ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Aίτηση Αρ. 216/2020, 2/12/2020

ECLI:CY:AD:2020:D409

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Aίτηση Αρ. 216/2020)

 

 

 2 Δεκεμβρίου 2020

 

 

[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, TA ΑΡΘΡΑ 3, 5, 9, 11 & 15 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/64) ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1960 (Ν.14/60)

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ TΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 9.11.2020 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΑΡ.486/2020

 

 

 

 

 

 

ΜΕΤΑΞΥ:

xxx ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ

Αιτητή

ΚΑΙ

 

xxx ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

Καθ΄ης η Αίτηση

 

--------------

 

Π. Αγαπητός και Μ. Χ’’Χριστοδούλου (κα) ασκούμενη δικηγόρος, για Π. Αγαπητός Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή

 

--------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.:            Με την παρούσα ζητείται άδεια για την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση διατάγματος Certiorari για την μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο με σκοπό την ακύρωση της, της απόφασης ημερ.9.11.2020 του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, Δικαιοδοσία Γονικής Μέριμνας, Αρ. Αίτησης 486/2020, με την οποία απορρίφθηκε η μονομερής αίτηση του Αιτητή ημερ.5.11.2020.  Ζητείται ακόμα οποιαδήποτε άλλη παρεπόμενη θεραπεία που το Δικαστήριο θα θεωρήσει εύλογη και δίκαια.

 

Τα ουσιώδη γεγονότα συνοψίζονται ως ακολούθως. Ο Αιτητής διατηρούσε σχέση με την Καθ’ ης η Αίτηση την περίοδο 2010-2019 και απέκτησε μαζί της ένα αγόρι που γεννήθηκε το 2018 και το οποίο ο Αιτητής έχει αναγνωρίσει ως παιδί του.  Η σχέση του Αιτητή με την Καθ’ ης η Αίτηση και η συμβίωση τους τερματίστηκε τον Μάρτιο του 2019.

 

Την 5.11.2020 ο Αιτητής καταχώρησε στο Οικογενειακό Δικαστήριο την προαναφερόμενη αίτηση γονικής μέριμνας, που περιοριζόταν στο ζήτημα της επικοινωνίας με τον ανήλικο και την ίδια ημέρα μονομερή αίτηση ζητώντας την έκδοση διατάγματος που να ρυθμίζει το δικαίωμα του για επικοινωνία του μαζί του μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της εναρκτήριας αίτησης.  Η εναρκτήρια αίτηση ορίστηκε από τον Πρωτοκολλητή για καθορισμό επιδίκων θεμάτων την 3.12.2020, ενώ η μονομερής αίτηση την 9.11.2020.

 

Από το φωτοαντίγραφο του πιστού αντιγράφου του πρακτικού ημερ.9.11.2020 που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση, προκύπτει ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο, επικαλούμενο τη διακριτική του εξουσία, αποφάσισε ότι ήταν προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να επιταχύνει τη διαδικασία στην εναρκτήρια αίτηση, την οποία και όρισε για επίδοση την 20.11.2020 ακυρώνοντας την πιο μακρινή ημερομηνία της 3.12.2020.  Στη συνέχεια, και αφού είχε σημειώσει ότι με τη μονομερή αίτηση επιδιωκόταν η ίδια θεραπεία που επιδιωκόταν με την εναρκτήρια αίτηση, απέρριψε τη μονομερή αίτηση, ενόψει των οδηγιών που είχε δώσει για συντομότερη επίδοση της εναρκτήριας αίτησης.  Επικαλέστηκε ως καθοδηγητική για τον τρόπο με τον οποίο ρύθμισε τα ενώπιον του ζητήματα την απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου στη Δημοσθένους ν. Δημοσθένους, Έφεση Αρ. 21/2019, ημερ.29.6.2020.  Πρόδηλα, σε ό,τι αναφερόταν ήταν στα όσα είχαν με εμφατικό τρόπο αναφερθεί στη απόφαση ότι:

 

«Ούτε ο Νόμος αρ. 216/90, ούτε και οι σχετικοί Διαδικαστικοί Κανονισμοί, προνοούν, πόσο μάλλον επιβάλλουν, την οποιαδήποτε ενδιάμεση διαδικασία, ειδικά με σκοπό την παροχή ενδιάμεσης διατροφής.  Τέτοιες διαδικασίες αποτελούν απόκλιση από την ορθή πορεία των πραγμάτων. Μία αίτηση διατροφής θα έπρεπε να υποβάλλεται, αυτή να εκδικάζεται τάχιστα προς πλήρη και τελικό διακανονισμό της συνεισφοράς εκάστου, χωρίς υπερβολική ανάλυση επί των γεγονότων.  Το Δικαστήριο με την εισαγωγή της αίτησης, θα μπορούσε να καθορίζει εξ ιδίων του ενδιαμέσως ένα ποσό γύρω στο 50%-75% του ύψους της διατροφής (κατ΄ αναλογία της πρόνοιας που  υπάρχει στο άρθρο 8 του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου αρ. 232/91), για να καλύπτεται στο μεσοδιάστημα επαρκής διατροφή και η τελική απόφαση του να ανατρέχει, με τις αναγκαίες διαφοροποιήσεις, στο χρόνο καταχώρησης της αίτησης.

 

Είναι ανεπίτρεπτο να τεμαχίζονται τέτοιες διαδικασίες, να γίνονται εφέσεις επί των ενδιαμέσων αποφάσεων και να μην εκδικάζονται οι καθ΄ αυτό αιτήσεις, όπως ακριβώς συμβαίνει εδώ.  Τα Οικογενειακά Δικαστήρια ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν το δικαίωμα που τους παρέχει ο Κανονισμός 8 του περί Οικογενειακού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1990, για έκδοση των αναγκαίων οδηγιών προς το συμφέρον της δικαιοσύνης επιταχύνοντας την ενώπιον του διαδικασία

 

 

Η παρούσα Αίτηση καταχωρίστηκε την 27.11.2020 αλλά στο μεταξύ υπήρξαν εξελίξεις.  Η εναρκτήρια αίτηση δεν επιδόθηκε για την 20.11.2020 και επαναορίστηκε την 27.11.2020.  Αφού επιδόθηκε, την 27.11.2020 υπήρξε εμφάνιση για την Καθ’ ης η Αίτηση και δόθηκαν οδηγίες για καταχώρηση υπεράσπισης μέχρι 11.12.2020 και η εναρκτήρια αίτηση ορίστηκε για «εμφάνιση» την 16.12.2020.

 

Είναι η θέση του Αιτητή ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν είχε την εξουσία να απορρίψει τη μονομερή αίτηση χωρίς να εξετάσει κατά πόσο πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 των περί Δικαστηρίων Νόμων και δεν αιτιολόγησε, ούτε κατ’ ελάχιστο, την παράλειψη του αυτή.  Πλανήθηκε το Οικογενειακό Δικαστήριο ως προς το πεδίο εφαρμογής της Δημοσθένους και καταπατήθηκε το δικαίωμα του να ακουστεί, όπως αυτό κατοχυρώνεται από το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος και παραβιάστηκαν οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.

 

Εγείρεται το ερώτημα κατά πόσο θα ήταν αντικειμενικά δυνατό να προκύψει οιαδήποτε αποτελεσματική θεραπεία για τον Αιτητή μέσα από την διαδικασία του προνομιακού εντάλματος Certiorari, δεδομένου ότι η ακύρωση απορριπτικής απόφασης όπως η προσβαλλόμενη, δεν αναγεννά οιονδήποτε ουσιαστικό δικαίωμα για τον Αιτητή, ούτε του παρέχει οιαδήποτε θεραπεία, ενώ μετά την επίδοση της εναρκτήριας αίτησης στην Καθ’ ης η Αίτηση δεν διαφαίνεται η όποια προοπτική για να εξασφαλίσει ο Αιτητής διάταγμα ερήμην της.  

 

Σε κάθε όμως περίπτωση διαπιστώνεται παράλειψη συμμόρφωσης με τους Κανονισμούς που διέπουν την καταχώριση προνομιακών ενταλμάτων που καθιστά την Αίτηση απαράδεχτη και απορριπτέα. Ο περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2018 προνοεί στον Καν.3(2) ότι στη ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση για άδεια πρέπει να επισυνάπτονται ως τεκμήρια πιστά αντίγραφα των προσβαλλόμενων αποφάσεων, διαταγμάτων ή πράξεων (Λοής, Πολιτική Αίτηση 124/2020, ημερ.28.9.2020, ECLI:CY:AD:2020:D320, Anvi, Πολιτική Αίτηση 7/2020, ημερ.5.2.2020, ECLI:CY:AD:2020:D47 και Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Πολιτική Έφεση Αρ.108/2018, ημερ.16.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:A187).  Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση είναι φωτοαντίγραφο πιστού αντιγράφου του πρακτικού ημερ.9.11.2020.  Ως εκ τούτου, η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. 

 

Ευκαιρίας δοθείσης, συστήνεται η πολύ προσεκτική  ανάγνωση της Δημοσθένους, ώστε οι διαδικασίες να ρυθμίζονται κατά τρόπο που να εξυπηρετείται η ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης σε ένα ευαίσθητο τομέα, με τελεσίδικες αποφάσεις, χωρίς όμως να παραβλάπτεται η δυνατότητα επιδίωξης και χορήγησης ενδιάμεσης θεραπείας, όπου οι ανάγκες της υπόθεσης το απαιτούν.

 

Η Αίτηση απορρίπτεται.

 

 

 

 

 

Χ. Μαλαχτός, Δ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο