέμα του μισθού του Εφεσείοντος, στην ουσία παρέμειναν αναντίλεκτα.
Ενόψει των πιο πάνω, είναι η κατάληξή μας ότι ο λόγος έφεσης δεν ευσταθεί. Αν οι συνθήκες του Εφεσείοντος έχουν μεταβληθεί, μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να αποταθεί στο Οικογενειακό Δικαστήριο για να ζητήσει διαφοροποίηση του διατάγματος που εξεδόθη εναντίον του.
Η έφεση απορρίπτεται. Υπό τις περιστάσεις, επιδικάζουμε €700 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον του Εφεσείοντος.
H έφεση απορρίπτεται με €700 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ της εφεσίβλητης.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο