ECLI:CY:AD:2014:D376
(2014) 1 ΑΑΔ 1094
[*1094]5 Ιουνίου, 2014
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ
ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ)
ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ TOY BEHZAD MOTMAEN FAAL ΥΠΗΚΟΟΥ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ, ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 1, 2, 5, 6, 7, 8, 12
ΚΑΙ 13 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, 29, 30, 32, 33, 34 ΤΟΥ ΠΕΡΙ
ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΝΟΜΟΥ
ΚΕΦ 105 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2011,
18ΠΣΤ (1) (4) (5) ΚΑΙ (6) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3 ΤΟΥ 153(1)
ΤΟΥ 2011 ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ 15(4) ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ
115/2008/ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ,
ΟΔΗΓΙΑ 2003/109/ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 25ΗΣ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2003 ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ
11, 13, 14, 15 ΚΑΙ 22 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ
Η ΣΥΖΥΓΟΣ TOY BEHZAD MOTMAEN FAAL
ΥΠΗΚΟΟΥ ΙΡΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΥΠΡΙΑ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΚΕ
ΚΑΙ ΚΡΑΤΕΙΤAI ΠΑΡΑΝΟΜΑ. ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ
[*1095]ΤΩΝ ΕΣΔΑ, ΚΕΦ 105, ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
(Πολιτική Αίτηση 79/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Κράτηση για σκοπούς απέλασης ― Αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus, για απελευθέρωση του αιτητή επί τω ότι η κράτηση του ήταν παράνομη ― Απορριπτική κατάληξη ― Με την αίτηση προσβαλλόταν η νομιμότητα της κράτησης η οποία ελέγχεται μόνο με προσφυγή ― Επιπλέον δε, η αίτηση καταχωρήθηκε πριν από την πάροδο δύο μηνών από τη σύλληψη και κράτηση του αιτητή, ήτοι, πριν ακόμη ενεργοποιηθούν οι πρόνοιες του Άρθρου 18 ΠΣΤ(4)(α) του Κεφ. 105 ως έχει τροποποιηθεί.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της].
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Matry v. Δημοκρατίας (2013) 1 Α.Α.Δ. 1694,
Bochorishvili v. Δημοκρατίας (2012) 1 Α.Α.Δ. 806,
Shah v. Δημοκρατίας (2014) 1 Α.Α.Δ. 332, ECLI:CY:AD:2014:D103.
Αίτηση.
Χρ. Χριστοδουλίδης, για Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), για Καθ’ ων η αίτηση.
Αιτητής παρών.
Cur. adv. vult.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής επιδιώκει την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus, προβάλλοντας ότι η κράτηση του είναι παράνομη καθότι δεν του έχουν κοινοποιηθεί οποιαδήποτε διατάγματα κράτησης και απέλασης «… παρόλο που είναι παντρεμένος με Κύπρια τα τελευταία 12 έτη και/ή παρόλο που αφέθηκε ελεύθερος από τις Κεντρικές Φυλακές με προεδρική χάρη…».
[*1096]Η αίτηση προσέκρουσε σε δύο λόγους ένστασης – απουσία επείγουσας ανάγκης και απουσία έκδηλης ή οποιασδήποτε παρανομίας - αλλά προτού γίνει αναφορά στις εκατέρωθεν θέσεις προέχει η σκιαγράφηση του ιστορικού της υπόθεσης το οποίο οριοθετείται από αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Έχει ως ακολούθως:-
Ο αιτητής κατάγεται από το Ιράν και αφίχθηκε στην Κύπρο την 1.11.00 και μερικές εβδομάδες μετά κατέθεσε αίτηση για πολιτικό άσυλο.
Ως αιτητής πολιτικού ασύλου εξασφάλισε προσωρινή άδεια παραμονής στη Δημοκρατία (στο εξής η Άδεια), η οποία έληξε λίγες ημέρες πριν τις 10.4.02 οπόταν η αίτηση του απορρίφθηκε οριστικά.
Τρεις μήνες μετά την απόρριψη της αίτησης του, στις 4.7.02 η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης (στο εξής η Διευθύντρια) έκδωσε εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, τα οποία δεν εκτελέστηκαν καθότι στις 20.5.02 είχε τελέσει πολιτικό γάμο με Κύπρια κατά δεκατρία χρόνια μεγαλύτερη του. Έκτοτε η Άδεια του ανανεωνόταν κατά περιοδικά διαστήματα, παρά το γεγονός ότι η ΥΑΜ υποψιαζόταν ότι ο γάμος του ήταν εικονικός και παρά το γεγονός ότι στις 10.7.07 διαπίστωσε ότι το ζεύγος δεν συμβίωνε κάτω από την ίδια στέγη.
Στις 15.12.10 ο αιτητής καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού σε δύο μήνες φυλάκιση για το αδίκημα της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, το οποίο διέπραξε σε βάρος ομοεθνή του. Πρόκειται για καταδίκη η οποία αποτέλεσε και την αιτιολογία για απόρριψη δύο αιτήσεων του για ανανέωση της Άδειας, η οποία είχε λήξει στις 14.1.10. Μάλιστα η δεύτερη απορριπτική απόφαση της Διευθύντριας ημερ. 29.4.11 προσβλήθηκε με την προσφυγή 889/11, η οποία δεν έχει ακόμη εκδικαστεί. Αλλά, παρά την καταχώριση της προσφυγής, ο αιτητής απευθύνθηκε στις 25.3.12 και στον Υπουργό Εσωτερικών για αναθεώρηση της απορριπτικής απόφασης της Διευθύντριας. Χωρίς όμως θετική ανταπόκριση αφού η Διευθύντρια απέρριψε εκ νέου το αίτημα του και στις 8.10.13 έκδωσε εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, τα οποία διαβίβασε στην αστυνομία για εκτέλεση.
Η αστυνομία για τέσσερις και πλέον μήνες, δεν κατόρθωσε να εντοπίσει τον αιτητή για εκτέλεση των διαταγμάτων. Στις [*1097]28.2.2014 όμως, ο αιτητής συνελήφθη για τροχαία αδικήματα και οδηγήθηκε στις Κεντρικές Φυλακές καθότι διαπιστώθηκε ότι εκκρεμούσαν εναντίον του τρία εντάλματα συνολικού ποσού €830 ή φυλάκισης του για 10, 7 ½ και 6 μήνες αντίστοιχα. Παράλληλα ενημερώθηκε σχετικά και η Διευθύντρια, η οποία στις 10.4.14 ακύρωσε τα διατάγματα κράτησης και απέλασης του. Όμως, στις 15.4.14 ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος ως αποτέλεσμα διακανονισμού για την πληρωμή των ενταλμάτων και ενόψει τούτου η Διευθύντρια έκδωσε αυθημερόν νέα διατάγματα κράτησης και απέλασης του τα οποία εκτελέστηκαν άμεσα. Έκτοτε ο αιτητής κρατείται στα κρατητήρια Μεννόγιας αφού έτυχε πληροφόρησης για την έκδοση των δύο διαταγμάτων, αλλά τη σχετική επιστολή της Διευθύντριας αρνήθηκε να την υπογράψει.
Στο στάδιο της επ’ ακροατηρίω συζήτησης της υπόθεσης, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή άλλαξε πορεία 180º. Ενώ, δηλαδή, με την αίτηση είναι σαφές ότι προσβάλλεται αυτή καθ’ εαυτή η νομιμότητα της κράτησης εντούτοις με την αγόρευση του τόνισε ευθύς εξαρχής ότι «… ο αιτητής με την αίτηση του ζητά την έκδοση εντάλματος της φύσεως habeas corpus με το οποίο να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησης λόγω διάρκειας και χωρίς καμιά ενημέρωση στον αιτητή…». Συναφώς μάλιστα επικαλέστηκε και αποφάσεις – τις Matry v. Δημοκρατίας (2013) 1 Α.Α.Δ. 1694, Bochorishvili v. Δημοκρατίας (2012) 1 Α.Α.Δ. 806, Shah v. Δημοκρατίας (2014) 1 Α.Α.Δ. 332, ECLI:CY:AD:2014:D103 – όπου, αφενός, τονίζεται ότι ο σκοπός της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ είναι η γρήγορη απομάκρυνση του παρανόμως διαμένοντος αλλοδαπού στη χώρα καταγωγής του είτε σε άλλη χώρα που τον δέχεται και, αφετέρου, ότι το ορθό ένδικο μέσο που πρέπει να χρησιμοποιείται όπου προσβάλλεται η νομιμότητα της κράτησης λόγω διάρκειας είναι η αίτηση Ηabeas Corpus. Όπως εξάλλου προνοείται και από το Άρθρο 18 ΠΣΤ(5)(α) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, ΚΕΦ. 105.
Έχω εξετάσει ό,τι τέθηκε ενώπιον μου και έχω την άποψη ότι η αίτηση έκδηλα είναι καταδικασμένη σε απόρριψη. Αφενός, καθότι με την αίτηση προσβάλλεται η νομιμότητα της κράτησης η οποία σύμφωνα με το Άρθρο 18 ΠΣΤ(3)(α) του Νόμου υπόκειται σε προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος και, αφετέρου, εν πάση περιπτώσει η αίτηση καταχωρήθηκε πριν ακόμα παρέλθουν δύο μήνες από τη σύλληψη και κράτηση του αιτητή. Δηλαδή, πριν ακόμη ενεργοποιηθούν οι πρόνοιες του Άρθρου 18 ΠΣΤ(4)(α) σύμφωνα με τις οποίες ο Υπουργός Εσωτερικών επανεξετάζει αυτεπάγγελτα κάθε διάταγμα κράτησης και πριν πα[*1098]ρέλθουν οι έξι μήνες της παρ. (7) του ίδιου άρθρου.
Κατ’ ακολουθία των πιο πάνω η αίτηση είναι παντελώς αβάσιμη και απορρίπτεται με €300 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο