ECLI:CY:AD:2014:A427
(2014) 1 ΑΑΔ 1248
[*1248]25 Ιουνίου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
1. ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ,
2. ΦΩΤΙΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ,
Εφεσείοντες-Καθ’ ων η Αίτηση-Δι’ ανταπαιτήσεως Αιτητές,
v.
1. Α. ΣΑΖΕΪΔΗΣ & ΥΙΟΣ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων-Αιτητών-Δι’ ανταπαιτήσεως Καθ’ ων η αίτηση,
2. GEORGI GEORGIEV,
3. ΣΑΒΒΑ ΚΑΣΟΥΛΙΔΗ,
Εφεσιβλήτων/Δι’ ανταπαιτήσεως Καθ’ ων η αίτηση.
(Πολιτική Έφεση Αρ. E180/2013)
Πολιτική Δικονομία ― Ανανέωση ισχύος ανταπαίτησης για σκοπούς επίδοσης ― Παραμερισμός πρωτόδικης απορριπτικής απόφασης σε αίτηση ανανέωσης της ισχύος ανταπαίτησης για σκοπούς επίδοσης ― Δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι οι εφεσείοντες δεν εξήγησαν γιατί δεν κατέστη δυνατή η επίδοση και τι προσπάθειες κατέβαλαν, ούτε ότι καθυστέρησαν στην υποβολή της αίτησης.
Πολιτική Δικονομία ― Διάρκεια κλητηρίου εντάλματος για σκοπούς επίδοσης ―∑ Διάταξη 4, Θ.1 ― Οι πρόνοιες της Δ.4 υπόκεινται σε επέκταση του χρόνου δυνάμει των προνοιών της Δ.57, Θ.2 ― Εφαρμοστέες αρχές.
Με την έφεση αμφισβητήθηκε η ορθότητα απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας με την οποία απορρίφθηκε αίτηση των εφεσειόντων που στόχευε στην ανανέωση της ισχύος της ανταπαίτησης τους για σκοπούς επίδοσης, την παράταση του χρόνου για την υποβολή της αίτησης και όπως η ήδη γενόμενη επίδοση στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2, θεωρηθεί έγκυρη.
Με την ενδιάμεση απόφαση του το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η ισχύς Αίτησης Ενοικιοστασίου είναι για 12 μήνες, όπως [*1249]τα κλητήρια εντάλματα στις πολιτικές αγωγές, και πως τα ίδια ισχύουν, κατ’ αναλογία, για ανταπαίτηση στην οποία καθίστανται διάδικοι τρίτα πρόσωπα. Έκρινε δε, ότι η ανταπαίτηση είχε επιδοθεί στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2 μετά τη λήξη της ισχύος της, ενώ η επίδοση της στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 3 δεν ήταν πλέον εφικτή.
Η υπό αναφορά ενδιάμεση απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν εφεσιβλήθηκε αλλά αποτέλεσε το έναυσμα για την καταχώρηση αίτησης για ανανέωση της ισχύος της ανταπαίτησης για σκοπούς επίδοσης, το αντικείμενο της υπό κρίση πρωτόδικης απόφασης. Ως προς τα πραγματικά της γεγονότα, η αίτηση στηριζόταν «στο φάκελο του Δικαστηρίου» και σε ένορκη δήλωση δικηγόρου και συνεργάτη στο γραφείο των δικηγόρων των εφεσειόντων.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στη νομολογία και τις αρχές που διέπουν τα εγειρόμενα με την αίτηση θέματα, απέρριψε την αίτηση, μη ικανοποιούμενο ότι οι εφεσείοντες κατέβαλαν εύλογες προσπάθειες να επιδώσουν την ανταπαίτηση. Ούτε για τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατή η επίδοση της ανταπαίτησης εντός της περιόδου των 12 μηνών από της καταχώρησής της ήταν ικανοποιημένο ή ότι υπήρχε άλλος καλός λόγος για την ανανέωση της ανταπαίτησης.
Η έφεση στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:
α) Ήταν εσφαλμένη η ερμηνεία η οποία δόθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο της νομολογίας που αφορά στην ανανέωση κλητηρίου εντάλματος.
β) Το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα εξάσκησε τη διακριτική του ευχέρεια δυνάμει της Δ.4,Θ.1 και της Δ.57, Θ.2, τις οποίες και εφάρμοσε εσφαλμένα, ενώ παραπλανήθηκε και ως προς τα γεγονότα και εσφαλμένα απέρριψε την αίτηση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί ισχύουν κατ’ αναλογία, όπου δεν υπάρχει ειδική πρόνοια στους Κανονισμούς του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, με βάση τον Καν. 11(α) αυτών, ως προς τη διεξαγωγή της διαδικασίας. Στην προκείμενη περίπτωση ισχύει κατ’ αναλογία η Δ.21, Θ.8 των εν λόγω θεσμών.
2. Σύμφωνα με τη Δ.4, Θ.1, κλητήριο ένταλμα ισχύει για σκοπούς επίδοσης για 12 μήνες. Ο ενάγων μπορεί, πριν από τη λήξη της 12μηνης ισχύς του, να αποταθεί στο Δικαστήριο για ανανέωση του [*1250]για άλλους έξι μήνες.
3. Το Δικαστήριο έχει εξουσία για ανανέωση του κλητηρίου αν ικανοποιηθεί ότι καταβλήθηκαν εύλογες προσπάθειες για επίδοση που δεν τελεσφόρησαν ή για άλλο ικανοποιητικό λόγο.
4. Οι ίδιες αρχές εφαρμόζονται ανεξάρτητα από το χρόνο υποβολής της αίτησης, άσχετα δηλαδή αν η αίτηση υποβλήθηκε πριν ή μετά την εκπνοή του κλητηρίου εντάλματος για σκοπούς επίδοσης.
5. Κλητήριο ένταλμα που δεν έχει επιδοθεί μέσα στους 12 μήνες από της εκδόσεως του παύει να βρίσκεται σε ισχύ μόνο για τους σκοπούς επίδοσής του. Δεν παύει όμως να είναι έγκυρο κλητήριο ένταλμα για όλους τους άλλους σκοπούς. Οι δε πρόνοιες της Δ.4 υπόκεινται σε επέκταση του χρόνου δυνάμει των προνοιών της Δ.57,Θ.2. Όπου η αίτηση για ανανέωση υποβλήθηκε μετά την εκπνοή της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος, η καταβολή λογικών προσπαθειών για την έγκαιρη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος στον εναγόμενο, αν αποδειχθεί, συνιστά ικανοποιητικό λόγο για την ανανέωση του.
6. Η προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι δεν δινόταν ικανοποιητική έως καθόλου εξήγηση στην προκειμένη γιατί δεν κατέστη δυνατή η επίδοση της Ανταπαίτησης εντός της περιόδου των 12 μηνών ή τι προσπάθειες καταβλήθηκαν προς το σκοπό αυτό, ήταν εσφαλμένη.
7. Η καθυστέρηση από πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση συνεχίστηκε με τη μη καταχώρηση αίτησης για ανανέωση της Ανταπαίτησης πριν από την παρέλευση των 12 μηνών και με την καταχώριση της υπό εξέταση αίτησης πέραν του ενός μηνός από την έκδοση της Ενδιάμεσης Απόφασης του Δικαστηρίου ότι η Ανταπαίτηση είχε λήξει για σκοπούς επίδοσης της και μία εβδομάδα πριν από την ημερομηνία όπου ήταν ορισμένη η κυρίως Αίτηση για ακρόαση.
8. Διέλαθε της προσοχής του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η αίτηση των εφεσειόντων βασιζόταν και στο περιεχόμενο του δικαστικού φακέλου της υπόθεσης, από τον οποίο προέκυπτε ότι η επίδοση στους καθ’ ων η ανταπαίτηση 2 και 3 παρουσίαζε δυσχέρειες, γεγονός που το πρωτόδικο Δικαστήριο αναγνώρισε με την αποδοχή, ως δικαιολογημένων, αιτημάτων των εφεσειόντων για αναβολή της ενώπιον του διαδικασίας με σκοπό την επίδοση.
9. Θεώρησε, περαιτέρω, το πρωτόδικο Δικαστήριο τη μη καταχώρηση της αίτησης για ανανέωση της ανταπαίτησης πριν από την παρέλευση 12 μηνών, παρά μόνο ένα περίπου μήνα μετά την απόφαση του ημερομηνίας 15.4.2013, ως παράγοντα επιβαρυντικό για την αίτηση, παραγνωρίζοντας ότι η ανταπαίτηση είχε επιδοθεί στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2 από την 11.12.2012, ενώ το θέμα της λήξης της ανταπαίτησης είχε εγερθεί από το ίδιο στις 27.3.2013.
10. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίστηκε. Η αίτηση των εφεσειό[*1251]ντων εγκρίθηκε ως προς τα δύο πρώτα αιτητικά.
Η έφεση επιτράπηκε χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Nigerian Produce v. Sonora Shipping (1979) 1 C.L.R. 395,
Battersby v. Anglo- American Oil Co. [1944] 2 All E.R. 391,
Stylianides v. Flair Fashion (1982) 1 C.L.R. 786,
The Cyprus Potato Marketing Board v. Thetis Shipping Co. PTE Ltd (1988) 1 A.A.Δ. 397.
Έφεση.
Έφεση από τους Καθ’ ων η Αίτηση εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας (Καμμίτση, Πρ.), (Αίτηση Αρ. Ε30/11), ημερομηνίας 27/8/2013.
Κ. Χατζηιωάννου, για τους Εφεσείοντες-Καθ’ ων η αίτηση/Δι’ ανταπαιτήσεως Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Π. Παναγή, Δ..
ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας με την οποία απέρριψε αίτηση των εφεσειόντων που στόχευε στην ανανέωση της ισχύος της ανταπαίτησης τους για σκοπούς επίδοσης (αιτητικό Β), την παράταση του χρόνου για την υποβολή της αίτησης (αιτητικό Α) και όπως η ήδη γενόμενη επίδοση στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2 θεωρηθεί έγκυρη (αιτητικό Γ).
Για να γίνουν καλύτερα αντιληπτά τα όσα θα απασχολήσουν κατά τη συζήτηση που ακολουθεί, θεωρούμε αναγκαίο να κάνουμε αναφορά στο ιστορικό της αίτησης. Η ανταπαίτηση των εφεσειόντων καταχωρήθηκε στις 28.9.2011 στην Αίτηση Ενοικιοστασίου αρ. Ε30/11, που εκκρεμεί ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου και στρέφεται εναντίον των αιτητών στην εν λόγω αίτηση και δύο άλλων προσώπων, καθ’ ων η ανταπαίτηση 2 και 3, οι οποίοι κατέ[*1252]στησαν διάδικοι με την ανταπαίτηση. Η επίδοση της ανταπαίτησης όμως δεν κατέστη δυνατή στη διεύθυνση που οι εφεσείοντες είχαν για τους καθ’ ων η ανταπαίτηση 2 και 3, με αποτέλεσμα στις 18.1.2012 να ζητήσουν από το πρωτόδικο δικαστήριο χρόνο για την επίδοση, αίτημα το οποίο εγκρίθηκε. Το αίτημα επαναλήφθηκε κατά την νέα δικάσιμο, αλλά το δικαστήριο όρισε την υπόθεση για ακρόαση. Ακολούθησαν και άλλες αναβολές για ακρόαση, οι οποίες δεν φαίνεται από το ενώπιον μας υλικό να συνδέονταν με το ζήτημα της επίδοσης. Στις 27.11.2012 όμως, που η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση, οι εφεσείοντες ζήτησαν εκ νέου αναβολή για επίδοση, καθότι είχε βρεθεί καινούργια διεύθυνση. Εγκρίνοντας το αίτημα, το πρωτόδικο δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση, ορίζοντας την για ακρόαση στις 22.1.2013.
Στις 11.12.12, κατέστη δυνατή η επίδοση στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2, ο οποίος και εμφανίστηκε ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου στις 22.1.2013 ζητώντας χρόνο για να διορίσει δικηγόρο, αίτημα το οποίο εγκρίθηκε. Παράλληλα, το δικαστήριο ήγειρε αυτεπάγγελτα το θέμα της λήξης της ισχύος ανταπαίτησης για σκοπούς επίδοσης, για το οποίο αγόρευσε ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων σε άλλη ημερομηνία. Με την ενδιάμεση απόφαση του ημερομηνίας 15.4.2013 το πρωτόδικο δικαστήριο αποφάσισε ότι η ισχύς Αίτησης Ενοικιοστασίου είναι για 12 μήνες, όπως τα κλητήρια εντάλματα στις πολιτικές αγωγές, και πως τα ίδια ισχύουν, κατ’ αναλογία, για ανταπαίτηση στην οποία καθίστανται διάδικοι τρίτα πρόσωπα. Συνεπώς, η ανταπαίτηση είχε επιδοθεί στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2 μετά τη λήξη της ισχύος της, ενώ η επίδοση της στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 3 δεν ήταν πλέον εφικτή.
Η υπό αναφορά ενδιάμεση απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου δεν εφεσιβλήθηκε αλλά αποτέλεσε το έναυσμα για την καταχώρηση αίτησης για ανανέωση της ισχύος της ανταπαίτησης για σκοπούς επίδοσης, το αντικείμενο της υπό κρίση πρωτόδικης απόφασης. Ως προς τα πραγματικά της γεγονότα, η αίτηση στηριζόταν «στο φάκελο του Δικαστηρίου» και στην επισυνημμένη ένορκη δήλωση της κας Ελένης Θεοφάνους, δικηγόρου και συνεργάτη στο γραφείο των δικηγόρων των εφεσειόντων.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στη νομολογία και τις αρχές που διέπουν τα εγειρόμενα με την αίτηση θέματα, απέρριψε την αίτηση, μη ικανοποιούμενο ότι οι εφεσείοντες κατέβαλαν εύλογες προσπάθειες να επιδώσουν την ανταπαίτηση. Ούτε για τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατή η επίδοση της ανταπαίτησης εντός της περιόδου των 12 μηνών από της κα[*1253]ταχώρησής της ήταν ικανοποιημένο και ότι υπήρχε άλλος καλός λόγος για την ανανέωση της ανταπαίτησης.
Η πρωτόδικη κρίση προσβάλλεται με τρεις λόγους έφεσης. Ο πρώτος λόγος αφορά στην εσφαλμένη ερμηνεία από το πρωτόδικο δικαστήριο της νομολογίας που αφορά στην ανανέωση κλητηρίου εντάλματος. Με το δεύτερο λόγο οι εφεσείοντες παραπονούνται ότι το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα εξάσκησε τη διακριτική του ευχέρεια δυνάμει της Δ.4,Θ.1 και της Δ.57, Θ.2, τις οποίες και εφάρμοσε εσφαλμένα, ενώ παραπλανήθηκε και ως προς τα γεγονότα. Σύμφωνα με τον τρίτο λόγο, το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε την αίτηση.
Λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, οι λόγοι έφεσης μπορούν να συζητηθούν μαζί.
Οι περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί ισχύουν κατ’ αναλογία, όπου δεν υπάρχει ειδική πρόνοια στους Κανονισμούς του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, με βάση τον Καν. 11(α) αυτών, ως προς τη διεξαγωγή της διαδικασίας. Στην προκείμενη περίπτωση ισχύει κατ’ αναλογία η Δ.21, Θ.8 των εν λόγω θεσμών, η οποία προβλέπει τα ακόλουθα:
«8. (1) Where a defendant by his defence sets up any counter-claim which raises questions between himself and the plaintiff along with any other persons, he shall add to the title of his defence a further title similar to the title in a statement of claim, setting forth the names of all the persons who, if such counter-claim were to be enforced by cross-action, would be defendants to such cross-action, and shall deliver his defence to such of them as are parties to the action within the period within which he is required to deliver it to the plaintiff.
(2) Where any such person as in the last preceding paragraph mentioned is not a party to the action, he shall be summoned to appear by being served with a copy of the defence, and such service shall be regulated by the same Rules as are hereinbefore contained with respect to the service of a writ of summons, and every defence so served shall be endorsed in Form 13, or to the like effect.»
(Η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)
Οι αρχές που διέπουν το ζήτημα της ανανέωσης κλητηρίου εντάλματος είναι καλά θεμελιωμένες στη νομολογία. Σύμφωνα με [*1254]τη Δ.4, Θ.1, κλητήριο ένταλμα ισχύει για σκοπούς επίδοσης για 12 μήνες. Ο ενάγων μπορεί, πριν από τη λήξη της 12μηνης ισχύς του, να αποταθεί στο δικαστήριο για ανανέωση του για άλλους έξι μήνες. Το δικαστήριο έχει εξουσία για ανανέωση του κλητηρίου αν ικανοποιηθεί ότι καταβλήθηκαν εύλογες προσπάθειες για επίδοση που δεν τελεσφόρησαν ή για άλλο ικανοποιητικό λόγο. Οι ίδιες αρχές εφαρμόζονται ανεξάρτητα από το χρόνο υποβολής της αίτησης, άσχετα δηλαδή αν η αίτηση υποβλήθηκε πριν ή μετά την εκπνοή του κλητηρίου εντάλματος για σκοπούς επίδοσης (βλ. Nigerian Produce v. Sonora Shipping (1979) 1 C.L.R. 395). Ως προς τη φύση των λόγων που δυνατό να θεωρηθούν ότι ικανοποιούν αυτή τη διάταξη, χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στην υπόθεση Battersby v. Anglo- American Oil Co. [1944] 2 All E.R. 391, όπου στη σελ. 391 διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«In every case care should be taken to see that the renewal will not prejudice any right of defence then existing, and in any case it should only be granted where the court is satisfied that good reasons appear to excuse the delay in service as, indeed, is laid down in the order. The best reason, of course, would be that the defendant has been avoiding service, or that his address is unknown, and there may well be others. But ordinarily it is not a good reason that the plaintiff desires to hold up the proceedings while some other case is tried, or to await some future development. It is for the court and not for one of the litigants to decide whether there should be a stay, and it is not right that people should be left in ignorance that proceedings have been taken against them if they are here to be served.»
Κλητήριο ένταλμα που δεν έχει επιδοθεί μέσα στους 12 μήνες από της εκδόσεως του παύει να βρίσκεται σε ισχύ μόνο για τους σκοπούς επίδοσής του. Δεν παύει όμως να είναι έγκυρο κλητήριο ένταλμα για όλους τους άλλους σκοπούς. Οι δε πρόνοιες της Δ.4 υπόκεινται σε επέκταση του χρόνου δυνάμει των προνοιών της Δ.57,Θ.2 (βλ. Stylianides v. Flair Fashion (1982) 1 C.L.R. 786). Αποφασίστηκε στην υπόθεση The Cyprus Potato Marketing Board v. Thetis Shipping Co. PTE Ltd (1988) 1 A.A.Δ. 397, όπου η αίτηση για ανανέωση υποβλήθηκε μετά την εκπνοή της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος, ότι η καταβολή λογικών προσπαθειών για την έγκαιρη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος στον εναγόμενο, αν αποδειχθεί, συνιστά ικανοποιητικό λόγο για την ανανέωση του.
Η κάθε υπόθεση, βέβαια, έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Στην [*1255]προκείμενη περίπτωση, αφού το πρωτόδικο δικαστήριο ανέλυσε τη νομολογία, σημείωσε τα ακόλουθα στην καταληκτική παράγραφο της υπό κρίση απόφασης του:
«Όπως φαίνεται από το φάκελο της υπόθεσης, η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση καταχωρίστηκε την 16.2.2011 και επιδόθηκε στους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 στις 28.2.2011. Η Απάντηση και Ανταπαίτηση καταχωρίστηκαν επτά μήνες μετά, την 23.9.2011. Η καθυστέρηση από πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση ήταν ήδη εμφανής. Δε δίδεται ικανοποιητική έως καθόλου εξήγηση στην υπό εξέταση αίτηση γιατί δεν κατέστη δυνατή η επίδοση της Ανταπαίτησης εντός της περιόδου των 12 μηνών ή τι προσπάθειες καταβλήθηκαν προς το σκοπό αυτό. Η καθυστέρηση από πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση συνεχίστηκε με τη μη καταχώρηση αίτησης για ανανέωση της Ανταπαίτησης πριν την παρέλευση των 12 μηνών και με τη καταχώριση της υπό εξέταση αίτησης πέραν του ενός μηνός από την έκδοση της Ενδιάμεσης Απόφασης του Δικαστηρίου ότι η Ανταπαίτηση είχε λήξει για σκοπούς επίδοσης της και μία εβδομάδα πριν την ημερομηνία όπου ήταν ορισμένη η κυρίως Αίτηση για ακρόαση.»
Η προσέγγιση του πρωτόδικου δικαστηρίου είναι εσφαλμένη. Σταθμίζοντας τους πιο πάνω παράγοντες, διέλαθε της προσοχής του ότι η αίτηση των εφεσειόντων βασιζόταν και στο περιεχόμενο του δικαστικού φακέλου της υπόθεσης, από τον οποίο προέκυπτε ότι η επίδοση στους καθ’ ων η ανταπαίτηση 2 και 3 παρουσίαζε δυσχέρειες, γεγονός που το πρωτόδικο δικαστήριο αναγνώρισε με την αποδοχή, ως δικαιολογημένων, αιτημάτων των εφεσειόντων για αναβολή της ενώπιον του διαδικασίας με σκοπό την επίδοση. Προέκυπτε δε από την ένορκη δήλωση που υποστήριζε την αίτηση, και πιο συγκεκριμένα, από την αναφορά ότι οι εφεσείοντες τελικά «βρήκαν τον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2», πως η μέχρι τότε μη επίδοση της ανταπαίτησης οφειλόταν στην αδυναμία εντοπισμού των καθ’ ων η ανταπαίτηση 2 και 3.
Θεώρησε, περαιτέρω, το πρωτόδικο δικαστήριο την μη καταχώρηση της αίτησης για ανανέωση της ανταπαίτησης πριν την παρέλευση 12 μηνών, παρά μόνο ένα περίπου μήνα μετά την απόφαση του ημερομηνίας 15.4.2013, ως παράγοντα επιβαρυντικό για την αίτηση, παραγνωρίζοντας ότι η ανταπαίτηση είχε επιδοθεί στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2 από την 11.12.2012, ενώ το θέμα της λήξης της ανταπαίτησης είχε εγερθεί από το ίδιο στις 27.3.2013. Έναυσμα δε, για την καταχώρηση της εν λόγω αίτησης των εφεσειόντων αποτέλεσε η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου στις [*1256]15.4.2013 ότι η ανταπαίτηση ισχύει για 12 μήνες, όπως τα κλητήρια εντάλματα σε πολιτικές αγωγές.
Υπό το φως των πιο πάνω, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι εφεσείοντες δεν εξήγησαν γιατί δεν κατέστη δυνατή η επίδοση και τι προσπάθειες κατέβαλαν, ούτε ότι καθυστέρησαν στην υποβολή της αίτησης.
Θεωρούμε ότι κανένας από τους παράγοντες που στάθμισε το πρωτόδικο δικαστήριο στην πιο πάνω περικοπή από την υπό κρίση απόφαση, είτε από μόνος του είτε σωρευτικά, δικαιολογούσε την απόρριψη των αιτητικών Α και Β της αίτησης των εφεσειόντων.
Μας έχει προβληματίσει το αιτητικό Γ της αίτησης, με το οποίο οι εφεσείοντες είχαν υποβάλει ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου αίτημα όπως θεωρηθεί η επίδοση στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2 ως έγκυρη. Με την ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση, οι εφεσείοντες δήλωναν σχετικά ότι θα πρέπει, για να θεωρηθεί έγκυρη η επίδοση στον καθ’ ου η ανταπαίτηση 2, να ανανεωθεί η ανταπαίτηση για 6 μήνες «ούτως ώστε να ξανά επιδοθεί».
Καθίσταται συναφώς αντιφατικό και θεωρούμε ότι εκθεμελιώνεται το αιτητικό Γ ενόψει της επιτυχίας της έφεσης σε ό,τι αφορά τα αιτητικά Α και Β της αίτησης.
Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η αίτηση των εφεσειόντων εγκρίνεται ως τα αιτητικά Α και Β. Καθόσον αφορά στο αιτητικό Β, η ανανέωση θα είναι για περίοδο 6 μηνών από σήμερα. Ό,τι απομένει πλέον είναι η επίδοση της ανανεωμένης ανταπαίτησης στους καθ’ ων η ανταπαίτηση 2 και 3.
Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η έφεση επιτρέπεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο