ECLI:CY:AD:2016:D544
(2016) 1 ΑΑΔ 2734
[*2734]7 Δεκεμβρίου, 2016
[ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ 2(1), 58(9vi) ΚΑΙ 58(13) ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΧΑΙΑΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ 1984, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 83, 84(ε), 84(ια), 84(ιζ) ΚΑΙ 88 ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΔΗΜΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ 1985 ΜΕΧΡΙ 1997 (111/1985), ΤΟ ΑΡΘΡΟ 33 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΝΟΜΟΥ (ΚΕΦ.1), ΤΟ ΑΡΘΡΟ V ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΧΑΡΤΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΕΖΟΥ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 1, 17, 34, 35 ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ PALM-MOUNT HOLDINGS LTD ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ
MANDAMUS ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΑΧΘΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙ,
ΝΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ
ΣΤΟΥΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΟΡΙΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΩΣ ΤΕΤΟΙΑΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΕΧΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΜΕΤΑΞΥ:
PALM-MOUNT HOLDINGS LTD,
Αιτητές,
v.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ’ ου η αίτηση.
(Αίτηση Αρ. 134/2016)
[*2735]Προνομιακά εντάλματα ― Mandamus ― Αίτηση από αιτήτρια η οποία διατηρεί επιχείρηση κέντρου αναψυχής εντός των δημοτικών ορίων Λευκωσίας, με την οποία επιδίωκε παραχώρηση άδειας για έκδοση διατάγματος της φύσης Mandamus, με το οποίο να διατασσόταν ο Δήμος να διατηρεί τους πεζόδρομους για την αποκλειστική χρήση των πεζών, όπως ορίζεταιˑαπό τη σχετική νομοθεσία ― Απορριπτική κατάληξη ― Μη τήρηση της προϋπόθεσης για υποβολή προηγούμενου αιτήματος προς την αρμόδια Αρχή ― Τo δε γενικό ενδιαφέρον ή δημόσιο συμφέρον, όπως το επικαλείτο η αιτήτρια, δεν της παρείχε αυτομάτως και locus standi ― Επιδιωκόταν ουσιαστικά η επιβολή νέου σχεδιασμού πεζοδρόμησης ή νέων ρυθμίσεων, ζητήματα που εξέρχονταν της εμβέλειας της αίτησης ― Ύπαρξη διαθέσιμου εναλλακτικού ένδικου μέσου.
Προνομιακά εντάλματα ― Mandamus ― Η θεραπεία η οποία παρέχεται δυνάμει του ενδίκου μέσου Mandamus, είναι εφικτή μόνο σε περιπτώσεις όπου ο αιτητής δικαιωματικά επιδιώκει την εκτέλεση δημοσίου καθήκοντος επιβεβλημένου εκ του Νόμου ― Προϋπόθεση για την εξέταση παραχώρησης εντός τέτοιου διατάγματος, συνιστά η υποβολή προηγούμενου αιτήματος προς την αρμόδια αρχή για συμμόρφωση της προς το Νόμο.
Προνομιακά εντάλματα ― Mandamus ― Η νομιμοποίηση εξαρτάται από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον «over and above the interests of the community as a whole to support their application» που έχει εκάστοτε ο αιτητής για την εφαρμογή του Νόμου.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η αίτηση για άδεια απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Leftis v. The Police (1973) 2 C.L.R. 87,
In re S. & G. Colocassides Co Ltd (1977) 1 C.L.R. 59,
In re Moschatos (1985) 1 C.L.R. 381,
Louis Tourist Agency Ltd (Αρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 143,
Δημητρίου (1990) 1 Α.Α.Δ. 256,
Κυριακίδης (1992) 1 Α.Α.Δ. 26,
[*2736]R. v. Commissioners of Customs and Excise [1970] 1 All E.R. 1068,
Χριστοδούλου άλλως Ρόπας (2008) 1 Α.Α.Δ. 43,
BNK Εast Med Ltd (1977) 1 A.A.Δ. 1302.
Αίτηση.
Λ. Λουκαΐδης με Λ. Πατσαλίδου (κα), για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία η οποία διατηρεί επιχείρηση κέντρου αναψυχής στην οδό Λήδρας αρ. 207 και εντός των δημοτικών ορίων Λευκωσίας, επιδιώκει την έκδοση άδειας για έκδοση διατάγματος της φύσης Mandamus, με το οποίο να διαταχθεί ο καθ’ ου η αίτηση Δήμος να διατηρεί τους πεζόδρομους για την αποκλειστική χρήση των πεζών και να μην επιτρέπει την είσοδο και/ή τη στάθμευση και/ή τη διακίνηση αυτοκινήτων και/ή άλλων οχημάτων στους πεζόδρομους, όπως αυτό ορίζεται· και απαγορεύεται από τη σχετική νομοθεσία: Κανονισμοί 2(1), 58(9vi) και 58(13) των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984 όπως εκδόθηκαν και/ή τροποποιήθηκαν με την Κανονιστική Διοικητική Πράξη 189/2008 του Υπουργικού Συμβουλίου, δυνάμει του Άρθρου 5(1) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972 (86/1972), του Ευρωπαϊκού Χάρτη Δικαιωμάτων του Πεζού ο οποίος εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 12 Οκτωβρίου 1988 και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΟJ C 290, 14.11.1988, σελίδα 51)· ως τέτοιαν εξουσία, ευθύνη και καθήκον έχει ο Καθ’ ου η αίτηση όπως ορίζουν τα Άρθρα 83, 84(ε), 84(ια), 84(ιζ) και 88 των περί Δήμων Νόμων του 1985 μέχρι 1997 (111/1985).
Τα γεγονότα που παρατίθενται στην ένορκη δήλωση του διευθυντή της εταιρείας, σε μια πολυσέλιδη σε έκταση ένορκη δήλωση, υποστηρίζουν με αναφορά στους σχετικούς Κανονισμούς και Οδηγίες, ως ανωτέρω, ότι με την όλη στάση και συμπεριφορά που επιδεικνύει ο Δήμος, αίρονται οι όποιοι περιορισμοί έχουν τεθεί και παραβιάζονται οι σχετικές πρόνοιες των ΚΔΠ 189/2008 και/ή των σχετικών Οδηγιών. Ενθαρρύνεται ως εκ των παραλείψεων του Δήμου, η παράνομη είσοδος, στάθμευση και διακίνηση οχημάτων στους πεζοδρόμους, οι οποίοι τουλάχιστον μεταξύ των ωρών 7:00 πμ - 10:00 πμ, χρησιμοποιούνται ως ανοικτοί χώροι στάθ[*2737]μευσης οχημάτων, παντός είδους, ανεξέλεγκτα και χωρίς εποπτεία και εμποδίζεται τοιουτοτρόπως η ελεύθερη και ασφαλής διακίνηση των πεζών.
Θεωρεί η αιτήτρια εταιρεία, ότι η χορήγηση άδειας για καταχώριση αιτήσεως προνομιακού εντάλματος Mandamus, αποτελεί το μοναδικό ορατό τρόπο, όπως το θέτει, ώστε να υποχρεωθούν να παύσουν τα οχήματα να εισέρχονται, να διακινούνται και να σταθμεύουν στους πεζοδρόμους και να διαταχθεί ο Δήμος, ως το αρμόδιο όργανο το επιφορτισμένο με τη διατήρηση του αποκλειστικού ελέγχου των πεζοδρόμων και των χειρισμών των σχετικών πασσάλων, οι οποίοι τοποθετήθηκαν ώστε να αποτρέπουν την είσοδο οχημάτων, πέραν των επιτρεπομένων, όπως υπηρεσιών, οχημάτων άμεσης επέμβασης, πυροσβεστικών και άλλων, να εκτελέσει το καθήκον του, το οποίο και παραμελεί ή παραβαίνει. Νομιμοποιείται, θεωρεί η αιτήτρια, να τύχει της αιτούμενης άδειας, διότι η μη τήρηση της κυκλοφορίας οχημάτων, έχει άμεσες και αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία της επιχείρησης της. Ενώ με την έγκριση του αιτήματος, δεν θα προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις: το ότι τα τροφοδοτικά οχήματα θα πρέπει να βρουν νέο χώρο στάθμευσης δεν θα δυσκολέψει καθόλου όσους εκ των προμηθευτών επιλέγουν μέχρι σήμερα να εξυπηρετούν τους εμπορευόμενους στους πεζοδρόμους, εφόσον μπορούν να γίνουν άλλες διευθετήσεις σε παράλληλους ή γειτονικούς δρόμους.
Η θεραπεία η οποία παρέχεται δυνάμει του ενδίκου μέσου Mandamus είναι εφικτή μόνο σε περιπτώσεις όπου ο αιτητής δικαιωματικά επιδιώκει την εκτέλεση δημοσίου καθήκοντος επιβεβλημένου εκ του Νόμου (Π. Αρτέμης, Προνομιακά Εντάλματα, σ. 248-252, Halsbury’s Laws of England, 4η Έκδοση, τόμος 1, §89, Leftis v. The Police (1973) 2 C.L.R. 87, In re S. & G. Colocassides Co Ltd (1977) 1 C.L.R. 59, In re Moschatos (1985) 1 C.L.R. 381, Louis Tourist Agency Ltd (Αρ. 1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 143, Δημητρίου (1990) 1 Α.Α.Δ. 256, Κυριακίδης (1992) 1 Α.Α.Δ. 26).
Προϋπόθεση για την εξέταση παραχώρησης εντός τέτοιου διατάγματος συνιστά η υποβολή προηγούμενου αιτήματος προς την αρμόδια αρχή για συμμόρφωση της προς το Νόμο, Αρτέμης (ανωτέρω) σ. 526 και Basu: Commentary on the Constitution of India, 5η έκδοση, τόμος 3, σ. 479:
«The application must be preceded by a distinct demand for performance of the duty, in order to give the party an opportunity to consider whether he should comply or not, and such demand must [*2738]be shown to have been met by a refusal either by words or conduct, so that the Court may be satisfied that the party complained of is determined not to do what is demanded.»
Θεωρεί η αιτήτρια, ότι οι επιστολές τις οποίες απέστειλε ως μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, προς το Δήμο Λευκωσίας καλώντας τον να επιβάλει απαγόρευση κυκλοφορίας των φορτηγών στους πεζόδρομους άμεσα και αμέσως και να εφαρμόσει την απαγόρευση στην κυκλοφορία των οχημάτων, συμπεριλαμβανομένης και της κυκλοφορίας οχημάτων τροφοδοσίας, ώστε να «επανέλθει και να διατηρηθεί η τάξη, η νομιμότητα, η λογική, η ηθική και η ασφάλεια» και η άρνηση του Δήμου να εφαρμόσει το Νόμο και τους συναφείς Κανονισμούς, συννόμως αιτιολογεί την παραχώρηση της αιτούμενης θεραπείας.
Παρά τα εκτενή, λεπτομερειακά και περιγραφικά γεγονότα που παρατίθενται στην ένορκη δήλωση, θεωρώ ότι η αιτήτρια δεν έχει ικανοποιήσει τις νομολογιακές παραμέτρους και προαπαιτούμενα.
Κατά πρώτον, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η επιστολή ημερ. 22.12.2015 προς το Δήμο Λευκωσίας (επισύναψη 10) συνιστά σαφή και συγκεκριμένη απαίτηση της αιτήτριας προς το Δήμο Λευκωσίας προς εκτέλεση δημοσίου καθήκοντος. Από το σώμα της ίδιας της επιστολής προκύπτει ότι συζητείτο από την εταιρεία η ακύρωση της υποάδειας της για χρήση δημοσίου χώρου για υπαίθρια εστίαση από το Δήμο (επισύναψη 9) και ως απάντηση σε επιστολή του Δήμου ημερ. 28.6.2016. Ούτε και η επιστολή ημερ. 22.12.2015 (επισύναψη 15) δυνατόν να εκληφθεί ως αίτημα προς συμμόρφωση προς το Νόμο, όπου και πάλι γίνεται συζήτηση περί του ιδίου ζητήματος.
Τα όσα η αιτήτρια προβάλλει με την ένορκη της δήλωση εξιστορούν διαφορές της εταιρείας με το Δήμο Λευκωσίας και αντιδικίες οι οποίες έχουν καταλήξει στα Δικαστήρια (Αρ. Υποθ. 2365/2016, επισύναψη 8 και 16423/2016 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας) που ουδόλως κατά την κρίση μου θέτουν νομιμοποιητικό υπόβαθρο ή δυνατόν να ορίσουν τις παραμέτρους του δημοσίου συμφέροντος το οποίο επικαλείται, αλλά αντιθέτως προσωπικά συμφέροντα και ελατήρια όσον αφορά το σύννομο της λειτουργείας της επιχείρησης στα υποστατικά που διατηρεί στον πεζόδρομο της οδού Λήδρας (R. v. Commissioners of Customs and Excise [1970] 1 All E.R. 1068).
To γενικό ενδιαφέρον ή δημόσιο συμφέρον, όπως το επικαλεί[*2739]ται η αιτήτρια, δεν της παρέχει αυτομάτως και locus standi (Χριστοδούλου άλλως Ρόπας (2008) 1 Α.Α.Δ. 43). Η νομιμοποίηση εξαρτάται από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον «over and above the interests of the community as a whole to support their application» που έχει εκάστοτε ο αιτητής για την εφαρμογή του Νόμου (R. v. Commissioners of Customs and Excise (ανωτέρω) και BNK Εast Med Ltd (1977) 1 A.A.Δ.1302). Στην παρούσα όπως περίπτωση ό,τι επιδιώκει η αιτήτρια είναι την επιβολή νέου σχεδιασμού πεζοδρόμησης ή νέων ρυθμίσεων, ζητήματα που άπτονται της ευρύτερης πολιτικής του Δήμου και εξέρχονται της εμβέλειας της υπό κρίση αίτησης.
Η αιτήτρια προς προστασία των ιδιωτικών της συμφερόντων, οικονομικών ή άλλων, έχει στη διάθεση της άλλο ένδικο μέσο: την έγερση αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, δυνάμει του αστικού αδικήματος της δημόσιας οχληρίας η οποία και συνίσταται σε παράνομη πράξη ή σε παράλειψη εκτέλεσης νομικής υποχρέωσης, αν η πράξη αυτή ή παράλειψη θέτει σε κίνδυνο τη ζωή, την ασφάλεια, την υγεία, την ιδιοκτησία, την άνεση του κοινού ή παρακωλύει το κοινό στην άσκηση κοινού δικαιώματος, Άρθρο 45 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, Κεφ. 148, όπως τροποποιήθηκε και 84 και 91(δ) του περί Δήμων Νόμου, δυνάμει των οποίων επιβάλλονται συναφείς υποχρεώσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο