ECLI:CY:AD:2023:D222

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ                                                         

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 185/2022)

 

 

 22 Ιουνίου, 2023

 

[ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ, ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΑΖΕΛΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΝΝΑΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 01/03/2022 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ (ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ, ΕΓΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 2000 (Ν.121(Ι)/2000), ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 47/2022, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΧΑΡΙΟΥ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 31/01/2022.

 

…………………

 

Μ. Κυριάκου (κα) με Ντ. Πελεκάνου (κα), για Pyrgou Vakis LLC, για τους Αιτητές.

 

Λ. Βραχίμης, για Ελένη Βραχίμη & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον Καθ’ ου η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

       

        ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Με την κρινόμενη διά κλήσεως αίτηση ημερομηνίας 15.11.22 («η Αίτηση») - που καταχωρίστηκε μετά από χορήγηση άδειας προς τους Αιτητές στην Αναφορικά με την Αίτηση των Ζαχαρία και Άλλων, Πολ. Αίτ. 174/22, ημ. 2.11.22 - ζητείται η «... Έκδοση Εντάλματος Certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για το σκοπό ακύρωσης του διατάγματος που εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση εξουσίας και/ή δικαιοδοσίας από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας την 01/03/2022 στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης με Αριθμό 47/2022 ... δυνάμει της μονομερούς αίτησης του Ανδρέα Ζαχαρίου από την Αγγλία ημερομηνίας 31/01/2022 ...» (η περικοπή είναι αυτούσια ως και όσες έπονται).

        Η Αίτηση στηρίζεται σε Ένορκη Δήλωση εξουσιοδοτημένου από τους Αιτητές προσώπου («η Ένορκη Δήλωση/Αίτηση»), ως και σε αλληλένδετη με αυτή Έκθεση Γεγονότων.

        Οι εναντιώσεις του Καθ’ ου η Αίτηση Αντρέα Ζαχαρίου («ο Καθ’ ου η Αίτηση») παρατίθενται στο σώμα Ειδοποίησης Περί Προθέσεως Ενστάσεως («η Ένσταση») επί της οποίας επισυνάπτεται και σχετική Ένορκη Δήλωση («Ένορκη Δήλωση/Ένσταση»).

        Δυο λόγια για τα παρουσιαζόμενα ως γεγονότα (εκ πλευράς Αιτητών), αφού τούτο θα βοηθήσει στην ευχερέστερη αντίληψη των επίδικων θεμάτων.

        Το επίμαχο διάταγμα ημερομηνίας 1.3.22, ως το Τεκμήριο 6/Ένορκη Δήλωση/Αίτηση («το Διάταγμα»), εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας («το Κατώτερο Δικαστήριο») στη Γενική Αίτηση 47/22/Τεκμήριο 5 στην Ένορκη Δήλωση/Αίτηση («η Γενική Αίτηση»), με το ακόλουθο περιεχόμενο:

«…..…………………………………………………………………………………Μετά από Αίτηση των κ.κ. Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, δικηγόρων για την Αιτήτρια, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ αφού ανέγνωσε την αίτηση και την ένορκη δήλωση που καταχωρήθηκαν εκ μέρους των Αιτητών,

 

«ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ την Αναγνώριση, εγγραφή και εκτέλεση στα Μητρώα του Πρωτοκολλητείου - Τμήματος Διαχειρήσεων του Διατάγματος Διαχείρισης ημερ. 29.07.2021 στην υπόθεση υπ' αριθμό 1626189924230017, το οποίο εκδόθηκε από το Ηίgh Court of Justice of England and Wales, σύμφωνα με το οποίο ο Ανδρέας Ζαχαρίου … κάτοικος Αγγλίας … καθίσταται διαχειριστής της περιουσίας της aποβιωσάσης Ελένης Ζαχαρία … η οποία περιουσία ανέρχεται στο ποσό των £142,881.00 (περίπου €170,700.36).

……………………………………………………………………………………...».

 

        Τη Γενική Αίτηση, είχε καταχωρίσει (ως Αιτητής) ο εδώ Καθ’ ου η Αίτηση (Αντρέας Ζαχαρίου), αιτούμενος:

        «......................................................................................................................

Α. Αναγνώριση και/ή Εγγραφή και/ή Εκτέλεση στα Μητρώα του Πρωτοκολλητείου - Τμήματος Διαχειρίσεων, του Διατάγματος Διαχείρισης ημερ. 29.07.2021 στην υπόθεση υπ’ αριθμό 1626189924230017, το οποίο εκδόθηκε από το High Court of Justice England and Wales, σύμφωνα με το οποίο ο Αντρέας Ζαχαρίου ... κάτοικος Αγγλίας ... καθίσταται διαχειριστής της περιουσίας της αποβιωσάσης Ελένης Ζαχαρία ... η οποία περιουσία ανέρχεται στο ποσό των £146,840.00 (περίπου €175,430.19) και με καθαρή αξία £142,881.00 (περίπου €170,700,36).

.....................................................................................................................».

 

        Οι Αιτητές φέρεται να είναι τρεις εκ των τεσσάρων νόμιμων κληρονόμων (και αδελφών) τής Ελένης Ζαχαρία, που πέθανε - χωρίς να αφήσει διαθήκη (intestate) - άγαμη και άτεκνη στην Αγγλία την 29.9.20, έχουσα τη μόνιμη διαμονή της στο Λονδίνο («η αποβιώσασα»).

        Ο Καθ’ ου η Αίτηση, αδελφός των Αιτητών (και της αποβιωσάσης), που διαμένει μονίμως στην Αγγλία, ακολουθώντας τις κατά τεκμήριο νόμιμες διαδικασίες στην Αγγλία, υπέβαλε αίτηση ενώπιον του High Court of England and Wales («η Αγγλική Αίτηση») και Ηιδιορίστηκε ως διαχειριστής της περιουσίας της αποβιωσάσης διά συναφούς δικαστικού διατάγματος ημερομηνίας 29.7.21 («το Αγγλικό Διάταγμα»).

        Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν ενημέρωσε τους λοιπούς και παρουσιαζόμενους ως νόμιμους κληρονόμους της αποβιωσάσης (ήτοι τους Αιτητές), για την επιθυμία, απόφαση ή «… αυτοεπιλογή του …» να διοριστεί ο ίδιος ως διαχειριστής ή και ως ο μοναδικός διαχειριστής τής περιουσίας της.

        Οι Αιτητές εντόπισαν το Αγγλικό Διάταγμα από έρευνα στο ηλεκτρονικό σύστημα αποβιωσάντων στην Αγγλία. Εξεπλάγησαν. Αμέσως μετά, διόρισαν τούς εδώ δικηγόρους τους προκειμένου να αναλάβουν τα καθέκαστα, και τούτο γιατί ο Καθ’ ου η Αίτηση ενήργησε χωρίς τη γνώση και εξουσιοδότηση τους.

        Οι Αιτητές επεδίωξαν να ακυρώσουν τον διορισμό του Καθ’ ου η Αίτηση ως διαχειριστή στην Αγγλία, ύστερα όμως από συμβουλή Άγγλων δικηγόρων, επέλεξαν (εξαιτίας εκ των περιστάσεων δικονομικών εμποδίων που ορθώνονταν για τούτους στη χώρα εκείνη), να ενημερώσουν «… όλες τις Τράπεζες στην Κύπρο …» ότι ενίσταντο στον διορισμό τού Καθ’ ου η Αίτηση ως διαχειριστή, ζητώντας όπως «… μην επιτραπεί και/ή να απαγορευτεί οιανδήποτε ανάληψη χρημάτων χωρίς την συγκατάθεση και/ή σύμφωνο γνώμη των νόμιμων κληρονόμων …».

        Περιπλέον, οι Αιτητές απέστειλαν επιστολή προς τον Καθ’ ου η Αίτηση εκφράζοντας αντιρρήσεις προς τις ενέργειες του, κάτι που απέληξε σε πρόταση τού τελευταίου για συνάντηση των κληρονόμων στην Κύπρο για επισκόπηση της κατάστασης.

        Συναντήθηκαν την 15.11.21, όπου (στην παρουσία του Καθ’ ου η Αίτηση και του δικηγόρου του), θίχτηκε και το ζήτημα των προσπαθειών του Καθ’ ου η Αίτηση να εντοπίσει τους λογαριασμούς τής αποβιωσάσης στις Κυπριακές τράπεζες όπως και εκείνο της πρόθεσης του να υποβάλει αίτηση «… επανασφράγισης του διατάγματος της Αγγλίας στην Κύπρο …», για την οποία, ως ισχυρίσθηκε, θα ενημέρωνε τους Αιτητές.

        Την 14.4.22 ο δικηγόρος του Καθ’ ου η Αίτηση έπαυσε να τον εκπροσωπεί, πληροφορώντας συναφώς τους Αιτητές.

        Το ίδιο, έπραξε και ο Καθ’ ου η Αίτηση, οπόταν και του ζητήθηκε από τους Αιτητές εκ νέου ενημέρωση για τα περί της αίτησης επανασφράγισης.

         Έκτοτε, οι Αιτητές δεν έτυχαν κάποιας ουσιώδους κατατόπισης από τον Καθ’ ου η Αίτηση «… για οποιεσδήποτε από τις ενέργειες του ...».

        Την 31.7.22, προς έκπληξη των Αιτητών (αλλά και των δικηγόρων τους), έλαβαν ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Καθ’ ου η Αίτηση πως είχε επικοινωνήσει με τράπεζες στην Κύπρο ως διαχειριστής της περιουσίας τής αποβιωσάσης, εξασφαλίζοντας και συγκεκριμένα ποσά.

        Μεμιάς, οι Αιτητές έσπευσαν να εντοπίσουν την αίτηση επανασφράγισης ώστε να καταφέρουν πρόσβαση στον φάκελο της υπόθεσης, κάτι που δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες τους, διότι η ιχνηλασία εστιάστηκε στο Τμήμα Διαχειρίσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, αφού «… από όση ενημέρωση και πληροφόρηση και/ή εξ όσων άφησαν ο κ. Ζαχαρίου και ο δικηγόρος του να εννοηθεί θα καταχωρείτο αίτηση επανασφράγισης του διατάγματος και όχι Γενική Αίτηση για αναγνώριση».

        Όταν εξέλειψε η προοπτική ανεύρεσης του φακέλου επανασφράγισης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, ως και στα υπόλοιπα Επαρχιακά Δικαστήρια και στο Ανώτατο Δικαστήριο, οι Αιτητές διεξήγαγαν έρευνα «… στο Μητρώο των Γενικών Αιτήσεων …», εντοπίζοντας τελικώς (την 14.9.22) τη Γενική Αίτηση, από τον φάκελο της οποίας, διά των νενομισμένων διαδικασιών, πάρθηκαν τα δέοντα αντίγραφα που ενδιέφεραν.

        Σε αυτά, υπήρχε και το Διάταγμα.

        Οι Αιτητές προσβλέπουν σε ακύρωση του Διατάγματος διά προνομιακού εντάλματος Certiorari μια που, ως λέγουν στις Παραγράφους 20 και 21 της Ένορκης Δήλωσης/Αίτησης τούτο επηρεάζει άμεσα και αρνητικά τα δικαιώματα τους «… αφού υπάρχει υπέρβαση της εξουσίας και/ή αρμοδιότητας και/ή δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και/ή νομικό σφάλμα δικαιοσύνης καθ’ ότι το Δικαστήριο αποφάσισε μονομερώς την 01/03/2022 την Αναγνώριση, εγγραφή και εκτέλεση στα Μητρώα του Πρωτοκολλητείου - Τμήματος Διαχειρίσεων, του Διατάγματος Διαχείρισης ημερομηνίας 29.07.2021… », δεδομένου πως με βάση «... την αίτηση που καταχωρήθηκε στην Αγγλία, δηλώθηκαν κληρονόμοι τέσσερα άτομα χωρίς όμως να δοθούν λεπτομέρειες αναφορικά με το όνομα, διεύθυνση και γενικά οιαδήποτε άλλα στοιχεία των λοιπών κληρονόμων της αποβιωσάσης ... [η οποία] απεβίωσε άγαμη και άτεκνη και ως εκ τούτου νόμιμοι κληρονόμοι της είναι τα τέσσερα αδέλφια της, ο Κυριάκος Ζαχαρία, η Κυριακή Καζέλα, η Μαρία Κονναρή και ο Ανδρέας Ζαχαρίου ...».

        Ο Καθ’ ου η Αίτηση αντιτείνει πως δεν συντρέχει νομιμοποιητικός λόγος για αποδοχή της Αίτησης και τούτο επειδή, όχι μόνο τα όσα κατ’ ουσίαν αθέμιτα τού καταλογίζονται από τους Αιτητές απέχουν πολύ από την πραγματικότητα και την αλήθεια, αλλά και γιατί, έτσι κι αλλιώς, το Κατώτερο Δικαστήριο δεν ενήργησε καθ’ υπέρβαση δικαιοδοσίας ή πλανήθηκε ως προς τα γεγονότα και την εφαρμογή του νόμου και των κανονισμών.

        Αποτίμησα στην πλήρη τους μορφή την Αίτηση, την Έκθεση Γεγονότων, την Ένσταση, τις αντίστοιχες ένορκες δηλώσεις και τα συνημμένα σε αυτές τεκμήρια, στον επιτρεπτό πάντοτε βαθμό για ό,τι αφορά στην παρούσα διαδικασία.

        Ομοίως έπραξα σε σχέση προς τις αγορεύσεις των ευπαίδευτων δικηγόρων.

        Σε ό,τι αφορά στα όσα περιστοιχίζουν την Αίτηση εξ απόψεως νομικών αρχών και νομολογίας - εμπεδωμένα και τετριμμένα ως είναι (πλην όμως εξόχως σημαντικά ως ωφέλιμη δικαστική αυτοϋπενθύμιση) - καταγράφω πως παρέχεται άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari όταν αποκαλύπτεται από τον αιτούντα, εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται, διαζευκτικά ή και συνεργικά, υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης, ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, με την υπογράμμιση  ότι εκεί που προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία στον αιτούντα, τέτοιο ένταλμα δεν εκδίδεται εκτός αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις (Αναφορικά με την Αίτηση της Siyu, Π.Ε. 49/21, ημ. 12.10.21, Αναφορικά με την Αίτηση του Σιακόλα και Άλλων, Π.Ε 7/20, ημ. 7.6.21, Αναφορικά με την Αίτηση της Πετρίδου, Π.Ε. 133/19, ημ. 12.2.20, Αναφορικά με την Αίτηση των Junport International Limited και Άλλων, Π.Ε. 321/17, ημ. 2.4.18).

        Ως παραδεκτώς προκύπτει από τις Ένορκες Δηλώσεις/Αίτησης/Ένστασης - αλλά και από όσα εντυπώνονται στην όψη του Διατάγματος - ο Καθ’ ου η Αίτηση διαβιεί (όπως φερόμενα και κατά τους κρίσιμους χρόνους), στην Αγγλία.

        Στη βάση αυτού του γεγονότος και με κατά νουν το Άρθρο 2 του Περί Αποφάσεων Αλλοδαπών Δικαστηρίων (Αναγνώριση, Εγγραφή και Εκτέλεση Δυνάμει Συμβάσεως) Νόμου 121(Ι)/00[1] («ο Ν.121(Ι)/00»), οι Αιτητές προτάσσουν πως είναι αποκλειστικώς βάσει του υπό αναφορά νομοθετήματος που εκδόθηκε το Διάταγμα, για να επεκτείνουν προσέτι τον συλλογισμό τους, ότι καμιά άλλη νομική βάση από εκείνες που αποτυπώνονται στο σώμα της Γενικής Αίτησης δεν παρείχε αρμοδιότητα και δικαιοδοσία στο Κατώτερο Δικαστήριο να εκδώσει το Διάταγμα.

        Υπήρξε επί τούτω αντίλογος από τον Καθ’ ου η Αίτηση.

        O συνήγορος του Καθ’ ου η Αίτηση, με παραπομπή στον Περί Αμοιβαίας Εκτέλεσης Ορισμένων Αποφάσεων Δικαστηρίων των Χωρών της Κοινοπολιτείας Νόμο 130(Ι)/00, πρότεινε ότι ως αποτέλεσμα τού διά του εν λόγω νομοθετήματος τροποποιηθέντος Άρθρου 3(2) του Περί Αλλοδαπών Δικαστικών Αποφάσεων (Αμοιβαία Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ.10 [2] («το Κεφ.10»), το τελευταίο «... εφαρμόζεται και σε αποφάσεις που δεν αφορούν την επιδίκαση ή πληρωμή χρηματικού ποσού ...», και πως κατ’ ακολουθίαν «... το ζήτημα αυτό επαρκώς καλύπτεται από τη νομική βάση της αίτησης στη βάση της οποίας έγινε η εγγραφή ...».

        Προσθέτως, ο δικηγόρος υποστήριξε πως ένεκα των όσων διαλαμβάνονται στο Άρθρο 2(1), Κεφ.10, [3] το Κατώτερο Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί τη Γενική Αίτηση και να εκδώσει το Διάταγμα για τον λόγο ότι η αποβιώσασα είχε, κατά συζήτηση, περιουσία (τραπεζικούς λογαριασμούς) εντός τής κατά τόπο δικαιοδοσίας του Κατώτερου Δικαστηρίου.

        Έχοντας στο μυαλό όσα αναπτύχθηκαν από τους δικηγόρους με υποδείξεις στο μαρτυρικό υλικό και στη σχετική νομολογία, αποφαίνομαι πως το Κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε νομίμως, για ό,τι τώρα ενδιαφέρει, στη βάση των σχετικών προς τούτο νομοθετικών προνοιών, κατά τον τρόπο, εν τέλει, που υπέδειξε ο κ. Βραχίμης.

        Εισφέρω στη διάσταση αυτή και το ότι οι Αιτητές ποτέ δεν υποστήριξαν ευθέως πως η νομική βάση της Γενικής Αίτησης είναι γενική, αόριστη ή και συγκεχυμένη, παρά μονάχα ότι οι εκεί σχετικές προς τη νυν αναλυόμενη προβληματική πρόνοιες δεν επιρρώνουν το επιδιωκόμενο.

        Το επιρρώνουν.

        Αυτό, υπό την έννοια ότι - και ανάμεσα σε άλλα - η αφορώσα τροποποίηση του Κεφ.10, παρέσχε πράγματι προς το Κατώτερο Δικαστήριο το κατάλληλο εκ πρώτης όψεως νομοθετικό βάθρο προς έκδοση του Διατάγματος, σε συνάρτηση πάντα και με τις προβλέψεις του Ν.121(Ι)/00.

        Τούτο, στην έκταση που μπορεί να αναλυθεί σε αυτό το στάδιο, συνάγεται και από τα όσα συναπαρτίζουν την ουσία τους, ως ήδη καταγράφηκε. 

        Απορρίπτω τούς περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των Αιτητών.

        Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, που ευστόχως υπερθεμάτισε η κ. Κυριάκου.

        Ο Καθ’ ου η Αίτηση επισύναψε στη Γενική Αίτηση, ως Τεκμήριο 2 (Τεκμήριο 3 στην Ένορκη Δήλωση/Αίτηση), την Αγγλική Αίτηση, όπου (στην παράγραφο 3.3.b αυτής), και δη στο ερώτημα «How many Whole-blood brothers or sisters of the person who has died survived them?», ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέγραψε πως υπάρχουν τέσσερα τέτοια άτομα (άνω των 18 ετών).

        Εντούτοις, στην ένορκη δήλωση που συνόδευσε τη Γενική Αίτηση, δεν γίνεται καμιά αναφορά στα ως άνω περιγραφόμενα, πλην από το ότι (κατά τα δηλωνόμενα στην παράγραφο 4 τής ένορκης δήλωσης) - σύμφωνα με την ομνύουσα «... ασκούμενη δικηγόρο ...» στο δικηγορικό γραφείο των δικηγόρων που τότε τον εκπροσωπούσαν - ο Καθ’ ου η Αίτηση (ως αιτητής εκεί) «... προχώρησε σε καταχώρηση σχετικής αίτησης όπως διοριστεί διαχειριστής της περιουσίας της αποβιωσάσης ενώπιον του High Court of Justice England and Wales … ως [το] Τεκμήριο 2 ...».

        Το ουσιώδες αυτό γεγονός, στο οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έστρεψε - ως όφειλε (Demstar Limited v. Zim Israel Navigation Co Limited και Άλλων (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 597, 602) - την προσοχή του Κατώτερου Δικαστηρίου (πέραν από του να επισυνάψει το Τεκμήριο 2 αλλά και το Τεκμήριο 4 [το οποίο, ως απογράφεται στην παράγραφο 6 της περί ης ο λόγος ένορκης δήλωσης, συγκροτεί «... Ένορκη Δήλωση/Statement of Truth ημερομηνίας 17.12.2021 από τους Δικηγόρους του Αιτητή στην Αγγλία ... οι οποίοι [τον] εκπροσώπησαν ... στη διαδικασία έκδοσης του Διατάγματος Διαχείρισης ...» [4]]), αποστέρησε, ως φαίνεται, τη δυνατότητα από το Κατώτερο Δικαστήριο να συνεκτιμήσει το περί ου ο λόγος στοιχείο, και κυρίως να παράσχει, στην κανονική πορεία των πραγμάτων, την ευκαιρία στους Αιτητές να κληθούν ως επηρεαζόμενοι καθ’ ων η αίτηση στη Γενική Αίτηση για να εκφράσουν τις θέσεις τους.

        Αυτή η εικόνα αναδεικνύει, στο μέτρο που εδώ αφορά, συζητήσιμη υπόθεση παραβίασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, κάτι που, υπό τις ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης, θα μπορούσε να δικαιολογήσει την ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για έγκριση της Αίτησης (Αναφορικά με την Αίτηση του Κazakov, Πολ. Αίτ. 251/21, ημ. 3.3.22).

        Στην Αναφορικά με την Αίτηση των Zhigachov και Άλλων (Aρ. 5) (2013) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2564, 2575-2577, το Ανώτατο Δικαστήριο υπό πρωτοβάθμια δικαιοδοσία, είπε και αυτά εν σχέσει προς τη δυνητική επίδραση τής παραβίασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης στην έκδοση ενταλμάτων Certiorari:

«......................................................................................................................

Σύμφωνα με τους κανόνες φυσικής δικαιοσύνης το δικαστήριο έχει καθήκον να ενεργεί με δίκαιο τρόπο (Supreme Court Practice 1988, σελ. 797). Το δικαστήριο πρέπει να παρέχει σε κάθε διάδικο μια δίκαιη ευκαιρία να θέσει την υπόθεση του ενώπιον του δικαστηρίου (Halsbury's Laws of England, 4η έκδοση, Τόμος 1, παραγρ.76). (Βλ. Καψάλης (Aρ. 2) (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 980, 993).

 

(Βλ. Astrapi Commission Agents Ltd κ.ά. ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2013) 1 Α.Α.Δ. 745, (απόφαση πλειοψηφίας).

........................................................................................................................

Στην Ιn re Zhigachov κ.ά. (2013) 1 Α.Α.Δ. 1318 λέχθηκαν από το Δικαστή Χατζηχαμπή, όπως ήταν τότε, αναφορικά με την έκδοση διατάγματος με αίτηση άνευ κλήσεως τ' ακόλουθα:

«...Η διαδικασία της έκδοσης του είναι άλλο πράγμα. Τα ως άνω λεχθέντα αφορούν μόνο το δεύτερο και επιδιώκουν να τονίσουν τη θεμελιακή υποχρέωση του δικαστηρίου να ενεργεί σε συμφωνία με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης ως προς την ακρόαση και των δύο πλευρών. Τούτο εξάλλου το καθιστά και πιο πληροφορημένο ως προς το αν δικαιολογείται η έκδοση του διατάγματος.»

 

Στην υπόθεση Re Τρύφωνος κ.ά. (2003) 1 Α.Α.Δ. 1153 το Δικαστήριο αντιμετώπισε παρόμοια περίπου κατάσταση πραγμάτων. Παραχωρώντας την άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος το Δικαστήριο είπε μεταξύ άλλων, τ' ακόλουθα στη σελ. 1157:

 

«Στην παρούσα υπόθεση οι αιτητές στερήθηκαν της ευκαιρίας να ακουστούν πριν τα συμβατικά τους δικαιώματα επηρεαστούν, σε δραματικό μάλιστα βαθμό, παρ' όλον ότι είχαν έγκαιρα καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης. Το Δικαστήριο θα έπρεπε να μην είχε προχωρήσει στην εκδίκαση της αίτησης για απόφαση λόγω μη καταχώρησης εμφάνισης των εναγομένων 2 μεμονωμένα, αλλά να επιληφθεί ίσως του θέματος κατά την ακρόαση της όλης υπόθεσης μετά τη συμπλήρωση των δικογράφων. Η υπόθεση θα έπρεπε να προσεγγιζόταν σφαιρικά, χωρίς παραβίαση των δικαιωμάτων οιουδήποτε των μερών.»

 

Με τον τρόπο που ενήργησε το Δικαστήριο την 31/5/13 εκδίδοντας απόφαση και διάταγμα ως ανωτέρω, επηρέασε τα δικαιώματα των αιτητών χωρίς να δοθεί η ευκαιρία σ' αυτούς να θέσουν την θέση τους ενώπιον του Δικαστηρίου και παραβίασε τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης ως προς την ακρόαση και των δυο πλευρών (βλ. επίσης Ridge v. Baldwin a.ο. [1963] 2 All. E.R. 66, 91 (H.L.) που υιοθετήθηκε στην Astrapi Commission Agents Ltd (άνω).

.........................................................................................................................».

 

        Τα υιοθετώ.

        Το Κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε (ως παρουσιάζεται), στην απουσία των Αιτητών, με εγγενή πλέον τον παρεπόμενο αντικειμενικό κίνδυνο δυσμενούς επηρεασμού των δικαιωμάτων των Αιτητών ως κατ’ ισχυρισμόν κληρονόμων της αποβιωσάσης (Αναφορικά με την Αίτηση των Νικολάου και Άλλων (2002) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1937, 1940-1941).

        Το γεγονός πως φαίνεται να υφίσταται εν προκειμένω εναλλακτικό ένδικο μέσο για τους Αιτητές, δεν αποκλείει άνευ ετέρου την έγκριση της Αίτησης (Αναφορικά με την Αίτηση της Maltofex Limited, Πολ. Αίτ.17/22, ημ. 5.10.22, Αναφορικά με την Αίτηση της Tricor Ltd, Π.Ε. 117/20, ημ. 7.4.21).

        Δεν είναι δυνατόν να προκαθορισθεί τι συνιστά εξαιρετική περίσταση.

         Η διακρίβωση τους συναρτάται και προς την παροχή θεραπείας και κατά τα περιστατικά της κάθε περίπτωσης (Αναφορικά με την Αίτηση των Σιακόλα και Άλλων, Π.Ε. 7/20, ημ. 7.6.21, Αναφορικά με την Αίτηση του Μεστάνα (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1469, 1478).

        Στην προκειμένη, ως είχα την ευκαιρία να διατυπώσω και στο πλαίσιο της απόφασης μου στην Αίτηση για Άδεια, υφίστανται εξαιρετικές περιστάσεις.

        Την αιτιολογία την παρέθεσα στην Αναφορικά με την Αίτηση των Ζαχαρία και Άλλων, Πολ. Αίτ. 174/22, ημ. 2.11.22.

        Δεν παρίσταται ανάγκη επανάληψης.

        Την υιοθετώ.

        Οι Αιτητές κατέδειξαν όσα χρειάζονταν για να πετύχουν στην Αίτηση.

        Η Αίτηση επιτυγχάνει.

        Εκδίδεται προνομιακό ένταλμα Certiorari, ως η Αίτηση.

        Τα έξοδα, συν ο ΦΠΑ (αν υπάρχει), επιδικάζονται υπέρ των Αιτητών και εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση, ως τούτα θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

 

 

 

                                                                             Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/κβπ