(2012) 1 ΑΑΔ 1002
[*1002]22 Μαΐου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
MARFIN POPULAR BANK PUBLIC CO. LTD,
Εφεσείoυσα-Εναγόμενη,
v.
1. TELEC LOGISTIC COMPANY LTD,
Εφεσίβλητης-Ενάγουσας,
2. SEAWAY NATIONAL BANK,
Εφεσίβλητης-Τριτοδιάδικου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 266/2007)
Πολιτική Δικονομία ― Διαδικασία τριτοδιαδίκου ― Ακύρωση πρωτόδικης απόφασης επί τω ότι η εφεσίβλητη-ενάγουσα δεν νομιμοποιείτο να στραφεί εναντίον του διατάγματος για έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου, αφού η διαδικασία αφορούσε μόνο τον εναγόμενο και τον τριτοδιάδικο.
Πολιτική Δικονομία ― Διαδικασία τριτοδιαδίκου ― Ο τριτοδιάδικος δεν είναι εναγόμενος στην αγωγή του ενάγοντα εναντίον του εναγόμενου, εκτός αν ο ενάγων αποφασίσει να τον καταστήσει συνεναγόμενο ― Ο ενάγων δεν μπορεί να στραφεί ευθέως εναντίον του τριτοδιάδικου ― Μόνο ο εναγόμενος δύναται να διεκδικήσει, αν βεβαίως επιτύχει στη διαδικασία εναντίον του τριτοδιαδίκου, οποιοδήποτε ποσό επιδικαστεί να καταβάλει προς τον ενάγοντα, από τον τριτοδιάδικο.
Με την έφεση επιδιώχθηκε ο παραμερισμός της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με την οποία ακυρώθηκε διάταγμα με το οποίο παραχωρήθηκε άδεια προς έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιαδίκου.
Ύστερα από σχετική αίτηση, η εφεσείουσα είχε εξασφαλίσει διάταγμα για την έκδοση ειδοποίησης τριτοδιαδίκου και δικηγόρος ο οποίος είχε διοριστεί ως δικηγόρος της στην Κύπρο, αποδέχτηκε επί[*1003]δοση της ειδοποίησης εκ μέρους του τριτοδιαδίκου.
Η εφεσείουσα υποστήριξε ότι:
α) Το δικαστήριο έσφαλε όταν αποφάσισε ότι για την έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιαδίκου, απαιτείτο η άδεια του δικαστηρίου για τη σφράγιση της ειδοποίησης βάσει της Δ.2, θ.2 και επίδοση της ειδοποίησης στον τριτοδιάδικο στο εξωτερικό βάσει της Δ.6, Θ.1.
β) Το δικαστήριο εσφαλμένα αποφάσισε ότι ο τριτοδιάδικος δεν είχε υπαχθεί στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου και ότι η επίδοση που έγινε στο δικηγόρο του τριτοδιαδίκου ήταν υποκατάστατη επίδοση.
γ) Η εφεσίβλητη δεν νομιμοποιείτο, δηλαδή δεν είχε locus standi να αξιώσει ακύρωση της διαδικασίας τριτοδιαδίκου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Είναι σαφές ότι η διαδικασία τριτοδιαδίκου αφορά τον τριτοδιάδικο και τον εναγόμενο και όχι τον ενάγοντα ευθέως. Συνεπώς η εφεσίβλητη δεν νομιμοποιείτο να στραφεί εναντίον του διατάγματος για έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου, αφού η διαδικασία αφορούσε μόνο τον εναγόμενο και τον τριτοδιάδικο.
2. Περαιτέρω, όμως, από τη στιγμή που ο τριτοδιάδικος συγκατένευσε και έθεσε τον εαυτό του οικειοθελώς στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου, δεν τίθετο θέμα τήρησης των θεσμών στους οποίους αναφέρθηκε το πρωτόδικο δικαστήριο.
3. Διορισμένος δικηγόρος της εταιρείας του τριτοδιαδίκου αποδέχτηκε, ύστερα από εντολές των πελατών του, επίδοση της ειδοποίησης τριτοδιάδικου. Σκοπός της επίδοσης είναι η διαπίστωση ότι ο συγκεκριμένος διάδικος έχει ειδοποιηθεί για τη διαδικασία η οποία τον αφορά. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίστηκε.
4. Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα.
Η έφεση πέτυχε και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίστηκε, με έξοδα εναντίον της εφεσίβλητης.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Φραγκέσκου κ.ά. ν. Γρηγορίου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1765,
[*1004]Philippou v. Philippou (1986) 1 C.L.R. 689,
Zachariades & Pantelides Enterprises Ltd v. Fiat Auto S.P.A. (2000) 1(A) Α.Α.Δ. 447,
Νικήτα ν. Medcon Construction Limited κ.ά. (1997) 1 Α.Α.Δ. 643.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Μαλαχτός, Α.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 101/06), ημερομηνίας 24/9/2007.
Κ. Ταλαρίδης, για την Εφεσείουσα.
Α. Λ. Ξενοφώντος, για την Εφεσίβλητη 1.
Α. Γ. Μιχαηλίδης, για την Εφεσίβλητη 2.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Νικολαΐδης.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση αξιώνεται ο παραμερισμός της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με την οποία ακυρώθηκε διάταγμα ημερομηνίας 16.2.2006, με το οποίο παραχωρήθηκε άδεια προς έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου. Η εφεσίβλητη-ενάγουσα εταιρεία διατηρούσε τραπεζικό λογαριασμό στην εφεσείουσα-εναγόμενη τράπεζα. Στις 19.7.2005 αποστάληκε τραπεζιτική επιταγή από την Seaway National Bank τράπεζα που εδρεύει στο Ιλινόϊς των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, στο λογαριασμό της εφεσίβλητης για ποσό 150.000 Δολλαρίων Αμερικής. Στις 21.10.2005 η εναγόμενη δέσμευσε το πιο πάνω ποσό. Η εφεσίβλητη με αγωγή αξίωσε αποδέσμευση του ποσού το οποίο κατ’ ισχυρισμόν της ανήκει, καθώς και αποζημιώσεις και τόκους. Η εναγόμενη θέλησε να συνενώσει ως τριτοδιάδικο την τράπεζα Seaway National Bank και κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια για έκδοση και επίδοση προς αυτήν ειδοποίησης τριτοδιάδικου. Στις 3.4.2006 ο τριτοδιάδικος καταχώρησε εμφάνιση, αφού ο δικηγόρος κ. Γεώργιος Τριανταφυλλίδης από τη Λευκωσία, ύστερα από σχετική συνεννόηση με το δικηγόρο του τριτοδιάδικου αποδέχτηκε, όπως είχε εντολή, την επίδοση της ειδοποίησης τριτοδιάδικου.
[*1005]Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι αφού ο τριτοδιάδικος είναι εταιρεία με έδρα εκτός της δικαιοδοσίας των κυπριακών δικαστηρίων, εφαρμόζονται για την έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου, κατ’ αναλογία οι πρόνοιες της Δ.2, θ.2 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας οι οποίες είναι επιτακτικές. Έτσι, συνεχίζει, θα έπρεπε να υπάρχουν οι προϋποθέσεις που θέτει η Δ.6 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας.
Το δικαστήριο παρέθεσε σωρεία νομολογίας για να δείξει ότι η Δ.6 δεν αναφέρεται σε απλό θέμα διαδικασίας, αλλά σε επέκταση της δικαιοδοσίας (βλέπε Φραγκέσκου κ.ά. ν. Γρηγορίου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1765 και Philippou v. Philippou (1986) 1 C.L.R. 689).
Το δικαστήριο δέχτηκε ότι η υποκατάστατη επίδοση εντός δικαιοδοσίας για πρόσωπο που βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας είναι επιτρεπτή, νοουμένου ότι έχει προηγηθεί άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Δέχτηκε ακόμα ότι η αναγκαιότητα εξασφάλισης άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, δεν είναι απλώς θέμα θεσμών, ώστε παρέκκλιση από αυτούς να μπορούσε ενδεχομένως να θεραπευτεί με εφαρμογή της Δ.64 αλλά θέμα νόμου, όπως ρυθμίζεται στο Άρθρο 3 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6 (Zachariades & Pantelides Enterprises Ltd v. Fiat Auto S.P.A. (2000) 1(A) Α.Α.Δ. 447, σελ. 454).
Η εφεσείουσα υποστηρίζει ότι παγοποίησε το ποσό των 150.000 Δολλαρίων Αμερικής, στο λογαριασμό της εφεσίβλητης, λόγω των συγκρουομένων διεκδικήσεων μεταξύ της Seaway National Bank και της εφεσίβλητης. Την 1.12.2005 επιδόθηκε στην εφεσείουσα αγωγή από τη Seaway National Bank εναντίον της και εναντίον της εφεσίβλητης, με την οποία αξιώνετο απόφαση ότι η Seaway National Bank εδικαιούτο το εν λόγω ποσό. Η εφεσίβλητη παρέλειψε να εμφανιστεί στην πιο πάνω διαδικασία, παρ’ όλον ότι τα σχετικά έγγραφα επιδόθηκαν σε αυτήν. Έτσι, στις 26.1.2006 εκδόθηκε δηλωτική απόφαση ότι το συγκεκριμένο ποσό αποτελούσε περιουσία της Seaway National Bank και το οποίο θα έπρεπε να επιστραφεί σ’ αυτήν εντόκως. Η απόφαση εστάλη στην εφεσείουσα από το δικηγόρο της Seaway National Bank στην Κύπρο, κ. Γιώργο Τριανταφυλλίδη με επιστολή ημερομηνίας 30.1.2006.
Εν τω μεταξύ είχε εγερθεί στις 10.1.2006 η αγωγή η οποία έδωσε βάση στην παρούσα έφεση και στις 11.1.2006 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα από το δικαστήριο με το οποίο διατασσόταν η εφεσείουσα όπως μη διαθέσει ή αποξενώσει το ποσό των 150.000 Δολ[*1006]λαρίων το οποίο βρισκόταν κατατεθειμένο στο λογαριασμό της εφεσίβλητης.
Ύστερα από σχετική αίτηση η εφεσείουσα εξασφάλισε διάταγμα για την έκδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου και ο κ. Γιώργος Τριανταφυλλίδης, ο οποίος είχε διοριστεί ως δικηγόρος της στην Κύπρο, αποδέχτηκε επίδοση της ειδοποίησης εκ μέρους του τριτοδιάδικου.
Η εφεσείουσα υποστηρίζει ότι το δικαστήριο έσφαλε όταν αποφάσισε ότι για την έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου, υπό τις περιστάσεις και γεγονότα της συγκεκριμένης περίπτωσης, απαιτείτο η άδεια του δικαστηρίου για τη σφράγιση της ειδοποίησης βάσει της Δ.2, θ.2 και επίδοση της ειδοποίησης στον τριτοδιάδικο στο εξωτερικό βάσει της Δ.6, θ.1. Υποστηρίζει ακόμα, ότι το δικαστήριο εσφαλμένα αποφάσισε ότι ο τριτοδιάδικος δεν είχε υπαχθεί στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου και ότι η επίδοση που έγινε στο δικηγόρο του τριτοδιάδικου ήταν υποκατάστατη επίδοση. Τέλος υποστηρίζει ότι η εφεσίβλητη δεν νομιμοποιείται, δηλαδή δεν έχει locus standi να αξιώσει ακύρωση της διαδικασίας τριτοδιάδικου.
Οι εφεσίβλητοι αντικρούουν βέβαια τις πιο πάνω θέσεις και ουσιαστικά επαναλαμβάνουν τις θέσεις που αποδέχτηκε το πρωτόδικο δικαστήριο για να καταλήξει στην απόφαση να ακυρώσει το εκδοθέν διάταγμα.
Η έφεση θα πρέπει να επιτύχει. Η εφεσείουσα αξίωσε νομοτύπως διάταγμα για άδεια προς έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου προς την Seaway National Bank, τράπεζα που εδρεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αξίωση έγινε με μονομερή αίτηση όπως προβλέπουν οι θεσμοί. Ο τριτοδιάδικος καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης άνευ όρων και παρουσιάστηκε ενώπιον του δικαστηρίου στην ακρόαση αίτησης με την οποία η εφεσείουσα ζητούσε οδηγίες για τη διαδικασία τριτοδιάδικου, οπότε και εκδόθηκε διάταγμα οδηγιών του δικαστηρίου με τη συναίνεση του τριτοδιάδικου. Στην ίδια αίτηση παρουσιάστηκε και η εφεσίβλητη η οποία επίσης συναίνεσε στην έκδοση οδηγιών από το δικαστήριο.
Όπως έχει και νομολογιακά διαπιστωθεί, ο τριτοδιάδικος δεν είναι εναγόμενος στην αγωγή του ενάγοντα εναντίον του εναγόμενου, εκτός αν ο ενάγων αποφασίσει να τον καταστήσει συνεναγόμενο. Η διαδικασία τριτοδιάδικου είναι εντελώς ξεχωριστή και ανεξάρτητη διαδικασία από την υπάρχουσα αγωγή. Σκοπός της [*1007]διαδικασίας τριτοδιάδικου, όπως επισημαίνεται στην Νικήτα ν. Medcon Construction Limited κ.ά. (1997) 1 Α.Α.Δ. 643, 653, είναι η αποφυγή πολλαπλότητας αγωγών, η αποφυγή εξόδων και η δέσμευση του τριτοδιάδικου με το αποτέλεσμα της αγωγής μεταξύ του ενάγοντα και του εναγόμενου, καθώς και η δυνατότητα απόφασης επί του θέματος που σχετίζεται με τη διαδικασία τριτοδιάδικου αμέσως μετά την απόφαση στην αγωγή, ούτως ώστε ο εναγόμενος να μην είναι αναγκασμένος να περιμένει να αποδείξει την αξίωσή του εναντίον του τριτοδιάδικου με άλλη αγωγή, ενώ ο ενάγων θα είχε την ευκαιρία να εκτελέσει την απόφαση εναντίον του.
Όπως είναι γνωστό ο ενάγων δεν μπορεί να στραφεί ευθέως εναντίον του τριτοδιάδικου. Μόνο ο εναγόμενος δύναται να διεκδικήσει, αν βεβαίως επιτύχει στη διαδικασία εναντίον του τριτοδιάδικου, οποιοδήποτε ποσό επιδικαστεί να καταβάλει προς τον ενάγοντα, από τον τριτοδιάδικο. Είναι σαφές ότι η διαδικασία τριτοδιάδικου αφορά τον τριτοδιάδικο και τον εναγόμενο και όχι τον ενάγοντα ευθέως. Καταλήγουμε συνεπώς ότι η εφεσίβλητη δεν νομιμοποιείτο να στραφεί εναντίον του διατάγματος για έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου, αφού η διαδικασία αφορά μόνο τον εναγόμενο και τον τριτοδιάδικο.
Περαιτέρω, όμως, από τη στιγμή που ο τριτοδιάδικος συγκατένευσε και έθεσε τον εαυτό του οικειοθελώς στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου, δεν τίθεται θέμα τήρησης των θεσμών στους οποίους αναφέρθηκε το πρωτόδικο δικαστήριο. Οι θεσμοί που αφορούν τόσο την επίδοση στον τριτοδιάδικο, αλλά και στους άλλους διάδικους γενικά, έχουν τεθεί ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η ενημέρωσή τους για την υφιστάμενη διαδικασία που τους αφορά. Εφ’ όσον ο τριτοδιάδικος έθεσε τον εαυτό του αυτοβούλως στη δικαιοδοσία των κυπριακών δικαστηρίων δεν τίθεται θέμα παράτυπης διαδικασίας.
Οι θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας έχουν τεθεί με σκοπό τη διευκόλυνση της διαδικασίας και τη λύση των διαφορών επί της ουσίας. Αυτό είναι προφανές και από την ύπαρξη της Δ.64 η οποία τείνει να διορθώσει οποιαδήποτε παρατυπία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεχόμαστε ότι η λανθασμένη ή παράτυπη έκδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου ή η εκτός θεσμών επίδοσή της μπορεί να διορθωθεί από τη Δ.64. Το θέμα δεν αφορά την παρούσα υπόθεση και δεν θα μας απασχολήσει.
Ο κ. Γεώργιος Τριανταφυλλίδης ήταν διορισμένος δικηγόρος της εταιρείας του τριτοδιάδικου και αποδέχτηκε, ύστερα από εντο[*1008]λές των πελατών του, επίδοση της ειδοποίησης τριτοδιάδικου. Όπως είπαμε και πιο πάνω σκοπός της επίδοσης είναι η διαπίστωση ότι ο συγκεκριμένος διάδικος έχει ειδοποιηθεί για τη διαδικασία η οποία τον αφορά.
Η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται, με έξοδα εναντίον της εφεσίβλητης, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, τόσο πρωτοδίκως, όσο και κατ’ έφεση.
Η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται, με έξοδα εναντίον της εφεσίβλητης.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο