ECLI:CY:AD:2022:D130
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 24/2022)
(i-justice)
28 Μαρτίου, 2022
[Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ 23.03.2022 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 22.03.2022.
-----------------------
M. Μιχαήλ (κα) για Γιώργος Α. Βασιλείου ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Στο πλαίσιο της Αίτησης υπ΄ αρ. 50/21 που καταχωρίστηκε στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας, Δικαιοδοσία Γονικής Μέριμνας, εξεδόθη εκ συμφώνου στις 28.9.2021 διάταγμα σύμφωνα με το οποίο η φύλαξη και φροντίδα των δύο ανήλικων τέκνων των διαδίκων ανατίθεται στη μητέρα τους ενώ «οι υπόλοιπες πτυχές της γονικής μέριμνας θα ασκούνται από κοινού από τους διαδίκους», δηλαδή από τη μητέρα και τον πατέρα. Με το εν λόγω εκ συμφώνου διάταγμα, ρυθμίστηκε και το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με τα δύο ανήλικα τέκνα του, ως λεπτομερώς περιγράφεται στην παράγραφο 3 του διατάγματος.
Στις 21.3.2022 η μητέρα των ανήλικων τέκνων καταχώρισε στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας, την Αίτηση υπ΄ αρ. 81/22, στο πλαίσιο της οποίας εξασφάλισε, κατόπιν μονομερούς αίτησης, στις 23.3.2022, προσωρινό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο αναστέλλεται «… η ισχύς της παραγράφου 3 του διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 28.9.2021, που εκδόθηκε στην Αίτηση Γονικής Μέριμνας με αρ. 50/21 μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της κυρίως αίτησης και/ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου». Το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα ορίστηκε για επίδοση στις 30.4.2022 και ώρα 9.00 π.μ.. Αυτό δε επεδόθη στον επηρεαζόμενο πατέρα την ίδια ημέρα.
Ο τελευταίος αντέδρασε με την καταχώριση της υπό εκδίκαση αίτησης, με την οποία ζητά να του χορηγηθεί άδεια για να καταχωρήσει αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται το προσωρινό διάταγμα που εξεδόθη στις 23.3.2022. Η αίτηση συνοδεύεται από σχετική Έκθεση και από ένορκη δήλωση του ίδιου του Αιτητή. Έχω θέσει ενώπιον μου τόσο το περιεχόμενο της Έκθεσης όσο και της ένορκης δήλωσης, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα έγγραφα που επισυνάπτονται σ΄ αυτές.
Ουσιαστικά το Κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε στις 23.3.2022, στην απουσία του Αιτητή, προσωρινό διάταγμα τροποποιώντας το προηγούμενο εκ συμφώνου διάταγμα. Ως ελέχθη, το εν λόγω προσωρινό διάταγμα ορίστηκε για επίδοση στον Αιτητή στις 30.4.2022 και ώρα 9.00 π.μ..
Στην Fastact Developments Ltd κ.α. (2002) 1(Α) ΑΑΔ, 543, το διάταγμα εξεδόθη στις 29.1.2002 και ορίσθη επιστρεπτέο στις 13.2.2002. Το Ανώτατο Δικαστήριο σημείωσε για άλλη μια φορά ότι διατάγματα τα οποία εκδίδονται με μονομερή αίτηση, θα πρέπει να ορίζονται το συντομότερο δυνατό για επίδοση. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:
«Δεν θα τοποθετηθώ λέγοντας ότι το δικαστήριο ενέργησε έξω από τα πλαίσια της δικαιοδοσίας του ορίζοντας το διάταγμα σε πολύ απομακρυσμένο χρόνο, νοουμένου ότι πρόκειτο για διάταγμα ex parte, εφόσον δεν έχει γίνει αναφορά στις αγορεύσεις σε κάτι τέτοιο. Όμως θα θεωρούσα ότι διατάγματα τύπου ex parte και μάλιστα όπως στην προκειμένη περίπτωση, με όλα τα χαρακτηριστικά τα οποία έχω επισημάνει πιο πάνω, θα έπρεπε να ορίζονται το συντομότερο δυνατό και όχι μετά από δύο εβδομάδες εφόσον, όπως η νομολογία δείχνει, το διάταγμα ex parte συνιστά παρέκκλιση από τις αρχές και από τις διαδικασίες που μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις πρέπει να δίδεται και μόνο εφόσον το δικαστήριο είναι διατεθειμένο το ίδιο να μεριμνήσει ώστε να μη βρίσκεται σε ισχύ για περισσότερο χρονικό διάστημα από όσο είναι αναγκαίο για να δοθεί η ευκαιρία στην άλλη πλευρά να ακουστεί. Αυτές είναι αρχές απαράβατες και το δικαστήριο οφείλει να είναι πάρα πολύ προσεκτικό όσον αφορά οποιαδήποτε παρέκκλιση από τις αρχές αυτές ορίζοντας το διάταγμα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.»
Στην BP Cyprus Ltd (1996) 1(B) ΑΑΔ, 861, το προσωρινό διάταγμα που εξεδόθη στις 25.7.1996, κατόπιν μονομερούς αίτησης, ορίστηκε επιστρεπτέο στις 26.8.1996. Είχε δε επιδοθεί στους Αιτητές στις 29.7.1996, οι οποίοι και καταχώρισαν στις 30.7.1996 αίτηση για να τους δοθεί άδεια από το Δικαστήριο για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Ο Κωνσταντινίδης, Δ. δίδοντας την άδεια σημείωσε τα ακόλουθα:
«Στην υπόθεση Ανθίμου (ανωτέρω) η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου παρατήρησε και τα ακόλουθα στη σελίδα 49:
‘Η επιφύλαξη του Άρθρου 32(1) των περί Δικαστηρίων Νόμων περιέχει το ουσιαστικό δίκαιο. Το δικονομικό δίκαιο προβλέπεται στο Άρθρο 9, (αναριθμημένο τώρα σε 8), του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, όπως τροποποιήθηκε, και τους Διαδικαστικούς Κανονισμούς. Το εδάφιο (3) του Άρθρου 9 περιορίζει χρονικά την ισχύ του διατάγματος που εκδίδεται σε μονομερή αίτηση και καθορίζει τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται μετά την έκδοσή του. Τούτο παραμένει σε ισχύ για χρόνο όχι μακρύτερο από όσο είναι αναγκαίος για την επίδοση ειδοποίησής του στον επηρεαζόμενο και την παροχή της δυνατότητας σ' αυτό να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου για να ενστεί. Διάταγμα που προβλέπει ισχύ μακρύτερη από όση περιοριστικά ο νομοθέτης έθεσε με το εδάφιο (3) δεν είναι έγκυρο.’.
Οι αιτητές είναι εταιρεία που εδρεύει στη Λευκωσία και το ίδιο το γεγονός ότι η επίδοση τελικά πραγματοποιήθηκε μέσα σε τρεις ημέρες είναι ενδεικτικό των δυνατοτήτων που προσφέρονται για σύντομη επίδοση. Βρίσκω ότι στοιχειοθετείται εκ πρώτης όψεως υπόθεση σε σχέση με τον ορισμό, ως ημερομηνίας επιστροφής του διατάγματος της 26 Αυγούστου 1996, ένα δηλαδή μήνα μετά την έκδοσή του.»
Στην Τράπεζα Κύπρου Λτδ (1999) 1(Β) ΑΑΔ, 1010, η Ολομέλεια ανατρέποντας την πρωτόδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σημείωσε τα ακόλουθα σε σχέση με τον χρόνο για τον οποίο κάνει αναφορά το άρθρο 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6:
«Το έργο του δικαστηρίου αναφορικά με τον καθορισμό του χρόνου που είναι "αναγκαίος" ώστε να δοθεί ο λόγος και στην άλλη πλευρά, είναι, όπως σαφώς προκύπτει από το λεκτικό του άρθρου 9(3), διαπιστωτικό. Το διάταγμα διατηρεί την ισχύ του μόνο εφόσον δεν εκτείνεται χρονικά πέραν του διαπιστωθέντος ως αναγκαίου χρόνου. Η διαπίστωση γίνεται στη βάση των στοιχείων της κάθε περίπτωσης με αναφορά στο πόσο σύντομα μπορεί να γίνει η επίδοση και πόσο σύντομα μπορεί η άλλη πλευρά να εμφανιστεί και να ενστεί. Μια τέτοια διαπίστωση είναι βέβαια το αποτέλεσμα κρίσης. Η οποία ωστόσο εντάσσεται σε στενά όρια αφού έχει ως μόνο κριτήριο το "αναγκαίο". Η διάταξη δεν επιτρέπει τον ορισμό του διατάγματος επιστρεπτέου σε ό,τι το δικαστήριο θα θεωρούσε ως εύλογο χρόνο οπότε θα επιτρεπόταν να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως το ενδεχομένως βαρύ δικαστικό πρόγραμμα σε συνάρτηση με το περιεχόμενο του διατάγματος.»
Στη Ξενόπουλος (2003) 1(Γ) ΑΑΔ, 1652, το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε στις 31.10.2003, κατόπιν μονομερούς αίτησης, προσωρινό διάταγμα διατροφής, το οποίο ορίστηκε για επίδοση στις 28.11.2003. Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη του τη φύση του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος (καταβολή συγκεκριμένου ποσού μηνιαίως), χορήγησε άδεια, εφόσον βρήκε ότι το Κατώτερο Δικαστήριο θα έπρεπε να είχε μεριμνήσει για τον ορισμό του διατάγματος το συντομότερο δυνατό αφού η διεύθυνση κατοικίας του Καθ΄ ου η αίτηση ήταν γνωστή στην εν διαστάσει σύζυγο η οποία είχε εξασφαλίσει το προσωρινό διάταγμα.
Βρίσκω ότι στοιχειοθετείται εκ πρώτης όψεως υπόθεση σε σχέση με τον χρόνο που ορίστηκε το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα για να εμφανιστεί η άλλη πλευρά και ενστεί, εάν επιθυμεί. Ο χρόνος αυτός ανέρχεται σε 38 περίπου μέρες από την έκδοση του. Η διεύθυνση διαμονής και εργασίας του Καθ΄ ου η αίτηση ήταν γνωστή στην Αιτήτρια που το εξασφάλισε. Συνεπώς, δεν υπήρχε δυσκολία εντοπισμού του Αιτητή για επίδοση του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος. Άλλωστε, αυτό επεδόθη την ίδια ημέρα που εξεδόθη.
Όσον αφορά στην ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου, βρίσκω, στη βάση των στοιχείων που έχουν τεθεί μέχρι τώρα ενώπιον μου, ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Αυτές αφορούν στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την ημέρα που ορίστηκε για να ακουστεί ο Αιτητής ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου σε συνδυασμό με τις δραστικές συνέπειες που επιφέρει το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα στον Αιτητή αφού με αυτό αναστέλλεται εκ συμφώνου διάταγμα επικοινωνίας του με τα δύο ανήλικα τέκνα του.
Δίδεται άδεια για να καταχωριστεί αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Η αίτηση να καταχωριστεί εντός 5 ημερών από σήμερα και να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 8.4.2022, και ώρα 8.30 π.μ., για ακρόαση. Ένσταση στην αίτηση δύναται να καταχωριστεί εντός 4 ημερών από την επίδοση της αίτησης.
Η ισχύς του προσωρινού διατάγματος ημερ. 23.3.2022, που αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, αναστέλλεται μέχρι την καταχώριση της αίτησης δια κλήσεως, και εφόσον αυτή καταχωριστεί εντός του πιο πάνω χρόνου, μέχρι την αποπεράτωση της.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΕΑΠ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο