(2011) 1 ΑΑΔ 1185
[*1185]7 Ιουλίου, 2011
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ
ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 4 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. ΖΗΝΩΝ ΗΛΙΑΔΗΣ,
3. ΑΓΝΗΣ ΗΛΙΑΔΗ, 5. ΚΥΡΙΑΚΟY ΧΡΙΣΤΟΦΗ
ΚΑΙ 6. ΑΚΙΝΗΤΑ Σ.Ζ. ΗΛΙΑΔΗ ΛΤΔ, ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ,
ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 3449/2008, Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ/΄Η PROHIBITION ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ Κ. Α. ΛΙΑΤΣΟΥ, ΗΜΕΡ. 31.5.2011,
ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 3449/2008 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΜΕΤΑΞΥ:
1. ΦΩΦΗ Γ. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ,
2. ΙΩΑΝΝΑ Κ. ΛΟΪΖΟΥ,
Ενάγοντες,
ΚΑΙ
1. ΖΗΝΩΝ ΗΛΙΑΔΗΣ,
2. ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΗΛΙΑΔΗΣ,
3. ΑΓΝΗ ΗΛΙΑΔΗ,
4. ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΥΡΕΛΗΣ,
5. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ,
6. ΑΚΙΝΗΤΑ Σ.Ζ. ΗΛΙΑΔΗ ΛΤΔ,
Εναγόμενοι,
[*1186]ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡ. 1.3.2011:
1. ΦΩΦΗ Γ. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ,
2. ΙΩΑΝΝΑ Κ. ΛΟΪΖΟΥ,
Ενάγοντες,
ΚΑΙ
1. ΖΗΝΩΝ ΗΛΙΑΔΗΣ,
2. ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ (ΩΣ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ
ΣΩΚΡΑΤΗ ΗΛΙΑΔΗ, ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ),
3. ΑΓΝΗ ΗΛΙΑΔΗ,
4. ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΥΡΕΛΗΣ,
5. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ,
6. ΑΚΙΝΗΤΑ Σ.Ζ. ΗΛΙΑΔΗ ΛΤΔ,
Εναγόμενοι.
(Πολιτική Aίτηση Αρ. 80/2011)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari σχετικά με απόφαση Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία απερρίφθη αίτηση για την ακύρωση εκ συμφώνου εκδοθέντος ενδιάμεσου διατάγματος ― Κατά πόσον μπορούσε να υπάρξει θεώρηση ότι υπήρχε λανθασμένη αντίληψη στη δικαιοδοσία του πρωτόδικου Δικαστηρίου ― Απόρριψη αίτησης επί τω ότι, το θέμα θα μπορούσε να ελεχθεί με πιο αρμόδιο τρόπο, στα πλαίσια έφεσης. ― Το κατά πόσο ήταν εφικτό να παραμεριστεί εκ συμφώνου απόφαση με την οποία κατέστη απόλυτο ενδιάμεσο διάταγμα ήταν θέμα που αφορούσε νομική κρίση η οποία έπρεπε να διέλθει μέσα από εκτεταμένη εξέταση των κανόνων και της νομολογίας για να υπάρξει κατάληξη.
Οι εναγόμενοι 1, 3, 5, και 6, ζήτησαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο την ακύρωση εκ συμφώνου εκδοθέντος διατάγματος με το οποίο απαγορεύθηκε η αύξηση του ονομαστικού και/ή εκδομένου μετοχικού κεφαλαίου της Εναγομένης εταιρείας. Προέβαλαν ότι υπήρχε μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην προώθηση της αγωγής έτσι που οι ενάγοντες να είχαν εκμεταλλευθεί προς όφελος τους το απόλυτο διάταγμα και περαιτέρω δεν συμμορφώνονταν με τις υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει δυνάμει της συμφωνίας που είχε γίνει.
[*1187]Το Επαρχιακό Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση κρίνοντας ότι δεν υπήρχε τέτοια εξουσία στο Δικαστήριο σε περιπτώσεις που αφορούν τόσο τελικές αποφάσεις εκ συμφώνου επί της ουσίας της αγωγής, όσο και αποφάσεις εκ συμφώνου επί ενδιάμεσων διαταγμάτων, ώστε μόνο με νέα αγωγή να ήταν δυνατός ο παραμερισμός του ενδιάμεσου διατάγματος που είχε καταστεί απόλυτο εκ συμφώνου.
Οι Εναγόμενοι/αιτητές επεδίωξαν την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης Certiorari προς ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Υποστήριξαν ότι:
α) Η αναφορά του πρωτόδικου Δικαστηρίου στις νομικές αυθεντίες στις οποίες βάσισε την απόφαση του ήταν τέτοια που να αποδεικνύει λανθασμένη αντίληψη εκ μέρους του.
β) Τα όσα ισχύουν σε σχέση με τον παραμερισμό εκ συμφώνου εκδοθείσας τελικής απόφασης δεν ισχύουν σε σχέση με τον παραμερισμό ενδιάμεσου διατάγματος, έστω και αν αυτά είχαν εκδοθεί εκ συμφώνου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν εξηγείτο περαιτέρω και δεν μπορούσε να υπάρξει θεώρηση ότι υπήρχε λανθασμένη αντίληψη στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου που να επέτρεπε παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
2. Το θέμα αφορούσε νομική κρίση η οποία έπρεπε να διέλθει μέσα από εκτεταμένη εξέταση των κανόνων και της νομολογίας για να υπάρξει κατάληξη στο πώς δύναται να παραμεριστεί εκ συμφώνου απόφαση με την οποία γίνεται απόλυτο ένα ενδιάμεσο διάταγμα.
3. Το θέμα θα μπορούσε να ελεγχθεί, και μάλιστα με πιο αρμόδιο τρόπο, στα πλαίσια έφεσης όπου παρέχεται δυνατότητα πλήρους εξέτασης των νομικών κανόνων και της νομολογίας προς διαπίστωση όλων των παραμέτρων που διέπουν το θέμα.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Aίτηση.
Α. Χαβιαράς, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
[*1188]ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Το υπόβαθρο της αίτησης αυτής ανάγεται σε ενδιάμεσο διάταγμα το οποίο είχε εκδοθεί αρχικά στις 9.6.2008 και ακολούθως στις 15.9.2008 κατέστη απόλυτο μετά από συμφωνία και διευθέτηση μεταξύ των μερών η οποία αφορούσε όρους ως προς υποχρεώσεις που ανάλαβαν οι δύο πλευρές. Το διάταγμα απαγόρευε την αύξηση του ονομαστικού και/ή εκδομένου μετοχικού κεφαλαίου μιας εκ των εναγομένων, της εναγόμενης 6 εταιρείας. Το θέμα επανήλθε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου πρόσφατα, μετά από αίτηση των εναγομένων 1, 3, 5 και 6, με την οποία ζητήθηκε ακύρωση του διατάγματος στη βάση ότι υπήρχε μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην προώθηση της αγωγής ούτως ώστε οι ενάγοντες να είχαν εκμεταλλευθεί το ότι το διάταγμα κατέστη απόλυτο προς όφελος τους ώστε να μην προωθούν την υπόθεση τους, συγχρόνως δε να μην συμμορφώνονται και με τις υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει δυνάμει της συμφωνίας που είχε γίνει.
Το θέμα οδηγήθηκε σε ακρόαση με την άλλη πλευρά να αρνείται τόσο τις εισηγήσεις για καθυστέρηση στην προώθηση της αγωγής όσο και τις κατ’ ισχυρισμό παραβάσεις της συμφωνίας, αντιτείνοντας ότι ήταν η άλλη πλευρά που ήταν υπεύθυνη για παραβάσεις. Το Επαρχιακό Δικαστήριο στη θεωρημένη του απόφαση αποφάσισε να μην εγκρίνει την αίτηση θεωρώντας ότι η αίτηση ήταν έξω από τα πλαίσια που παρείχαν εξουσία στο Δικαστήριο για επέμβαση και ακύρωση του εκ συμφώνου εκδοθέντος διατάγματος για το λόγο ότι δεν υπήρχε τέτοια εξουσία στο Δικαστήριο σε περιπτώσεις που αφορούν τόσο τελικές αποφάσεις εκ συμφώνου επί της ουσίας της αγωγής όσο και αποφάσεις εκ συμφώνου επί ενδιάμεσων διαταγμάτων ώστε μόνο με νέα αγωγή να ήταν δυνατός ο παραμερισμός του ενδιάμεσου διατάγματος που είχε καταστεί απόλυτο εκ συμφώνου.
Η βασική θέση των Αιτητών στην αίτηση που γίνεται τώρα ενώπιον μου για παραχώρηση άδειας ώστε να καταχωρηθεί αίτηση Certiorari προς ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου είναι ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο έσφαλε στην όψη του πράγματος εφ’ όσον η αναφορά του στις νομικές αυθεντίες στις οποίες βάσισε την απόφαση του είναι τέτοια που να αποδεικνύει λανθασμένη αντίληψη εκ μέρους του. Συγκεκριμένα το Δικαστήριο είχε κάμει αναφορά στο Halsbury’s Laws of England, 3η έκδοση, τόμος 22, σελίδα 792, παράγραφος 1672 και στην αναφορά ότι: «Unless all the parties agree, a consent order, when entered, can only be set aside by a fresh action ...». Παρέλειψε, εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Αιτητές, το [*1189]Δικαστήριο να λάβει υπόψη του και τα αναφερόμενα περαιτέρω στην εν λόγω παράγραφο, ότι δηλαδή: «... except, apparently, in the case of an interlocutory order», ούτως ώστε να είναι η θέση του ότι τα όσα ισχύουν σε σχέση με τον παραμερισμό εκ συμφώνου εκδοθείσας τελικής απόφασης να μην ισχύουν σε σχέση με τον παραμερισμό ενδιάμεσου διατάγματος, έστω και αν αυτά είχαν εκδοθεί εκ συμφώνου.
Το Δικαστήριο έκαμε περαιτέρω αναφορά, φαίνεται, και στην ουσία της αίτησης παρά τη βασική του τοποθέτηση και διαπίστωσε σε σχέση με την καθυστέρηση η οποία υπήρξε ότι δεν δικαιολογείτο η θέση των Αιτητών ότι υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Θα επικεντρωθώ βεβαίως, όπως έχει παρατηρήσει και ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Αιτητές, στο πρώτο θέμα εφ’όσον το δεύτερο θέμα θα ήταν θέμα ουσίας της αίτησης και δεν θα ενέπιπτε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας αυτής. Εν πάση περιπτώσει, ως προς το κύριο θέμα της αίτησης παρατήρησα κατά την ακρόαση ότι το Δικαστήριο φαίνεται να αναφέρεται σε νομικές αυθεντίες ως προς την εμβέλεια της εξουσίας του να κρίνει αίτηση για παραμερισμό ενδιάμεσου διατάγματος εκδοθέντος εκ συμφώνου. Η ερμηνεία των προνοιών αυτών ενδεχομένως να μην οδηγεί απαρεκκλίτως σε μια κατεύθυνση εφ’ όσον μάλιστα είναι μια πολύ σύντομη αναφορά η οποία γίνεται και η οποία συνίσταται στο ότι ναι μεν η βασική αρχή είναι ότι σε περίπτωση αγωγής όπου εξεδόθη απόφαση εκ συμφώνου πρέπει να υπάρξει νέα αγωγή για παραμερισμό της «except apparently in the case of interlocutory order». Η θέση δεν εξηγείται περαιτέρω και το θέμα εδώ είναι ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί στην όψη του πράγματος ότι υπάρχει λανθασμένη αντίληψη στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου. Η ίδια η αναφορά «except apparently» δεν εκφράζει με βεβαιότητα τα πράγματα, ούτε εξ άλλου το γεγονός ότι τίθεται μια αρχή στην αυθεντία η οποία παρατίθεται δείχνει στην όψη του πράγματος τόσο καθαρά λάθος στη διαπίστωση του Δικαστηρίου που να επηρεάζει τη δικαιοδοσία του. Θεωρώ μάλλον ότι το θέμα αφορά νομική κρίση η οποία πρέπει να διέλθει μέσα από εκτεταμένη εξέταση των κανόνων και της νομολογίας για να καταλήξει κάποιος στο πώς δύναται να παραμεριστεί εκ συμφώνου απόφαση για την οποία γίνεται απόλυτο ένα ενδιάμεσο διάταγμα και ότι το πράγμα δεν είναι τόσο καθαρό ώστε να λεχθεί αναμφίβολα στην όψη του πράγματος ότι υπάρχει σφάλμα ως προς τη δικαιοδοσία που να επιτρέπει παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Παρατήρησα συναφώς ότι το θέμα θα μπο[*1190]ρούσε να ελεγχθεί, και μάλιστα με πιο αρμόδιο τρόπο, στα πλαίσια έφεσης όπου παρέχεται δυνατότητα πλήρους εξέτασης των νομικών κανόνων και της νομολογίας προς διαπίστωση όλων των παραμέτρων που διέπουν το θέμα.
Για τους λόγους αυτούς δεν βλέπω πώς θα μπορούσα να δώσω άδεια για καταχώρηση της αίτησης που αιτείται ο Αιτητής.
Η αίτηση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο