ECLI:CY:AD:2021:A141

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 455/2019)

 

 

8 Απριλίου, 2021

 

 

[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ,

ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στές]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΛΟΪΖΙΔΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 21.11.2019 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ

ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,

ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΥ Γ. ΑΝΔΡΕΟΥ,

ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΑΚΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ

ΣΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΑΓΙΟΥ ΔΟΜΕΤΙΟΥ,

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΟΜΕΤΙΟ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 155, ΑΡΘΡΑ 27 ΚΑΙ 28

_________________________

 

Γ. Χριστοφίδης, μαζί με Χρ. Σιακαλλή (κα) και Δ. Γιωργούλα (κα), Ασκούμενη Δικηγόρο, για Ορφανίδης, Χριστοφίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα.

_________________________

 

ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.:  Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

θα δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής.

_________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.:  Στις 3.7.2019, δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα «Tο Thema OnLine”, υπό τον περιγραφικό τίτλο «ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΛΕΜΕΣΟΥ:  Εγκληματική αδιαφορία - Θέμα λήξαν», άρθρο το οποίο αναφερόταν σε εγκληματικές πράξεις που είχαν συμβεί στις 29.6.2019, (το άρθρο).  Τούτο έκαμνε λόγο για τη δολοφονία γυναικός υπό νεαρού ανδρός και στην, εν συνεχεία, αυτοκτονία του.  Ο δράστης είχε χρησιμοποιήσει και στις δύο περιπτώσεις κυνηγετικό όπλο.

 

 Στο άρθρο, γινόταν, επίσης, λεπτομερής αναφορά σε περιστατικό το οποίο είχε συμβεί τέσσερα χρόνια προηγουμένως, στις 27.7.2015.  Πρωταγωνιστής ήταν, και πάλι, ο προαναφερθείς νεαρός άνδρας.  Τότε, είχε δοθεί η πληροφορία, από τον πατέρα του, στον αστυνομικό σταθμό Πολεμιδιών ότι αυτός είχε φύγει από το σπίτι του, παίρνοντας μαζί του το κυνηγετικό του όπλο και δηλώνοντας στη μητέρα του ότι θα αυτοκτονούσε, λόγω ερωτικής απογοήτευσης.  Αργότερα, την ίδια ημέρα, ο πατέρας του πληροφόρησε τον αρμόδιο αστυνομικό στον εν λόγω σταθμό ότι ο γιος του επέστρεψε σπίτι.  Τα πιο πάνω γεγονότα καταχωρίστηκαν αυθημερόν στο Ηλεκτρονικό Ημερολόγιο Παραπόνων και Συμβάντων, (Ηλεκτρονικό Ημερολόγιο Παραπόνων), του σταθμού, με την κατάληξη ότι:  «Εν όψει των πιο πάνω για τον Σταθμό θέμα λήξαν.»

 

Το άρθρο ήταν επικριτικό για την Αστυνομία, σε σχέση με τους χειρισμούς της αναφορικά με το περιστατικό της 27.7.2015.  ΄Εθετε θέμα ότι, τότε, με βάση την επικρατούσα πρακτική και την ακολουθητέα διαδικασία, έπρεπε να είχε αφαιρεθεί το όπλο από τον μετέπειτα δράστη του φονικού.  Οι λεπτομέρειες που αναφέρονταν στο άρθρο, όσον αφορά το συγκεκριμένο περιστατικό, ήταν τέτοιας ακρίβειας, ώστε δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο αρθρογράφος είχε πρόσβαση, κατά κάποιο τρόπο, στο Ηλεκτρονικό Ημερολόγιο Παραπόνων του αστυνομικού σταθμού Πολεμιδιών.   

 

΄Αρχισε έρευνα από το Τμήμα Πληροφορικής της Αστυνομίας, η οποία αποκάλυψε πιθανή εμπλοκή του εφεσείοντος στην παροχή των σχετικών πληροφοριών προς τον αρθρογράφο.  Στόχος της ήταν να διαπιστωθεί κατά πόσο ο εφεσείων εμπλεκόταν στη διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων, τα οποία, κατ’ ισχυρισμό, διαπράχθηκαν στη Λευκωσία, μεταξύ της 29.6.2019 και της 4.7.2019, κατά παράβαση των άρθρων 105, 133 και 135[1] του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.  Πρόκειται για πλημμελήματα, τα οποία τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης κάτω των πέντε ετών.  Η έρευνα φέρεται να απέδωσε ότι, κατά το χρόνο που αφορούσε την περίοδο από 3.7.2019 μέχρι 5.7.2019, ο εφεσείων υπηρετούσε στον αστυνομικό σταθμό Αγίου Δομετίου.  Είχε δε, από τις 7.5.2018, πρόσβαση στο πεδίο Παγκύπριας Αναζήτησης Ημερολογίων Παραπόνων και Συμβάντων της Αστυνομίας.  Στις 3.7.2019, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένο ηλεκτρονικό υπολογιστή του αστυνομικού σταθμού Αγίου Δομετίου, επισκέφθηκε το Ημερολόγιο Παραπόνων του αστυνομικού σταθμού Πολεμιδιών και αναζήτησε την καταχώριση που αφορούσε στο προαναφερθέν συμβάν της 27.7.2015. 

 

Επιπρόσθετα, ο εξεταστής της υπόθεσης, προς διευκόλυνση των ερευνών του, εξασφάλισε, στις 21.11.2019, από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, ένταλμα έρευνας του αστυνομικού σταθμού Αγίου Δομετίου και, ειδικά, του γραφείου και του γραφειακού εξοπλισμού που φέρεται να χρησιμοποιούσε ο εφεσείων.  Το ένταλμα εξουσιοδοτούσε την έρευνα και παραλαβή, από τον προαναφερθέντα χώρο, συσκευών κινητών τηλεφώνων, ηλεκτρονικών καρτών μνήμης, ηλεκτρονικών υπολογιστών, σκληρών δίσκων, χειρόγραφων σημειώσεων, εκτυπώσεων και άλλων εγγράφων, για τα οποία, όπως αναφέρεται σε αυτό, υπήρχε εύλογη υποψία ότι θα παρείχαν μαρτυρία για απόδειξη των προαναφερθέντων αδικημάτων.

 

Κατά την εκτέλεση του εντάλματος, αφού το επέτρεπε το διατακτικό μέρος του, παραλήφθηκαν, εκτός από το σκληρό δίσκο ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, και δύο συσκευές κινητών τηλεφώνων, «απενεργοποιημένα και σφραγισμένα», ιδιοκτησία του εφεσείοντος.  Αυτός, ως εκ τούτου και μόνο, καταχώρισε μονομερή αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο, για άδεια, προκειμένου να επιδιώξει την ακύρωση του εντάλματος έρευνας, ως προς την εν λόγω πτυχή του.  Της πιο πάνω αίτησης επιλήφθηκε Δικαστής του Δικαστηρίου τούτου, στο πλαίσιο άσκησης της πρωτόδικης δικαιοδοσίας της δυνάμει του ΄Αρθρου 155.4 του Συντάγματος.  Η ευπαίδευτη Δικαστής, αφού αναφέρθηκε στα γεγονότα της υπόθεσης, διαπίστωσε πως:  «Το επίδικο ένταλμα αφορούσε σε έρευνα ... προς εντοπισμό τεκμηρίων μεταξύ των οποίων και συσκευών κινητών τηλεφώνων και όχι σε πρόσβαση σε δεδομένα, ...», στη βάση των διατάξεων του άρθρου 4(1) και (4) του περί Διατήρησης Τηλεπικοινωνιακών Δεδομένων με Σκοπό τη Διερεύνηση Σοβαρών Ποινικών Αδικημάτων Νόμου του 2007, (Ν. 183(Ι)/2007), (όπως αυτός έχει τροποποιηθεί).  Ως αποτέλεσμα, κατέληξε ότι δεν είχε αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση και απέρριψε την αίτηση.  Αιτιολόγησε την πιο πάνω κατάληξή της  ως εξής:-

 

«Υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας και με δεδομένο ότι επρόκειτο για ένταλμα προς διερεύνηση διάπραξης αδικημάτων και ότι το ένταλμα δεν σχετίζετο με πρόσβαση στα σχετικά με ηλεκτρονική επικοινωνία δεδομένα κίνησης και θέσης και στα συναφή δεδομένα που είναι αναγκαία για την αναγνώριση του συνδρομητή ή και του χρήστη, κρίνω ότι δεν υφίσταται παραβίαση των ΄Αρθρων 15 και 17 του Συντάγματος ή άλλης Ευρωπαϊκής νομοθεσίας σχετικής με το δικαίωμα του Αιτητή σεβασμού της ιδιωτικής του ζωής ή επικοινωνίας.»

 

 

 

Με την παρούσα έφεση, αμφισβητείται η ορθότητα της κρίσης, ανωτέρω, του Δικαστηρίου.  Κατά την ακρόασή της, ο συνήγορος του εφεσείοντος επεσήμανε το εύρος του εντάλματος και διερωτήθηκε ως προς τον τρόπο με τον οποίο οι παραληφθείσες συσκευές τηλεφώνου θα παράσχουν απόδειξη σε σχέση με την, κατ’ ισχυρισμό, διάπραξη των εν λόγω αδικημάτων.  Εισηγήθηκε πως αυτές θα μπορούσε να χρησιμοποιηθούν μόνο προς αναγνώριση του εφεσείοντος, ως εμπλεκομένου στη διάπραξη των υπό αναφορά αδικημάτων, μέσω των δεδομένων που τηρούνται στη μνήμη τους και όχι άλλως πως.  Συνεπώς, δεν ήταν αναγκαία, ι

σχυρίστηκε, η παραλαβή τους.  ΄Οπως συμπλήρωσε, διαφορετική χρήση των εν λόγω συσκευών θα συνιστούσε παράβαση του θεμελιακού δικαιώματος του εφεσείοντος αναφορικά με το απόρρητο της επικοινωνίας του.

 

Σύμφωνα με το ΄Αρθρο 17.1 του Συντάγματος, «΄Εκαστος έχει το δικαίωμα σεβασμού και διασφαλίσεως του απορρήτου της αλληλογραφίας ως και πάσης άλλης επικοινωνίας αυτού, ...».  Στην παράγραφο 2 του εν λόγω ΄Αρθρου, υπάρχουν εξαιρέσεις.  Ενδιαφέρουν αυτές που προβλέπονται στις υποπαραγράφους Β και Γ.  Μία από τις προϋποθέσεις τους είναι όπως το υπό διερεύνηση ποινικό αδίκημα τιμωρείται με ποινή φυλάκισης πέντε ετών και άνω.  Η απαίτηση αυτή, σε συνδυασμό με τη φύση των υπό αναφορά αδικημάτων και τη χρήση στην οποία μπορεί να τεθεί μια συσκευή κινητού τηλεφώνου, προς το σκοπό διερεύνησής τους, δεν προβλημάτισε την ευπαίδευτη Δικαστή, ειδικά, υπό το φως της θεώρησής της ότι δεν ετίθετο θέμα πρόσβασης στα δεδομένα, που, ενδεχόμενα, να περιέχονταν σε αυτές.  Τούτο επιβαλλόταν, με δεδομένη και την αναφορά στο ένταλμα έρευνας ότι οι συσκευές «υπάρχει εύλογη υποψία ότι θα παράσχουν μαρτυρία για απόδειξη των αδικημάτων».  Ως εκ των ανωτέρω, διαπιστώνεται ότι, στην προκειμένη περίπτωση, αποκαλύπτεται συζητήσιμη υπόθεση, ώστε να δικαιολογείται η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. 

 

Για τους πιο πάνω λόγους, η έφεση επιτυγχάνει.  Δίδεται άδεια στον εφεσείοντα να καταχωρίσει διά κλήσεως αίτηση, για προώθηση διαδικασίας έκδοσης εντάλματος certiorari.  Αυτή να καταχωριστεί εντός δύο εβδομάδων από σήμερα. 

 

 

 

                                                    

                                                     Λ. Παρπαρίνος, Δ.

 

 

 

                                                     Α.Ρ. Λιάτσος, Δ.

 

 

 

                                                     Κ. Σταματίου, Δ.

 

 

 

                                                     Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.

 

 

 

                                                     Χ. Μαλαχτός, Δ.

/ΜΠ