(2010) 1 ΑΑΔ 1370
[*1370]22 Ιουλίου, 2010
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ
ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ
1. STARPORT NOMINEES LTD,
2. USAREL INVESTMENTS LT (ΑΡ. 2),
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 15.7.2010 ΠΟΥ ΕΚΔΟΔΗΚΑΝ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗPΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘ. 9/2010,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 1987, Ν. 101/87,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΕΚ) ΑΡ. 44/2001
ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 22ας ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 2000,
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ
ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΣΕ ΑΣΤΙΚΕΣ
ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΕΙ ΣΤΟ
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ
(LONDON COURT OF INTERNATIONAL ARBITRATION) (LCIA), ΑΠΟ ΤΟΥΣ VETABET HOLDINGS LTD,
[*1371]ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ TEDCOM FINANCE LTD ΚΑΙ
LUX INVESTING LIMITED («ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ»),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ
VETABET HOLDINGS LTD,
Αιτητών,
v.
1. PAUL KYTHREOTIS,
2. STARPORT NOMINEES LTD,
3. USAREL INVESTMENTS LTD,
4. LUX INVESTING LTD,
5. TEDCOM FINANCE LTD,
6. MUKHTAR ABLYAZOV,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 85/2010)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari προς ακύρωση αριθμού συμπληρωματικών διαταγμάτων απαγορευτικής και προστατευτικής φύσεως τα οποία είχαν εκδοθεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού σε πρωτογενή Αίτηση, θεμελιωμένη στον περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμο αρ. 101/87, τον Κανονισμό 44/2001 του Συμβουλίου ημερ. 22.12.2000 για τη Διεθνή Δικαιοδοσία, Αναγνώριση και Εκτέλεση Αποφάσεων σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις και τη διαιτητική δικαιοδοσία που επρόκειτο να αρχίσει στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου ― Ισχυρισμός για υπέρβαση δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, έκδοση των διαταγμάτων χωρίς ουσιαστική βάση αγωγής, παράβαση της πρόνοιας του Άρθρου 32 (1) του περί Δικαστηρίων Νόμου αρ. 14/60 σε σχέση με το διορισμό παραλήπτη από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και δραστικές επιπτώσεις των διαταγμάτων στις δραστηριότητες των αιτητών ― Άρνηση άδειας, υπήρχε δυνατότητα άσκησης εναλλακτικών ένδικων μέσων και δεν στοιχειοθετήθηκαν εξαιρετικές περιστάσεις ώστε το Δικαστήριο να επέμβει σ’ αυτό το ζήτημα με το ένδικο μέσο που χρησιμοποιήθηκε.
Διεθνής εμπορική διαιτησία ― Εξουσία για διορισμό παραλήπτη ― [*1372]Άρθρο 9 του περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμου αρ. 101/87 ― Προϋποθέσεις άσκησής της.
Αποφάσεις και διατάγματα ― Απαγορευτικά διατάγματα ― Άρθρο 32 (1) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60 ― Στην Κύπρο η εξουσία εκδόσεώς τους από τα Δικαστήρια παρέμεινε ευρύτατη και βάσει αυτής της ευρύτατης εξουσίας, το Δικαστήριο είναι δυνατό να εκδώσει οποιοδήποτε διάταγμα που να περιλαμβάνει και τον διορισμό παραλήπτη, εάν αυτό κρίνεται πρόσφορο, ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις.
Προνομιακά εντάλματα ― Αποτελούν κατάλοιπο εξουσίας, δεν έχουν σκοπό να ρυθμίσουν τη διαδικασία ενώπιον των κατωτέρων Δικαστηρίων ούτε να υποκαταστήσουν υπό τύπο έφεσης τις αποφάσεις των Επαρχιακών Δικαστηρίων ― Πρέπει επίσης να υπάρχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν παρέκκλιση από τον κανόνα ότι εφόσον υπάρχουν άλλα διαθέσιμα ένδικα μέσα, απαιτείται η ύπαρξη συζητήσιμου ζητήματος για την παροχή άδειας.
Στις 15.7.2010, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε πάνω σε μονομερή αίτηση αριθμό διαταγμάτων στην πρωτογενή Αίτηση Αρ. 9/2010. Οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα αίτηση επιδιώκοντας την απόκτηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari προς ακύρωση των διαταγμάτων αυτών. Αυτή η αίτηση είναι η δεύτερη χρονολογικά αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari, απορρέει δε ουσιαστικά από τα γεγονότα που απασχόλησαν το Ανώτατο Δικαστήριο στην προηγούμενη αίτηση για άδεια στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 79/2010, που αφορούσε διατάγματα απαγορευτικής και προστατευτικής φύσεως τα οποία εκδόθηκαν στην ίδια πρωτογενή Αίτηση Αρ. 9/2010 και η οποία (αίτηση για άδεια) απορρίφθηκε. Τα προηγούμενα διατάγματα που είχε δώσει το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού ήταν επιστρεπτέα στις 16.7.2010 στις 9.00 π.μ..
Η νέα αίτηση για άδεια, η υπό κρίση αίτηση, καταχωρήθηκε ενόψει της δραστικότητας των εκδοθέντων διαταγμάτων, της υπέρβασης δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, της έκδοσης διαταγμάτων χωρίς ουσιαστική βάση αγωγής, του κινδύνου εξανεμισμού των περιουσιακών στοιχείων της Usarel Investments Ltd, καθ’ ων η αίτηση 3 και της υπέρβασης, εν πάση περιπτώσει, της εξουσίας του Δικαστηρίου, διότι κατά παράβαση της νομοθετικής πρόνοιας του Άρθρου 32(1) του περί Δικαστηρίων Νόμου αρ. 14/60 που προνοεί, μεταξύ άλλων, για το διορισμό παραλήπτη, το Επαρχιακό Δικαστήριο διόρισε τον Σάββα Σάββα, ελεγκτή / λογιστή από τη Λεμεσό ως ενδιάμεσο παραλήπτη και/ή διευθυντή («interim receiver or manager») των περιουσιακών στοιχείων της Usarel Investments Ltd.
[*1373]Ο συνήγορος των αιτητών, κατά την αγόρευσή του, αφού αναγνώρισε την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου, εισηγήθηκε ότι με τα διατάγματα που έχουν δοθεί, στην ουσία δεν προστατεύονται τα περιουσιακά στοιχεία, αλλά αντίθετα πιθανολογείται ο εξανεμισμός τους, διότι δίδεται ο έλεγχος στο αντίπαλο μέρος. Εισηγήθηκε ακόμα ότι με τα εκδοθέντα διατάγματα υφαρπάζεται η περιουσία της εταιρείας Usarel Investments Ltd από τη μειοψηφία με χρησιμοποίηση ένδικων μέσων στην Κύπρο, ενώ αρμόδιο στην ουσία Δικαστήριο για την όλη διαφορά είναι το Αγγλικό Δικαστήριο ή το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου («London Court of International Arbitration»), όπου ήδη προσέφυγε η αντίδικη πλευρά δηλαδή η Vetabet Holdings Ltd. Τέλος ο συνήγορος εισηγήθηκε ότι η έκδοση μονομερώς των νέων διαταγμάτων από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, συνιστά ενόψει και του περιεχομένου τους, σαφή υπέρβαση δικαιοδοσίας με αποτέλεσμα να είναι δυνατό το Ανώτατο Δικαστήριο στη δικαιοδοσία των προνομιακών ενταλμάτων να μπορεί τουλάχιστο σε αυτό το στάδιο να δώσει άδεια για να καταχωρηθεί η αίτηση για την έκδοση Certiorari, οπότε να είναι παρούσα και η άλλη πλευρά για συζήτηση του όλου θέματος.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το ιστορικό της υπόθεσης αποκαλύπτει ότι υπήρξαν και υπάρχουν τεράστιες και περίπλοκες διαφορές από τη φύση τους μεταξύ των διαδίκων οι οποίες οδήγησαν όχι μόνο στην παρούσα διαδικασία, αλλά εκτός από τη διαδικασία ενώπιον των Άγγλων διαιτητών, και στην έκδοση δραστικών και θεμελιωδών διαταγμάτων παγοποίησης από το High Court της Αγγλίας, όπως επισυνάπτονται στο προηγούμενο υλικό που είχε δοθεί κατά την εκδίκαση της Πολιτικής Αίτησης Αρ. 79/2010. Η διαδικασία στο High Court της Αγγλίας αφορά απαίτηση της JSC BTA Bank, εναντίον έξι εναγομένων μεταξύ των οποίων και η Usarel Investments Ltd και η Lux Investing Ltd. Στην απαίτηση αυτή, στη βάση της οποίας εκδόθηκε «freezing injunction», η Usarel Investments Ltd περιγράφεται ως εταιρεία εγγραφείσα στην Κύπρο, η οποία μέχρι και την εκ μέρους της απόκτηση της διαχείρισης του λιμανιού του Vitino, ήταν μια εταιρεία κέλυφος («shell company»), χωρίς ουσιαστικό ενεργητικό ή κεφάλαιο, ενεργούσα για τον Ablyazov, υπήκοο του Καζακστάν και πρόεδρο της JSC BTA Bank. Η Lux Investing Ltd είναι εγγεγραμμένη στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους και είναι η αποκλειστική ιδιοκτήτρια της Usarel Investments Ltd. Η Lux Investing Ltd ενεργεί, κατ’ ισχυρισμόν, ως βιτρίνα ή αντιπρόσωπος («front or nominee»), του Ablyazov.
2. Η εξουσία διορισμού παραλήπτη, η οποία δεν αποτελεί σύνηθες [*1374]φαινόμενο, είναι συναφής και συνδεδεμένη με τα διατάγματα παγοποίησης «freezing injunctions» ή ακόμη και υποκατάστατά τους, εκεί όπου χρειάζεται έλεγχος από ένα τρίτο πρόσωπο προς διατήρηση περιουσιακών στοιχείων. Στην παρούσα περίπτωση τα υπό κρίση διατάγματα με το διορισμό του ελεγκτή / λογιστή έχουν αυτό το στόχο και είναι συναφή και συμπληρωματικά προς τα προηγηθέντα εκδοθέντα διατάγματα απαγορευτικής και προστατευτικής φύσεως. Το Άρθρο 9 του Νόμου 101/87 δίδει το δικαίωμα έκδοσης των παρόντων διαταγμάτων, πριν ακόμη αρχίσει διεθνής διαιτητική διαδικασία, ενώ είναι φανερό από τα στοιχεία που έχουν παρατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, ότι στην πορεία άρχισε και η διαιτητική διαδικασία στην Αγγλία.
3. Το Άρθρο 32(1) του Νόμου 14/60, δίδει δικαίωμα για διορισμό παραλήπτη, σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις που το Δικαστήριο το κρίνει δίκαιο και πρόσφορο, ακόμη και αν δεν αξιούται ή χορηγείται μετ’ αυτού αποζημίωση ή άλλη θεραπεία.
4. Εάν ο Σάββας Σάββα έχει περιγραφεί και ως «manager» ενώ το Άρθρο 32 ομιλεί μόνο για παραλήπτη (receiver), δεν αποτελεί θέμα ουσιώδους σημασίας, ώστε κατ’ ανάγκη να συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας, για να παραχωρηθεί άδεια για Certiorari, ιδιαίτερα τη στιγμή που στα διατάγματα, έχει καθορισθεί από το Δικαστήριο ότι ο ενδιάμεσος παραλήπτης (χωρίς εδώ να αναφέρεται το «και/ή διευθυντής»), θα είναι υποχρεωμένος να προβαίνει σε πλήρη ενημέρωση του Δικαστηρίου όταν κληθεί να το πράξει για όλα τα θέματα που αφορούν την εκτέλεση των καθηκόντων του.
5. Παρόλο το ασύνηθες του περιεχομένου των διαταγμάτων και της δραστικότητας των μέτρων τους – αυτά είναι επιστρεπτέα στις 23.7.2010 στις 9.00 π.μ. στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού – οι παρόντες αιτητές έχουν τη δυνατότητα αναζήτησης οποιασδήποτε ενδεδειγμένης θεραπείας από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, ως το Δικαστήριο που τα εξέδωσε. Το δε Δικαστήριο αυτό έχει και τον πρώτο λόγο να κρίνει αν θα πρέπει τα διατάγματα αυτά να συνεχίσουν, να διαφοροποιηθούν, να τροποποιηθούν, να αυξηθεί η εγγύηση που τέθηκε και γενικά να επισπεύσει τη διαδικασία ενόψει της πολυπλοκότητας του θέματος, εκδίδοντας την τελική του απόφαση, η οποία βεβαίως θα υπόκειται σε έφεση.
6. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού έχει, εκ πρώτης όψεως, ικανοποιηθεί ως προς την αναγκαιότητα να δώσει τα συμπληρωματικά στην ουσία αυτά διατάγματα διορισμού του Σάββα Σάββα ως παραλήπτη με σκοπό, να διατηρηθούν τα περιουσιακά στοιχεία [*1375]της Usarel Investments Ltd και των θυγατρικών της εταιρειών, προς όφελος βεβαίως, όλων των διαδίκων μέχρι την τελική έκβαση της υπόθεσης.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
ABP Holdings Ltd κ.ά. v. Κιταλίδη κ.ά. (Αρ. 2) (1994) 1 Α.Α.Δ. 694,
Κυπριανού (2006) 1 Α.Α.Δ. 176,
Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464,
Aeroflot Russian International Airlines (1996) 1 Α.Α.Δ. 145,
Trans Dol Shipping Ltd (1997) 1 Α.Α.Δ. 916,
Fereos Ltd (1997) 1 Α.Α.Δ. 959.
Aίτηση.
Κ. Βελάρης με Χ. Βελάρη, για τους Αιτητές.
Ex-tempore
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Αυτή είναι η δεύτερη αίτηση με την οποία επιδιώκεται η παροχή άδειας για την καταχώρηση αιτήματος για την έκδοση εντάλματος certiorari. Απορρέει ουσιαστικά από τα γεγονότα που είχαν απασχολήσει το Δικαστήριο στην προηγούμενη αίτηση για άδεια στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 79/2010, στην οποία είχε εκδοθεί απόφαση στις 15.7.2010.
Αποτελεί και η παρούσα αίτηση συνέχεια των γεγονότων πάνω στα οποία εδραζόταν η προηγούμενη αίτηση για certiorari, στα πλαίσια του οποίου του Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού είχε εκδώσει αριθμό διαταγμάτων απαγορευτικής και προστατευτικής φύσεως στην πρωτογενή Αίτηση Αρ. 9/2010, που είχε καταχωρηθεί ενώπιον του με θεμελίωση της στον περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμο αρ. 101/87, τον Κανονισμό 44/2001 του Συμβουλίου ημερ. 22.12.2000 για τη Διεθνή Δικαιοδοσία, Αναγνώριση και Εκτέλεση Αποφάσεων σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις και τη διαιτησία που επρόκειτο να καταχωρηθεί στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου από τη Vetabet Holdings Ltd, η οποία ήταν και η αιτή[*1376]τρια ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στη βάση ένορκης δήλωσης του Ανδρέα Μαραγκού, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο Ανδρέα Σοφοκλέους & Σία.
Τα διατάγματα εκείνα είχαν δοθεί, είχε καταχωρηθεί αίτηση από τον ευπαίδευτο συνήγορο για την παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari, αλλά η αίτηση είχε απορριφθεί αυθημερόν για τους λόγους που εξηγούνται στην απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου και στην οποία αναφέρεται σε συντομία το ιστορικό. Τα προηγούμενα διατάγματα που είχε δώσει το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού ήταν επιστρεπτέα στις 16.7.2010 στις 9.00 π.μ.
Ως παρουσιάζεται από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την παρούσα αίτηση για άδεια, φαίνεται ότι την προτεραία, δηλαδή, στις 15.7.2010, είχαν εκδοθεί πάνω σε μονομερή αίτηση και νέα διατάγματα από το ίδιο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στην ίδια πρωτογενή Αίτηση Αρ. 9/2010, αντίγραφα των οποίων επισυνάπτονται ως Τεκμήριο 3, στην ένορκη δήλωση της Μύριας Χριστοφόρου. Το αποτέλεσμα ήταν να καταχωρηθεί χθες νέα αίτηση για άδεια, η υπό κρίση αίτηση, ενόψει της δραστικότητας των διαταγμάτων που εκδόθηκαν, της υπέρβασης δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, της έκδοσης διαταγμάτων χωρίς ουσιαστική βάση αγωγής, του κινδύνου εξανεμισμού των περιουσιακών στοιχείων της Usarel Investments Ltd και της υπέρβασης, εν πάση περιπτώσει, της εξουσίας του Δικαστηρίου, διότι κατά παράβαση της νομοθετικής πρόνοιας του Αρθρου 32(1) του περί Δικαστηρίων Νόμου αρ. 14/60 που προνοεί, μεταξύ άλλων, και για το διορισμό παραλήπτη, το Επαρχιακό Δικαστήριο διόρισε τον Σάββα Σάββα, ελεγκτή/λογιστή από τη Λεμεσό ως ενδιάμεσο παραλήπτη και/ή διευθυντή («interim receiver or manager») των περιουσιακών στοιχείων της Usarel Investments Ltd.
Ο κ. Βελάρης αγορεύοντας ενωρίτερα σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου, αφού αναγνώρισε βεβαίως την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου, εισηγήθηκε ότι στην πραγματικότητα με τα διατάγματα που έχουν δοθεί εκ νέου από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, υφαρπάζεται η περιουσία της εταιρείας Usarel Investments Ltd από τη μειοψηφία με χρησιμοποίηση ένδικων μέσων στην Κύπρο, ενώ αρμόδιο στην ουσία Δικαστήριο για την όλη διαφορά είναι το Αγγλικό Δικαστήριο ή το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου («London Court of International Arbitration»), όπου ήδη προσέφυγε η αντίδικη πλευρά δηλαδή η Vetabet Holdings Ltd. Με αυτά τα διατάγματα που έχουν δοθεί, ανέφερε ο κ. Βελάρης, στην ουσία δεν προστατεύονται τα περιουσιακά στοιχεία, αλλά αντίθετα πιθανολο[*1377]γείται ο εξανεμισμός τους, διότι δίνεται ο έλεγχος στο αντίπαλο μέρος. Ιδιαίτερα δε αποκτά σημασία και το γεγονός ότι η άλλη πλευρά, όπως παρουσιάζεται από το Τεκμήριο 5, στην ένορκη δήλωση της Μύριας Χριστοφόρου, που είναι απάντηση στο Τεκμήριο 4, που είναι επιστολή που απέστειλαν οι δικηγόροι της Αγγλίας προς τους διαιτητές για το όλο θέμα, δείχνει κωλυσιεργία και καθυστέρηση εκ μέρους τους ακριβώς για να εξανεμισθούν ή να κινδυνεύσουν τα περιουσιακά αυτά στοιχεία, με αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας να μην παραμείνει οτιδήποτε. Περαιτέρω, διερωτήθηκε ο συνήγορος, προς τι η έκδοση αυτών των νέων διαταγμάτων τη στιγμή που έχουν εκδοθεί ήδη τα προηγούμενα διατάγματα, τα οποία από μόνα τους είναι αρκετά για να διασφαλίσουν την περιουσία. Επίδοση στους υπόλοιπους διαδίκους στη διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού δεν έχει ακόμη γίνει, με αποτέλεσμα ο χρόνος να περνά χωρίς ουσιαστική Δικαστική ρύθμιση, το δε λιμάνι να είναι υπό την απόλυτη ιδιοκτησία της άλλης πλευράς, χωρίς να δίνει λογαριασμό σ’ οποιονδήποτε.
Ο συνήγορος αναφέρθηκε στο ιστορικό του Αρθρου 32 του Νόμου αρ. 14/60 και ότι το μέτρο του διορισμού παραλήπτη ως βοηθητικό διατάγματος παγοποίησης περιουσιακών στοιχείων, σπανιότατα δίνεται και μάλιστα μόνο μετά από επίδοση του αιτήματος στην άλλη πλευρά, ώστε να ακολουθούνται οι κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης, ο δε παραλήπτης να επιτελεί την πραγματική του εργασία που είναι η διατήρηση των περιουσιακών στοιχείων μέχρι το τέλος της Δικαστικής αναμέτρησης. Αναφέρθηκε σε σχετικά Αγγλικά συγγράμματα και την διαδικασία που ακολουθείται στην Αγγλία, για να εισηγηθεί στο τέλος ότι η έκδοση μονομερώς των νέων διαταγμάτων από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, συνιστά ενόψει και του περιεχομένου τους, σαφή υπέρβαση δικαιοδοσίας με αποτέλεσμα να είναι δυνατό το Ανώτατο Δικαστήριο στη δικαιοδοσία των προνομιακών ενταλμάτων να μπορεί τουλάχιστο σε αυτό το στάδιο να δώσει άδεια για να καταχωρηθεί η αίτηση για την έκδοση certiorari, οπότε να είναι παρούσα και η άλλη πλευρά για συζήτηση του όλου θέματος.
Αναφέρθηκε και σε αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων όπου, κατά την εισήγηση του κ. Βελάρη, σε παρόμοιες ή και λιγότερο δραστικές περιστάσεις, δόθηκε η άδεια για την καταχώρηση certiorari, ακριβώς λόγω του στραγγαλισμού στην ουσία της επιχειρηματικής δραστηριότητας μιας εταιρείας και τις επιπτώσεις που ένα διάταγμα ή διατάγματα του είδους έχουν πάνω στην ίδια την οντότητα της εταιρείας.
[*1378]Το τι εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού είναι καταγραμμένο στο Τεκμήριο 3, που αποτελεί πιστό αντίγραφο των διαταγμάτων. Να σημειωθεί ότι τα διατάγματα αυτά εκδόθηκαν, ως παρουσιάζονται, στις 15.7.2010, επί τη καταβολή εγγυήσεως, συντάχθηκαν την επομένη 16.7.2010 και έχουν οριστεί επιστρεπτέα αύριο 23.7.2010 στις 9.00 π.μ. Με τα διατάγματα έχει διοριστεί ο Σάββας Σάββα, λογιστής/ελεγκτής από τη Λεμεσό ως παραλήπτης και/ή διευθυντής των περιουσιακών στοιχείων της Usarel Investments Ltd, όπως αυτά εκτίθενται στο Παράρτημα Α, που αποτελούνται από τέσσερεις θυγατρικές ή ελεγχόμενες από αυτή εταιρείες και με εξουσίες όπως έχει πλήρη πρόσβαση στα βιβλία, μητρώα, έγγραφα και πληροφορίες που σχετίζονται με τα περιουσιακά στοιχεία, χρέη, υποχρεώσεις και εταιρικά θέματα της Usarel Investments Ltd και των θυγατρικών αυτής εταιρειών, όπως ο παραλήπτης και διευθυντής ήθελε απαιτήσει για να ασκήσει τα καθήκοντα του. Του έχει δοθεί επίσης δικαίωμα να ασκεί όλα τα δικαιώματα ψήφου και όποια δικαιώματα έχει η Usarel Investments Ltd, ως μοναδικού μετόχου και δικαιούχου των θυγατρικών εταιρειών, ούτως ώστε να θέσει υπό τον έλεγχο του τη διαχείριση και διεύθυνση των περιουσιακών στοιχείων των εν λόγω θυγατρικών εταιρειών περιλαμβανομένης της εξουσίας να διορίσει ή αντικαταστήσει όλα τα μέλη ή οποιοδήποτε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του με αποκλειστικό όμως σκοπό την προστασία και/ή διατήρηση («to protect and preserve»), τα μετοχικά μερίδια που έχει η Usarel Investments Ltd στις θυγατρικές αυτές εταιρείες.
Περαιτέρω, του έχει δοθεί το δικαίωμα να προβεί σε ενδελεχή έλεγχο και έρευνα των θυγατρικών εταιρειών της Usarel Investments Ltd, να προσλαμβάνει ή να εργοδοτεί επαγγελματικούς συμβούλους ή αντιπροσώπους στην Κύπρο ή το εξωτερικό για να τον βοηθούν στην εκτέλεση των καθηκόντων του, ενώ ταυτόχρονα διατάσσεται η Usarel Investments Ltd και οι καθ’ ων η αίτηση 1 και 2, δηλαδή ο Paul Kythreotis και η Starport Nominees Ltd, όπως επιτρέψουν πλήρη και ελεύθερη πρόσβαση και ή παραδώσουν σε αυτόν όλα τα βιβλία, μητρώα, συμφωνίες, πληρεξούσια και άλλα έγγραφα που έχουν σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία της Usarel Investments Ltd και των θυγατρικών της εταιρειών. Ταυτόχρονα, έχει απαγορεύσει στην Usarel Investments Ltd να λάβει οποιαδήποτε διαβήματα για αλλαγή και μεταβολή της εταιρείας, της δομής ή του διοικητικού της συμβουλίου και να απαγορεύει στον γραμματέα της να κοινοποιεί έγγραφα στον Έφορο Εταιρειών, μέχρι την τελική εκδίκαση της πρωτογενούς Αιτήσεως. Έχει δοθεί ανάληψη υποχρέωσης από τη Vetabet Holdings Ltd για να καλύψει την αμοιβή του ενδιάμεσου παραλήπτη στο ποσό των €50.000, ενώ ως όρος για την πιστή τήρηση των καθηκό[*1379]ντων του παραλήπτη έχει εκδοθεί διάταγμα να καταχωρηθεί απ’ αυτόν προσωπική εγγύηση ύψους €200.000.
Δεν είναι ανάγκη να καταγραφούν εκ νέου τα όσα έχουν αναφερθεί στην προηγούμενη απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 15.7.2010 στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 79/2010, ως προς την εμβέλεια, σημασία και σκοπό των προνομιακών ενταλμάτων. Απλώς υπενθυμίζεται ότι τα προνομιακά εντάλματα αποτελούν κατάλοιπο εξουσίας, δεν έχουν σκοπό να ρυθμίσουν τη διαδικασία ενώπιον των κατωτέρω Δικαστηρίων, δεν έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν υπό τύπο έφεσης τα όσα το Επαρχιακό Δικαστήριο αποφασίζει και ότι πρέπει να υπάρχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν παρέκκλιση από τον κανόνα ότι εφόσον υπάρχουν άλλα διαθέσιμα ένδικα μέσα, απαιτείται η ύπαρξη συζητήσιμου ζητήματος για την παροχή άδειας.
Το ιστορικό της υπόθεσης αποκαλύπτει, παρόλον που λανθασμένα δεν έχει επισυναφθεί στην παρούσα αίτηση η μονομερής αίτηση της αντίδικης πλευράς πάνω στην οποία εκδόθηκαν τα υπό κρίση διατάγματα, ότι υπήρξαν και υπάρχουν τεράστιες και περίπλοκες διαφορές από τη φύση τους μεταξύ των διαδίκων οι οποίες οδήγησαν όχι μόνο στην παρούσα διαδικασία, αλλά εκτός από τη διαδικασία ενώπιον των Άγγλων διαιτητών, και στην έκδοση δραστικών και θεμελιωδών διαταγμάτων παγοποίησης από τον Jonathan Hirst Q.C. ενεργώντας ως Deputy Judge of the High Court στο Commercial Court της Αγγλίας, όπως επισυνάπτονται στο προηγούμενο υλικό που είχε δοθεί κατά την εκδίκαση της Πολιτικής Αίτησης Αρ. 79/2010. Η διαδικασία στο High Court της Αγγλίας αφορά απαίτηση της JSC BTA Bank, εναντίον έξι εναγομένων, μεταξύ των οποίων και της Usarel Investments Ltd και της Lux Investing Ltd. Στην απαίτηση αυτή, στη βάση της οποίας εκδόθηκε «freezing injunction», η Usarel Investments Ltd περιγράφεται ως εταιρεία εγγραφείσα στην Κύπρο, η οποία μέχρι και την εκ μέρους της απόκτησης της διαχείρισης του λιμανιου του Vitino, ήταν μια εταιρεία κέλυφος («shell company»), χωρίς ουσιαστικό ενεργητικό ή κεφάλαιο, ενεργούσα για τον Ablyazov, υπήκοο του Καζακστάν και προέδρου της JSC BTA Bank. Η Lux Investing Ltd είναι εγγεγραμμένη στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους και είναι η αποκλειστική ιδιοκτήτρια της Usarel Investments Ltd. Η Lux Investing Ltd ενεργεί, κατ’ ισχυρισμόν, ως βιτρίνα ή αντιπρόσωπος («front or nominee»), του Ablyazov.
Όπως αναφέρεται και στο σύγγραμμα του David Bean: Injunctions, 8η έκδ. σελ. 112, παρ. 7.20, η εξουσία για το διορισμό παρα[*1380]λήπτη είναι συναφής και συνδεδεμένη με τα διατάγματα παγοποίησης τα λεγόμενα «freezing injunctions» ή ακόμη και υποκατάστατα τους, εκεί όπου χρειάζεται ο έλεγχος από ένα τρίτο πρόσωπο προς διατήρηση των περιουσιακών στοιχείων. Δεν αποτελεί βεβαίως η εξουσία αυτή διορισμού παραλήπτη, σύνηθες φαινόμενο. Εδώ όμως είναι προφανές, όπως γίνεται αντιληπτό, ότι τα υπό κρίση διατάγματα με το διορισμό του ελεγκτή/λογιστή έχουν αυτό το σκοπό και είναι συναφή και συμπληρωματικά προς τα προηγηθέντα εκδοθέντα διατάγματα απαγορευτικής και προστακτικής φύσεως. Λέγει ο κ. Βελάρης ότι έχουν εκδοθεί και τα παρόντα διατάγματα χωρίς να υπάρχει βάση αγωγής. Έχει όμως λεχθεί και στην προηγούμενη απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 15.7.2010, ότι το Αρθρο 9 του Νόμου 101/87 δίνει αυτό το δικαίωμα, πριν ακόμη αρχίσει διεθνής διαιτητική διαδικασία, ενώ είναι φανερό από τα στοιχεία που έχουν παρατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, ότι στην πορεία άρχισε και η διαιτητική διαδικασία στην Αγγλία.
Περαιτέρω, όσον αφορά το Αρθρο 32(1) του Νόμου 14/60, ναι μεν μπορεί να είναι ασύνηθες και σπανιότατο ή να μην έχει εκδοθεί προηγουμένως τέτοιο διάταγμα, αλλά είναι σαφές ότι το άρθρο δίνει δικαίωμα για διορισμό παραλήπτη, σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις που το Δικαστήριο το κρίνει δίκαιο και πρόσφορο, ακόμη και αν δεν αξιούται ή χορηγείται μετ’ αυτού αποζημίωση ή άλλη θεραπεία. Στη δε απόφαση ABP Holdings Ltd κ.ά. v. Ανδρέα Κιταλίδη κ.ά. (Αρ. 2) (1994) 1 Α.Α.Δ. 694, έγινε από τον Αρτεμίδη, Δ., όπως ήταν τότε, ανάλυση του ιστορικού των απαγορευτικών διαταγμάτων στην Αγγλία και στην Κύπρο, σημειώνοντας ότι στην Κύπρο δεν έγινε οποιαδήποτε παρέμβαση νομοθετική, αλλά αφέθηκαν τα Δικαστήρια να λειτουργούν με την ευρύτατη εξουσία που έλκουν από το Αρθρο 32. Και ότι βάσει αυτής της ευρύτατης εξουσίας, το Δικαστήριο είναι δυνατό να εκδώσει οποιοδήποτε διάταγμα που να περιλαμβάνει και τον διορισμό παραλήπτη, όπως εδώ, εάν αυτό κρίνεται πρόσφορο, ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις.
Ορθώς, λέγει ο κ. Βελάρης, ότι το Αρθρο 32, ομιλεί μόνο για παραλήπτη, ενώ τα διατάγματα που έχουν εκδοθεί στην υπό κρίση περίπτωση όρισαν τον Σάββα Σάββα, ως παραλήπτη και/ή διευθυντή, δηλαδή, «receiver and manager». Όντως αυτό λέγουν τα διατάγματα, αλλά προσεκτική ανάγνωση του περιεχομένου τους, δεν υποδεικνύει οτιδήποτε άλλο εκτός από το ότι η όποια εξουσία έχει δοθεί μέσω των διαταγμάτων στον ελεγκτή/λογιστή, αποκλειστικό σκοπό έχει να προστατεύσει και να διατηρήσει το μετοχικό μερίδιο της Usarel Investments Ltd στις θυγατρικές εταιρείες. Εάν έχει περιγραφεί και ως «manager», αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη τέτοια υπέρβαση δικαιοδο[*1381]σίας, για να δοθεί άδεια για certiorari, ιδιαίτερα τη στιγμή που στην παρ. 5 των διαταγμάτων, έχει καθορισθεί από το Δικαστήριο ότι ο ενδιάμεσος παραλήπτης (χωρίς εδώ να αναφέρεται το «και/ή διευθυντής»), θα είναι υποχρεωμένος να προβαίνει σε πλήρη ενημέρωση του Δικαστηρίου όταν κληθεί να το πράξει για όλα τα θέματα που αφορούν την εκτέλεση των καθηκόντων του.
Λέγει επίσης ο κ. Βελάρης ότι είναι δραστικότατα τα διατάγματα που έχουν δοθεί και ισοδυναμούν με υπέρβαση δικαιοδοσίας. Το Δικαστήριο δεν συμμερίζεται αυτή την άποψη. Στην απόφαση Αναφορικά με την Αίτηση Λυκούργου Κυπριανού (2006) 1 Α.Α.Δ. 176, για άδεια για καταχώρηση certiorari, το Ανώτατο Δικαστήριο, θεωρώντας ότι τα εκδοθέντα εκεί διατάγματα δεν ήταν όντως συνηθισμένα, οι δε επιπτώσεις τους ήταν δραστικότατες διότι αφορούσαν την παγοποίηση περιουσιακών στοιχείων εντός και εκτός Κύπρου, αρνήθηκε να χορηγήσει άδεια, λόγω του ότι παρεχόταν η δυνατότητα έφεσης, ενώ θα μπορούσε να επισπευσθεί η διαδικασία της έφεσης, έτσι ώστε ο χρόνος της εκδίκασης της από μόνος του να μην θεωρείτο ότι αποτελούσε εξαιρετική περίσταση ώστε να ενεργοποιηθεί η δυνατότητα να δοθεί άδεια. Το ίδιο είχε γίνει και στην απόφαση Αναφορικά με την Αίτηση της Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464, όπου και πάλι το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο δεν είχε επιτραπεί από το πρωτόδικο Δικαστήριο να διατεθεί κατ’ εξαίρεση των διαταγμάτων παγοποίησης των εκεί περιουσιακών στοιχείων, το δε Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε ότι τα προνομιακά διατάγματα δεν καθίστανται υποκατάστατα της έφεσης, ενώ για καλούς λόγους οι εφέσεις μπορούν να επισπεύδονται αν ο χρόνος είναι πρόβλημα. Να λεχθεί επίσης ότι τα διατάγματα εδώ είναι, όπως ειπώθηκε και προηγουμένως, επιστρεπτέα αύριο στις 9.00 π.μ. στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Παρόλο το ασύνηθες του περιεχομένου τους και του δραστικού των μέτρων τους, ανοίγεται ο δρόμος για τους παρόντες αιτητές να ζητήσουν οποιαδήποτε θεραπεία πού ενδείκνυται ενώπιον του Δικαστηρίου που εξέδωσε τα διατάγματα που έχει και τον πρώτο λόγο για να διαπιστώσει αν είναι αναγκαία η συνέχιση τους, αν είναι αναγκαία η διαφοροποίησή τους, αν είναι αναγκαία η τροποποίηση τους, αν είναι αναγκαία η αύξηση της εγγύησης που τέθηκε και γενικά να επισπεύσει τη διαδικασία ενόψει της πολυπλοκότητας του θέματος, ώστε να εκδώσει τελική απόφαση, η οποία βεβαίως θα υπόκειται σε έφεση.
Οι αποφάσεις στις Αναφορικά με την Αίτηση της Aeroflot Russian International Airlines (1996) 1 Α.Α.Δ. 145, Αναφορικά με την Αίτηση της Trans Dol Shipping Ltd (1997) 1 Α.Α.Δ. 916 και Αναφορικά με την Αίτηση της Fereos Ltd (1997) 1 Α.Α.Δ. [*1382]959, στις οποίες παρέπεμψε ο κ. Βελάρης, ως περιπτώσεις όπου δόθηκε άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, λόγω της δραστικότητας των εκδοθέντων προσωρινών διαταγμάτων στην όλη επιχειρηματική δραστηριότητα των εταιρειών, διακρίνονται από τα γεγονότα της υπό κρίση υπόθεσης και εν πάση περιπτώσει αποφασίστηκαν στη βάση των δικών τους δεδομένων. Ιδιαίτερα, στην τελευταία, είχε τεθεί και το δικαιοδοτικό θέμα του επείγοντος ως προϋπόθεση της έκδοσης των διαταγμάτων.
Το ζητούμενο στην παρούσα διαδικασία σήμερα δεν είναι η ορθότητα των διαταγμάτων που έχουν εκδοθεί, αλλά η νομιμότητα της δικαστικής πράξης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Δεν έχει ικανοποιηθεί το παρόν Δικαστήριο ότι ενήργησε έξω από την αρμοδιότητά του. Μπορεί να έχει ενεργήσει κατά τρόπο που ένα άλλο Δικαστήριο να μην ενεργούσε, ή να εξέδωσε διατάγματα που θα μπορούσαν με ανάλογη διαφοροποίηση του λεκτικού τους να ήταν πλέον περιορισμένα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει εκ πρώτης όψεως ικανοποιηθεί ως προς την αναγκαιότητα να δώσει τα συμπληρωματικά στην ουσία αυτά διατάγματα διορισμού του Σάββα Σάββα ως παραλήπτη με σκοπό, τονίζεται, να διατηρηθούν τα περιουσιακά στοιχεία της Usarel Investments Ltd και των θυγατρικών της εταιρειών, προς όφελος βεβαίως, όλων των διαδίκων μέχρι την τελική έκβαση της υπόθεσης.
Αναγνωρίζεται η πολυπλοκότητα της υπόθεσης, αναγνωρίζεται το επείγον του θέματος, αλλά αυτά είναι ζητήματα που δεν θα λυθούν με προνομιακά εντάλματα, αλλά αντίθετα με τη γρήγορη εκδίκαση της υπόθεσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και έτσι αναμένεται από αυτό να πράξει.
Υπό τις συνθήκες η άδεια δεν μπορεί να χορηγηθεί. Η αίτηση απορρίπτεται.
H αίτηση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο