(2011) 1 ΑΑΔ 912
[*912]23 Μαΐου, 2011
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ
FALAK ISLAM ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥ ΥΠΗΚΟΟΥ ΚΑΙ
ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ
ΑΡΘΡΑ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ
ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ
ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ
ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
4. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜ. ΑΡΧΕΙΟΥ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ
ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ
ΛΑΚΑΤΑΜΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ
FALAK ISLAM ΠΑΚΙΣΤΑΝΟ ΥΠΗΚΟΟ
ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 5 ΚΑΙ 6 ΤΗΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ
[*913]ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 68/2011)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για απελευθέρωση του αιτητή ο οποίος εκρατείτο δυνάμει διαταγμάτων κράτησης και απέλασης ― Κατά πόσο τα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή είχαν τελειοποιηθεί κατά την ημερομηνία της παρούσας αίτησης και συνεπώς ο αιτητής εκρατείτο στη βάση διοικητικών πράξεων η εξέταση της νομιμότητας των οποίων εξέφευγε της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στα πλαίσια της παρούσας αίτησης.
Ο αιτητής ο οποίος είναι υπήκοος του Πακιστάν και κάτοχος δελτίου ταυτότητας αλλοδαπού της Κυπριακής Δημοκρατίας με ημερομηνία λήξεως 28.7.2018, διατάχθηκε στις 21.3.2011 να παραμείνει υπό κράτηση για οκτώ ημέρες. Μετά την παρέλευσή τους, καίτοι δεν κατηγορήθηκε για οποιοδήποτε αδίκημα ούτε παρουσιάστηκε εκ νέου ενώπιον του Δικαστηρίου για ανανέωση της προσωποκράτησής του, παρέμεινε υπό κράτηση, χωρίς ποτέ να του έχει δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση και λόγος για τη συνεχιζόμενη κράτησή του.
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus, με το οποίο να ελεγχθεί η νομιμότητα κράτησής του και να διαταχθεί η αποφυλάκισή του.
Το θέμα το οποίο εγείρεται προς εξέταση είναι το κατά πόσο τα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή, τα οποία επιχειρήθηκαν να επιδοθούν στον αιτητή, αλλά αυτός αρνήθηκε να τα παραλάβει, και/ή να υπογράψει την επιστολή με την οποία αυτά του κοινοποιήθηκαν είχαν ή όχι τελειοποιηθεί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή είχαν τελειοποιηθεί και συνεπώς ο αιτητής κρατείται στη βάση διοικητικών πράξεων, η εξέταση της νομιμότητας των οποίων εκφεύγει της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου στα πλαίσια της παρούσας αίτησης.
Η απόφαση στη Hossanzadeh (2010) 1 A.A.Δ.1669, την οποία επικαλέσθηκε ο συνήγορος του αιτητή, στηρίζεται σε διαφορετικά γεγονότα από τα γεγονότα της παρούσας αίτησης.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
[*914]Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Hossanzadeh (2010) 1 A.A.Δ. 1669,
Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256,
Popa, Αίτηση Αρ. 7/00, ημερ. 14/1/00,
Palmer alias Olugbile (2003) 1 Α.Α.Δ. 683.
Aίτηση.
Μ. Παρασκευάς, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ’ ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, ο αιτητής ζητά την έκδοση εντάλματος της φύσεως habeas corpus, με το οποίο να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησής του και να διαταχθεί η αποφυλάκισή του.
Ο αιτητής, σύμφωνα με τα γεγονότα, τα οποία δίδονται από τον ίδιο με ένορκη δήλωση προς υποστήριξη του αιτήματός του, είναι υπήκοος του Πακιστάν, νυμφευμένος, από τις 23/4/2008, με τη Maria Mirabela Feher, από τη Ρουμανία, ευρωπαία πολίτη, και κάτοχος δελτίου ταυτότητας αλλοδαπού της Κυπριακής Δημοκρατίας, με ημερομηνία λήξεως 28/7/2018. Στις 20/3/2011, μεταφέρθηκε από την Αστυνομία στον Αστυνομικό Σταθμό της Πύλης Πάφου, όπου έδωσε κατάθεση σε σχέση με διερεύνηση αδικήματος συμπλοκής. Την επομένη, 21/3/2011, παρουσιάστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, το οποίο διέταξε την προσωποκράτησή του για οκτώ ημέρες. Μετά την παρέλευσή τους, καίτοι δεν κατηγορήθηκε για οποιοδήποτε αδίκημα ούτε παρουσιάστηκε εκ νέου ενώπιον του Δικαστηρίου για ανανέωση της προσωποκράτησής του, παρέμεινε υπό κράτηση, χωρίς ποτέ να του έχει δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση και λόγος για τη συνεχιζόμενη κράτησή του.
Οι καθ’ ων η αίτηση, με την ένστασή τους, ισχυρίζονται ότι η κράτηση του αιτητή είναι νόμιμη, ως αποτέλεσμα διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, που εκδόθηκαν από το Λειτουργό Μετα[*915]νάστευσης στις 29/3/2011. Η νομιμότητα των εν λόγω διαταγμάτων ελέγχεται δικαστικά μόνο στα πλαίσια προσφυγής με βάση το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος, αφού αυτά εμπίπτουν στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και, έτσι, το αιτούμενο διάταγμα δεν μπορεί να εκδοθεί, αφού το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας και στον αιτητή παρέχεται άλλη θεραπεία. Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή - Τεκμήρια 24(α) και 24(β), επισυνημμένα στην ένορκη δήλωσή τους, η οποία εδόθη από τη Σωτηρία Γεωργούλα-Νικολάου, Διοικητική Λειτουργό στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, εκδόθηκαν για το λόγο ότι αυτός είναι «... απαγορευμένος μετανάστης δυνάμει της παραγράφου (Ζ) του εδαφίου (1) του Άρθρου 6 του Περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ. 105». Ισχυρίζονται, επίσης, ότι, στις 18/4/2011, στον αιτητή επιδόθηκε επιστολή, ημερομηνίας 29/3/2011 - Τεκμήριο 25 - με την οποία αυτός πληροφορείτο ότι είχε κηρυχθεί απαγορευμένος μετανάστης, η προσωρινή άδεια παραμονής του είχε ανακληθεί και εναντίον του είχαν εκδοθεί διατάγματα κράτησης και απέλασης, ημερομηνίας 29/3/2011. Πληροφορείτο, επίσης, για το δικαίωμά του να εμφανιστεί ενώπιον του Λειτουργού Μετανάστευσης, ή οποιασδήποτε άλλης Αρχής της Δημοκρατίας και να εκφράσει πιθανή ένσταση εναντίον της απέλασής του και να ζητήσει τις υπηρεσίες διερμηνέα.
Στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση των καθ’ ων η αίτηση δίδεται και όλο το ιστορικό που αφορά τον αιτητή από την έλευσή του στην Κύπρο μέχρι σήμερα, το οποίο, όμως, θεωρώ ότι δεν ενδιαφέρει για σκοπούς της παρούσας.
Το ζήτημα που απασχόλησε τους συνηγόρους ήταν, ουσιαστικά, αυτό της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.
Ο συνήγορος του αιτητή εισηγήθηκε, επικαλούμενος και την απόφαση στη Hossanzadeh (2010) 1 A.A.Δ. 1669, τα γεγονότα της οποίας, υπέβαλε, είναι όμοια με αυτά της παρούσας, ότι στον αιτητή δεν κοινοποιήθηκαν τα εκδοθέντα διατάγματα κράτησης και απέλασης, συνεπώς, οι διοικητικές πράξεις δεν τελειοποιήθηκαν και, έτσι, το Δικαστήριο δε στερείται δικαιοδοσίας για εξέταση του αιτήματος. Η αναφορά, υπέβαλε, στο τέλος της επιστολής - Τεκμήριο 25 από αστυνομικό, το όνομα του οποίου δεν αναγράφεται παρά μόνο δίδεται ένας αριθμός, ότι στον αιτητή επιδόθηκε η εν λόγω επιστολή, χωρίς αυτός που την επέδωσε να καταχωρίσει ένορκη δήλωση σε σχέση με την ενέργειά του, δεν είναι αρκετή να αντικρούσει τον ισχυρισμό του αιτητή, που προβάλλεται ενόρκως, ότι δεν του έχει δοθεί οποιαδήποτε [*916]εξήγηση ή λόγος για την κράτησή του.
Κρίσιμος χρόνος εξέτασης της νομιμότητας κράτησης ενός προσώπου είναι ο χρόνος καταχώρισης της αίτησής του για έκδοση εντάλματος της φύσεως habeas corpus και αυτό, λόγω της φύσης τέτοιου εντάλματος, το οποίο, ουσιαστικά, αποτελεί διαταγή του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την προσαγωγή του στο Δικαστήριο και γνωστοποίηση του λόγου της κράτησής του, αλλά και γιατί, σύμφωνα με τη νομολογία - (βλ. Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256· Valentina Popa, Αίτηση Αρ. 7/00, 14/1/00 και Palmer alias Olugbile (2003) 1 Α.Α.Δ. 683) - τα διατάγματα κράτησης και απέλασης αποτελούν διοικητικές πράξεις, δεκτικές προσβολής με προσφυγή δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος, εφόσον, βέβαια, αυτές τελειοποιηθούν. Η τελείωσή τους δε επέρχεται με την εξωτερίκευσή τους και μόνο. Ζητούμενο, λοιπόν, είναι κατά πόσο τα διατάγματα κράτησης και απέλασης κοινοποιήθηκαν στον αιτητή ή παρέμειναν internum της διοίκησης, οπόταν δεν υπάρχει έρεισμα για την κράτησή του.
Έχω εξετάσει την απόφαση στη Mahsa Hossanzadeh, (πιο πάνω), τα γεγονότα της οποίας, όμως, βρίσκω να διαφοροποιούνται από τα γεγονότα της παρούσας. Εκεί, υπήρχαν ρητοί ισχυρισμοί, από πλευράς της αιτήτριας, ότι δεν της κοινοποιήθηκαν οποιαδήποτε διατάγματα κράτησης και απέλασης και ότι, παρά την κράτησή της για μεγάλο διάστημα, η ίδια δε γνώριζε τον πραγματικό λόγο αυτής.
Στην παρούσα υπόθεση, καθώς προκύπτει από το Διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας για προφυλάκιση του αιτητή για οκτώ ημέρες, από 21/3/2011 - (Τεκμήριο 22 στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης των καθ’ ων η αίτηση) - αυτός κρατείτο νόμιμα μέχρι 29/3/2011, που εκδόθηκαν τα διατάγματα κράτησης και απέλασής του. Με την έκδοσή τους, αυτά εστάλησαν στον Αρχηγό Αστυνομίας για σκοπούς εκτέλεσης και οδηγίες όπως τα στοιχεία του καταχωρηθούν στο stop list. Η εκτέλεση του διατάγματος απέλασής του, όπως σημειώνεται σ’ αυτό, ανεστάλη την ίδια ημερομηνία. Ο αιτητής, σύμφωνα με την αίτησή του ημερομηνίας 2/5/11, κρατείται στα Αστυνομικά Κρατητήρια Λακατάμιας - προφανώς εκ λάθους ο ίδιος στην ένορκη δήλωσή του αναφέρει ότι κρατείται στο Block 10 των Κεντρικών Φυλακών. Στο άνω μέρος του Τεκμηρίου 25, σύμφωνα με την ενυπόγραφη δήλωση του Αστυνομικού 3162, ο οποίος επέδωσε στον αιτητή τη σχετική επιστολή, αναγράφεται «ΑΣΤ. ΚΡΑΤ. Λ/μια», ο χώρος, δηλαδή, στον οποίο κρατείται ο αιτητής. Στη σημείωση του Τεκμηρίου 25, ο Αστυνομι[*917]κός 3162 αναφέρει ότι η επιστολή η οποία απευθύνεται στον αιτητή «Του επεδόθη από εμένα σήμερα 18/4/11 και ώρα 14:20 στο χώρο των κρατητηρίων Λ/μιας. Αρνήθηκε να το παραλάβει και να το υπογράψει για δικούς του λόγους.». Το ότι δεν αναγράφεται το όνομα του αστυνομικού, από τη στιγμή που αναγράφεται ο αριθμός του, δε βρίσκω να επιδρά καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Άλλωστε, τα μέλη του Αστυνομικού Σώματος, συνήθως, εντοπίζονται από τον αριθμό τους και όχι το όνομά τους. Το Τεκμήριο 25 βρίσκεται ενώπιόν μου ως μαρτυρία. Εάν ο αιτητής, ο οποίος στην ένορκη δήλωσή του που συνοδεύει την αίτηση ισχυρίζεται κατά τρόπο γενικό ότι δεν του έχει δοθεί εγγράφως ή προφορικώς οποιαδήποτε εξήγηση για την κράτησή του, αμφισβητούσε τα όσα ο Αστυνομικός 3162 καταγράφει στο Τεκμήριο 25, θα μπορούσε να ζητήσει την παρουσία του στο Δικαστήριο, για σκοπούς αντεξέτασής του, πράγμα που δεν έπραξε. Η μη αναφορά και μόνο του ονόματος του αστυνομικού, ο οποίος αναφέρει τον αριθμό του, δε δημιουργεί αμφιβολίες αναφορικά με την εξωτερίκευση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης στον αιτητή. Η άρνηση του αιτητή να τα παραλάβει και/ή να υπογράψει την επιστολή με την οποία αυτά του κοινοποιήθηκαν, δεν επιδρά στην τελειοποίησή τους, η οποία δεν μπορεί να εξαρτάται από το εάν αυτός ήθελε ή δεν ήθελε να πληροφορηθεί το περιεχόμενο της επιστολής η οποία του επιδόθηκε. Συνεπώς, ο αιτητής κρατείται στη βάση διοικητικών πράξεων, η νομιμότητα των οποίων εκφεύγει της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου στα πλαίσια της παρούσας αίτησης.
Η αίτηση απορρίπτεται, με €700 έξοδα υπέρ των καθ’ ων η αίτηση.
Η αίτηση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο