Bonnant Marc και Άλλοι (2014) 1 ΑΑΔ 2821

ECLI:CY:AD:2014:D955

(2014) 1 ΑΑΔ 2821

[*2821]12 Δεκεμβρίου, 2014

 

[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ:

 

1. MARC BONNANT,

2. CAROLINE SCHUMACHER,

3. CORINNE CORMINBOEUF HARARI,

4. JURG WERNLI,

5. DAVID B. NEWMAN,

6. JONATHAN S. DURETT,

7. ADRIAN W. ROSEHILL,

8. ALAN J. MA,

9. WILLIAM LONGRIGG,

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ

CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION,

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ/Ή ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 09.10.2013 ΚΑΙ 20.01.2014 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 2092/13 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 09.10.2013 ΚΑΙ 20.01.2014 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΡΙΘΜΟ,

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΑΤΩΝ

ΝΟΜΟ ΤΟΥ 1992,

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ MONTRAGO TRUSTEES

LIMITED (ΑΡ. ΕΓΓΡΑΦΗΣ 61105),

 

ΚΑΙ

 

[*2822]ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ:

 

1. MARC BONNANT,

2. CAROLINE SCHUMACHER,

3. CORINNE CORMINBOEUF HARARI,

4. JURG WERNLI,

5. DAVID B. NEWMAN,

6. JONATHAN S. DURETT,

7. ADRIAN W. ROSEHILL,

8. ALAN J. MA,

9. WILLIAM LONGRIGG,

 

Αιτητών,

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ:

MONTRAGO TRUSTEES LIMITED,

 

Καθ’ ων η αίτηση.

 

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 50/2014)

 

 

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση προς έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, με την οποία επιδιωκόταν η ακύρωση απαγορευτικού διατάγματος έναντι του οποίου οι αιτητές ήταν επηρεαζόμενα πρόσωπα ως και διατάγματος με το οποίο διατάχθηκε η επίδοση τους σε αυτούς ― Απορριπτική κατάληξη ― Απουσία εξαιρετικών περιστάσεων και διαθεσιμότητα του εναλλακτικού ένδικου μέσου της ακύρωσης ή τροποποίησης των εν λόγω απαγορευτικών διαταγμάτων.

 

Οι αιτητές, επιδίωξαν με την αίτηση τον έλεγχο, με σκοπό την ακύρωση, δύο διαταγμάτων τα οποία εκδόθηκαν από Επαρχιακό Δικαστήριο. Προέβαλαν  ότι αυτά αποτελούν «προϊόν νομικού σφάλματος, υπέρβασης ή/και έλλειψης δικαιοδοσίας και πλάνης που είναι έκδηλη από το περιεχόμενο», του κάθε διατάγματος ξεχωριστά.

 

Επιπρόσθετα, και στην ίδια βάση, επιδίωξαν την παρεμπόδιση του Επαρχιακού Δικαστηρίου, το οποίο τα εξέδωσε, να προχωρήσει να εκδικάσει ή να αποφασίσει οτιδήποτε στην ενώπιόν του γενική αίτηση αρ. 2092/2013, που να αφορά τους εδώ αιτητές, ακόμα και να ακυρώσει τα εν λόγω διατάγματα. Επικαλέστηκαν προς τούτο, την εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος, ενώ οι αιτούμενες, σχετικά, θεραπείες ήταν τα προνομια[*2823]κά εντάλματα certiorari και prohibition, αντίστοιχα.

 

Τα υπό αναφορά διατάγματα εκδόθηκαν και τα δύο μονομερώς.  Το πρώτο, ημερομηνίας 9.10.2013, είναι προσωρινό απαγορευτικό και απευθύνεται προς την Elena Rybolovleva, καθ’ ης η αίτηση 1 στην προαναφερθείσα γενική αίτηση. Αυτό εμποδίζει την ίδια προσωπικά «και/ή τους αντιπροσώπους της και/ή τους υπαλλήλους της και/ή τους πληρεξούσιους δικηγόρους της και/ή τους νομικούς εκπροσώπους της και/ή τους νομικούς αντιπροσώπους της και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα και/ή οντότητες ...» από του να λάβουν οποιαδήποτε δικαστικά μέτρα εκτός της Κύπρου, προς εξασφάλιση διεκδικούμενων από αυτή δικαιωμάτων, τα οποία προκύπτουν από τη συζυγική της σχέση με τον καθ’ ου η αίτηση 2 και απορρέουν από το Εμπίστευμα "The Aries Trust" και τα σχετικά με αυτό ιδρυτικά έγγραφα.

 

Με το δεύτερο διάταγμα, το οποίο εκδόθηκε στις 20.1.2014, δόθηκε άδεια για επίδοση της μέχρι τότε δημιουργηθείσας δικογραφίας στην εν λόγω γενική αίτηση, περιλαμβανομένου του προαναφερθέντος προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, στους εδώ αιτητές, κατονομάζοντάς τους και παραθέτοντας, συγχρόνως, τη χώρα και τη διεύθυνση εργασίας του καθενός, χωρίς να αναφέρεται η επαγγελματική ιδιότητά του. Όπως  προκύπτει, όμως, από την παρούσα αίτηση, αυτοί είναι δικηγόροι και έχουν την έδρα άσκησης του επαγγέλματός τους σε διάφορες χώρες.

 

Επίδοση των εν λόγω εγγράφων  έγινε μόνο στους τρεις πρώτους, αλλά, κατά κάποιο τρόπο, πληροφορήθηκαν για την ύπαρξή τους και οι υπόλοιποι αιτητές.

 

Η αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:

 

α)  Το διάταγμα ημερομηνίας 09.10.2013 είναι προϊόν νομικού σφάλματος, υπέρβασης ή/και έλλειψης δικαιοδοσίας και πλάνης που είναι έκδηλη από το περιεχόμενο του διατάγματος.

 

β)  Το διάταγμα  ημερομηνίας 20.01.2014 είναι προϊόν νομικού σφάλματος, υπέρβασης ή/και έλλειψης δικαιοδοσίας και πλάνης που είναι έκδηλη από το περιεχόμενο του διατάγματος διότι το Δικαστήριο χωρίς να έχει ενώπιον του μαρτυρία ή/και έγκυρη μαρτυρία προχώρησε στην έκδοση του διατάγματος καταστρατηγώντας τα αναφαίρετα συνταγματικά και νομικά δικαιώματα των Αιτητών και/ή καταστρατηγώντας κάθε εφαρμοζόμενο στην περίπτωση νόμο και κανονισμό.

[*2824]Αποφασίστηκε ότι:

 

  1.   Αυτό που, τελικώς, διαπιστωνόταν από τα υπό εξέταση διατάγματα ήταν η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο περιεχόμενό τους, έκδηλης ή μη, από την οποία να προέκυπτε καταστρατήγηση οποιουδήποτε συνταγματικού ή άλλου δικαιώματος των αιτητών. 

  2.   Συμπερίληψη, σε απαγορευτικό διάταγμα, μετά από τη φράση «καθ’ ου η αίτηση» της φράσης «και/ή διά (‘ή μέσω’) των αντιπροσώπων του» είναι πρακτική η οποία συναντάται πολύ συχνά.  Εν πάση περιπτώσει, είτε προστίθεται η φράση αυτή σε τέτοιου είδους διάταγμα, είτε όχι, πρόσωπο, το οποίο, εν γνώσει του, συνεργεί στην παραβίασή του, υπόκειται σε τιμωρία για περιφρόνηση του Δικαστηρίου, εφόσον αυτό αποδεικνύεται.

  3.   Ως εκ τούτου, είναι, επίσης, σύνηθες ένα τέτοιο απαγορευτικό διάταγμα να κοινοποιείται και σε τρίτα πρόσωπα, μη διάδικα μέρη, τα οποία μπορεί να έχουν κάποια σχέση με το αντικείμενό του, με σκοπό την καλύτερη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς αυτό.  Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση, ακολουθήθηκε όχι η πιο πάνω πρακτική, αλλά η συγκεκριμένη διατύπωση που εμφανίζεται στο σώμα του διατάγματος, έχουσα τη σημασία η οποία της έχει αποδοθεί.

  4.   Από αυτήν, όμως, τη διατύπωση και από ό,τι άλλο περιέχεται στο διάταγμα, δε διαπιστώνεται να παραβιάζονται οποιαδήποτε συνταγματικά ή άλλα δικαιώματα των αιτητών.

  5.   Οι αιτητές στη γενική αίτηση, προκειμένου να καταστήσουν τους παρόντες αιτητές κοινωνούς του εν λόγω προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, επιδίωξαν και εξασφάλισαν, στις 20.1.2014, διάταγμα, με το οποίο παραχωρείτο άδεια για επίδοσή του και της λοιπής δικογραφίας σ’ αυτούς στο εξωτερικό, όπου βρίσκεται ο τόπος εργασίας τους. Έτσι, θα διασφαλιζόταν, όπως, προφανώς, θεώρησαν, πιο αποτελεσματική συμμόρφωση προς το διάταγμα από την Elena Rybolovleva και τους εδώ αιτητές, τους οποίους εξέλαβαν ως επίδοξους συνεργούς της.

  6.   Οι αιτητές διαφώνησαν με το γεγονός της παραχώρησης της εν λόγω άδειας και επεδίωξαν την ακύρωση του σχετικού διατάγματος. Το εν λόγω διάταγμα για άδεια επίδοσης στο εξωτερικό δεν περιέχει οποιαδήποτε αναφορά, που μπορεί, ως έχει στην όψη της, να εκληφθεί ως καταστρατήγηση συνταγματικών ή άλλων δικαιωμάτων των αιτητών.

  7.   Ως εκ τούτου, η αίτηση καθίστατο απορριπτέα, κυρίως, για το λόγο αυτό.

  8.   Αναφορικά με την ύπαρξη ή όχι εναλλακτικού ένδικου μέσου σε σχέση, με το προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα της 9.10.2013, διαπιστώθηκε και προηγουμένως, πως αυτό στρέφεται ονομαστι[*2825]κώς κατά της Elena Rybolovleva, καθ’ ης η αίτηση 1 στη γενική αίτηση, και την εμποδίζει να ενεργήσει προσωπικώς και/ή διά των αντιπροσώπων της στη λήψη δικαστικών μέτρων εκτός Κύπρου σε σχέση με διαφορές που έχει με το σύζυγό της, οι οποίες αφορούν σε διεκδικήσεις της σε συγκεκριμένο εμπίστευμα.

  9.   Επομένως, αυτός που, πρωτίστως, έχει δικαίωμα προσβολής του πιο πάνω διατάγματος είναι, ασφαλώς, η ίδια η εν λόγω καθ’ ης η αίτηση, η οποία, όπως αναφέρεται στα γεγονότα, το έχει, ήδη, πράξει, ενιστάμενη στην παραμονή του σε ισχύ.

10. Η ακρόαση, η οποία διεξήχθη, σχετικά, θα επιλύσει το θέμα κατά πόσο δικαιολογείται ή όχι, να συνεχίσει το διάταγμα να βρίσκεται σε ισχύ. Οι οποιοιδήποτε αντιπρόσωποι δε, μέσω των οποίων η εν λόγω διάδικος δυνατό να ενεργεί διαχρονικά, θα δεσμεύονται από το διάταγμα, αν, τελικώς, αυτό συνεχίσει να ισχύει, και οι ίδιοι έχουν επαρκή γνώση του περιεχομένου του. Αν, όμως, το διάταγμα ακυρωθεί, το θέμα τελειώνει εκεί.

11. Εξετάζοντας, στη γενικότητά του, το θέμα αυτό, όταν συγκεκριμένο πρόσωπο, μη διάδικος, επηρεάζεται δυσμενώς, σε σχέση με την περιουσία ή οποιαδήποτε συνταγματικά ή άλλα ουσιαστικά δικαιώματά του, λόγω της έκδοσης ή/και της συνέχισης της ισχύος ενός προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, τότε, ασφαλώς, έχει και λόγο και δικαίωμα να παρέμβει, με αίτησή του, στα πλαίσια της βασικής διαδικασίας, και να επιδιώξει την τροποποίηση ή/και ακύρωση του εν λόγω διατάγματος, στο βαθμό και στην έκτασηπου αυτό τον αφορά.

12. Επομένως, οι αιτητές, στην παρούσα διαδικασία, θα μπορούσαν, ως επηρεαζόμενα πρόσωπα, που ισχυρίζονται ότι είναι, να παρέμβουν προς το σκοπό ακύρωσης ή τροποποίησης του υπό εξέταση προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, υποβάλλοντας, συναφώς, αίτηση διά κλήσεως, στα πλαίσια της γενικής αίτησης, και ζητώντας από το Επαρχιακό Δικαστήριο να εξετάσει το θέμα, που και εδώ εγείρουν, για παραβίαση συνταγματικών τους δικαιωμάτων, λόγω της έκδοσής του.

13. Όσον αφορούσε στο διάταγμα, με το οποίο παραχωρήθηκε άδεια για επίδοση του προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος και της λοιπής δικογραφίας στους αιτητές, στο εξωτερικό, όπου αυτοί έχουν την εργασία τους, η κατάσταση ήταν ακόμα, πιο ξεκάθαρη.

14. Η δυνατότητα για παραμερισμό ή τροποποίησή του διέπεται ευθέως από τη Δ.48, κ. 8(4).

15. Οι αιτητές, σε καμιά από τις πιο πάνω περιπτώσεις των υπό εξέταση δύο διαταγμάτων, δεν ισχυρίστηκαν ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, με βάση τις οποίες να μπορούσαν να δικαιολογήσουν την καταφυγή τους στην εξαιρετική θεραπεία του προνομιακού εντάλματος certiorari, παρά την ύπαρξη του πιο πάνω έν[*2826]δικου μέσου.

16. Εν πάση περιπτώσει, το ένδικο μέσο της αίτησης διά κλήσεως, που προσφέρεται σε επηρεαζόμενο πρόσωπο, που δεν είναι διάδικος, για τον έλεγχο ενδιάμεσου διατάγματος το οποίο εκδόθηκε μονομερώς, που έχει αναφερθεί, πιο πάνω, ότι προσφέρεται και στη μια και στην άλλη περίπτωση εδώ, αποτελεί, και από απόψεως λογικής προσέγγισης του όλου θέματος, την ενδεδειγμένη διαδικασία.

 

Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.

 

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

 

Global Cruises  v. Metro Shipping (1989) 1  Α.Α.Δ. (Ε) 607,

 

S.C.F. Finance Co Ltd v. Masri [1985] 2 All E.R. 747,

 

Νικολαΐδου ν. Αττίπα κ.ά. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1620,

 

Lion Insurance Agency Ltd ν. Κωνσταντίνου (2002) 1 Α.Α.Δ. 265.

 

Αίτηση.

 

Μ. Ορφανίδης, μαζί με Μάριο Χριστοφόρου, για Πελαγίας, Χριστοδούλου, Βράχας Δ.Ε.Π.Ε., για τους Αιτητές.

 

Π. Πολυβίου, μαζί με Π. Νεοκλέους και Γ. Μίτλεττον, για τους Καθ’ ων η Αίτηση.

 

Cur. adv. vult.

 

ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές, με την παρούσα διαδικασία, επιδιώκουν τον έλεγχο, με σκοπό την ακύρωση, δύο ανόμοιων μεταξύ τους διαταγμάτων. Προβάλλουν τη θέση ότι αυτά αποτελούν «προϊόν νομικού σφάλματος, υπέρβασης ή/και έλλειψης δικαιοδοσίας και πλάνης που είναι έκδηλη από το περιεχόμενο», του κάθε διατάγματος ξεχωριστά. Επιπρόσθετα, και στην ίδια βάση, ανωτέρω, επιδιώκουν τον εμποδισμό του Επαρχιακού Δικαστηρίου, το οποίο τα εξέδωσε, να προχωρήσει να εκδικάσει ή να αποφασίσει οτιδήποτε στην ενώπιόν του γενική αίτηση αρ. 2092/2013, που να αφορά τους εδώ αιτητές, όπως γίνεται δε αντιληπτό, ακόμα και να ακυρώσει τα εν λόγω διατάγματα. Επικαλούνται, προς τούτο, την εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος, ενώ οι αιτούμενες, σχετικά, θεραπείες είναι τα προνομιακά εντάλματα certiorari και prohibition, αντίστοιχα.

[*2827]Τα υπό αναφορά διατάγματα εκδόθηκαν και τα δύο μονομερώς. Το πρώτο, ημερομηνίας 9.10.2013, είναι προσωρινό απαγορευτικό και απευθύνεται προς την Elena Rybolovleva, καθ’ ης η αίτηση 1 στην προαναφερθείσα γενική αίτηση. Βασικά, αυτό εμποδίζει την ίδια προσωπικά «και/ή τους αντιπροσώπους της και/ή τους υπαλλήλους της και/ή τους πληρεξούσιους δικηγόρους της και/ή τους νομικούς εκπροσώπους της και/ή τους νομικούς αντιπροσώπους της και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα και/ή οντότητες ...» από του να λάβουν οποιαδήποτε δικαστικά μέτρα εκτός της Κύπρου, προς εξασφάλιση διεκδικούμενων από αυτή δικαιωμάτων, τα οποία προκύπτουν από τη συζυγική της σχέση με τον καθ’ ου η αίτηση 2 και απορρέουν από το Εμπίστευμα "The Aries Trust" και τα σχετικά με αυτό ιδρυτικά έγγραφα.

 

Με το δεύτερο διάταγμα, το οποίο εκδόθηκε στις 20.1.2014, δόθηκε άδεια για επίδοση της μέχρι τότε δημιουργηθείσας δικογραφίας στην εν λόγω γενική αίτηση, περιλαμβανομένου του προαναφερθέντος προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, στους εδώ αιτητές, κατονομάζοντάς τους και παραθέτοντας, συγχρόνως, τη χώρα και τη διεύθυνση εργασίας του καθενός, χωρίς να αναφέρεται η επαγγελματική ιδιότητά του. Όπως προκύπτει, όμως, από την παρούσα αίτηση, αυτοί είναι δικηγόροι και έχουν την έδρα άσκησης του επαγγέλματός τους σε διάφορες χώρες· συγκεκριμένα, τέσσερις στην Ελβετία, τέσσερις στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και ένας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Παρεμπιπτόντως, επίδοση των εν λόγω εγγράφων φαίνεται ότι έγινε μόνο στους τρεις πρώτους, αλλά, κατά κάποιο τρόπο, πληροφορήθηκαν για την ύπαρξή τους και οι υπόλοιποι αιτητές.

 

Τα υπό κρίση διατάγματα είναι μακροσκελή, όμως, επειδή, στα πλαίσια της παρούσας αίτησης, είναι απαραίτητη η γνώση του περιεχομένου τους, αυτά επισυνάπτονται ως Παραρτήματα Ι και ΙΙ, αντίστοιχα, το καθένα με το περιεχόμενο που είχε όταν εκδόθηκε, αρχικά. Είναι σε σχέση με τα διατάγματα αυτά, που επιζητείται η έκδοση των προαναφερθέντων προνομιακών ενταλμάτων, με αναφορά, αποκλειστικά, στο περιεχόμενό τους. Αυτό προκύπτει από τους λόγους για τους οποίους ζητείται η απόδοση των πιο πάνω θεραπειών, οι οποίοι υιοθετούνται από την έκθεση στην αρχική μονομερή αίτηση, με την οποία παραχωρήθηκε άδεια για καταχώριση της παρούσας αίτησης, και είναι οι ακόλουθοι:-

 

«(α) Η Απόφαση ή/και Διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 09.10.2013 είναι προϊόν νομικού σφάλματος, υπέρβασης ή/και έλλειψης δικαιοδοσίας και πλάνης που είναι έκδηλη από το περιεχόμενο του διατάγματος* (διότι) το δικαστήριο προχώρησε στην έκδοση του προσωρινού διατάγματος καταστρατηγώντας τα αναφαίρετα συνταγματικά και νομικά δικαιώματα των Αιτητών και/ή καταστρατηγώντας κάθε εφαρμοζόμενο στην περίπτωση νόμο και κανονισμό.

 

  (β) Η Απόφαση ή/και Διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 20.01.2014 είναι προϊόν νομικού σφάλματος, υπέρβασης ή/και έλλειψης δικαιοδοσίας και πλάνης που είναι έκδηλη από το περιεχόμενο του διατάγματος* διότι το Δικαστήριο χωρίς να έχει ενώπιον του μαρτυρία ή/και έγκυρη μαρτυρία προχώρησε στην έκδοση του διατάγματος καταστρατηγώντας τα αναφαίρετα συνταγματικά και νομικά δικαιώματα των Αιτητών και/ή καταστρατηγώντας κάθε εφαρμοζόμενο στην περίπτωση νόμο και κανονισμό.»

 

Μελετώντας τα υπό εξέταση διατάγματα, αυτό που, τελικώς, διαπιστώνεται είναι η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο περιεχόμενό τους, έκδηλης ή μη, από την οποία να προκύπτει καταστρατήγηση οποιουδήποτε συνταγματικού ή άλλου δικαιώματος των αιτητών. Παίρνοντας, πρώτα, το προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα της 9.10.2013, διαπιστώνεται, κατ’ αρχάς, ότι, στο σώμα του, δε γίνεται οποιαδήποτε ονομαστική αναφορά στους αιτητές, ενώ ούτε και εμμέσως μπορεί να συναχθεί ότι το εν λόγω διάταγμα πιθανόν να απευθύνεται και προς αυτούς. Όπως έχει το περιεχόμενό του, αυτό απευθύνεται ονομαστικά προς ένα και μοναδικό πρόσωπο, την Elena Rybolovleva, απαγορεύοντάς της να ενεργεί προσωπικά και/ή, όπως συνάγεται, μέσω των αντιπροσώπων της, κάποιοι εκ των οποίων φέρεται να έχουν την ιδιότητα του δικηγόρου ή του νομικού, γενικά. Δεν μπορεί, δηλαδή, η πιο πάνω χρησιμοποιηθείσα φρασεολογία να έχει την έννοια ότι το διάταγμα απευθύνεται ευθέως προς μη κατονομαζόμενα πρόσωπα και τους επιβάλλει συγκεκριμένη απαγόρευση. Αν αυτή ήταν η περίπτωση, τότε το διάταγμα, όσον αφορά αυτήν την πτυχή του, θα ήταν αβέβαιο και χωρίς οποιαδήποτε επίδραση. Άλλωστε, το διάταγμα μόνο την εν λόγω καθ’ ης η αίτηση πληροφορεί ότι η ίδια μπορεί να εμφανιστεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία ενώπιον του Δικαστηρίου που το εξέδωσε και να το αμφισβητήσει· έστω και αν αναφέρεται σε «καθ’ ων η αίτηση». Να σημειωθεί δε πως οι εδώ αιτητές δε είναι καν καθ’ ων η αίτηση στη γενική διαδικασία· δεν είναι διάδικοι, δηλαδή.

[*2829]Συμπερίληψη, όμως, σε απαγορευτικό διάταγμα, μετά από τη φράση «καθ’ ου η αίτηση» της φράσης «και/ή διά (‘ή μέσω’) των αντιπροσώπων του» είναι πρακτική η οποία συναντάται πολύ συχνά. Εν πάση περιπτώσει, είτε προστίθεται η φράση αυτή σε τέτοιου είδους διάταγμα, είτε όχι, πρόσωπο, το οποίο, εν γνώσει του, συνεργεί στην παραβίασή του, υπόκειται σε τιμωρία για περιφρόνηση του Δικαστηρίου, εφόσον αυτό αποδεικνύεται. Ως εκ τούτου, είναι, επίσης, σύνηθες ένα τέτοιο απαγορευτικό διάταγμα να κοινοποιείται και σε τρίτα πρόσωπα, μη διάδικα μέρη, τα οποία μπορεί να έχουν κάποια σχέση με το αντικείμενό του, με σκοπό την καλύτερη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς αυτό. Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση, ακολουθήθηκε όχι η πιο πάνω πρακτική, αλλά η συγκεκριμένη διατύπωση που εμφανίζεται στο σώμα του διατάγματος, έχουσα τη σημασία η οποία της έχει αποδοθεί. Από αυτήν, όμως, τη διατύπωση και από ό,τι άλλο περιέχεται στο διάταγμα, δε διαπιστώνεται να παραβιάζονται οποιαδήποτε συνταγματικά ή άλλα δικαιώματα των αιτητών.

 

Οι αιτητές στη γενική αίτηση, προκειμένου να καταστήσουν τους παρόντες αιτητές κοινωνούς του εν λόγω προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, επιδίωξαν και εξασφάλισαν, στις 20.1.2014, διάταγμα, με το οποίο παραχωρείτο άδεια για επίδοσή του και της λοιπής δικογραφίας σ’ αυτούς στο εξωτερικό, όπου βρίσκεται ο τόπος εργασίας τους. Έτσι, θα διασφαλιζόταν, όπως, προφανώς, θεώρησαν, πιο αποτελεσματική συμμόρφωση προς το διάταγμα από την Elena Rybolovleva και τους εδώ αιτητές, τους οποίους εξέλαβαν ως επίδοξους συνεργούς της. Όπως και να έχουν τα πράγματα, οι αιτητές διαφωνούν με το γεγονός της παραχώρησης της εν λόγω άδειας και επιδιώκουν την ακύρωση του σχετικού διατάγματος. Αν η παρούσα διαδικασία προς επίτευξη του σκοπού αυτού είναι η ορθή, θα εξεταστεί σε άλλο σημείο, πιο κάτω. Σε σχέση, όμως, με την υπό εξέταση πτυχή, ισχύει ό,τι έχει, ήδη, διαπιστωθεί, πως το εν λόγω διάταγμα για άδεια επίδοσης στο εξωτερικό δεν περιέχει οποιαδήποτε αναφορά, που μπορεί, ως έχει στην όψη της, να εκληφθεί ως καταστρατήγηση συνταγματικών ή άλλων δικαιωμάτων των αιτητών.

 

Η πτυχή, η εξέταση της οποίας έχει προηγηθεί, είναι γεγονός ότι δεν αποτέλεσε βασικό θέμα, στο πλαίσιο των αγορεύσεων των συνηγόρων των μερών, παρά μόνο, εκ μέρους των καθ’ ων η αίτηση, έχει γίνει, ακροθιγώς, αναφορά σ’ αυτό. Αναλήφθηκε, όμως, η εξέτασή της από το Δικαστήριο, καθότι, από το περιεχόμενο του κάθε διατάγματος, στο οποίο επικέντρωσαν, αποκλειστικά, την προσοχή τους οι αιτητές, διαπιστώνεται απουσία αναφορών τέτοιων, από τις οποίες θα μπορούσε να εκληφθεί ότι υπάρχει κατα[*2830]στρατήγηση συνταγματικών ή άλλων δικαιωμάτων των αιτητών.  Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται, κυρίως, για το λόγο αυτό, σε συμφωνία με τη σχετική εισήγηση, η οποία έγινε εκ μέρους των καθ’ ων η αίτηση.

 

Στο παρόν στάδιο, όμως, η αίτηση εξετάζεται πρωτοδίκως.  Τόσο δε για το λόγο αυτό, αφού, για την πιο πάνω κατάληξη, δυνατό να αναληφθεί κάποιο περαιτέρω διάβημα, σε άλλο επίπεδο, όσο και για το λόγο ότι η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη, κυρίως, στη βάση του κατά πόσο υπήρχε ή όχι στη διάθεση των αιτητών άλλο ένδικο μέσο, κρίνεται ορθό όπως, στη συνέχεια, εξεταστεί, ειδικά, ο λόγος αυτός.  Είναι και ο πλέον σοβαρός, τον οποίο πρόβαλε η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση, παραπέμποντας σε συγκεκριμένες πρόνοιες των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών και στη σχετική νομολογία.

 

Σε σχέση, πρώτα, με το προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα της 9.10.2013, υπενθυμίζεται ό,τι διαπιστώθηκε και προηγουμένως, πως αυτό στρέφεται ονομαστικώς κατά της Elena Rybolovleva, καθ’ ης η αίτηση 1 στη γενική αίτηση, και την εμποδίζει να ενεργήσει προσωπικώς και/ή διά των αντιπροσώπων της στη λήψη δικαστικών μέτρων εκτός Κύπρου σε σχέση με διαφορές που έχει με το σύζυγό της, οι οποίες αφορούν σε διεκδικήσεις της σε συγκεκριμένο εμπίστευμα. Επομένως, αυτός που, πρωτίστως, έχει δικαίωμα προσβολής του πιο πάνω διατάγματος είναι, ασφαλώς, η ίδια η εν λόγω καθ’ ης η αίτηση, η οποία, όπως αναφέρεται στα γεγονότα, το έχει, ήδη, πράξει, ενιστάμενη στην παραμονή του σε ισχύ. Η ακρόαση, η οποία διεξήχθη, σχετικά, θα επιλύσει το θέμα κατά πόσο δικαιολογείται ή όχι να συνεχίσει το διάταγμα να βρίσκεται σε ισχύ. Οι οποιοιδήποτε αντιπρόσωποι δε, μέσω των οποίων η εν λόγω διάδικος δυνατό να ενεργεί διαχρονικά, θα δεσμεύονται από το διάταγμα, αν, τελικώς, αυτό συνεχίσει να ισχύει, και οι ίδιοι έχουν επαρκή γνώση του περιεχομένου του. Αν, όμως, το διάταγμα ακυρωθεί, το θέμα τελειώνει εκεί.

 

Εξετάζοντας, στη γενικότητά του, το θέμα αυτό, όταν συγκεκριμένο πρόσωπο, μη διάδικος, επηρεάζεται δυσμενώς, σε σχέση με την περιουσία ή οποιαδήποτε συνταγματικά ή άλλα ουσιαστικά δικαιώματά του, λόγω της έκδοσης ή/και της συνέχισης της ισχύος ενός προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, τότε, ασφαλώς, έχει και λόγο και δικαίωμα να παρέμβει, με αίτησή του, στα πλαίσια της βασικής διαδικασίας, και να επιδιώξει την τροποποίηση ή/και ακύρωση του εν λόγω διατάγματος, στο βαθμό και στην έκταση που αυτό τον αφορά. Σχετική επί τούτου είναι η απόφαση, [*2831]επταμελούς σύνθεσης, του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Global Cruises v. Metro Shipping (1989) 1 Α.Α.Δ. (Ε) 607. Η υπόθεση εκείνη αφορούσε περίπτωση προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος τύπου mareva, με το οποίο είχε δεσμευθεί περιουσία, μεταξύ άλλων, και προσώπου το οποίο δεν ήταν διάδικος στην αγωγή. Αναγνωρίστηκε δε σ’ αυτό η πιο πάνω δυνατότητα παρέμβασης, κατ’ αναλογία του τι είχε ειπωθεί στην αγγλική υπόθεση S.C.F. Finance Co Ltd v. Masri [1985] 2 All E.R. 747, στην οποία αναγνωρίστηκε, ουσιαστικά, σε μη διάδικο δικαίωμα παρέμβασης, με αίτηση διά κλήσεως, στην κύρια διαδικασία, προς διασφάλιση περιουσιακών του δικαιωμάτων.

 

Επομένως, οι αιτητές, στην παρούσα διαδικασία, θα μπορούσαν, ως επηρεαζόμενα πρόσωπα, που ισχυρίζονται ότι είναι, να παρέμβουν προς το σκοπό ακύρωσης ή τροποποίησης του υπό εξέταση προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος, υποβάλλοντας, συναφώς, αίτηση διά κλήσεως, στα πλαίσια της γενικής αίτησης, και ζητώντας από το Επαρχιακό Δικαστήριο να εξετάσει το θέμα, που και εδώ εγείρουν, για παραβίαση συνταγματικών τους δικαιωμάτων, λόγω της έκδοσής του. Η αίτηση αυτή θα είχε ως βάση τη δικονομική πρακτική την οποία υιοθέτησε η προαναφερθείσα απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αφού δεν υπάρχει λόγος, που να δικαιολογεί την εφαρμογή της μόνο σε σχέση με διάταγμα τύπου mareva.

 

Όσον αφορά, τώρα, το διάταγμα, με το οποίο παραχωρήθηκε άδεια για επίδοση του προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος και της λοιπής δικογραφίας στους αιτητές, στο εξωτερικό, όπου αυτοί έχουν την εργασία τους, η κατάσταση είναι, ακόμα, πιο ξεκάθαρη. Η δυνατότητα για παραμερισμό ή τροποποίησή του διέπεται ευθέως από τη Δ.48, κ. 8(4). Κατ’ αρχάς, όμως, να σημειωθεί πως το εν λόγω διάταγμα για άδεια πρέπει να εκδόθηκε σε μονομερή αίτηση, η οποία είχε υποβληθεί δυνάμει της Δ.48, κ. 8(1)(f).  Η παράγραφος (4) του κ. 8, που ακολουθεί, προβλέπει τα εξής:-

 

"(4) Any person (other than the applicant) affected by an order made ex parte may apply by summons to have it set aside or varied and the Court or Judge may set aside or vary such order on such terms as may seem just."

 

Ο τρόπος εφαρμογής της πιο πάνω πρόνοιας προκύπτει με σαφήνεια από δύο, άμεσα σχετικές ως προς τούτο, υποθέσεις. Η πρώτη είναι η Νικολαΐδου ν. Αττίπα κ.ά. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1620, στην οποία είχαν διαπιστωθεί τα εξής:- (σελίδα 1626)

[*2832]«Η Δ.48(8)(4) αφορά σε διάταγμα που εκδίδεται ex parte. Ακολουθεί την απαρίθμηση των περιπτώσεων στις οποίες είναι δυνατό να χορηγηθεί θεραπεία ex parte, στις οποίες περιλαμβάνεται σειρά κανονισμών για τη χορήγηση άδειας. Δεν διακρίνουμε κανένα λόγο για διαφοροποίηση ανάλογα με το αν το διάταγμα έχει ως περιεχόμενο τη χορήγηση άδειας ή οτιδήποτε άλλο από τα προσδιοριζόμενα. Στόχος της Δ.48(8)(4) εμφανώς είναι η παροχή δυνατότητας επανεξέτασης θέματος που ρυθμίστηκε ex parte, όταν εκείνος που επηρεάζεται επιθυμεί να ασκήσει το θεμελιώδες δικαίωμά του να ακουστεί, με προοπτική την ακύρωση ή τη διαφοροποίησή του.»

 

Στην υπόθεση εκείνη, οι αιτητές ήταν, ήδη, διάδικοι στην αγωγή, ως εναγόμενοι. Όμως, με την τελευταία πρόταση στο πιο πάνω απόσπασμα, δίδεται έμφαση στο ότι η εν λόγω πρόνοια, βασικά, παρέχει τη δυνατότητα σε επηρεαζόμενο πρόσωπο, γενικά, να παρεμβαίνει, με αίτηση διά κλήσεως, ασκώντας, έτσι, το θεμελιώδες δικαίωμά του να ακούεται, σε σχέση με διάταγμα το οποίο εκδίδεται μονομερώς και τον επηρεάζει με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο.

 

Η δεύτερη υπόθεση είναι η Lion Insurance Agency Ltd ν. Κωνσταντίνου (2002) 1 Α.Α.Δ. 265. Εκεί, η αιτήτρια ήταν ασφαλιστική εταιρεία και κρίθηκε ότι αυτή, αν και μη διάδικος, εντούτοις αποτελούσε επηρεαζόμενο πρόσωπο, δικαιούμενο να αιτηθεί, δυνάμει της Δ.48, κ.8(4), την ακύρωση διατάγματος το οποίο είχε εκδοθεί μονομερώς και επέτρεπε την υποκατάστατη επίδοση προς αυτήν αγωγής, για σκοπούς επίδοσής της στον εναγόμενο. Η πιο πάνω δυνατότητα παρείχετο σε ενάγοντα, δυνάμει του Άρθρου 15Β του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλεια υπέρ τρίτου) Νόμου, Κεφ. 333, όπως είχε τροποποιηθεί, προκειμένου αυτός να επιδώσει σε εμπλεκόμενη ασφαλιστική εταιρεία αγωγή και να την προωθήσει εναντίον της. Κάτι τέτοιο δε, ήταν επιτρεπτό, εφόσον ο εναγόμενος ήταν κάτοικος εξωτερικού και δεν ήταν δυνατό να του επιδοθεί άλλως πως η αγωγή. Όσον αφορά την αιτήτρια, η παρέμβασή της κρίθηκε δικαιολογημένη, στη βάση ότι αυτή θεωρούσε πως δεν ήταν οι ασφαλιστές του εναγόμενου, στην περίπτωση εκείνη.

 

Η πιο πάνω νομολογία, λοιπόν, καταδεικνύει με σαφήνεια ότι πρόσωπο, το οποίο επηρεάζεται από διάταγμα το οποίο εκδίδεται μονομερώς δυνάμει του κ. 8, δύναται να παρέμβει, στη βάση της παραγράφου (4) του εν λόγω κανονισμού, με αίτηση διά κλήσεως, επιδιώκοντας τον παραμερισμό ή την τροποποίησή του. Στη θέση αυτή, ήτοι του επηρεαζομένου προσώπου, ισχυρίζονται ότι βρέθηκαν οι αιτητές στην παρούσα διαδικασία, μετά την έκδοση του υπό [*2833]εξέταση διατάγματος ημερομηνίας 20.1.2014. Είναι δε το ένδικο μέσο της αίτησης διά κλήσεως, που αυτοί θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιήσει, προκειμένου να επεδίωκαν την ακύρωσή του.

 

Οι αιτητές, σε καμιά από τις πιο πάνω περιπτώσεις των υπό εξέταση δύο διαταγμάτων, δεν ισχυρίστηκαν ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, με βάση τις οποίες να μπορούν να δικαιολογήσουν την καταφυγή τους στην εξαιρετική θεραπεία του προνομιακού εντάλματος certiorari, παρά την ύπαρξη του πιο πάνω ένδικου μέσου. Εν πάση περιπτώσει, το ένδικο μέσο της αίτησης διά κλήσεως, που προσφέρεται σε επηρεαζόμενο πρόσωπο, που δεν είναι διάδικος, για τον έλεγχο ενδιάμεσου διατάγματος το οποίο εκδόθηκε μονομερώς, που έχει αναφερθεί, πιο πάνω, ότι προσφέρεται και στη μια και στην άλλη περίπτωση εδώ, αποτελεί, και από απόψεως λογικής προσέγγισης του όλου θέματος, την ενδεδειγμένη διαδικασία. Υποβάλλεται στο Δικαστήριο που εκδίδει το διάταγμα και είναι, έτσι, πιο κοντά στην υπό εξέλιξη διαδικασία της αγωγής ή της γενικής αίτησης, αναλόγως της περίπτωσης, στα πλαίσια της οποίας έχει εκδοθεί, παρέχοντας, συγχρόνως, αμεσότητα πρόσβασης σε ό,τι είναι αναγκαίο για προβολή του σχετικού παραπόνου. Επιπρόσθετα, και για τους ίδιους λόγους, ανωτέρω, εξασφαλίζεται η αναγκαία ταχύτητα στη διεκπεραίωση της αίτησης, ώστε τα μέρη να γνωρίζουν, το συντομότερο, τα δικαιώματά τους επί του προκειμένου. Αυτή είναι, άλλωστε, και η φιλοσοφία, τόσο του κ. 8(4) της Δ.48, όσο και της νομολογίας σε σχέση με παρεμπίπτοντα απαγορευτικά διατάγματα.

 

Για τους πιο πάνω λόγους, λοιπόν, η αίτηση κρίνεται ανεδαφική και απορρίπτεται, με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των καθ’ ων η αίτηση και εναντίον των αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 

Π Α Ρ Α Ρ Τ Η Μ Α   Ι

 

ΕΝ ΤΩ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον: Χ. Σολομωνίδη, Π.Ε.Δ. Λευκωσίας

 

Αρ. Αίτησης: 2092/2013

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 11Α ΚΑΙ 12 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΑΤΩΝ ΝΟΜΟΥ 1992, Ν. 69(Ι)/1992, ΩΣ [*2834]ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΑ "THE ARIES TRUST" ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 02/06/2005

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΜΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ‘Α’ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΙΤΗΣΗ

 

Μονομερής αίτηση ημερ. 09/10/2013 από: Montrago Trustees Limited, υπό την ιδιότητα της ως ο επίτροπος του Κυπριακού Διεθνούς Εμπιστεύματος "The Aries Trust" - Αιτήτρια

 

Της αιτήσεως των κ.κ. Ανδρέας Νεοκλέους & Σία Δ.Ε.Π.Ε., δικηγόρων για την αιτήτρια παρουσιασθείσης προς ακρόαση στην παρουσία του κ. Π. Νεοκλέους ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ αφού ανέγνωσε την ένορκη δήλωση η οποία καταχωρήθηκε υπό ή εκ μέρους της αιτήτριας και αφού κατετέθη εγγύηση ύψους €500.000.- για κάλυψη οιωνδήποτε ζημιών ήθελαν προκύψει συνεπεία της αδικαιολόγητης έκδοσης του παρόντος διατάγματος και αφού ακούσθη ό,τι ελέχθη από τον πιο πάνω δικηγόρο,

 

ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ την καθ’ ης Αίτηση 1, Elena Rybolovleva, και/ή τους αντιπροσώπους της και/ή τους υπαλλήλους της και/ή τους πληρεξούσιους δικηγόρους της και/ή τους νομικούς εκπροσώπους της και/ή τους νομικούς αντιπροσώπους της και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα και/ή οντότητες συνδεόμενα και/ή συνδεόμενες με αυτή και/ή τα οποία και/ή οι οποίες παρέχουν συνδρομή και/ή βοήθεια προς αυτή, από του να διαπράττουν οτιδήποτε και/ή να λαμβάνουν οποιοδήποτε διάβημα και/ή να εγείρουν οποιεσδήποτε νομικές διαδικασίες και/ή να συνεχίζουν την προώθηση οποιωνδήποτε νομικών διαδικασιών σε οποιοδήποτε Δικαστήριο οπουδήποτε εκτός ενώπιον των Κυπριακών Δικαστηρίων, αναφορικά και/ή σε σχέση και/ή όσον αφορά και/ή προς υποστήριξη των ισχυριζόμενων δικαιωμάτων της τα οποία προκύπτουν από τη συζυγική της σχέση με τον σύζυγο της, Καθ’ ου η Αίτηση 2, και/ή από τη διαδικασία διαζυγίου η οποία ενδέχεται να περιλαμβάνει θέματα τα οποία εμπίπτουν εντός των Άρθρων 3(1Α) και/ή 3(4) του Περί Διεθνών Εμπιστευμάτων Νόμου 1992 (Ν. 69(Ι)/1992) (όπως τροπο[*2835]ποιήθηκε) και/ή εντός της εμβέλειας του δικαίου που διέπει το Εμπίστευμα "The Aries Trust" και/ή των ρητρών που αφορούν τη δικαιοδοσία που περιλαμβάνονται στο Ιδρυτικό Έγγραφο (Deed of Settlement) δυνάμει του οποίου ιδρύθηκε το Εμπίστευμα "The Aries Trust" και/ή εντός του Άρθρου 12Β του Περί Διεθνών Εμπιστευμάτων Νόμου 1992 (Ν. 69(Ι)/1992) (όπως τροποποιήθηκε) αναφορικά και/ή σε σχέση με το Εμπίστευμα "The Aries Trust" και/ή περιουσία και/ή περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στο εν λόγω Εμπίστευμα και/ή τον έλεγχο και/ή την κυριότητα αυτών, μέχρι την τελική εκδίκαση της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης και/ή μέχρι οποιαδήποτε νεότερη οδηγία και/ή οποιοδήποτε άλλο Διάταγμα του Δικαστηρίου.

 

ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ την Καθ’ ης η Αίτηση 1, Elena Rybolovleva, και/ή τους αντιπροσώπους της και/ή τους υπαλλήλους της και/ή τους πληρεξούσιους δικηγόρους της και/ή τους νομικούς εκπροσώπους της και/ή τους νομικούς αντιπροσώπους της και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα και/ή οντότητες συνδεόμενα και/ή συνδεόμενες με αυτή και/ή τα οποία και/ή οι οποίες παρέχουν συνδρομή και/ή βοήθεια προς αυτή από του να εγείρουν και/ή προωθούν και/ή προβάλλουν οποιοδήποτε ισχυρισμό, είτε μέσω οποιουδήποτε δικογράφου και/ή οποιασδήποτε νομικής έγγραφης πρότασης και/ή έγγραφου καταχωρημένου σε οποιοδήποτε Δικαστήριο οπουδήποτε στον κόσμο είτε άλλως πως, σε σχέση και/ή αναφορικά με το ότι το Εμπίστευμα "The Aries Trust" και/ή οποιεσδήποτε μεταβιβάσεις προς την Αιτήτρια ως επίτροπος του εν λόγω Εμπιστεύματος ήταν άκυρες και/ή ότι το εν λόγω Εμπίστευμα είναι άκυρο και/ή κάλπικο (sham) και/ή ότι το Εμπίστευμα και/ή τα περιουσιακά στοιχεία που υπάγονται σε αυτό τυγχάνουν διαχείρισης και/ή ελέγχου και/ή λειτουργίας από οποιοδήποτε πρόσωπο άλλο από την Αιτήρια και/ή ότι το Εμπίστευμα "The Aries Trust" δεν είναι αμετάκλητο (irrevocable) και διακριτικής ευχέρειας (discretionary) Εμπίστευμα εκτός εάν τέτοιοι ισχυρισμοί προωθούνται και/ή διατυπώνονται και/ή προβάλλονται ενώπιον των Κυπριακών Δικαστηρίων ως τα αποκλειστικά αρμόδια Δικαστήρια για εκδίκαση οποιωνδήποτε θεμάτων δυνάμει των ΄Αρθρων 3(1Α), 3(4) 12 Β και Γ του Περί Διεθνών Εμπιστευμάτων Νόμου 1992 (Ν. 69(Ι)/1992) σε σχέση και/ή αναφορικά και/ή όσον αφορά το Εμπίστευμα "The Aries Trust", μέχρι την τελική εκδίκαση της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης και/ή μέχρι οποιαδήποτε νεότερη οδηγία και/ή οποιοδήποτε άλλο Διάταγμα του Δικαστηρίου.

 

Τα έξοδα επιφυλάσσονται.

[*2836]Οι καθ’ ων η αίτηση δύνανται να εμφανισθούν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στις 16.10.2013 και ώρα 9.00 π.μ. και δείξουν λόγο γιατί το παρόν διάταγμα να μην παραμείνει σε ισχύ.

 

Εδόθη την 09.10.2013

 

Συνετάχη την 09.10.2013

 

Οπισθογράφηση:  Εάν εσείς η καθ’ ης η Αίτηση 1, Elena Rybolovleva, και/ή οι αντιπρόσωποι σας και/ή οι υπάλληλοι σας και/ή οι πληρεξούσιοι δικηγόροι σας και/ή οι νομικοί εκπρόσωποι σας και/ή οι νομικοί αντιπρόσωποι σας και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα και/ή οντότητες συνδεόμενα και/ή συνδεόμενες με εσάς και/ή τα οποία και/ή οι οποίες παρέχουν συνδρομή και/ή βοήθεια προς εσάς, παραλείψετε να συμμορφωθείτε με το παρόν διάταγμα, εσείς μεν, οι κατά νόμον υπεύθυνοι υπόκεισθε σε σύλληψη η δε περιουσία σας σε κατάσχεση.

 

(Υπ.) Χ. Σολομωνίδης, Π.Ε.Δ.

 

Πιστόν Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 

Π Α Ρ Α Ρ Τ Η Μ Α  Ι Ι

 

ΕΝ ΤΩ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον: Χ. Σολομωνίδη, Π.Ε.Δ. Λευκωσίας

 

Αρ. Αίτησης: 2092/2013

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 11Α ΚΑΙ 12 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΑΤΩΝ ΝΟΜΟΥ 1992, Ν. 69(Ι)/1992, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΑ "THE ARIES TRUST" ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 02/06/2005

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ [*2837]ΕΜΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ‘Α’ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΙΤΗΣΗ

 

Μονομερής αίτηση ημερ. 20/01/2014 από:  Montrago Trustees Limited, Αιτήτρια

 

Της αιτήσεως των κ.κ. Ανδρέας Νεοκλέους & Σία Δ.Ε.Π.Ε., δικηγόρων για την αιτήτρια παρουσιασθείσης προς ακρόαση στην παρουσία της κ. Τζιουτ  ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ αφού ανέγνωσε την ένορκη δήλωση η οποία καταχωρήθηκε υπό ή εκ μέρους της αιτήτριας και αφού άκουσε παν ό,τι ελέχθη υπό της ως άνω δικηγόρου,

 

ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στην Αιτήτρια την επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και/ή την υποκατάστατη επίδοση της Ειδοποίησης της υπό τον ως άνω αριθμό και Τίτλο Εναρκτήριας Αίτησης, καθώς και του μονομερώς εκδοθέντος Ενδιάμεσου Συντηρητικού Διατάγματος, ημερομηνίας 09/10/2013 και της συναφούς Μονομερούς Αίτησης, ημερομηνίας 09/10/2013, με την Ένορκη Δήλωση που την υποστηρίζει, που καταχωρήθηκαν στα πλαίσια της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Εναρκτήριας Αίτησης, και της μετάφρασης αυτών στη Γαλλική γλώσσα, στους Marc Bonnant, Caroline Schumacher, Corinne Corminboeuf Harari και Jürg Wernli, οι οποίοι διαμένουν και εργάζονται στην Ελβετία, μέσω των αρμόδιων Κεντρικών Αρχών που έχει ορίσει η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελβετία για το σκοπό αυτό σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και Ετέρων Εγγράφων σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις, ήτοι το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Κυπριακής Δημοκρατίας και το "Ministère public" της Ελβετίας (Route de Chancy 6b, Case postale 3565, 1211 Genève 3) όσον αφορά τους Marc Bonnant, Caroline Schumacher, Corinne Corminboeuf Harari και το Obergericht des Kantons Bern, Rechtshilfe, Hochschulstrasse 17, Postfach 7475, 3001 Bern, όσον αφορά τον Jürg Wernli, στις ακόλουθες γνωστές διευθύνσεις εργασίας των ως άνω αναφερόμενων προσώπων:

 

Marc Bonnant

chemin Kermely 5

1206 Geneve

Ελβετία

 

Caroline Schumacher

chemin Kermely 5

1206 Geneve

Ελβετία

[*2838]Corinne Corminboeuf Harari

Boulevard Helvetique 30

1207 Geneve

Ελβετία

 

Jürg Wernli

Länggass-strasse 7

Postfach 7161

3001 Bern

Ελβετία

 

ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στην Αιτήτρια την επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και/ή την υποκατάστατη επίδοση της Ειδοποίησης της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Εναρκτήριας Αίτησης, καθώς και του μονομερώς εκδοθέντος Ενδιάμεσου Συντηρητικού Διατάγματος, ημερομηνίας 09/10/2013 και της συναφούς Μονομερούς Αίτησης, ημερομηνίας 09/10/2013, με την ΄Ενορκη Δήλωση που την υποστηρίζει, που καταχωρήθηκαν στα πλαίσια της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Εναρκτήριας αίτησης, και της μετάφρασης αυτών στην Αγγλική γλώσσα, στους David B. Newman, Jonathan S. Durett, Adrian W. Rosehill και Alan J. Ma, οι οποίοι διαμένουν και εργάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, μέσω των αρμόδιων Κεντρικών Αρχών που έχει ορίσει η Κυπριακή Δημοκρατία και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για το σκοπό αυτό σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και Ετέρων Εγγράφων σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις, ήτοι το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Κυπριακής Δημοκρατίας και το U.S. Department of Justice, διά μέσου του Process Forwarding International (633 Yesler Way, Seattle, WA 98104), στις ακόλουθες γνωστές διευθύνσεις εργασίας των ως άνω αναφερόμενων προσώπων:

 

David B. Newman

7 Times Square

New York

NY 10036

Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

 

Jonathan S. Durett

Davies Pacific Center

841 Bishop Street

Suite 1101

Honolulu

HI 96813

[*2839]Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

 

Adrian W. Rosehill

Davies Pacific Center

841 Bishop Street

Suite 1101

Honolulu

HI 96813

Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

 

Alan J. Ma

Davies Pacific Center

841 Bishop Street

Suite 1101

Honolulu

HI 96813

Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

 

ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στην Αιτήτρια την επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και/ή την υποκατάστατη επίδοση της Ειδοποίησης της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Εναρκτήριας Αίτησης, καθώς και του μονομερώς εκδοθέντος Ενδιάμεσου Συντηρητικού Διατάγματος, ημερομηνίας 09/10/2013 και της συναφούς Μονομερούς Αίτησης, ημερομηνίας 09/10/2013, με την ΄Ενορκη Δήλωση που την υποστηρίζει, που καταχωρήθηκαν στα πλαίσια της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Εναρκτήριας Αίτησης, και της μετάφρασης αυτών στην Αγγλική γλώσσα, στον William Longrigg, ο οποίος διαμένει και εργάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, μέσω των αρμόδιων Κεντρικών Αρχών που έχει ορίσει η Κυπριακή Δημοκρατία και το Ηνωμένο Βασίλειο για το σκοπό αυτό σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και Ετέρων Εγγράφων σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις, ήτοι το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Κυπριακής Δημοκρατίας και το Royal Courts of Justice, (The Senior Master, For the Attention of the Foreign Process Section, Room E16, Royal Courts of Justice, Strand, London WC2A 2LL), στην ακόλουθη γνωστή διεύθυνση εργασίας του ως άνω αναφερόμενου προσώπου:

 

William Longrigg

5 Fleet Place

London EC4M 7RD

United Kingdom

 

[*2840]Τα έξοδα στην πορεία.

 

Εδόθη την 20.01.2014

 

Συνετάχθη την 23.01.2014

 

 

(Υπ.) Χ. Σολομωνίδης, Π.Ε.Δ.

 

 

Πιστόν Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 

 

 



cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο