TSENTAS DEVELOPERS LTD κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 138/2017, 2/10/2017

ECLI:CY:AD:2017:D328

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ         

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 138/2017)

 

2 Oκτωβρίου, 2017

 

[ΠΑΝΑΓΗ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΣ 33/1964 ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ

                                                      

 ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. TSENTAS DEVELOPERS LTD, 2. ΘΕΟΦΑΝΗ ΦΑΝΟΥ, 3. ΗΒΗΣ ΦΑΝΟΥ ΚΑΙ 4. ΜΑΡΩΣ ΦΑΝΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΥ ΑΥΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΕΝΤΑ Α.Δ.Τ. 407955 ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI

 

KAI

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΗΝ 12.9.2017 ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ 1137/17 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ΄ ΑΡΙΘΜΟΝ Ε237/2013

----------------------

Γεώργιος Παπαθεοδώρου, για τους Αιτητές.

----------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Δόθηκε Αυθημερόν)

 

    ΠΑΝΑΓΗ, Δ.:  Στόχος της παρούσας αίτησης είναι η εξασφάλιση άδειας για καταχώρηση αίτησης για την έκδοση εντάλματος Certiorari, με απώτερο σκοπό την ακύρωση της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας ημερομηνίας 23.8.2017 «ή και του Πρωτοκολλητού», με την οποία επετράπη η έκδοση εντάλματος κατάσχεσης και πώλησης της κινητής περιουσίας των αιτητών, καθώς και του εντάλματος.  Με την αίτηση ζητείται επίσης η αναστολή κάθε διαδικαστικού μέτρου ή διαδικασίας που βασίζεται στην απόφαση ημερομηνίας 1.2.2017 του παραπάνω Δικαστηρίου «μέχρι την αποπεράτωση της διαδικασίας αυτής στο Ανώτατο Δικαστήριο».

Τα γεγονότα που υποστηρίζουν την αίτηση, όπως προκύπτουν από την έκθεση γεγονότων και τις ένορκες δηλώσεις που την υποστηρίζουν, είναι απλά και συνοψίζονται ουσιαστικά στα ακόλουθα:

 

Την 1.2.2017 το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων εξέδωσε εκ συμφώνου απόφαση στην Αίτηση Αρ. Ε237/13, που καταχώρησαν οι παρόντες αιτητές εναντίον του Ανδρέα Μιχαηλίδη, καθ’ ου η αίτηση στην εν λόγω διαδικασία (στο εξής «ο καθ’ ου η αίτηση»), με την οποία διατάχθηκε ο τελευταίος όπως εκκενώσει και παραδώσει στους αιτητές κενή και ελευθέρα την κατοχή συγκεκριμένου ακινήτου που βρίσκεται στην ενορία Τρυπιώτης, στη Λευκωσία. Το Δικαστήριο διέταξε, περαιτέρω, όπως οι αιτητές καταβάλουν στον καθ’ ου η αίτηση το ποσό των €18.000 ως αποζημιώσεις, δυνάμει των άρθρων 12 και 13  του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, «ταυτόχρονα με την παράδοση της κατοχής και, νοουμένου ότι αυτή θα λάβει χώραν την ή μέχρι την 31.7.17 …», καθώς και το ποσό των €2000 εντόκως προς 3.5% ετησίως έναντι δικηγορικών εξόδων. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των αιτητών, η παράδοση της κατοχής του ακινήτου έγινε την 7.8.2017, με αποτέλεσμα ο καθ’ ου η αίτηση να μη δικαιούται  στην είσπραξη του ποσού των €18.000. Ωστόσο, με αίτηση του ημερομηνίας 22.8.2017 προς το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, η οποία υποστηριζόταν από ένορκη δήλωση του ιδίου, ο καθ’ ου η αίτηση αιτήθηκε και εξασφάλισε την έκδοση εντάλματος κατάσχεσης και εκποίησης της κινητής περιουσίας των αιτητών σε σχέση με το ποσό των €18.000, στη βάση ότι παρέδωσε την κατοχή του επίδικου ακινήτου στους αιτητές, αποκρύπτοντας από το Δικαστήριο ότι η παράδοση της κατοχής του ακινήτου έγινε στις 7.8.2017. 

 

Το Δικαστήριο, εγκρίνοντας την αίτηση του καθ’ ου η αίτηση,  επέτρεψε την έκδοση εντάλματος εκτέλεσης, το οποίο εκδόθηκε στις 12.9.2017, χωρίς να εξετάσει προηγουμένως κατά πόσο είχαν τηρηθεί οι όροι που τέθηκαν στην απόφαση του ημερομηνίας 1.2.2017.  Παραγνώρισε δε, το Δικαστήριο, και την επιστολή των δικηγόρων των αιτητών ημερομηνίας 9.8.2017, προς τη Γραμματέα του Δικαστηρίου, με την οποία πληροφορούσαν ότι η κατοχή του επίδικου ακινήτου παραδόθηκε εκπρόθεσμα, με αποτέλεσμα ο καθ’ ου η αίτηση να μη δικαιούται στην είσπραξη του ποσού των €18.000, ζητώντας ταυτόχρονα όπως μη εκδοθεί ένταλμα κατάσχεσης της κινητής περιουσίας των αιτητών.

 

Με την αίτηση προβάλλεται αριθμός λόγων γιατί, κατά τους αιτητές, θα πρέπει να παραχωρηθεί η αιτούμενη με την αίτηση άδεια.  Δεν χρειάζεται να τους απαριθμήσω στο παρόν στάδιο, αφού προέχει η εξέταση ενός διαδικαστικού θέματος που αφορά στα έγγραφα που έχουν επισυναφθεί στην αίτηση και το οποίο, λόγω της φύσης του, μπορεί να είναι καταλυτικής σημασίας στην τύχη της αίτησης.

 

Συγκεκριμένα, διαπιστώνω, εξετάζοντας την αίτηση, ότι σε αυτήν έχει επισυναφθεί φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος κατάσχεσης και πώλησης της κινητής περιουσίας των αιτητών, καθώς και της ένορκης δήλωσης βάσει της οποίας εκδόθηκε το υπό αναφορά ένταλμα, αντί πιστοποιημένων αντιγράφων.

 

Δεδομένου ότι στην Κύπρο δεν έγιναν κανονισμοί που να διέπουν την άσκηση της αρμοδιότητας του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, τα Κυπριακά Δικαστήρια ακολουθούν και εφαρμόζουν διαδικασία ανάλογη με εκείνη που εφαρμοζόταν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Αγγλία πριν την ανεξαρτησία, (βλ. In re Aeroporos and Οthers (1988) 1 CLR 302 και Ellinas v Republic (1989) 1 C.L.R 17). Έχει δε νομολογηθεί ότι παράλειψη συμμόρφωσης με τα διαδικαστικά προαπαιτούμενα για την έγερση της διαδικασίας καθιστά το αίτημα προς το Δικαστήριο άνευ αντικειμένου, (βλ.  Angeo & Co. Ltd (Αρ. 1), Γερολέμου κ.ά (2002) 1 ΑΑΔ 491).   Στην In re Aeroporos & Others (ανωτέρω), αποφασίστηκε με αναφορά στην υπόθεση R ν Newington Licensing Justices (1948) 1 KB 681, πως η επισύναψη πιστοποιημένων αντιγράφων των ενταλμάτων έρευνας αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της αίτησης.  Επ’ αυτού, τονίστηκε στην  τελευταία πιο πάνω απόφαση, ότι πρέπει να επισυνάπτονται αντίγραφα από την αρχή της διαδικασίας.  (Βλ επίσης το σύγγραμμα του Π. Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα, σελ.45 κ.ε., και τις υποθέσεις Τσιβίκος (2003) 1 ΑΑΔ 15 και Χαραλάμπους (2011) 1 Α.Α.Δ. 743, εκ των οποίων η τελευταία αφορούσε ένταλμα κατάσχεσης και πώλησης κινητής περιουσίας).

 

 Εν προκειμένω, η διαπίστωση ότι έχει επισυναφθεί φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος κατάσχεσης και πώλησης της κινητής περιουσίας των αιτητών επενεργεί, όπως επιτάσσει η νομολογία, καταλυτικά για την τύχη της αίτησης, η οποία πρέπει να απορριφθεί, χωρίς την αναγκαιότητα εξέτασης της ουσίας.

 

Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται.

 

 

                                                                            Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.

 

/ΣΓεωργίου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο