ECLI:CY:AD:2019:D426
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 170/2019)
15 Οκτωβρίου, 2019
[Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΝΟΜΟ 23/1983 ΑΡΘΡΑ 2 ΚΑΙ 4 ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΚΑΝ. 3(ε)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ G.F. MELAS LEISURE & ENTERTAINMENT LTD ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ‘Η ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ – ΛΑΡΝΑΚΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ Κ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΓΙΑΣΗ ΗΜΕΡ. 6/9/2019 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ Ε13/16 ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 23/1983
-------------
Μονομερής (Ex-Parte) αίτηση από G.L.F. MELAS LEISURE & ENTERTAINMENT LTD – Αιτητές
Γ. Πιττάτζης, για τους αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Οι αιτητές στην παρούσα αίτηση, υποβλήθηκαν στην δικαιοδοσία του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, ως καθ΄ ων η αίτηση σε αίτηση ανάκτησης κατοχής υποστατικού λόγω παράλειψης πληρωμής οφειλόμενων ενοικίων (Αίτηση αρ. Ε13/2016), υπό την ιδιότητα τους ως ενοικιαστές του εν λόγω υποστατικού. Η υπεράσπιση τους αποτελούσε μια γενική άρνηση, με την οποία είτε δηλωνόταν άγνοια, είτε μη παραδοχή των ισχυρισμών της άλλης πλευράς. Στην τελική αγόρευση έθεσαν θέμα ότι η συμβατική ενοικίαση δεν είχε καταστεί θέσμια, καθ΄ ότι συνέχισε να βρίσκεται σε ισχύ, λόγω μη έγκυρου τερματισμού. Το δικαστήριο απέρριψε αυτή τη θέση και εξέδωσε το ζητούμενο διάταγμα ανάκτησης κατοχής στις 5.9.2019.
Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές επιδιώκουν να εξασφαλίσουν άδεια με σκοπό την καταχώριση αίτηση της φύσεως Certiorari και Prohibition, με σκοπό την ακύρωση της εν λόγω απόφασης και την απαγόρευση μέτρων εκτέλεσης της. Προβάλλεται ότι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων δεν είχε δικαιοδοσία επειδή οι αιτητές δεν κατέστησαν θέσμιοι ενοικιαστές, διότι το συμβόλαιο ενοικίασης που ίσχυε μέχρι 31.12.2023, δεν είχε τερματιστεί έγκυρα, όπως προβλεπόταν σε ρητό και ειδικό όρο, με προειδοποίηση ενός μηνός. Περιπλέον, η άλλη πλευρά δεν δικογράφησε δύο αναγκαίους ισχυρισμούς, ήτοι «δύο προϋποθέσεις του νόμου για να προσδίδεται δικαιοδοσία σε νομικά πρόσωπα ήτοι να μην ελέγχονται από αλλοδαπούς και να έχουν την έδρα τους στην Κύπρο». Ως προς τούτο αγορεύοντας στα πλαίσια της παρούσας πλέον αίτησης ο ευπαίδευτος δικηγόρος των αιτητών παρέπεμψε στην υπόθεση Κόσμος Λτδ κ.α. ν. Φυλακτού Λτδ (1992) 1 ΑΑΔ 1086, όπου υποδείχθηκε η μεγάλη σημασία της προσαγωγής από τον ιδιοκτήτη, συγκεκριμένης και πειστικής μαρτυρίας, που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις που ρητά καθορίζει η διάταξη, την οποία ο ιδιοκτήτης επικαλείται για να ανακτήσει κατοχή του ακινήτου, εφόσον τότε μόνο το δικαστήριο αποκτά δικαιοδοσία να εκδώσει διάταγμα για ανάκτηση κατοχής. Εν όψει τούτου, εξηγούν οι αιτητές, περιορίστηκαν σε μια εντελώς τυπική υπεράσπιση και το θέμα της δικαιοδοσίας ηγέρθη μόνο κατά την αγόρευση, εφόσον «δεν είχαν υποχρέωση να δικογραφούν και να υπερασπίζονται σε αναρμόδιο δικαστήριο».
Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, το θέμα της δικαιοδοσίας δεν εγείρεται τώρα με τον τρόπο που τέθηκε στο εκδικάσαν Δικαστήριο, αλλά ευρύτερα. Εν πάση περιπτώσει, η απόφαση του Δικαστηρίου υπόκειται σε έφεση. Κατά τη νομολογία, όταν προσφέρεται εναλλακτικό ένδικο μέσο, η προσφυγή στο κατάλοιπο της εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι θεμιτή μόνο εάν ο αιτητής στοιχειοθετήσει πως υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις προς τούτο (Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.α. (2004) 1 ΑΑΔ 1535, Αναφορικά με την αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ και του Ταμείου Προνοίας Προσωπικού Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ (2012) 1 ΑΑΔ 878, Στυλιανού, Πολιτική Έφεση Αρ. 345/13, ημερ. 4.12.2015, ECLI:CY:AD:2015:A45).
Οι αιτητές εισηγούνται ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, λέγοντας ότι όταν ακολουθήσει αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης εκκρεμούσης εφέσεως, δεν είναι δυνατόν το δικαστήριο που απέρριψε την εισήγηση της έλλειψης δικαιοδοσίας στη δίκη, να αποφασίσει διαφορετικά. «Σίγουρα δεν θα δεχθεί ότι υπάρχει νομική βάση για πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης σε ένα νομικό θέμα που ο ίδιος απέρριψε», αναφέρεται στους λόγους επί των οποίων βασίζεται η αίτηση. Ένα άλλο ζήτημα που εγείρεται είναι η αδυναμία των αιτητών, σε περίπτωση που τους ζητηθεί η παροχή ικανοποιητικής τραπεζικής ή άλλης εγγύησης για αναστολή της εκτέλεσης, να συμμορφωθούν. Τέλος στο πλαίσιο των εξαιρετικών περιστάσεων οι αιτητές θέτουν το ερώτημα πώς είναι δυνατόν να αποταθούν στο δικαστήριο για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης, όταν οι ίδιοι θεωρούν ότι το δικαστήριο αυτό δεν έχει δικαιοδοσία.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν εξαιρετικά μέτρα. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι δεσμευτική και παράγει αποτελέσματα μέχρις ότου και εφόσον παραμεριστεί από το Εφετείο. Μέχρι τότε δικαιοδοσία να επιληφθεί έχει το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, με υποχρέωση των διαδίκων να αποτείνονται σε αυτό, το οποίο και θα αποφασίσει βεβαίως το οποιοδήποτε ζήτημα με βάση το νόμο και τις αρχές της νομολογίας.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
/φκ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο