(2011) 1 ΑΑΔ 1239
[*1239]13 Ιουλίου, 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
1. P. & MA. RESTAURANT LIMITED,
2. ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΩΡΓΑΛΛΕΤΤΟΣ,
3. ΠΑΝΙΚΟΣ ΑΡΧΟΝΤΙΔΗΣ,
Εφεσείοντες,
v.
ERIC JOHN WAKEHAM,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 286/2010)
Πολιτική Δικονομία ― Αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης εκκρεμούσης εφέσεως ― Δ.35, θ. 18 ― Απόρριψη αιτήματος για αναστολή προσωρινών μέτρων ― Άσκηση της διακριτικής ευχέρειας υπέρ της διατήρησης των προσωρινών μέτρων μέχρι την εκδίκαση της έφεσης ― Εφαρμοστέες αρχές ― Ποιοι είναι οι δύο παράγοντες που εξισορροπούνται κατά την εξέταση αίτησης αναστολής εκτέλεσης απόφασης: Να δρέψει άμεσα ο νικητής του δικαστικού αγώνα τους καρπούς της επιτυχίας του και να μη μείνει ο άλλος, αν νικήσει, με κενά χέρια ― Ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ― Μόνο όπου μπορεί να γίνει πρόγνωση με βεβαιότητα ως προς την επιτυχία ή αποτυχία της έφεσης χωρίς περαιτέρω συζήτηση του θέματος, ο παράγοντας αυτός αποκτά σπουδαιότητα στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.
Κατά την εφαρμογή της συμφωνίας πώλησης εστιατορίου προέκυψαν διαφορές που οδήγησαν σε αδιέξοδο και για την επίλυσή τους, ο καθ’ ου η αίτηση κίνησε αγωγή εναντίον των αιτητών στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και με αίτηση που καταχώρησε, ζήτησε προσωρινά μέτρα μέχρι την εκδίκαση της αγωγής.
Οι αιτητές-εφεσείοντες υπέβαλαν ένσταση και κατόπιν ακρόασης εκδόθηκε ενδιάμεση απόφαση με την οποία εγκρίθηκε η έκδοση, ως η αίτηση, των σχετικών προσωρινών διαταγμάτων που απαγόρευαν μεταξύ άλλων την κατακράτηση και ιδιοποίηση της επιχείρησης, την επέμβαση στη λειτουργία της και περαιτέρω διέτασσαν την παράδοση της.
[*1240]Οι αιτητές άσκησαν έφεση κατά της ενδιάμεσης απόφασης.
Με αίτηση η οποία υποβλήθηκε στα πλαίσια της εκκρεμούσας έφεσης, οι αιτητές υπέβαλαν αίτημα παρόμοιο με εκείνο που υπέβαλαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο για αναστολή της εκτέλεσης της ενδιάμεσης απόφασης.
Μεταξύ άλλων υποστήριξαν ότι σε περίπτωση που δεν εγκρινόταν η αίτηση για αναστολή και η έφεσή τους επιτύγχανε, θα ήταν εκ των πραγμάτων ανέφικτη η απόλαυση των καρπών της επιτυχίας τους εφόσον στο μεταξύ η επιχείρηση που διεξάγουν στο επίδικο υποστατικό θα διαλυόταν και δεν θα είχαν το αναγκαίο εισόδημα για την πληρωμή των ενοικίων του υποστατικού.
Ο Καθ’ ου η αίτηση υπέβαλε και πάλι ένσταση στο αίτημα, προβάλλοντας μεταξύ άλλων ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις της νομολογίας για την άσκηση της σχετικής διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Με βάση τα στοιχεία που τέθησαν ενώπιον του Εφετείου, ο καθ’ ου η αίτηση κατέβαλε το συμφωνηθέν τίμημα πώλησης της επιχείρησης, γεγονός που συνιστούσε τη σημαντικότερη υποχρέωση που ανέλαβε με βάση τη συμφωνία. Πλήρωσε επιπροσθέτως και άλλα χρηματικά ποσά επωμιζόμενος δαπάνες που στόχευαν στη διατήρηση της βιωσιμότητας της επιχείρησης.
2. Προέκυπτε επίσης ότι οι αιτητές παρεμπόδισαν την είσοδο του καθ’ ου η αίτηση στο υποστατικό για να λειτουργήσει την επιχείρηση που αγόρασε για αιτίες, που επικαλούνται, ήσσονος σημασίας.
3. Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι είναι οι ενοικιαστές του υποστατικού και ότι λόγω αυτής της ιδιότητας τους νομιμοποιούνται στην παρεμπόδιση του καθ’ ου η αίτηση να εισέρχεται στο υποστατικό, αποτελούσε μια δευτερεύουσας σημασίας πτυχή της υπόθεσης. Ο δε ιδιοκτήτης του υποστατικού εισέπραξε ενοίκια από τον καθ’ ου η αίτηση.
4. Από τη στάθμιση των στοιχείων και των παραγόντων που αφορούσαν στο επίδικο θέμα της αναστολής εκτέλεσης της εφεσιβαλλόμενης απόφασης και τις επιπτώσεις που ενδεχομένως θα προέκυπταν εκ του αποτελέσματος, η διακριτική ευχέρεια του Εφετείου θα έπρεπε να ασκηθεί υπέρ της διατήρησης των προσωρινών μέτρων μέχρι [*1241]την εκδίκαση της υπό τον άνω αριθμό και τίτλο έφεσης.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα υπέρ του καθ’ ου η αίτηση-εφεσίβλητου.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ναυτικός Όμιλος Πάφου v. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147,
Χαραλάμπους v. A. Panayides Contracting Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1978.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Σωκράτους, A.E.Δ.), (Aγωγή Aρ. 1072/2010), ημερ. 12.8.2010.
Α. Ευτυχίου, για τους Εφεσείοντες.
Α. Αντωνίου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Δυνάμει συμφωνίας πώλησης ο καθ’ ου η αίτηση αγόρασε από τους αιτητές την επιχείρηση του εστιατορίου με την επωνυμία «ΕΔΩ ΛΕΜΕΣΟΣ» που διεξαγόταν σε υποστατικό επί της οδού Ειρήνης 111 στη Λεμεσό. Τα μέρη συμφώνησαν το τίμημα πώλησης, τον τρόπο καταβολής του καθώς και σειρά όρων και προϋποθέσεων την εκπλήρωση των οποίων αντιστοίχως ανέλαβαν. Κατά την εφαρμογή της συμφωνίας προέκυψαν διαφορές που οδήγησαν σε αδιέξοδο. Για την επίλυσή τους, ο καθ’ ου η αίτηση κίνησε αγωγή εναντίον των αιτητών στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού (Αρ. Αγωγής 1072/10) και με αίτηση που καταχώρησε, ζήτησε προσωρινά μέτρα μέχρι την εκδίκαση της αγωγής. Οι αιτητές υπέβαλαν ένσταση και κατόπιν ακρόασης εκδόθηκε ενδιάμεση απόφαση στις 12.8.2010 με την οποία εγκρίθηκε η έκδοση, ως η αίτηση, των πιο κάτω προσωρινών διαταγμάτων:
«Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στους Εναγόμενους 1/Καθ’ ων η Αίτηση 1 και/ή τον Εναγόμενο 2/Καθ’ ου η αίτηση 2 και/ή τον Εναγόμενο 3/Καθ’ ου η Αίτηση 3 και/ή τους υπηρέτες και/ή τους αντιπροσώπους αυτών από του να κατα[*1242]κρατούν και/ή να ιδιοποιούνται καθ’ οιονδήποτε τρόπο την επιχείρηση εστιατορίου επί της οδού Ειρήνης 111 στην Λεμεσό, μέχρι τελικής εκδίκασης της παρούσης αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του δικαστηρίου.
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει τους Εναγόμενους 1/Καθ’ ων η Αίτηση 1 και τον Εναγόμενο 2/Καθ’ ου η Αίτηση 2 και/ή τον Εναγόμενο 3/Καθ’ ου η Αίτηση 3 και/ή τους υπηρέτες και/ή τους αντιπροσώπους αυτών να παραδώσουν την επιχείρηση εστιατορίου επί της οδού Ειρήνης 111 στην Λεμεσό, στον Ενάγοντα/Αιτητή, μέχρι τελικής εκδίκασης της παρούσης αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του δικαστηρίου.
Γ. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στους Εναγόμενους 1/Καθ’ ων η Αίτηση 1 και/ή τον Εναγόμενο 2/Καθ’ ου η Αίτηση 2 και/ή τον Εναγόμενο 3/Καθ’ ου η Αίτηση 3 και /ή τους υπηρέτες και/ή τους αντιπροσώπους αυτών από του να παρεμβαίνουν και/ή να παρεμποδίζουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την διεξαγωγή και/ή λειτουργία της επιχείρησης εστιατορίου επί της οδού Ειρήνης 111 στην Λεμεσό από τον Ενάγοντα και/ή τους υπηρέτες και/ή αντιπροσώπους του, μέχρι τελικής εκδίκασης της παρούσης αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του δικαστηρίου.»
Οι αιτητές άσκησαν την υπό τον άνω αριθμό και τίτλο έφεση κατά της προαναφερόμενης ενδιάμεσης απόφασης ημερ. 12.8.2010. Παράλληλα καταχώρησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της εφεσιβληθείσας ενδιάμεσης απόφασης μέχρι την ακρόαση της έφεσης. Υποβλήθηκε ένσταση και κατόπιν ακρόασης η αίτηση για αναστολή απορρίφθηκε με ενδιάμεση απόφαση ημερ. 6.12.2010.
Με την παρούσα αίτηση η οποία υποβάλλεται στα πλαίσια της εκκρεμούσας έφεσης οι αιτητές υποβάλλουν αίτημα παρόμοιο με εκείνο που υπέβαλαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο για αναστολή της εκτέλεσης της ενδιάμεσης απόφασης ημερ. 12.8.2010. Ο καθ’ ου η αίτηση υπέβαλε και πάλι ένσταση στο αίτημα. Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκο δήλωση του εκ των αιτητών Περικλή Γιωργαλλέτου ο οποίος αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι οι αιτητές έχουν καλή υπόθεση και καλή προοπτική επιτυχίας της έφεσής τους. Λέγουν πως σε περίπτωση που δεν εγκριθεί η αίτηση για αναστολή και επιτύχει η έφεσή τους θα καταστεί εκ των πραγμάτων ανέφικτη η απόλαυση των καρπών της επιτυχίας τους εφόσον στο μεταξύ η επιχείρηση που διεξάγουν στο επίδικο υποστατικό θα διαλυθεί και δεν θα έχουν το αναγκαίο εισόδημα για την πληρωμή των ενοικίων του [*1243]υποστατικού. Έχουν συσσωρευθεί οφειλόμενα ενοίκια για την είσπραξη των οποίων ο ιδιοκτήτης του υποστατικού καταχώρησε αίτηση εναντίον τους, ως θέσμιων ενοικιαστών και ταυτόχρονα ζητά ανάκτηση της κατοχής του υποστατικού. Αν τελικά υποστούν έξωση από το υποστατικό η ζημιά τους θα είναι ανεπανόρθωτη και θα ματαιωθεί ο σκοπός για τον οποίο καταχωρήθηκε η έφεση. Λέγουν επίσης ότι πλήρωσαν €8.360 ως καθυστερημένα ενοίκια που άφησε απλήρωτα ο καθ’ ου η αίτηση ο οποίος εγκατέλειψε την επιχείρηση λόγω αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του.
Ο καθ’ ου η αίτηση αντιτάσσει στα όσα οι αιτητές προβάλλουν προς υποστήριξη της αίτησης τους ότι δεν συντρέχει λόγος ούτε πληρούνται οι καθιερωμένες από τη νομολογία προϋποθέσεις για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου υπέρ της έγκρισης του αιτήματος για αναστολή της εκτέλεσης της ενδιάμεσης απόφασης. Η τυχόν έγκριση της αίτησης θα προκαλέσει στον ίδιο ανεπανόρθωτη οικονομική ζημιά και θα εδραιώσει την παράνομη ιδιοποίηση και κατακράτηση της επιχείρησης του εστιατορίου καθώς και της κινητής περιουσίας του η οποία βρίσκεται στο υποστατικό. Ισχυρίζεται ότι εκτέλεσε το εμπίπτον μέρος των υποχρεώσεων του δυνάμει της συμφωνίας χωρίς να παραλείψει ο,τιδήποτε που όφειλε ο ίδιος να πράξει. Επιρρίπτει στους αιτητές την ευθύνη για τη μη εκτέλεση των δικών τους υποχρεώσεων και τους καταλογίζει κακή πίστη, στρεψοδικία και δολιότητα, στοιχεία που ουσιαστικά συνέτειναν στη μη εκπλήρωση των συμβατικών τους υποχρεώσεων.
Είναι φανερό ότι η κάθε πλευρά προβάλλει ισχυρισμούς επί γεγονότων που αντιστοίχως συνθέτουν αντίθετες εκδοχές. Η διαδικασία στα πλαίσια της οποίας θα κριθεί η παρούσα αίτηση δεν προσφέρεται για διαπιστώσεις και συμπεράσματα επί γεγονότων που αφορούν στην ουσία της υπόθεσης και βεβαίως δεν αναμένεται ότι θα επιλυθούν εδώ τα επί της ουσίας επίδικα θέματα.
Στη Ναυτικός Ομιλος Πάφου v. Αρχής Λιμένων Kύπρου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147 επαναλήφθηκε η αρχή ότι «η έφεση δεν αναστέλλει το δικαίωμα εκτέλεσης ούτε μειώνει το κύρος της πρωτόδικης απόφασης.» Οι αιτητές δεν επιδιώκουν αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης εκδοθείσας επί της ουσίας των επίδικων θεμάτων. Δεν είναι η περίπτωση όπου ο εξ αποφάσεως οφειλέτης ζητά αναστολή μέτρων εκτέλεσης που λήφθηκαν ή ενδεχομένως θα ληφθούν εναντίον του από τον δανειστή προκειμένου να επιτύχει την κατοχύρωση δικαιωμάτων απορρεόντων από την εκδοθείσα απόφαση επί της ουσίας. Στην προκείμενη περίπτωση, το αίτημα για αναστολή αφορά μόνο στην αναστολή των προσωρινών μέτρων [*1244]που κρίθηκε αναγκαίο να παραχωρηθούν προκειμένου να διατηρηθεί το status quo έτσι ώστε με την εφαρμογή τους διαρκούσης της εκκρεμοδικίας να καταστεί ευχερέστερη και όχι επί ματαίω η απονομή δικαιοσύνης. Για την επίτευξη του πιο πάνω σκοπού επιβάλλεται η στάθμιση όλων των στοιχείων και παραγόντων που σχετίζονται με τις επιπτώσεις της αναστολής όσον και τη διατήρηση ζωντανού του δικαιώματος έφεσης και των προσδοκιών του εφεσείοντα. Όπως έχει τονιστεί στη Ναυτικός Όμιλος Πάφου (ανωτέρω) «οι προοπτικές επιτυχίας της έφεσης είναι μεν παράγοντας σχετικός αλλά οριακής σημασίας στις πλείστες περιπτώσεις. Το πλαίσιο για τη διάγνωση των δικαιωμάτων του εφεσείοντα σε συνάρτηση με την αποτίμηση των λόγων έφεσης είναι η ακρόαση της έφεσης. Μόνο όπου μπορεί να γίνει πρόγνωση με βεβαιότητα ως προς την επιτυχία ή αποτυχία της έφεσης χωρίς περαιτέρω συζήτηση του θέματος, ο παράγοντας αυτός αποκτά σπουδαιότητα στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.» Με παρόμοιο τρόπο αντιμετωπίστηκε ανάλογο ζήτημα στη Χαραλάμπους v. A. Panayides Contracting Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1978.
«Η νομική βάση της αίτησης για αναστολή είναι η Διαταγή 35, Καν. 18. Οι αρχές οι οποίες διέπουν το θέμα, εκπηγάζουν από τη νομολογία και μπορούν να συνοψισθούν ως ακολούθως:
(α) Η απόφαση για αναστολή ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η άσκηση της οποίας γίνεται στο πλαίσιο της Διαταγής 35, Καν. 18 και σε συνάρτηση προς τα γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης.
(β) Η έφεση δεν αναστέλλει το δικαίωμα εκτέλεσης ούτε μειώνει το κύρος της πρωτόδικης απόφασης η οποία, παραμένει ισχυρή και διατηρεί την τελεσιδικία της μέχρι την τροποποίηση ή την ανατροπή της από το Εφετείο. Έπεται ότι ο επιτυχών διάδικος δεν πρέπει να αποστερείται τους καρπούς της επιτυχίας του εκ μόνου του γεγονότος ότι εκκρεμεί η εκδίκαση της έφεσης του αντιδίκου του. Από την άλλη όμως αποτελεί βασική προϋπόθεση για την απονομή της δικαιοσύνης, η διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος για άσκηση έφεσης. Η άρνηση έκδοσης διαταγής για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης δυνητικά συνεπάγεται κίνδυνο εξανέμισης της αξίας της έφεσης.
Το δικαστήριο, κατά την εξέταση αίτησης για αναστολή εκτέλεσης απόφασης, έχει καθήκον να εξισορροπήσει δύο σημαντικούς παράγοντες. ήτοι, τη διασφάλιση της αποτελεσμα[*1245]τικότητας του δικαιώματος για άσκηση έφεσης από τη μια και τη διασφάλιση της αξίας και του αποτελέσματος της έφεσης από την άλλη. Στη The Governor and the Company of the Bank of Scotland v. S.S. Sapphire Seas (2001) 1 A.A.Δ. 955, ειπώθηκαν τα εξής:
‘Στην περίπτωση των αναστολών γίνεται προσπάθεια εξισορρόπησης δύο παραγόντων: Να δρέψει άμεσα ο νικητής του δικαστικού αγώνα τους καρπούς της επιτυχίας του και να μη μείνει ο άλλος, αν νικήσει, με κενά χέρια. Σ’ αυτό το πλαίσιο κινείται η άσκηση της διακριτικής μας εξουσίας.’»
Με βάση τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιόν μας φαίνεται πως ο καθ’ ου η αίτηση κατέβαλε το συμφωνηθέν τίμημα πώλησης της επιχείρησης, γεγονός που συνιστά τη σημαντικότερη υποχρέωση που ανέλαβε με βάση τη συμφωνία. Πλήρωσε επιπροσθέτως και άλλα χρηματικά ποσά επωμιζόμενος δαπάνες που στόχευαν στη διατήρηση της βιωσιμότητας της επιχείρησης. Προκύπτει επίσης από την αρχική ένορκη δήλωση του κ. Περικλή Γιωργαλλέτου ημερ. 20.4.2010 ότι η επιχείρηση παραδόθηκε στον καθ’ ου η αίτηση από τους αιτητές περί τον Αύγουστο 2006. Προκύπτει επίσης ότι οι αιτητές παρεμπόδισαν την είσοδο του καθ’ ου η αίτηση στο υποστατικό για να λειτουργήσει την επιχείρηση που αγόρασε για αιτίες, ήσσονος σημασίας, που επικαλούνται. Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι αυτοί είναι οι ενοικιαστές του υποστατικού και ότι λόγω αυτής της ιδιότητας τους νομιμοποιούνται στην παρεμπόδιση του καθ’ ου η αίτηση να εισέρχεται στο υποστατικό θεωρούμε ότι αποτελεί μια δευτερεύουσας σημασίας πτυχή της υπόθεσης. Ωστόσο, δεν έχει διαφύγει της προσοχής μας ότι ο ιδιοκτήτης του υποστατικού εισέπραξε ενοίκια από τον καθ’ ου η αίτηση.
Αφού σταθμίσαμε τα στοιχεία και τους παράγοντες που αφορούν στο επίδικο θέμα της αναστολής εκτέλεσης της εφεσιβαλλόμενης απόφασης και τις επιπτώσεις που ενδεχομένως θα προκύψουν εκ του αποτελέσματος, κρίνουμε πως η διακριτική μας ευχέρεια πρέπει να ασκηθεί υπέρ της διατήρησης των προσωρινών μέτρων μέχρι την εκδίκαση της υπό τον άνω αριθμό και τίτλο έφεσης.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του καθ’ ου η αίτηση τα οποία να υπολογιστούν στα πλαίσια της διαδικασίας της έφεσης.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του καθ’ ου η αίτηση-εφεσίβλητου.��
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο