(2010) 1 ΑΑΔ 1829
[*1829]22 Νοεμβρίου, 2010
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ΜΑΚΗΣ ΑΔΑΜΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ,
Εφεσείοντες,
v.
1. Δ. ΚΥΘΡΕΩΤΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ,
2. ΑΘΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 208/2007)
Έφεση ― Αίτημα για αναβολή έφεσης με σκοπό την καταχώρηση αίτησης για διόρθωμα των πρακτικών της πρωτόδικης διαδικασίας ― Κρίθηκε δικαιολογημένο, κατά πλειοψηφία, για σκοπούς ευρύτερης απονομής της δικαιοσύνης.
Το αίτημα των εφεσειόντων για αναβολή της υπόθεσης με σκοπό την καταχώρηση αίτησης για διόρθωση των πρακτικών, το οποίο έχει υποβληθεί μετά την έναρξη της συζήτησης της έφεσης, και στο οποίο οι εφεσίβλητοι ενέστησαν, έγινε αποδεκτό κατά πλειοψηφία.
Αποφασίστηκε ότι:
A. Υπό Παπαδοπούλου, Δ., συμφωνούντος και του Ναθαναήλ, Δ.:
Το αίτημα για αναβολή της υπόθεσης είναι δικαιολογημένο για σκοπούς ευρύτερης απονομής της δικαιοσύνης, ενόψει του ότι το ζήτημα της διάστασης των πρακτικών και το τι ακριβώς διημείφθη κατά την ακροαματική διαδικασία τίθεται εμμέσως με ένα από τους λόγους έφεσης, αλλά επίσης και στην ίδια την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Β. Υπό Χατζηχαμπή, Δ.:
Το θέμα της, κατ’ ισχυρισμόν, διάστασης μεταξύ των πρακτικών και της αντίληψης του συνηγόρου των εφεσειόντων ως προς τι είχε γίνει, ηγέρθη ευθέως ευθύς εξ αρχής μέσα από την απόφαση. Γι’ [*1830]αυτό και οι εφεσείοντες θα έπρεπε να ενεργήσουν έγκαιρα ώστε να διατυπωθεί αίτημα για διόρθωση των πρακτικών και η έφεση να ήταν στη σωστή βάση. Δεν το έπραξαν, και ως εκ τούτου το αίτημά τους δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
Το αίτημα έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
Aίτημα.
Aίτημα από τους εφεσείοντες για αναβολή της παρούσας έφεσης για σκοπούς καταχώρησης αίτησης για διόρθωση των πρακτικών της πρωτόδικης διαδικασίας.
Μ. Κυπριανού με Ε. Παυλίδου, για τους Εφεσείοντες.
Π. Πανάγος και Λ. Πασχαλίδης, για τους Εφεσίβλητους.
Ex tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου δεν είναι ομόφωνη. Η απόφαση της πλειοψηφίας με την οποία συμφωνεί ο Ναθαναήλ, Δ. θα δοθεί από την Παπαδοπούλου, Δ.. Η απόφαση της μειοψηφίας θα δοθεί από εμένα.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι εφεσείοντες μετά που άρχισε η συζήτηση της έφεσης υπέβαλαν αίτημα για αναβολή της υπόθεσης με σκοπό την καταχώρηση αίτησης για διόρθωση των πρακτικών. Το αίτημα τους συνάντησε την ένσταση των εφεσίβλητων. Το θέμα της διάστασης των πρακτικών και το τι ακριβώς διημείφθη κατά την ακροαματική διαδικασία τίθεται όχι ευθέως αλλά εμμέσως, με ένα από τους λόγους έφεσης. Το ζήτημα αναφορικά με αυτό το θέμα θίγεται επίσης στην πρωτόδικη απόφαση.
Η μέχρι σήμερα παράλειψη καταχώρησης αίτησης για διόρθωση των πρακτικών οφείλεται, σύμφωνα με το συνήγορο των εφεσειόντων, στο γεγονός ότι όπως το αντιλαμβανόταν ήταν έκδηλο ότι αυτό θα συζητείτο κατ’ έφεση. Με την υπόδειξη του Εφετείου ότι σήμερα η έφεση δεν μπορεί να προχωρήσει παρά στη βάση των πρακτικών ζητήθηκε η συγκεκριμένη αναβολή για σκοπούς υποβολής αίτησης ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου με σκοπό τη διόρθωση των πρακτικών. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ζήτημα τίθεται στους λόγους έφεσης, στην ίδια την απόφαση του Δικαστηρίου θεωρούμε ότι το αίτημα για αναβολή της υπόθεσης είναι δι[*1831]καιολογημένο για σκοπούς ευρύτερης απονομής της δικαιοσύνης.
Ενόψει τούτου το αίτημα για αναβολή γίνεται αποδεκτό. Τα σημερινά έξοδα βαρύνουν τους εφεσείοντες. Η υπόθεση θα προγραμματιστεί στη συνέχεια.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Κατά τη διάρκεια της ακρόασης της έφεσης, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους εφεσείοντες, αγορεύοντας και αναπτύσσοντας το περίγραμμά του, έθεσε θέμα διάστασης των πρακτικών με τη δική του αντίληψη του τι είχε διαμειφθεί. Συγκεκριμένα, η αναφορά γίνεται σε σχέση με το θέμα το οποίο εξέτασε το Δικαστήριο στη σελ. 10 της απόφασής του όπου το Δικαστήριο εξετάζοντας ιδιαίτερα το κατά πόσο αποδείχθησαν από τη μαρτυρία οι απαιτήσεις των εφεσειόντων, παρατήρησε, μεταξύ άλλων, ότι η μαρτυρία που δόθηκε αφορούσε υιοθέτηση των σχετικών παραγράφων της έκθεσης απαίτησης και δεν ήταν υπό τη μορφή της συγκεκριμένης μαρτυρίας προς λεπτομερή απόδειξη των ισχυρισμών. Προχωρά το Δικαστήριο στην ίδια σελίδα και αναφέρει «Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Ενάγουσας στη γραπτή του απόφαση ισχυρίστηκε ότι “όταν ο ΑΔΑΜΙΔΗΣ προχώρησε να δώσει ενόρκως λεπτομέρειες της απαιτήσεως του ορθά το Δικαστήριο του υπέδειξε ότι εφόσον η απαίτηση του αναπτύσσεται στην Έκθεση Απαιτήσεως και εφόσον είχε ήδη ο ίδιος υιοθετήσει το περιεχόμενο της δεν χρειαζόταν περαιτέρω επέκταση επί του θέματος αυτού”. Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι τα πρακτικά της υπόθεσης δεν υποστηρίζουν το ισχυρισμό του. Επαναλαμβάνω ότι ο ίδιος ο δικηγόρος της Ενάγουσας ρώτησε ως έχω εκθέσει ανωτέρω τρεις φορές το μόνο μάρτυρα της αν υιοθετεί την παραγρ. 8, 11 και ολόκληρη την Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας». Και καταλήγει στη συνέχεια το Δικαστήριο ότι δεν μπορούσε, με βάση τα όσα ήσαν ενώπιόν του, να θεωρήσει ότι υπήρξε οποιοδήποτε ποσό που οφείλετο στους εφεσείοντες από τους εφεσίβλητους ως αποδειχθέν.
Το συγκεκριμένο θέμα ηγέρθη στα πλαίσια του 7ου λόγου έφεσης ο οποίος και μόνος μπορεί να έχει αναφορά σε αυτό, και δη στην αιτιολογία, όπου αναφέρεται ότι, ενώ κατά την κύρια εξέταση του ενάγοντα 1 αυτός δήλωσε ότι επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς της έκθεσης απαίτησης, όταν ο ίδιος κλήθηκε να δώσει λεπτομέρειες το Δικαστήριο παρενέβηκε και του υπέδειξε ότι εφόσον η αξίωση του αναπτύσσεται στην Έκθεση Απαιτήσεως και εφόσον ο ίδιος είχε υιοθετήσει τις σχετικές παραγράφους της Εκθέσεως Απαιτήσεως δεν υπήρχε λόγος όπως ο μάρτυρας επεκταθεί επί του θέματος αυτού.
[*1832]Μπορεί λοιπόν να επισημανθεί ότι το θέμα της κατ’ ισχυρισμόν διάστασης μεταξύ των πρακτικών και της αντίληψης του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τους εφεσείοντες ως προς το τι είχε γίνει ηγέρθη ευθέως ευθύς εξ αρχής μέσα από την απόφαση. Στο απόσπασμα το οποίο έχω παραθέσει είναι φανερό ότι το Δικαστήριο αντιμετώπισε σχετική εισήγηση του συνηγόρου ότι υπήρξε διάσταση και λανθασμένη απόδοση του τι διημείφθη στα πρακτικά και απάντησε στη θέση αυτή. Ήταν, επομένως, γνωστό ευθύς εξ αρχής ότι η αντίληψη του Δικαστηρίου ως προς τα πρακτικά και η αντίληψη του ευπαίδευτου συνηγόρου διέφεραν. Αυτό θα έπρεπε να είχε οδηγήσει στην έγκαιρη ενέργεια των εφεσειόντων ώστε να διατυπωθεί αίτημα για διόρθωση των πρακτικών και η έφεση να ήταν στη σωστή βάση. Αντί τούτου, η έφεση προχώρησε, καταχωρήθηκαν περιγράμματα επί των λόγων έφεσης που περιλάμβαναν και αναφορά στο θέμα αυτό και ζητείται σήμερα μετά από την έναρξη της ακρόασης της έφεσης να γίνει διακοπή της διαδικασίας προς διόρθωση των πρακτικών.
Δεν θα ήμουν διατεθειμένος, για τους λόγους που ανέφερα, να συγκατανεύσω στο αίτημα αυτό.
Το αίτημα γίνεται δεκτό κατά πλειοψηφία, με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο