ECLI:CY:AD:2023:D282
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 106/2023)
15 Σεπτεμβρίου, 2023
[Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΑ ΔΕΠΕ, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΗΕ 223315, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ 13, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟ ΚΩΡΤ, 2Ος ΟΡΟΦΟΣ, 8010 – ΠΑΦΟΣ, ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΑ ΔΕΠΕ, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΗΕ 223315, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ 13, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟ ΚΩΡΤ, 2Ος ΟΡΟΦΟΣ, 8010 – ΠΑΦΟΣ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/05/2023 ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΠΟΙΝΗ, ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΤΙΜΟ €19.000,00 (ΔΕΚΑ ΕΝΝΕΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ), Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΤΗΝ 31/07/2023 ΜΑΖΙ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 20/06/2023, ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30/05/2022 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΣΟΔΩΝ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, Ν. 188(Ι)/2007 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ.
Χρ. Π. Κινάνης με Κ. Αποκίδη και Μ. Χριστοφόρου (κα) για Kinanis LLC, για τους Αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Με την υπό κρίση Αίτηση η Αιτήτρια αξιώνει την έκδοση Διατάγματος για επέκταση του χρόνου καταχώρισης αίτησης για άδεια καταχώρισης αίτησης με κλήση για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για περίοδο επτά ημερών από τη σύνταξη του Διατάγματος.
Τα γεγονότα που υποστηρίζουν την Αίτηση εκτίθενται σε επισυνημμένη Ένορκη Δήλωση του Ιωάννη Παπαζαχαρία (εφεξής «Ένορκη Δήλωση Παπαζαχαρία»), δικηγόρου, ο οποίος εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο της Αιτήτριας δικηγορικής εταιρείας, όντας ο μοναδικός Διευθυντής και μέτοχος της.
Από την Ένορκη Δήλωση Παπαζαχαρία προκύπτουν, περιληπτικά, τα εξής γεγονότα:
Στις 13/4/2021 το Τμήμα Εποπτείας και Συμμόρφωσης του Συμβουλίου του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου (εφεξής «το Συμβούλιο του Π.Δ.Σ.»), απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στην Αιτήτρια για επιτόπιο εποπτικό έλεγχο στα γραφεία τους με βάση τον περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμο 188(Ι)/2007.
Ο πρώτος επιτόπιος εποπτικός έλεγχος έγινε από Λειτουργούς/υπαλλήλους του Π.Δ.Σ. στις 19/4/2021 και συνεχίστηκε στις 26/4/2021 και 20/5/2021.
Στις 17/1/2022 το Συμβούλιο του Π.Δ.Σ. εξέδωσε Κατηγορητήριο εναντίον της Αιτήτριας για έξι κατηγορίες, το οποίο απέστειλε στην Αιτήτρια την επομένη, δηλ. 18/1/2022.
Με βάση το Κατηγορητήριο η Αιτήτρια καλείτο να υποβάλει έγγραφες «παραστάσεις» ενώπιον του Συμβουλίου του Π.Δ.Σ. εντός 15 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης του Κατηγορητηρίου.
Η Αιτήτρια συμμορφούμενη με το πιο πάνω χρονοδιάγραμμα, στις 26/1/2022 απέστειλε στο Συμβούλιο του Π.Δ.Σ. τις γραπτές της παραστάσεις αναφορικά με το Κατηγορητήριο.
Χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω διαδικασία και χωρίς να δοθεί οποιαδήποτε απάντηση στα αιτήματα της Αιτήτριας να παρουσιαστεί ενώπιον του Συμβουλίου του Π.Δ.Σ. και να ακουστεί προσωπικά, στις 30/5/2022 το Συμβούλιο του Π.Δ.Σ. με Απόφαση του έκρινε ένοχη την Αιτήτρια στις Κατηγορίες 2, 3 και 4 (εφεξής «η Απόφαση Καταδίκης»). Το Συμβούλιο του Π.Δ.Σ. με επιστολή του ημερ. 8/11/2022 γνωστοποίησε την Απόφαση Καταδίκης στην Αιτήτρια, την οποία επέδωσε στις 8/12/2022 και κάλεσε την Αιτήτρια να προβεί σε οποιαδήποτε σχόλια και/ή παρατηρήσεις ώστε να ληφθούν υπόψη για μετριασμό της ποινής εντός 10 ημερών από την επίδοση της εν λόγω επιστολής. Στη βάση αυτού η Αιτήτρια στις 19/12/2022 ετοίμασε και απέστειλε γραπτώς τις σχετικές παραστάσεις της για μετριασμό της ποινής.
Στις 29/5/2023 το Συμβούλιο του Π.Δ.Σ. εξέδωσε την Απόφαση του για επιβολή ποινής και επέβαλε στην Αιτήτρια συνολικό πρόστιμο €19.000 (εφεξής «η Απόφαση Ποινής»). Η Απόφαση Ποινής επιδόθηκε και γνωστοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Αιτήτρια με μεγάλη καθυστέρηση, στις 31/7/2023, μαζί με σχετική επιστολή του Συμβουλίου του Π.Δ.Σ., ημερ. 20/6/2023.
Στη βάση των ανωτέρω η Αιτήτρια αποφάσισε όπως καταχωρίσει Αίτηση για άδεια για καταχώριση αίτησης για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, με στόχο να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της Απόφασης Ποινής που στηρίζεται στην Απόφαση Καταδίκης.
Στην Ένορκη Δήλωση Παπαζαχαρία γίνεται εκτενής αναφορά στους λόγους επί τους οποίους στηρίζεται το αίτημα της Αιτήτριας για άδεια καταχώρισης αίτησης για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, οι οποίοι περιλαμβάνουν ζητήματα παράβασης των Κανόνων Φυσικής Δικαιοσύνης και της αρχής της αμεροληψίας, καθώς και παράβαση προνοιών του Συντάγματος. Καταγράφεται, επίσης, η θέση ότι δεν προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο κατά της Απόφασης του Συμβουλίου του Π.Δ.Σ., εκτός από τη διαδικασία της παρούσας Αίτησης, για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari. Καθόσον αφορά το υπό κρίση αίτημα για παράταση του χρόνου καταχώρισης της αίτησης και υπό το φως των ως άνω γεγονότων, η Αιτήτρια επισημαίνει, μέσω της Ένορκης Δήλωσης Παπαζαχαρία, ότι με δεδομένο το γεγονός ότι η Απόφαση Ποινής, η οποία εκδόθηκε στις 31/5/2023, επιδόθηκε στην Αιτήτρια στις 31/7/2023, ήτοι περίοδο 62 ημερών μετά την έκδοση της Απόφασης Ποινής, το χρονικό περιθώριο των 45 ημερών που προβλέπεται με βάση τον Κανονισμό 5(1) του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2018, είχε παρέλθει πριν ακόμα επιδοθεί σε αυτήν η Απόφαση Ποινής και λάβει γνώση αυτής.
Στη βάση των πιο πάνω δηλώνεται στην Ένορκη Δήλωση Παπαζαχαρία ότι συντρέχουν, εν προκειμένω, οι εξαιρετικές περιστάσεις που προνοούνται στον Κανονισμό 5(2) του Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, οι οποίες, όπως αναφέρεται, δεν επέτρεψαν στην Αιτήτρια να προβεί στην καταχώριση της αίτησης για άδεια εντός της καθορισμένης προθεσμίας.
Ο Κανονισμός 5 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018 προβλέπει:
«ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ
5(1) Αίτηση για άδεια καταχωρείται το συντομότερο από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης.
(2) Το Δικαστήριο δύναται να επεκτείνει την προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο (1) του παρόντος Κανονισμού εάν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.»
(Η έμφαση είναι του Δικαστηρίου)
Στην απόφαση της Ολομέλειας, Αναφορικά με την Αίτηση του ΧΧΧ Manuel Puhler, Πολιτική Έφεση Αρ. 404/2019, ημερ. 10/12/2020, ECLI:CY:AD:2020:A421, λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:
«Με δεδομένη τη φύση της διαδικασίας του Certiorari, οι «εξαιρετικές περιστάσεις», που αναφέρονται στον Κ.5, όπως προκύπτει από τη χρήση της λέξης «εξαιρετικές», πρέπει να είναι υφιστάμενες περιστάσεις, οι οποίες παρεμποδίζουν τον αιτητή από του να αποταθεί έγκαιρα στο Δικαστήριο προς διεκδίκηση θεραπείας. Ο λόγος που επιζητείται παράταση, δυνάμει του Κ.5, θα πρέπει, αντικειμενικά κρινόμενος, να αποτελεί έναν ιδιαίτερο, πέραν του συνηθισμένου, λόγο που δεν επέτρεψε στον αιτητή να αποταθεί στο Δικαστήριο για προνομιακή θεραπεία, εντός του χρόνου που προβλέπεται από τον Κανονισμό και το συμφέρον της δικαιοσύνης να απαιτεί την επέκταση του χρόνου.
Ο χρόνος που ο αιτητής έλαβε γνώση ή θα μπορούσε να λάβει γνώση της διαδικασίας που επιθυμεί να ακυρώσει με τη χρήση του προνομιακού εντάλματος, είναι σημαντικό στοιχείο. Όπου, όπως εν προκειμένω, ο αιτητής έλαβε έγκαιρα γνώση της διαδικασίας εναντίον του, η παράλειψή του να ενεργήσει άμεσα προς επιδίωξη θεραπείας, εναποθέτει στον αιτητή επιπρόσθετο βάρος να πείσει ότι ο λόγος που προβάλλει είναι τέτοιος που αποτελεί ένα σοβαρό πρόσκομμα στην επιδίωξη προνομιακής θεραπείας, έτσι ώστε το συμφέρον της δικαιοσύνης να εξυπηρετείται με την επέκταση του χρόνου.»
Όπως ήδη αναφέρθηκε ανωτέρω, με βάση το Διαδικαστικό Κανονισμό 5(1), αίτηση για άδεια καταχωρείται το συντομότερο και, σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος εισαγωγής της, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 45 ημέρες, από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διαταγής ή πράξης. Είναι κατ’ εξαίρεση και μόνο επιτρεπτή η επέκταση χρόνου και κατ' ακολουθία του Κανονισμού 5(2), σύμφωνα με τον οποίο το Δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να επεκτείνει την προθεσμία στις περιπτώσεις κατά τις οποίες καταδεικνύονται «εξαιρετικές περιστάσεις», τέτοιες που να παρεμπόδιζαν τον Αιτητή να προχωρήσει στην καταχώριση αίτησης αυτής της μορφής εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας. Επισημαίνεται, εν προκειμένω, ότι οι «εξαιρετικές περιστάσεις» πρέπει όχι μόνο να υφίστανται, αλλά πρέπει και να υποστηρίζουν την «παρεμπόδιση» του Αιτητή από του να καταχωρίσει την αίτηση του εντός της προθεσμίας.
Με βάση τα ανωτέρω κατατεθέντα γεγονότα, στην υπό εξέταση περίπτωση η Απόφαση Ποινής, η οποία εκδόθηκε στις 31/5/2023, εφόσον επιδόθηκε στην Αιτήτρια στις 31/7/2023, περιήλθε στην γνώση της όταν είχε πλέον παρέλθει ο χρόνος των 45 ημερών από την έκδοση της. Η ανυπαίτια άγνοια της ύπαρξης της Απόφασης και ουσιαστικά του περιεχομένου της από την επηρεαζόμενη Αιτήτρια ικανοποιεί, χωρίς άλλο, την προϋπόθεση να καταδειχτούν εξαιρετικές περιστάσεις που την εμπόδιζαν να καταχωρίσει την αίτηση της εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, όπως προνοείται στον Κανονισμό 5(2) (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση των Ανδρέας Δημητριάδης & Σία ΔΕΠΕ κ.ά., Πολιτική Αίτηση Αρ. 196/2021, ημερ. 8/10/2021, ECLI:CY:AD:2021:D443).
Το ζήτημα, ωστόσο, δεν τελειώνει εδώ.
Η υπό κρίση Αίτηση καταχωρίστηκε στις 5/9/2023, ήτοι 35 μέρες μετά που η Αιτήτρια έλαβε γνώση της Απόφασης Ποινής. H παράλειψη της Αιτήτριας, μόλις έλαβε γνώση της διαδικασίας εναντίον της, να ενεργήσει αμέσως προς επέκταση της προθεσμίας απαιτεί, εν προκειμένω, την παράθεση στοιχείων ή λόγων που συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις - ή κάτι ανάλογο - και, ως τέτοιες, δικαιολογούν την καθυστέρηση. Δεν πρέπει, εν προκειμένω, να λησμονείται ότι η αναζήτηση προνομιακής θεραπείας επιβάλλεται να λαμβάνει χώρα το συντομότερο δυνατό, δεδομένου ότι τα προνομιακά εντάλματα παρέχονται κατά προνόμιο και όχι δικαιωματικά.
Όπως τονίσθηκε στην πολύ πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Ξένιας Χαραλάμπους Κριθαρίδου, Αίτηση Αρ. 103/2023 (i-justice), ημερ. 1/9/2023:
«Ο Καν.5(2) δεν αναφέρεται σε προθεσμία σε σχέση με την καταχώριση της αίτησης για επέκταση του χρόνου, δεδομένης όμως της αυστηρότητας του Κανονισμού σε συνάρτηση και με τη φύση της δικαιοδοσίας, επιβάλλεται όχι μόνο να καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, αλλά και να δικαιολογηθεί γιατί αυτός δεν αποτάθηκε για επέκταση της προθεσμίας αμέσως όταν πλέον άρθηκαν οι περιστάσεις που τον παρεμπόδιζαν, όταν, όπως εδώ, οι Αιτήτριες έλαβαν τη σχετική πληροφόρηση, είχαν στα χέρια τους το διάταγμα και ήταν ευχερές να καταχωρίσουν τη σχετική αίτηση. Δεν είναι αποδεχτό, ενώ προβλέπεται χρονική προθεσμία που τηρείται με κάθε αυστηρότητα, εφόσον αυτή έχει παρέλθει και υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προθεσμίας αυτής, στη συνέχεια να υπάρχει χαλαρότητα ως προς το χρόνο μέσα στον οποίο μπορεί αυτός να αποταθεί στο Δικαστήριο για επέκταση της. Και πάλι, εξαιρετικές περιστάσεις ή κάτι ανάλογο, θα απαιτούνταν για να δικαιολογήσουν την καθυστέρηση.»
Σε σχέση με τον διαρρεύσαντα χρόνο μέχρι την καταχώριση της υπό κρίση Αίτησης, η Αιτήτρια προβάλλει απλώς ότι προχώρησε σε νομική μελέτη της υπόθεσης για να αποφασισθεί το κατάλληλο ένδικο μέσο προσβολής της Απόφασης και ότι ζήτησε τη συνδρομή άλλου δικηγορικού γραφείου για την εκπροσώπησή της.
Δεδομένης της παρέλευσης των 35 ημερών μέχρι να καταχωρηθεί η υπό κρίση Αίτηση για επέκταση του χρόνου και της μη παράθεσης συγκεκριμένων λεπτομερειών που να συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις τέτοιες που παρεμπόδισαν ή δεν επέτρεψαν στην Αιτήτρια να αποταθεί νωρίτερα, τα όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν σε σχέση με τον διαρρεύσαντα χρόνο δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τη σημειωθείσα καθυστέρηση.
Για τους πιο πάνω λόγους η Αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο