ECLI:CY:AD:2020:A258
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Εφεση Αρ. 12/2013)
22 Ιουλίου, 2020
[ΛΙΑΤΣΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
xxx ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης.
_ _ _ _ _ _
Π. Κυριακίδου (κα) για Κυριακίδου, Λαμάρη, ΔΕΠΕ, για τον Εφεσείοντα.
Θ. Καουτζάνη (κα) για Χρυσαφίνης & Πολυβίου ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Λιάτσο, Δ.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Η επίδικη διαφορά ανατρέχει σε γεγονότα που έλαβαν χώραν προ πολλών ετών και αφορούν αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ως αποτέλεσμα του οποίου ο Εφεσείοντας υπέστη σοβαρό τραυματισμό. Ζητούμενο στη δικαστική διαδικασία που ακολούθησε, ήταν η εφαρμογή συγκεκριμένου όρου του Ασφαλιστηρίου Συμβολαίου, τεκμήριο 2, ο οποίος προνοούσε για ωφέλιμα μόνιμης ολικής ανικανότητας προς επιτέλεση οποιασδήποτε μετέπειτα εργασίας.
Ήταν η προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο Ενάγων-Εφεσείοντας, έχοντας το βάρος απόδειξης της υπόθεσής του, απέτυχε να τεκμηριώσει, μέσω της προσκόμισης ιατρικής μαρτυρίας, ότι από το υπό αναφορά δυστύχημα είχε καταστεί μόνιμα και ολικά ανίκανος για οποιαδήποτε μετέπειτα απασχόληση ή επάγγελμα, ως η βάση αγωγής του. Συνακόλουθα, η απαίτηση απορρίφθηκε, με έξοδα εις βάρος του.
Είναι η εισήγηση του Εφεσείοντα, όπως προβάλλεται με τον μοναδικό λόγο έφεσης που τέθηκε ενώπιόν μας, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα και/ή αντίθετα με την δοθείσα μαρτυρία και/ή τα επίδικα θέματα και παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκε μαρτυρία από τους Εναγόμενους -Εφεσίβλητους, η οποία επιβεβαίωνε και/ή επαλήθευε τα λεγόμενα και/ή ισχυρισμούς του, αποφάσισε ότι η αξίωσή του δεν μπορεί να επιτύχει. Όπως αναπτύσσεται στην αιτιολογία του λόγου έφεσης, το παράπονο του Εφεσείοντα εδράζεται, ουσιαστικά, στη θέση ότι κατά την πρωτόδικη ακροαματική διαδικασία, η μαρτυρία που προσφέρθηκε από τον ΜΥ6, ιατρό, ταυτιζόταν με τους ισχυρισμούς της πλευράς του Εφεσείοντα και τεκμηρίωνε, στη βάση του κριτηρίου του ισοζυγίου των πιθανοτήτων, ότι αυτός είναι ανίκανος για κάθε εργασία.
Εξετάσαμε με κάθε προσοχή την εισήγηση της πλευράς του Εφεσείοντα, με γνώμονα και έχοντας πάντα κατά νουν τα όσα προβάλλονται στον μοναδικό λόγο έφεσης μέσω του οποίου προσβάλλεται η πρωτόδικη κρίση.
Ο επίδικος όρος του τεκμηρίου 2 αναφέρεται σε υποχρέωση των Εφεσιβλήτων προς καταβολή αποζημιώσεων στην περίπτωση κατά την οποία, ως αποτέλεσμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, επέρχεται μόνιμη ολική ανικανότητα «…… για οποιαδήποτε μετέπειτα απασχόληση ή επάγγελμα.». Ο απολύτως σαφής αυτός όρος, δεν τελεί υπό αμφισβήτηση σε ό,τι αφορά το πεδίο ερμηνείας του. ΄Ο,τι αποτέλεσε σημείο τριβής αφορούσε την ύπαρξη και μόνο ικανοποιητικής μαρτυρίας προς απόδειξη του κατά πόσον ο τραυματισμός του Εφεσείοντα τον κατέτασσε στα πλαίσια εφαρμογής του υπό αναφορά όρου.
Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου η μόνη ιατρική μαρτυρία που παρουσιάστηκε και έγινε αποδεκτή, σε αναφορά με την έκταση των τραυματισμών και ιδίως με την εξέλιξη και τις συνέπειες που αυτοί ενείχαν ως προς την ικανότητα του Εφεσείοντα προς επιτέλεση οποιασδήποτε εργασίας, προερχόταν από τον ΜΥ6, νευρολόγο-ψυχίατρο, τα πανεπιστημιακά προσόντα και η εμπειρογνωμοσύνη του οποίου δεν έχουν αμφισβητηθεί. Ο εν λόγω μάρτυρας είχε την ευκαιρία να εξετάσει τον Εφεσείοντα σε δυο περιπτώσεις, στις 29.3.2012 και στις 2.4.2012 και μετέφερε στο Δικαστήριο τη σημερινή του κατάσταση. Σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε, παρά τις αρχικές προβλέψεις των γιατρών, ο Εφεσείοντας σημείωσε θεαματική βελτίωση, με αποτέλεσμα τώρα να παρουσιάζει σημαντική ανεξαρτησία. Σαν επακόλουθο της εξέλιξης της ιατρικής του κατάστασης, «…… δεν μπορεί να επαναλάβει την προ του ατυχήματος επαγγελματική του δραστηριότητα ….. θα μπορεί να βοηθά με απλούστερες ενασχολήσεις στο οικογενειακό φωτογραφείο.»
Η ουσιαστική επί του επίδικου ζητήματος προσέγγιση του ΜΥ6, ορθά κρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι ταυτιζόταν με τα όσα σχετικά κατέθεσε ο Ενάγων – Εφεσείοντας και η μητέρα του. Στην πορεία της μαρτυρίας τους συμφώνησαν και οι δύο ότι υπήρξε βελτίωση της υγείας του, σε σημείο που, όπως διαπιστώθηκε, δεν είναι πλέον μόνιμα και ολικά ανίκανος για εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας.
Αναφορά έγινε από το πρωτόδικο Δικαστήριο και σε ιατρικό πιστοποιητικό, τεκμήριο 4, το οποίο κατέθεσε ο ενάγοντας. Το τεκμήριο αυτό αποτύπωνε την κατάσταση του Ενάγοντα κατά τον χρόνο εξέτασής του, στις 25.10.2005. Πέραν του γεγονότος ότι δεν παρουσιάστηκε η μαρτυρία της ιατρού που ετοίμασε το εν λόγω πιστοποιητικό, η σημασία του περιεχομένου του δεν θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε ουσιαστική επίδραση στην κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου, δεδομένου ότι παρέμεινε τελικά αδιαμφισβήτητη η μαρτυρία του ΜΥ6 ο οποίος εξέτασε τον Εφεσείοντα επτά χρόνια αργότερα και διαπίστωσε θεαματική βελτίωση και ικανότητα προς εκτέλεση απλούστερων ενασχολήσεων στο οικογενειακό φωτογραφείο.
Όπως ορθά εντόπισε το πρωτόδικο Δικαστήριο, ο Ενάγοντας – Εφεσείοντας δεν απέσεισε το βάρος που είχε προς απόδειξη των ισχυρισμών του, όπως αυτοί προβλήθηκαν στην έκθεση απαίτησής του, εφόσον δεν προσκόμισε καμία ιατρική μαρτυρία προς υποστήριξη ύπαρξης μόνιμης ολικής ανικανότητας για οποιαδήποτε μετέπειτα απασχόληση ή επάγγελμα, όπως ήταν και η βάση της αγωγής του.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του Εφεσείοντα, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
ΣΦ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο