Cylaw

ΜΑΡΙΑ - ΡΑΦΑΕΛΑ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ v. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 199/2021, 8/7/2022

ECLI:CY:AD:2022:A290

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 199/2021

8 Ιουλίου, 2022

[Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Σ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ Δ/ΣΤΕΣ]

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ 2, 3, 4 ΚΑΙ 6 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 521/2009 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ

ΜΑΡΙΑ – ΡΑΦΑΕΛΑ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ

Ενάγουσα - Αιτήτρια

1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

2. ΒΑΡΝΑΒΑ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗ ΛΙΜΙΤΕΔ

3. CIBA VISION CORPORATION

4. CIBA VISION AG

5. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΧΑΡΩΝΗ

6. ALCON PHARMACEUTICALS LTD

Εναγομένων – Καθ’ ων η Αίτηση

----------------------------------

Σάβια Ζαχαρίου (κα) για Λ. Λουκαΐδου- Θεοφάνους ΔΕΠΕ, για την Ενάγουσα - Αιτήτρια

Φρίξος Νικολάου για Τάσσο Παπαδόπουλο και Συνεργάτες ΔΕΠΕ,

για τους Εναγόμενους 2, 3, 4 και 6 - Καθ’ ων η Αίτηση

---------------------------

ΟΙΚΟΝΟΜΟY, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Στ. Χατζηγιάννη.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.:Η ενάγουσα στην Αγωγή 521/2009 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (στο εξής η Αιτήτρια), αιτείται άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρίσει έφεση εναντίον της διαταγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ημερομηνίας 16.9.2021, με την οποία εγκρίθηκε ο υπολογισμός των εξόδων που έγινε από τον Πρωτοκολλητή στις 13.9.2021, στη βάση του οποίου η Αιτήτρια καταδικάζεται σε έξοδα προς όφελος των Εναγομένων 2, 3, 4 και 6 (στο εξής οι Καθ’ ων η Αίτηση).

Περαιτέρω η Αιτήτρια αιτείται Διάταγμα του Δικαστηρίου που να παρατείνει το χρόνο καταχώρισης της έφεσης αναφορικά με την διαταγή του Δικαστηρίου ημερομηνίας 16.9.2021.

Σύμφωνα με τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, στις 28.4.2021 το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εξέδωσε τελική απόφαση στην Αγωγή 521/2009 με ενάγουσα την Αιτήτρια, η οποία στις 7.6.2021 καταχώρισε εναντίον της πρωτόδικης απόφασης την Πολιτική Έφεση 207/2021 (Τεκμήριο 1).

Οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρισαν στις 27.7.2021 κατάλογο εξόδων (Τεκμήριο 3), τα οποία υπολογίστηκαν από τον Πρωτοκολλητή στις 13.9.2021 στο ποσό των €34.657 πλέον τόκο από 20.2.2009 μέχρι εξόφλησης, πλέον ΦΠΑ επί του ποσού των €34.652. Ο εν λόγω υπολογισμός εγκρίθηκε από το Δικαστήριο στις 16.9.2021. Στις 24.9.2021, η δικηγόρος των Καθ’ ων η Αίτηση με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο προς τους δικηγόρους της Αιτήτριας ζήτησε την καταβολή του πιο πάνω ποσού και ακολούθησε μεταξύ τους, σχετική επικοινωνία (Τεκμήριο 2).

Η Αιτήτρια θεωρεί εσφαλμένο τόσο τον υπολογισμό, όσο και την έγκριση του Δικαστηρίου και ισχυρίζεται ότι α) ο Πρωτοκολλητής εσφαλμένα υπολόγισε τα έξοδα των Καθ’ ων η Αίτηση στην κλίμακα της αγωγής (€500.000 - €2.000.000) και όχι στην κλίμακα της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, το οποίο περιόρισε την αποζημίωση της Αιτήτριας σε ποσό που εμπίπτει στην κλίμακα €50.000 - €100.000, β) το δικηγορικό γραφείο που καταχώρισε σημείωμα εμφάνισης για τους Καθ΄ ων η Αίτηση 3, 4 και 6, ουδέποτε παρουσίασε στο φάκελο του Δικαστηρίου σχετική γραπτή εξουσιοδότηση (διοριστήριο) των Καθ’ ων η Αίτηση 3 και 4 προς το συγκεκριμένο δικηγορικό γραφείο και συνεπώς ο Πρωτοκολλητής λανθασμένα υπολόγισε τα έξοδα προς όφελος των Καθ’ ων η Αίτηση γ) ο Πρωτοκολλητής λανθασμένα υπολόγισε υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση 6 έξοδα από την καταχώριση της αγωγής, αφού αυτοί έλαβαν μέρος στη διαδικασία από τις 18.4.2019 και μεταγενέστερα και δ) ο Πρωτοκολλητής εσφαλμένα και κακώς υπολόγισε τα συγκεκριμένα κονδύλια με αριθμό 1, 4, 13, 15 και 21 του καταλόγου εξόδων. Όπως η Αιτήτρια διατείνεται, η παρούσα Αίτηση δεν στοχεύει σε αχρείαστη καθυστέρηση στην πορεία της υπόθεσης και ουδόλως επηρεάζονται τα συμφέροντα και δικαιώματα των Καθ’ ων η Αίτηση.

Η Αίτηση επιδόθηκε στους Καθ’ ων η Αίτηση οι οποίοι καταχώρισαν ένσταση, ισχυριζόμενοι ότι στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση δεν γίνεται επίκληση των προϋποθέσεων της Δ.35 θ.20 και όσα σχετικά αναφέρονται, αποτελούν ζητήματα που αφορούν εσωγενείς παράγοντες της δίκης και λήφθηκαν υπόψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο κατά την άσκηση της ευρείας διακριτικής του εξουσίας ως προς την έγκριση των εξόδων. Ο υπολογισμός και η Διαταγή ως προς τα έξοδα δεν αφορούν έκαστο των Καθ’ ων η Αίτηση, αλλά τις εργασίες που διεκπεραίωσαν οι δικηγόροι τους συνολικά και αφορά ένα σετ εξόδων. Περαιτέρω οι Καθ’ ων η Αίτηση 3, 4 και 6 αποτελούν εταιρείες με έδρα το εξωτερικό και συνεπώς δεν απαιτείται πέραν της καταχώρισης σημειώματος εμφάνισης και η καταχώριση διοριστηρίου εγγράφου.

Στη βάση των πιο πάνω, οι Καθ’ ων η Αίτηση ισχυρίζονται ότι η παρούσα Αίτηση είναι κακόπιστη και εκδικητική και η Αιτήτρια αδικαιολόγητα, παράτυπα και καταχρηστικά επέλεξε να την προωθήσει, ενώ υπάρχει ήδη καταχωρημένη έφεση επί της ουσίας της υπόθεσης. Σκοπός της Αιτήτριας είναι η καθυστέρηση της απονομής της δικαιοσύνης, με δυσμενή επηρεασμό των δικαιωμάτων των Καθ΄ ων η Αίτηση για άμεση είσπραξη του λαβείν τους εντός ευλόγου χρόνου, ως και η προβολή της παρούσας διαδικασίας ως λόγο αναστολής εκτέλεσης του εξ’ αποφάσεως ποσού που αφορά τα έξοδα των Καθ’ ων η Αίτηση, στα πλαίσια Αίτησης τους για αναστολή εκτέλεση της πρωτόδικης απόφασης.

Μετά την παράθεση των θέσεων των δύο πλευρών, προχωρούμε να εξετάσουμε το αίτημα της Αιτήτριας. Αν και οι περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί δεν προβλέπουν για υπολογισμό εξόδων αλλά για ψήφιση εν τούτοις στην υπόθεση Pugachev (2006) 1 (A) A.Α.Δ. 353, διευκρινίστηκε ότι ο υπολογισμός των εξόδων από τον Πρωτοκολλητή, μετά από διαταγή του Δικαστηρίου δυνάμει της Δ.59 θ.1, ολοκληρώνεται με την τελική έγκριση του Δικαστηρίου, οπότε και δημιουργείται η ευκαιρία στο διάδικο να αμφισβητήσει τα υπολογισθέντα και εγκριθέντα από το Δικαστήριο έξοδα (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση των Λανίτης – Αριστοφάνους Λτδ, Πολιτική Αίτηση 43/2015 ημερομηνίας 12.10.2015), ECLI:CY:AD:2015:B670.

Ως προς την ουσία του αιτήματος, η Δ.35 θ.20, στην οποία βασίζεται η Αίτηση προβλέπει ότι:

«Δ.35 θ.20. An appeal from a decision solely on the ground of a wrong direction in regard to costs, or from an order made on taxation or review of taxation, shall not be entertained except with the leave of the Court of Appeal or a Judge thereof, which shall not be given unless it is made to appear that the direction or order is contrary to the provisions of any law or Rule, or is based on a misconception of fact, or directs any party to pay costs incurred or occasioned, without sufficient reason, by another party.»

Σύμφωνα με τη νομολογία, η εξουσία του Δικαστηρίου να παραχωρήσει άδεια για καταχώρηση έφεσης, αποκλειστικά για έξοδα, είναι περιορισμένη. Όπως επεξηγήθηκε από το Εφετείο στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Μάριου Ρούσου κ.α. (1999) 1(Α) ΑΑΔ 360, 364:- «Η παροχή άδειας δεν αφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου· συναρτάται με τη στοιχειοθέτηση μιας ή περισσότερων των προϋποθέσεων που καθορίζει η Δ.35 θ.20, από τον αιτητή.» (βλ. επίσης Αναφορικά με την Αίτηση της Ελένης Στεφάνου-Μετζίτη (2010) 1(Β) ΑΑΔ 891 και Φιλίππου ν. Φιλίππου (1990) 1 ΑΑΔ 890.) Οι τρεις προϋποθέσεις της Δ.35 θ.20 είναι και εξαντλητικές και αντικειμενικές. Στο στάδιο αυτό το Εφετείο δεν υπεισέρχεται στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Αυτό θα είναι το αντικείμενο της έφεσης, εφόσον επιτραπεί η υποβολή της. Αποκλειστικό κριτήριο για την παροχή άδειας είναι η θεμελίωση μιας ή περισσοτέρων των προϋποθέσεων που θέτει η Δ.35 θ.20 (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση χωρίς ειδοποίηση του Γιώργου Αργυρίδη (2000)1 Α.Α.Δ. 143, Επί τοις αφορώσι την Απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας αναφορικά με τον υπολογισμό εξόδων στην Αγωγή 221/2010 Πολιτική Αίτηση 6/2018, ημερομηνίας 4.5.2018,και Επί τοις αφορώσι την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας αναφορικά με τον υπολογισμό των εξόδων στην Αγωγή 221/2010, Πολιτική Αίτηση 164/2017, ημερομηνίας 22.1.2018, ECLI:CY:AD:2018:B35

Στην προκειμένη περίπτωση, το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί, είναι κατά πόσο στοιχειοθετείται από την Αιτήτρια, τουλάχιστον μία από τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στη Δ.35 θ.20(ανωτέρω) και ειδικότερα κατά πόσο α) η διαταγή για τα έξοδα αντίκειται προς τις πρόνοιες οποιουδήποτε νόμου ή διαδικαστικού κανονισμού, ή β) βασίζεται σε παρανόηση γεγονότων ή γ) διατάσσει οποιοδήποτε διάδικο να καταβάλει έξοδα που προέκυψαν ή προκλήθηκαν χωρίς επαρκή αιτία.

Η Αιτήτρια συναφώς ισχυρίζεται ότι κατά τον υπολογισμό του καταλόγου των εξόδων που καταχώρισαν οι Καθ’ ων η Αίτηση α) υπήρξε διαταγή για τα έξοδα που αντίκειται στον Κανονισμό 39(γ)του Παραρτήματος Γ του περί Πολιτικής Δικονομίας (τροποποιητικός) (Αρ. 5) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2017, ημερομηνίας 24.10.2017, ως και στην Δ.16 θ.11 και β) επιδικάστηκαν έξοδα εναντίον της Αιτήτριας αδικαιολόγητα και χωρίς επαρκή λόγο.

Ενόψει του γεγονότος ότι προβάλλονται ισχυρισμοί από την Αιτήτρια ότι υπήρξε παράβαση των προνοιών των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών (ανωτέρω), ως και ότι αδικαιολόγητα και χωρίς επαρκή λόγο επιδικάστηκαν ως έξοδα εναντίον της Αιτήτριας, κονδύλια που αφορούν τα έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση 6, καθώς επίσης και τα κονδύλια αρ. 1, 4, 13, 15 και 21 του καταλόγου εξόδων, κρίνουμε ότι η παρούσα υπόθεση εμπίπτει στις περιπτώσεις για τις οποίες το Εφετείο, δυνάμει της Δ.35 θ.20, δικαιούται να παραχωρήσει άδεια για έφεση.

Με βάση τα ενώπιον μας τεθέντα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου και α) του στοιχείου έλλειψης καθυστέρησης εκ μέρους της Αιτήτριας, η οποία καταχώρισε την παρούσα Αίτηση στις 7.10.2021 και μόλις μετά πάροδο λίγων ημερών από τις 24.9.2021 που όπως ισχυρίζεται, έλαβε γνώση του συγκεκριμένου καταλόγου εξόδων και της έγκρισης του στις 16.9.2021, ως και β) το γεγονός ότι ο κατάλογος εξόδων καταχωρίστηκε στις 27.7.2021 δηλαδή μετά την καταχώριση της Έφεσης 207/2021 από την Αιτήτρια στις 7.6.2021, θεωρούμε ορθό και δίκαιο να παραχωρήσουμε την αιτηθείσα άδεια για καταχώριση έφεσης εναντίον της διαταγής του πρωτόδικου Δικαστηρίου που αφορά την έγκριση των εξόδων υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση, όπως υπολογίστηκαν από τον Πρωτοκολλητή.

Ενόψει των προαναφερθέντων, εγκρίνεται η Αίτηση ως η παράγραφος (Α) της Αίτησης. Περαιτέρω, παρατείνεται η προθεσμία για καταχώριση έφεσης για περίοδο 20 ημερών από σήμερα, ως η παράγραφος (Β) της Αίτησης.

Επιδικάζονται τα έξοδα της Αίτησης, προς όφελος της Αιτήτριας και σε βάρος των Καθ’ ων η Αίτηση όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.

Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.

ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.

/Α.Λ.Ο.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο