ECLI:CY:AD:2021:D5
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ Αρ. 205/2020
(Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.)
14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΜΕΧΡΙ 1991
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
(ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxx CHESTER KUSMIERZ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ, VENTCOMP LIMITED (HE 178268) ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΚΑΙ BYRONEOUS HOLDINGS LIMITED (HE 168002) ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxx CHESTER KUSMIERZ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ, VENTCOMP LIMITED (HE 178268) ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΚΑΙ BYRONEOUS HOLDINGS LIMITED (HE 168002) ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 24.11.2020 ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΔΟΘΕΝΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 22/2020 ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ GRIFFIN PROPERTY FINANCY II FUNDUSZ INWESTYCYJNY ZΑMKNIΕTY AKTYWOW NIEPUBLICZHYCH ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΚΑΘ΄ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ 1) xxx CHESTER KUSMIERZ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ, 5) VENTCOMP LIMITED (HE 178268) ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΚΑΙ 6) BYRONEOUS HOLDINGS LIMITED ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ (HE 168002)
---------------------
Αίτηση ημερ. 26.11.20
Γ. Χριστοδούλου με Κ. Αυγουστή, για Λ. Παπαφιλίππου & Σία ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Η παρούσα Αίτηση αφορά αίτημα των τριών (3) Αιτητών να τους δοθεί Άδεια για καταχώρηση Αίτησης δια Κλήσεως για Έκδοση Certiorari για παραμερισμό της Ενδιάμεσης Απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 24.11.2020, με την οποία οριστικοποιήθηκε Διάταγμα το οποίο εξέδωσε μονομερώς στις 16.9.2020, στην Αίτηση αρ. 22/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Περαιτέρω, αιτούνται Διατάγματος Αναστολής της ισχύος του άνω Διατάγματος όπως και Διάταγμα Prohibition με το οποίο να απαγορεύεται στο πρωτόδικο Δικαστήριο από του "να συνεχίσει οποιαδήποτε διαδικασία και/ή δίδει διαταγές και/ή οδηγίες που να σχετίζονται με το άνω Διάταγμα".
Οι λόγοι επί τους οποίους στηρίζεται η Αίτηση είναι:
"3.1. Το Διάταγμα εκδόθηκε κατ’ υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς δικαιοδοσία εφόσον το Δικαστήριο διόρισε ενδιάμεσο παραλήπτη χωρίς να έχει καταδειχθεί ή αποδειχθεί ότι δεν είναι δυνατή η εκτέλεση στα πλαίσια της νομοθεσίας (execution at law).
3.2 Το δικαστήριο ενήργησε καθ’ υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς δικαιοδοσία, εφόσον διόρισε ενδιάμεσο παραλήπτη και ταυτόχρονα εξέδωσε επιβαρυντικά διατάγματα επί των μετοχών των Καθ΄ ων η Αίτηση 2, 3, 4, 5 και 6 στην Αίτηση ημερ. 11/09/2020 καθώς και παγοποιητικά διατάγματα τα οποία παγοποιούν μεταξύ άλλων τα περιουσιακά στοιχεία που περιγράφονται στο παράρτημα Α του Διατάγματος και/ή ενόσω εκκρεμεί διαδικασία εκποίησης υποθήκης στην Πολωνία.
3.3 Το Διάταγμα εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση εξουσίας και/ή κατά προφανή παράβαση του Άρθρου 7 του Περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμου του 1992 (Ν. 31(Ι)/1992), εφόσον διόρισε παραλήπτη επί των μετοχών των Καθ’ ων η Αίτηση 2 – 4 στην Αίτηση ημερ. 11/09/2020 χωρίς να επιλαμβάνεται αίτηση για πώληση.
3.4 Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ενέργησε με έκδηλη πλάνη περί τον νόμο και/ή παραγνώρισε και/ή δεν εξέτασε το γεγονός ότι το Διάταγμα ημερ. 16/09/2020 παραβιάζει τις πρόνοιες του Άρθρου 30 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας αφού αποστερεί από τις Καθ’ ων η Αίτηση εταιρείες το δικαίωμά τους να υπερασπίζονται από δικηγόρο της επιλογής τους και/ή να λαμβάνουν νομικά μέτρα πέραν της δυνατότητας να υπερασπιστούν την δικαστική διαδικασία αρ. 22/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και/ή οποιανδήποτε άλλη δικαστική διαδικασία έχουν εγείρει εναντίων τους οι Αιτητές.
3.5 Το Δικαστήριο ενήργησε καθ’ υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς δικαιοδοσία εφόσον δεν εξέτασε κατά πόσον ήταν κατ’ επείγον η μονομερής έκδοση των Διαταγμάτων και/ή δεν κατέληξε ότι ήταν κατ’ επείγον η μονομερής έκδοση των Διαταγμάτων και/ή δεν εφάρμοσε τις πρόνοιες του Άρθρου 9 του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ.6.
3.6 Το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ουσιαστικά ζητήματα που ήγειραν οι Αιτητές στην παρούσα με την ένσταση τους ημερομηνίας 02/10/2020 παραβιάζοντας τους κανόνες φυσικής δικαιοσύνης και/ή τις πρόνοιες του άρθρου 30.2. του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας με αποτέλεσμα να μην απονεμηθεί δικαιοσύνη. Πιο συγκεκριμένα το Δικαστήριο δεν εξέτασε και/ή δεν αποφάσισε σχετικά με τα ακόλουθα θέματα
α. Κατά πόσον το Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να εκδώσει το Διάταγμα μονομερώς και/ή κατά πόσον συνέτρεχε το κατ’ επείγον έκδοσης του Διατάγματος μονομερώς.
β Κατά πόσον το Διάταγμα εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση δικαιοδοσίας εφόσον αυτό παραβιάζει το Άρθρο 7 των Περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμο.
γ. Κατά πόσον είχε δικαιοδοσία να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη εφόσον δεν είχε αποδειχθεί ότι είναι αδύνατη η εκτέλεση στα πλαίσια της νομοθεσίας (execution at law).
δ. Κατά πόσον δύναται να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη παρέχοντας του εξουσίες να προβεί σε αλλαγή μετόχων και/ή διορισμό διευθυντή κα/ή γραμματέα και/ή άλλου διοικητικού οργάνου σε εταιρείες που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας των κυπριακών δικαστηρίων και συγκεκριμένα σε πολωνικές εταιρείες.
ε. Κατά πόσον η ενόρκως δηλούσα ήταν δεόντως εξουσιοδοτημένη από το διοικητικό συμβούλιο των Αιτητών να προβεί στις ένορκες δηλώσεις που καταχωρήθηκαν από μέρους των Αιτητών στα πλαίσια της Αίτησης ημερ. 11/09/2020.
στ. Κατά πόσον η σχέση του γιού του ενδιάμεσου παραλήπτη με τους δικηγόρους των Καθ’ ων η Αίτηση στην Πολωνία (Αιτητές στην πρωτόδικη διαδικασία) έπρεπε να είχε αποκαλυφθεί στο στάδιο έκδοσης του μονομερώς διατάγματος.
3.7 Το Δικαστήριο ενήργησε καθ’ υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς να κέκτηται εξουσίας να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη (interim receiver) με εξουσίες και/ή οδηγίες να προβεί σε αλλαγή μετόχων και/ή διορισμό διευθυντή και/ή γραμματέα και/ή άλλου διοικητικού οργάνου σε εταιρείες που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας και συγκεκριμένα σε Πολωνικές εταιρείες.
3.8 Το Δικαστήριο ενήργησε με προφανή πλάνη ως προς τον νόμο εφόσον αποφάσισε ότι δεν εδύνατο, στα πλαίσια της διαδικασίας εξέτασης της οριστικοποίησης του Διατάγματος, να εξετάσει τον ισχυρισμό των Αιτητών ότι η διαδικασία δεν καταχωρήθηκε επ’ ονόματι του εκκαθαριστή, δεδομένου ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση τελούν υπό καθεστώς εκκαθάρισης στην Πολωνία."
Η Αίτηση εδράζεται επί ενόρκου δηλώσεως του κ. Φ. Φιλίππου, συνέταιρου στη δικηγορική ΔΕΠΕ που είναι οι δικηγόροι των Αιτητών και Διευθυντής της Αιτήτριας αρ. 2. Σύμφωνα με τους προσβαλλόμενους ισχυρισμούς του η Griffin Property Finance II Fundusz Inwestycyjny Zamkniety Aktywow Niepubliczych από την Πολωνία (εν τοις εφεξής η "Griffin") κατεχώρησε στις 11.9.2020 την Αίτηση Αρ. 22/2020 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εναντίον των ακόλουθων:
1. xxx Chester Kusmierz από την Πολωνια,
2. Taberancle Limited από Λευκωσία
3. Statabon Limited από Λευκωσία
4. Tatorul Limited από τη Λευκωσία
5. Ventcomp Limited από τη Λευκωσία και
6. Byroneous Holdings Limited από τη Λευκωσία, Καθ' ων η Αίτηση
Να σημειωθεί ότι μόνο οι υπ' αρ. 1,5 και 6 είναι οι Αιτητές στην παρούσα Αίτηση.
Την ίδια ημέρα, ήτοι στις 11.9.2020, η "Griffin" καταχώρησε και μονομερή αίτηση με την οποία αιτείτο:
(α) Διάταγμα διορισμού ενδιάμεσου παραλήπτη των Καθ' ων η Αίτηση
2-4
(β) Διάταγμα παγοποίησης των περιουσιακών στοιχείων όλων των Καθ' ων η Αίτηση.
(γ) Διάταγμα αποκάλυψης των περιουσιακών στοιχείων των Καθ' ων η Αίτηση 2-6.
(δ) Επιβαρυντικά Διατάγματα των μετοχών των Καθ' ων η Αίτηση 2-6 επί των οποίων έχει συμφέρον και/ή είναι δικαιούχος ο Καθ΄ ου η Αίτηση 1.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε τα αιτούμενα Διατάγματα μονομερώς. Αφού επιδόθηκε το Διάταγμα και Αίτηση στους Καθ' ων η Αίτηση 1,5 και 6, οι οποίοι καταχώρησαν ένσταση, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας στις 24.11.2020 το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση του με την οποία οριστικοποίησε τα Διατάγματα ημερ. 16.9.2020. Όπως προκύπτει ο διορισμός του ενδιάμεσου παραλήπτη ζητήθηκε στη βάση του Άρθρου 32 του Ν.14/60 και όχι στη βάση του Άρθρου 7 του Περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμου του 1992, Ν.31(Ι)/1992. Ο ενδιάμεσος παραλήπτης διορίστηκε, μεταξύ άλλων, σε σχέση με τις μετοχές των Καθ' ων η Αίτηση 2, 3, 5 και 6 χωρίς να εκκρεμεί οποιαδήποτε διαδικασία Αίτησης για την πώληση, διάθεση ή την ρευστοποίηση των εν λόγω μετοχών. Δεδομένης της έκδοσης επιβαρυντικών διαταγμάτων μετοχών δεν δικαιολογείτο ο διορισμός ενδιάμεσου παραλήπτη με βάση το δίκαιο της επιείκειας όπως είναι οι παρεχόμενες θεραπείες δυνάμει του Άρθρου 32. Η έκδοση των διαταγμάτων επιβάρυνσης και μόνο είναι ικανή να αναιρέσει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη. Πέραν τούτου, δεν δόθηκε οιαδήποτε μαρτυρία περί του ανέφικτου εκτέλεσης της απόφασης επί των μετοχών των Καθ' ων η Αίτηση 2-6. Αποτελεί επίσης παραδεκτό γεγονός ότι στην Πολωνία εκκρεμεί διαδικασία εκποίησης υποθήκης και ότι η ουσιαστική διαφορά μεταξύ των μερών έγκειται στην αξία του ενυπόθηκου ακινήτου. Είναι, κατά τον ομνύοντα, πρωτοφανής η έκδοση Διατάγματος ενδιάμεσου παραλήπτη την στιγμή που εκκρεμούν άλλες διαδικασίες μέτρων εκτέλεσης. Τα Δικαστήρια δεν έχουν δικαιοδοσία διορισμού ενδιάμεσου παραλήπτη εφόσον εκκρεμούν άλλα μέτρα εκτέλεσης με βάση το Νόμο. Περαιτέρω, εγείρει ζήτημα δυσμενούς διάκρισης εις βάρος των Αιτητών με το επιχείρημα ότι στην κυπριακή έννομη τάξη εκκρεμούν χιλιάδες ανεκτέλεστες αποφάσεις και/ή διαδικασία εκποίησης υποθήκης και είναι αδύνατο, κατά την άποψη του, οι πιστωτές να αποταθούν και να ζητήσουν από τα Δικαστήρια διορισμό παραλήπτη αλλά ούτε και τα Δικαστήρια θα αποδώσουν τέτοια θεραπεία. Η έκδοση του προσβαλλόμενου Διατάγματος παραβιάζει τις πρόνοιες του Άρθρου 30 του Συντάγματος αφού αποστερεί από τους Καθ' ων η Αίτηση 2 και 3 το δικαίωμα να υπερασπίζονται από δικηγόρο της επιλογής τους.
Περαιτέρω είναι ισχυρισμός του ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο οριστικοποίησε το Διάταγμα χωρίς να κέκτηται εξουσίας να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη με εξουσίες και/ή οδηγίες να προβεί σε αλλαγή μετόχων και/ή διορισμό Διευθυντή και/ή Γραμματέα και/ή άλλου διοικητικού οργάνου σε εταιρείες που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας και συγκεκριμένα σε Πολωνικές εταιρείες. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε με έκδηλη πλάνη περί το Νόμο και οι Καθ' ων η Αίτηση εταιρείες στο Διάταγμα, δεν δύνανται να καταχωρήσουν οποιαδήποτε άλλη αγωγή, υπόθεση ή αίτηση εναντίον του Διαχειριστή για προστασία των συμφερόντων τους, εξ΄ ου και δεν είναι Αιτητές στην υπό κρίση αίτηση.
Επίσης, προβάλλεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας και δεν εξέτασε κατά πόσο ήταν επείγον η μονομερής έκδοσης του Διατάγματος και/ή δεν εφάρμοσε τις πρόνοιες του Άρθρου 9 του ΚΕΦ. 6. Παραβίασε περαιτέρω τους κανόνες φυσικής δικαιοσύνης και το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος καθότι δεν εξέτασε και δεν αποφάσισε:
"(α) Κατά πόσον το Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να εκδώσει το Διάταγμα μονομερώς και/ή κατά πόσον συνέτρεχε το κατ’ επείγον έκδοσης του Διατάγματος μονομερώς.
(β) Κατά πόσον το Διάταγμα εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση δικαιοδοσίας εφόσον αυτό παραβιάζει το Άρθρο 7 των Περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμο.
(γ) Κατά πόσον είχε δικαιοδοσία να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη εφόσον δεν είχε αποδειχθεί ότι είναι αδύνατη η εκτέλεση στα πλαίσια της νομοθεσίας (execution at law).
(δ) Κατά πόσον δύναται να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη παρέχοντας του εξουσίες να προβεί σε αλλαγή μετόχων και/ή διορισμό διευθυντή κα/ή γραμματέα και/ή άλλου διοικητικού οργάνου σε εταιρείες που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας των κυπριακών δικαστηρίων και συγκεκριμένα σε πολωνικές εταιρείες.
(ε) Κατά πόσον η ενόρκως δηλούσα ήταν δεόντως εξουσιοδοτημένη από το διοικητικό συμβούλιο των Αιτητών να προβεί στις ένορκες δηλώσεις που καταχωρήθηκαν από μέρους των Αιτητών στα πλαίσια της Αίτησης ημερ. 11/09/2020.
(στ) Κατά πόσον η σχέση του γιού του ενδιάμεσου παραλήπτη με τους δικηγόρους των Καθ’ ων η Αίτηση στην Πολωνία έπρεπε να είχε αποκαλυφθεί στο στάδιο έκδοσης του μονομερώς διατάγματος. "
Το Δικαστήριο ενήργησε με προφανή πλάνη ως προς το Νόμο εφόσον αποφάσισε ότι δεν εδύνατο να εξετάσει τον ισχυρισμό των Αιτητών ότι η διαδικασία δεν καταχωρήθηκε επ' ονόματι του εκκαθαριστή, δεδομένου ότι οι Καθ' ων η Αίτηση τελούν υπό καθεστώς εκκαθάρισης στην Πολωνία.
Είναι η εισήγηση του ομνύοντα ότι όλα τα πιο πάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι (α) υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, (β) δεν υπάρχει άλλο και/ή αποτελεσματικό ένδικο μέσο και/ή υφίστανται εξαιρετικές περιστάσεις και/ή ότι υπάρχει το στοιχείο του κατ' επείγοντος καθότι ενόψει της φύσεως του Διατάγματος η εφαρμογή του δημιουργεί μη αναστρέψιμες καταστάσεις για τους ακόλουθους λόγους:
β. Η παροχή εξουσίας διορισμού διευθυντών στις πολωνικές εταιρείες αποδίδει στον ενδιάμεσο παραλήπτη την διεύθυνση και/ή διαχείριση των πολωνικών εταιρειών (management) το οποίο βρίσκεται σε αντιδιαστολή με τον λόγο διορισμού του ενδιάμεσου παραλήπτη.
γ. Υπάρχει προφανής δυσμενής διάκριση προς τον Αιτητή 1 σε ότι αφορά την ιδιότητα του ως οφειλέτη δυνάμει απόφασης αλλοδαπού Δικαστηρίου σε σχέση με τους οφειλέτες δυνάμει αποφάσεων Κυπριακών δικαστηρίων.
δ. Είναι πρωτοφανής ο διορισμός ενδιάμεσου παραλήπτη στα πλαίσια εκτέλεσης απόφασης ενώ εκκρεμεί εκποίηση υποθήκης και/ή ταυτόχρονα να εκδίδεται επιβαρυντικό Διάταγμα μετοχών.
ε. Τόσο οι Κυπριακές αλλά και οι Πολωνικές εταιρείες θα καταστραφούν ολοσχερώς από την έκδοση του Διατάγματος.
στ. Το Δικαστήριο ενώ στα πλαίσια Αίτησης ημερομηνίας 29/09/2020 αποφάσισε ότι εκ πρώτης όψεως υπήρχε ζήτημα σε ότι αφορούσε την αναγκαιότητα αντεξέτασης του ενδιάμεσου παραλήπτη σε ότι αφορούσε την ανεξαρτησία και την ικανότητα του να ενεργήσει ως ενδιάμεσος παραλήπτης, το αγνόησε παντελώς στα πλαίσια εξέτασης οριστικοποίησης των εκδοθέντων Διαταγμάτων.
ζ. Ο διορισμός δικηγόρου της επιλογής τους σε σχέση με τις Καθ’ ων η Αίτηση 2-4 ο οποίος δύναται να εξουσιοδοτηθεί να πάρει οποιαδήποτε δικαστικά μέτρα εναντίων των Αιτητών αλλά και του προσωρινού παραλήπτη. Για παράδειγμα, δεν δύναται οι Καθ’ ων η Αίτηση 2-4 να καταχωρήσουν οποιανδήποτε Αίτηση ή αγωγή ή ποινική υπόθεση ή άλλη καταγγελία εναντίων των Αιτητών ή ακόμη και να ζητήσουν οποιανδήποτε παράταση χρόνου.
η. Οι Καθ’ ων η Αίτηση εταιρίες έχουν τεθεί υπό τον πλήρη έλεγχο του ενδιάμεσου παραλήπτη ο οποίος λαμβάνει στην κατοχή του εμπιστευτικές πληροφορίες των εταιρειών χωρίς οποιανδήποτε διασφάλιση της εμπιστευτικότητας των εν λόγω πληροφοριών. Το διάταγμα είναι τόσο ευρύ που καλύπτει όλα τα περιουσιακά στοιχεία και έγγραφα των των Καθ’ ων η Αίτηση εταιρειών στην Αίτηση ημερ. 11/09/2020.
θ. Οι Αιτητές στην Αίτηση ημερ. 11/09/2020 τελούν υπό καθεστώς εκκαθάρισης στην Πολωνία κάτι που καθιστά τις συνέπειες του Διατάγματος απολύτως μη αναστρέψιμες.
ι. Το διάταγμα διορισμού ενδιάμεσου παραλήπτη βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την παράγραφο 3 του παραρτήματος Β του Διατάγματος το οποίο ρητά προβλέπει ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δύναται να διαθέσουν ή να διαχειριστούν περιουσιακά στοιχεία κατά την διεξαγωγή των συνήθων εργασιών του νοουμένου ότι προηγουμένως θα ενημερώσουν τους δικηγόρους των Αιτητών κατά πόσο η αξία των περιουσιακών στοιχείων που θα διαθέσουν ή διαχειριστούν υπερβαίνει τα ΕΥΡΩ 10.000 και νοουμένου ότι θα προσδιορίσουν το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο όπως επίσης και την προτιθέμενη συναλλαγή."
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Αιτητές τόσο με την γραπτή του αγόρευση όσο και προφορικά υποστήριξε ότι:
(α) Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς δικαιοδοσία εφόσον διόρισε ενδιάμεσο παραλήπτη και ταυτόχρονα εξέδωσε επιβαρυντικά διατάγματα των μετοχών των Καθ' ων η Αίτηση 2-6 καθώς και παγοποιητικά διατάγματα τα οποία παγοποιούν, μεταξύ άλλων, τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία περιγράφονται στο παράρτημα Α του Διατάγματος και/ή εφόσον εκκρεμεί διαδικασία εκποίησης υποθήκης στην Πολωνία.
(β) Το προσβαλλόμενο Διάταγμα εξεδόθη καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή παράβαση του Άρθρου 7 του περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμου του 1992, Ν.31(Ι)/1992 εφόσον διόρισε παραλήπτη επί των μετοχών των Καθ' ων η Αίτηση 2-4 χωρίς να επιλαμβάνεται αίτηση για πώληση.
(γ) Το εκδοθέν Διάταγμα παραβιάζει το Άρθρο 30 του Συντάγματος αφού αποστερεί από τους Καθ' ων η Αίτηση το δικαίωμα να υπερασπίζονται με δικηγόρο της επιλογής και/ή να λαμβάνουν νομικά μέτρα πέραν της δυνατότητας και υπερασπιστούν τη δικαστική διαδικασία αρ. 22/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και/ή οποιαδήποτε άλλη δικαστική διαδικασία έχουν εγείρει εναντίον τους οι Αιτητές και το πρωτόδικο Δικαστήριο ενεργώντας με έκδηλη πλάνη περί το Νόμο και/ή παραγνώρισε και δεν εξέτασε το γεγονός αυτό.
(δ) Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς δικαιοδοσία εφόσον δεν εξέτασε κατά πόσο ήταν επείγον η μονομερής έκδοση των Διαταγμάτων και/ή δεν κατέληξε ότι ήταν επείγον η μονομερής έκδοση των Διαταγμάτων και/ή δεν εφάρμοσε τις πρόνοιες του Άρθρου 9 του ΚΕΦ. 6.
(ε) Το Δικαστήριο ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς να κέκτηται εξουσίας να διορίσει ενδιάμεσο παραλήπτη με εξουσίες και/ή οδηγίες να προβεί σε αλλαγή μετόχων και/ή διορισμό Διευθυντή και/ή Γραμματέα και/ή άλλου Διοικητικού Οργάνου σε εταιρείες που ευρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας και συγκεκριμένα σε πολωνικές εταιρείες.
(στ) Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψιν ουσιαστικά ζητήματα που ήγειραν οι Αιτητές στην παρούσα διαδικασία με την ένσταση τους ημερ. 2.10.2020 παραβιάζοντας τους κανόνες φυσικής δικαιοσύνης και/ή τις πρόνοιες του Άρθρου 30.2 του Συντάγματος με αποτέλεσμα να μην απονεμηθεί δικαιοσύνη. Αναφέρθηκε δε στα θέματα τα οποία εγείρονται με τα υπό (δ), (β), (ε) και πρόσθετα κατά πόσο είχε εξουσία να διορίσει παραλήπτη εφόσον δεν είχε αποδειχθεί ότι είναι αδύνατη η εκτέλεση στα πλαίσια της νομοθεσίας, κατά πόσο η ενόρκως δηλούσα ήτο εξουσιοδοτημένη από το Διοικητικό Συμβούλιο των Αιτητών να προβεί στις Ένορκες Δηλώσεις που καταχωρήθηκαν εκ μέρους των Αιτητών στα πλαίσια της αίτησης ημερ. 11.9.2020 και κατά πόσο αποκαλύφθηκε η σχέση του υιού του ενδιάμεσου παραλήπτη με τους δικηγόρους των Καθ' ων η Αίτηση στην Πολωνία, Αιτητές στην πρωτόδικη διαδικασία.
Στην ένορκη δήλωση Φιλίππου επισυνάφθηκαν ως Τεκμήρια (α) Ένταλμα Πληρωμής του Περιφερειακού Δικαστηρίου στη Βαρσοβία Α΄ Αστικό Τμήμα. (β) η μονομερής αίτηση ημερ. 16.9.2020, (γ) η ένσταση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 2.10.2020, (δ) η Ένορκη Δήλωση της Ε. Φούττη ημερ. 9.10.2020, (ε) Διαταγή του Δικαστηρίου ημερ. 29.9.2020 με την οποία διατάττεται ο Γ. Καϊμακλιώτης να παρουσιαστεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 2.10.2020 για αντεξέταση επί θεμάτων που αναφέρονται σ' αυτό, (στ) γραπτή αγόρευση των Καθ' ων η Αίτηση 1, 2, 3, 5 και 6 αναφορικά με την Αίτηση ημερ. 11.9.2020 και (ζ) Πρωτόδικη Απόφαση ημερ. 24.11.2020.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος προς υποστήριξη των θέσεων και εισηγήσεων των Αιτητών, αναφέρθηκε σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων από την Κυπριακή, Αγγλική και άλλη νομολογία όπως και νομικά συγγράμματα.
Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι σε ερώτηση του Δικαστηρίου ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών ανέφερε ότι οι Καθ΄ ων η Αίτηση 2 και 3 (πρωτοδίκως) και τους οποίους επίσης αντιπροσωπεύει η ίδια δικηγορική Δ.Ε.Π.Ε. όπως και στην παρούσα Αίτηση, κατεχώρησαν έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης ημερ. 24.11.2020.
Εξέτασα με προσοχή τα όσα τέθησαν ενώπιον μου από τους Αιτητές και ευπαίδευτο συνήγορο τους. Οι αρχές βάσει των οποίων παραχωρείται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος έχουν αποκρυσταλλωθεί σε σωρεία αποφάσεων της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. μεταξύ άλλων Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, ERIN RESOUCRCES S.A. κ.α. ν. Prime International Alliance Inc. Π.E. 104/2013 και 124/2013 ημερ. 14.5.2012. Στην τελευταία λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι αποκρυσταλλωμένη και η αναφορά σε παλαιότερες και σε νεότερες προσεγγίσεις είναι κατά την άποψή μας αχρείαστη (βλ. Σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα», Π. Αρτέμη, Έκδοση 2004, σελ. 55-68). Ο κ. Πολυβίου για να υποστηρίξει τη θέση του περί ύπαρξης «ευρύτερης» προσέγγισης, έκαμε αναφορά σε απόσπασμα από το Σύγγραμμα Halsbury's, Laws of England, 3η έκδοση, Τόμος 11, σελ. 140, παρ. 265. Όμως το συγκεκριμένο απόσπασμα σε σχέση με το δικαιοδοτικής φύσης θέμα, υπήρξε αντικείμενο εξέτασης από τον Κωνσταντινίδη, Δ., στην υπόθεση Re Hellenger Trading Ltd, ανωτέρω, στην οποία κρίθηκε ότι:
«Με προβλημάτισε ιδιαιτέρως, όμως, η εισήγηση πως θα έπρεπε να χορηγήσω άδεια παρά την ύπαρξη δυνατότητας άσκησης έφεσης, ενόψει της δικαιοδοτικής φύσης των σημείων που συζητήθηκαν. Κυρίως ενόψει του πιο κάτω αποσπάσματος από τους Halsbury's Laws of England, 3η έκδοση, Τόμος 11, σελ. 140 παρ. 265. (Βλ. επίσης την 4η έκδοση, Τόμος Ι(ι) παρ. 117, σημ. 22 και Bazu's Commentary on the Constitution of India 6η έκδοση Τόμος Ι σελ. 375.)
Although the order is not of course it will though discretionary nevertheless be granted ex debito justitiae, to quash proceedings which the Court has power to quash, where it is shown that the court below has acted without jurisdiction or in excess of jurisdiction, if the application is made by an aggrieved party and not merely by one of the public and if the conduct of the party applying has not been such as to disentitle him to relief and this is the case even though certiorari is taken away by statute and although there is an alternative remedy."
Αυτή η πολύ γενική διατύπωση μεταδίδει πράγματι πως σε περιπτώσεις έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας, όταν η αίτηση προέρχεται από επηρεαζόμενο, εκδίδεται certiorari παρά την ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας. Δεν έχω δει να διατυπώνεται τέτοια γενική αρχή στις βασικές υποθέσεις πάνω στο θέμα. Έχω υπόψη μου τις αναφερθείσες από την Ολομέλεια στην Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41 και στη συνέχεια στη Σταύρου Μεστάνα (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469.»
Ο Κωνσταντινίδης, Δ., αφού ανέλυσε την αγγλική νομολογία, στην οποία στηρίχθηκε το πιο πάνω απόσπασμα, από το Halsbury's Laws of England, ανωτέρω, κατέληξε ότι δεν υποστηρίζει την απολυτότητα με την οποία διατυπωνεται η παρατήρηση στο πιο πάνω Σύγγραμμα. Τελικά κατέληξε πως:
«..ενώ η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας δεν αποκλείει τη διεκδίκηση certiorari, αυτό, στο πλαίσιο της νομολογίας, μπορεί να γίνει μόνο αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να το δικαιολογούν. Όπως αντιλαμβάνομαι το θέμα, αυτό ισχύει γενικά, ανεξάρτητα δηλαδή από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα. Και εφόσον παρέχεται η δυνατότητα άσκησης έφεσης, που επίσης θα εκδικαστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, και δι' αυτής θα είναι δυνατή η παροχή πλήρους και εξ ίσου αποτελεσματικής θεραπείας, η αίτηση που απευθύνεται στο κατάλοιπο της εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν δικαιολογείται.»
Η πιο πάνω προσέγγιση υιοθετήθηκε από το Νικήτα, Δ., στη Σπύρος Γεωργίου, Αίτηση αρ. 3/2001, ημερ. 14.2.2001 και σε πολλές άλλες υποθέσεις που ακολούθησαν. Ο κ. Πολυβίου έκαμε επίσης αναφορά στη Larissa (Αρ. 1) (1997) 1 Α.Α.Δ. 534, ως υποστηρίζουσα τις θέσεις του. Εκεί έγινε αναφορά από τον Καλλή, Δ., σε εξόφθαλμη υπέρβαση δικαιοδοσίας. Όπως υποδεικνύει ο Αρτέμης, Δ., όπως ήταν τότε, στην υπόθεση Re Ανδρέας Σάββα (2001) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1941, ανεξάρτητα αν «με βάση παλαιότερη νομολογία, επικράτησε η άποψη ότι, όπου μεταξύ άλλων υπήρχε εξόφθαλμη υπέρβαση δικαιοδοσίας, τότε θα μπορούσε να εκδοθεί διάταγμα certiorari, έστω και αν υπήρχε άλλο ένδικο μέσο, χωρίς την απόδειξη εξαιρετικών περιστάσεων», ακολούθησαν οι υποθέσεις Μεστάνας, ανωτέρω και Hellenger Trading Ltd, ανωτέρω, στις οποίες αποφασίστηκε όπως πάντοτε πρέπει να αποδεικνύεται η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα.
Αν και τα πιο πάνω αποφασίστηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο σε μονομελή σύνθεση, εντούτοις έτυχαν της έγκρισης της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.α. (2004) 1 ΑΑΔ 1535, στην οποία το κατώτερο δικαστήριο κατόπιν αίτησης της εταιρείας Β.Μ.Τ.L. εξέδωσε διάταγμα mareva εναντίον της Fastact και άλλων εταιρειών, με το οποίο απαγορευόταν στη Fastact και στις άλλες εταιρείες να αποσύρουν χρήματα από τραπεζικό λογαριασμό. Ενώ το διάταγμα ήταν επιστρεπτέο στις 15.3.2002 για να καταχωρηθεί ένσταση, στις 7.3.2002 η Fastact και οι άλλες εταιρείες, καταχώρησαν αίτηση για ένταλμα Cetiorari για ακύρωση του διατάγματος. Η άδεια χορηγήθηκε και στη συνέχεια, κατόπιν ακροάσεως εκδόθηκε ένταλμα Certiorari, με το οποίο ακυρωνόταν το διάταγμα Mareva στη βάση της έλλειψης δικαιοδοσίας. Μετά από έφεση της Β.Μ.Τ.L. το Ανώτατο Δικαστήριο υιοθετώντας την μέχρι τότε νομολογία, επέτρεψε την έφεση, αναφέροντας ότι:-
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State (1986) 1 All E.R. 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλιδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Ο κ. Πολυβίου μας κάλεσε να αποστούμε από την πιο πάνω πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Όμως δεν υπάρχει αντίστοιχος λόγος έφεσης. Οι τέσσερις λόγοι έφεσης εστιάζονται στο ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα δεν εφάρμοσε τις ορθές νομικές αρχές, προφανώς όπως αυτές προκύπτουν από τη νομολογία. Όμως, ενόψει της ύπαρξης άλλου ένδικου μέσου στο τέλος της διαδικασίας, ο αδελφός μας Δικαστής εφάρμοσε πιστά την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπως την περιγράψαμε πιο πάνω. Όμως, ακόμη και αν εγειρόταν ένα τέτοιο ζήτημα ως λόγος έφεσης, αυτός και πάλιν δεν θα ευσταθούσε, αφού δεν έχουμε πειστεί ότι συντρέχουν οποιοιδήποτε λόγοι για να αποστούμε από τη μέχρι σήμερα νομολογία μας, όπως αυτή συνοψίζεται ιδιαίτερα στη Re Hellenger Trading Ltd, ανωτέρω και επιβεβαιώθηκε από το διευρυμένο Εφετείο στη Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd, ανωτέρω.»
Το πρώτο θέμα που παρατηρώ αναφορικά με την παρούσα υπόθεση είναι ότι η πρωτόδικη διαδικασία αφορά Ευρωπαϊκό Εκτελεστό Τίτλο σύμφωνα με τον ΕΚ 805/2004. Σκοπός του Καν. ΕΚ805/204 είναι η θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Εκτελεστού Τίτλου για μη αμφισβητούμενες αξιώσεις. Αφ' ης στιγμής μια απόφαση πιστοποιείται ως Ευρωπαϊκός Εκτελεστός Τίτλος από το Δικαστήριο προέλευσης, θεωρείται για σκοπούς εκτέλεσης, ως εκδοθείσα στο Κράτος-Μέλος στο οποίο ζητείται η εκτέλεση, άνευ ανάγκης λήψης ενδιάμεσων μέτρων στο Κράτος εκτέλεσης. (βλ. Κατερίνα Πολυκάρπου, εμπορευόμενη υπό την εμπορική επωνυμία Κατερίνα Travel v. Tui Poland SP.ZO.O (2011) 1 Α.Α.Δ. 1880.) Το δίκαιο που εφαρμόζεται στην διαδικασία εκτέλεσης είναι το δίκαιο της χώρας της Ε.Ε. όπου ζητείται η εκτέλεση της απόφασης (Κράτος Εκτέλεσης). Αυτό έγινε και στην παρούσα υπόθεση. Πρόκειται περί τελεσίδικης απόφασης Πολωνικού Δικαστηρίου (Περιφερειακό Δικαστήριο στη Βαρσοβία Α' Αστικό Τμήμα) ημερ. 22.10.2018 εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση 1 στην πρωτόδικη διαδικασία, για το ποσό των €7.000.000 πλέον τόκο και έξοδα. Το ίδιο Δικαστήριο εν συνεχεία εξέδωσε Πιστοποιητικό Ευρωπαϊκού Εκτελεστού Τίτλου το οποίο συνετάχθη στις 4.2.2019 (βλ. Τεκμ. 1 Ε/Δ Φιλίππου). Οι υπόλοιπες εταιρείες, Καθ΄ ων η Αίτηση 2-6 προστέθηκαν στην πρωτόδικη διαδικασία ως εταιρείες που ανήκουν στον πρωτοφειλέτη, Καθ' ου η Αίτηση 1, ελέγχονται απ' αυτόν και ως περιουσιακά του στοιχεία (μετοχές τους προφανώς) υπόκεινται στη διαδικασία εκτέλεσης του Διατάγματος πληρωμής.
Επίσης παρατηρώ ότι στις 2.10.2020 η διαδικασία εναντίον της Καθ' ης η Αίτηση αρ. 4 αποσύρθηκε και τα Διατάγματα εναντίον της ακυρώθηκαν ενώ το επιβαρυντικό διάταγμα που αφορούσε την Καθ' ης η Αίτηση αρ. 4 περιορίστηκε στο 34% των μετοχών της εταιρείας. (βλ. πρωτόδικη απόφαση σελ. 72 Τεκμ. 7 στην Ε/Δ Φιλίππου.)
Παρατηρώ επίσης ότι σύμφωνα με το εκδοθέν Διάταγμα δεν απαγορεύεται στους Καθ' ων η Αίτηση να διαθέτουν εύλογα ποσά τον μήνα σε δικηγορικά έξοδα με δυνατότητα αύξησης των ποσών κατόπιν συμφωνίας με τους δικηγόρους των Αιτητών (πρωτοδίκως) (βλ. Παράρτημα Β του Διατάγματος, τεκμ. 2).
Επίσης, παρατηρώ ότι η ανάληψη υπό του Παραλήπτη των νομικών διαδικασιών αφορά τις Καθ' ων η Αίτηση 2-4 στην πρωτόδικη διαδικασία που δεν είναι Αιτητές στην παρούσα Αίτηση (βλ. §4 του Διατάγματος, τεκμ. 1). Περαιτέρω το ίδιο Διάταγμα στο Παράρτημα Γ (βλ. Τεκμ. 2) προβλέπει:
'5. Άτομα εκτός Κυπριακής Δημοκρατίας
5.1 Εκτός όπως προβλέπεται στην παράγραφο 5.2 κατωτέρω, οι πρόνοιες του παρόντος Διατάγματος δεν επηρεάζουν ή αφορούν οποιονδήποτε εκτός της δικαιοδοσίας αυτού του Δικαστηρίου.
5.2 Οι πρόνοιες του παρόντος Διατάγματος θα επηρεάσουν τα ακόλουθα πρόσωπα που βρίσκονται σε χώρα ή πολιτεία εκτός της δικαιοδοσίας του αυτού του Δικαστηρίου:
(1) Τους Καθ' ων η Αίτηση, τους αξιωματούχους αυτών και τους αντιπροσώπους αυτών που διορίστηκαν με πληρεξούσιο·
(2) Οποιοδήποτε πρόσωπο που;
i. Υπόκειται στη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου
ii. Έχει λάβει γραπτή ειδοποίηση του παρόντος Διατάγματος στην οικία του ή στον χώρο εργασίας του, η οποία βρίσκεται εντός της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου·
iii. Δύναται να αποτρέψει πράξεις ή παραλείψεις εκτός της δικαιοδοσίας αυτού του Δικαστηρίου που συνιστούν παράβαση των προνοιών του παρόντος Διατάγματος ή βοηθούν στην παράβαση αυτών· και
(3) Οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, μόνο στο βαθμό που το παρόν Διάταγμα ανακηρύσσεται εκτελεστέο ή εκτελείται από Δικαστήριο στη χώρα ή πολιτεία όπου αυτός βρίσκεται.
6. Περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται εκτός Κυπριακής Δημοκρατίας
6.1 Καμία πρόνοια του παρόντος Διατάγματος, σε όσο αφορά περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν εμποδίζει οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο από του να συμμορφώνεται με:
1. Υποχρεώσεις που εύλογα πιστεύει ότι έχει, συμβατικές ή άλλως πως, βάσει των νόμων και υποχρεώσεων της χώρας ή πολιτείας όπου βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία ή βάσει του εφαρμοστέου δικαίου επί οποιασδήποτε σύμβασης μεταξύ αυτού και των Καθ' ων η Αίτηση και
2. Οποιαδήποτε Διατάγματα των Δικαστηρίων εκείνης της χώρας ή πολιτείας, νοουμένου ότι έχει δοθεί εύλογη ειδοποίηση στους δικηγόρους των Αιτητών για οποιαδήποτε αίτηση Διαταγμάτων αυτής της φύσης."
Η παρούσα Αίτηση είναι μονομερής αίτηση και συνεπώς οι Αιτητές έχουν υποχρέωση πλήρης και ειλικρινής αποκάλυψης ουσιωδών γεγονότων για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Το ουσιώδες του γεγονότος προσδιορίζεται με αναφορά στα επίδικα θέματα του αιτήματος. Είναι περαιτέρω υποχρέωση του Αιτητή στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την αίτηση να επεξηγεί λακωνικά έστω την σημασία των εγγράφων που επισυνάπτονται. Περαιτέρω θα πρέπει να τονίζεται το σημαντικό μέρος των εγγράφων, οπότε τα ουσιώδη θέματα να αναδύονται εύκολα με μια απλή συνδυασμένη ανάγνωση της Ένορκης Δήλωσης και των εγγράφων. Διαφορετικά ενυπάρχει κίνδυνος να μη θεωρηθεί ειλικρινής και πλήρης (βλ. Coimmerzbank Auslandsbanken Holding A.G. κ.α. ν. Adeona Holdings Limited κ.α. Π.Ε. Ε6/2014 ημερ. 27.2.2015). Στην παρούσα αίτηση αυτό συνέβηκε. Τα πιο πάνω θέματα δεν αναφέρονται καθόλου στην Ένορκη Δήλωση Φιλίππου που συνοδεύει την Αίτηση, απλά περιέχονται στα επισυνημμένα τεκμήρια και αφέθηκε στο Δικαστήριο η ανεύρεση τους όπως και η σημασία τους σε συνάρτηση με το αίτημα. Κατά τη γνώμη μου αυτά αφορούν ουσιώδη γεγονότα τα οποία όφειλαν οι Αιτητές να αποκαλύψουν στο Δικαστήριο. Η μη αποκάλυψη τους δίδει μια εικόνα διάφορη απ' ότι είναι στην πραγματικότητα και αφορά την πρωτόδικη διαδικασία και το εκδοθέν Διάταγμα. Η παράβαση αυτή του θεμελιώδους κανόνα αποκάλυψης ουσιωδών γεγονότων έχει ως αποτέλεσμα την άνευ ετέρου απόρριψη της αίτησης στο παρόν στάδιο.
Θα απέρριπτα την αίτηση έστω και αν δεν ίσχυαν τα πιο πάνω, καθότι δεν έχω πειστεί ότι υφίστανται εξαιρετικές περιστάσεις που να καθιστούν αναγκαία την κατ' εξαίρεση παροχή θεραπείας με βάση το κατάλοιπο εξουσίας του Δικαστηρίου, ενώ υπάρχει στη διάθεση των Αιτητών άλλο ένδικο μέσο, αυτό της Έφεσης.
Το Άρθρο 32(Ι) του Νόμου 14/60 δίνει δικαίωμα για διορισμό Παραλήπτη σ' όλες εκείνες τις περιπτώσεις που κρίνονται από το Δικαστήριο ότι είναι δίκαιο και πρόσφορο έστω και αν δεν αξιούται ή χορηγείται μετ' αυτού αποζημίωση ή άλλη θεραπεία. Τα Δικαστήρια έχουν ευρύτατη εξουσία συμφώνως του Άρθρου 32 να εκδώσουν οποιοδήποτε Διάταγμα, περιλαμβανομένου αυτού του διορισμού παραλήπτη όπως έγινε εδώ, εάν αυτό κρίνεται πρόσφορο, ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις. Όπως αναφέρεται στο Σύγγραμμα του David Bean Injunctions, 8η Έκδοση, σελ. 112, παραγρ. 7.20, η εξουσία για διορισμό Παραλήπτη είναι συναφής και συνδεδεμένη με τα Διατάγματα Παγοποίησης (freezing injunctions) ή και υποκατάστατα τους, εκεί όπου είναι αναγκαίος ο έλεγχος από τρίτο πρόσωπο προς διατήρηση περιουσιακών στοιχείων. Δεν είναι σύνηθες Διάταγμα αλλά εδώ είναι προφανές ότι ο διορισμός Παραλήπτη έγινε για προστασία των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, Καθ΄ ου η Αίτηση 1 στην πρωτόδικη διαδικασία και είναι συναφή και συμπληρωματικό προς τα Διατάγματα παγοποίησης των περιουσιακών του στοιχείων. Όσον αφορά το Άρθρο 9 του ΚΕΦ. 6 στο οποίο αναφέρθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος, υπενθυμίζεται ότι αυτό αναφέρεται εκτός από απόδειξη του κατ' επείγοντος και σ' άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις οι οποίες παρέχουν την δυνατότητα εκδόσεως Προσωρινού Διατάγματος κατόπιν μονομερούς Αιτήσεως.
Τα όσα προβάλλονται υπό των Αιτητών ως εξαιρετικές περιστάσεις δεν είναι οτιδήποτε άλλο παρά αμφισβήτηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης και όχι της νομιμότητας της. Σημειώνεται περαιτέρω ότι οι Καθ' ων η Αίτηση 2 και 3 πρωτοδίκως, καταχώρησαν ήδη Έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης, η διαδικασία εναντίον της Καθ' ης η Αίτηση 4 αποσύρθηκε και οι Καθ' ων η Αίτηση 2, 3 και 4 (πρωτοδίκως) δεν είναι διάδικοι στην παρούσα διαδικασία. Η Αίτηση συναφώς δεν μπορεί να επιτύχει.
Προτού τελειώσω, θα ήθελα να προβώ και στις ακόλουθες παρατηρήσεις. Στην Αίτηση αναφέρεται η 'ΕΚΘΕΣΗ σύμφωνα με τους Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας (Rules of the Supreme Court of England) 1983, U.59 Καν. 3(2) Order 59 r.3(2)" και με το αιτητικό υπό (Δ) αιτείται "Διάταγμα Prohibition που απαγορεύει ….…".
Με όλο το σεβασμό προς τους ευπαίδευτους συνηγόρους που ετοίμασαν και/ή παρουσίασαν την Αίτηση, θα υπενθυμίσω ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου εξέδωσε από 18.5.2018 τον Περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσίας Έκδοση Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2018 και, κατά δεύτερο ότι για την εξασφάλιση Διατάγματος Prohibition απαιτείται πρώτα η εξασφάλιση Άδειας από το Δικαστήριο.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
/γκ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο