(1990) 2 ΑΑΔ 494
[*494] 6 Νοεμβρίου 1990
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στές]
KHALED KABLAWI & OTHERS,
Εφεσείοντες,
ν.
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 5253-5255).
Ποινή —Ναρκωτικά (ηρωίνη), κατοχή επί σκοπού προμηθείας σε τρίτο — Φυλακίσεις 2 ετών στον ένα εφεσείοντα και τριών ετών στον καθένα από τους άλλους δύο — Επιεικέστατες ποινές, που δεν πρέπει να θεωρηθούν ότι είναι στα πλαίσια του γενικά αποδεχτού για τέτοιες περιπτώσεις μέτρου — Καιρός για επιβολή αυστηρότερων ποινών.
Ο Εφεσείων Issa (ποινή φυλακίσεως 2 ετών) βοήθησε τους άλλους δυο (ποινή φυλακίσεως 3 ετών στον καθένα) για μεταφορά ηρωίνης μέσω Κύπρου στη Γερμανία. Με τις εφέσεις ζητούν μείωση ποινών για ανθρωπιστικούς λόγους (επανένωση με τις οικογένειες τους στη χώρα τους). Το Ανώτατο Δικαστήριο, θεωρώντας τις ποινές επιεικέστατες, απέρριψε τις εφέσεις.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.
Εφέσεις εναντίον Ποινής.
Εφέσεις εναντίον της ποινής από Khaled Kablawi και άλλους οι οποίοι βρέθηκαν ένοχοι στις 23 Ιανουαρίου, 1991 από το Κακουργιοδικείο Λάρνακας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 10920/89) στην κατηγορία κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 6 (1) (2), 30 και 31 του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 1977 (Νόμος 29/77) και στην κατηγορία κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου προς τον σκοπό όπως προμηθεύσουν τούτο σε άλλους κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 6 (1) (3), 30 και 31 του πιο πάνω Νόμου και καταδικάστηκαν από τον Πρ. Επαρχιακού Δικαστηρίου Φρ. Νικολαΐδη, τον Ανωτ. Επαρχ. Δικαστή Σ. Νικολαΐδη [*495] και τον Επαρχ. Δικαστή Ιντιάνο, ο μεν πρώτος κατηγορούμενος σε φυλάκιση 2 χρόνων, ο δεύτερος και τρίτος κατηγορούμενος σε φυλάκιση 3 χρόνων στη δεύτερη κατηγορία χωρίς να επιβληθεί ποινή στην πρώτη κατηγορία.
Οι εφεσείοντες παρουσιάσθηκαν αυτοπροσώπως.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας και Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Α. ΛΟΪΖΟΥ ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Οι τρεις εφεσείοντες παραδέχθηκαν ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λάρνακος ενοχή σε δυό κατηγορίες. Η πρώτη, για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου, δηλαδή 178.8 γραμμάρια συσκευάσματος που περιείχε 37% διαμορφίνη που είναι γνωστή σαν ηρωίνη, και η δεύτερη για κατοχή του ίδιου φαρμάκου με σκοπό την προμήθεια σε άλλους, κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 6(1 )(2) 30, 31, του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 1977 (Νόμου Αρ. 29 του 1977), όπως έχει τροποποιηθεί με το Νόμο Αρ. 67 του 1983.
Το Κακουργιοδικείο επέβαλε στον εφεσείοντα Issa, ποινή φυλακίσεως δύο ετών στη δεύτερη κατηγορία, ενώ στους εφεσείοντες Kablawi, και Majdami, επέβαλε ποινή φυλακίσεως τριών ετών στον καθένα για την ίδια κατηγορία. Δεν επιβλήθηκε ποινή στην πρώτη κατηγορία, γιατί ουσιαστικά περιέχεται, όπως ορθά παρατήρησε το Κακουργιοδικείο, στη δεύτερη κατηγορία.
Ο εφεσείων Issa είναι Λιβάνιος, ηλικίας τριάντα χρόνων, φοιτητής της ιατρικής στο Βελιγράδι. Ήλθε στην Κύπρο στις 2 Νοεμβρίου 1989 και του παραχωρήθηκε άδεια παραμονής για περίοδο τριών μηνών.
Οι εφεσείοντες Kablawi και Majdami, είναι Σύριοι. Είναι ηλικίας τριάντα επτά και τριάντα έξι ετών αντίστοιχα και επαγγέλονται τους πωλητές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Ήλθαν στην Κύπρο στις 12 Νοεμβρίου 1989 με [*496] σκοπό να αναχωρήσουν για τη Γερμανία. Όταν αφίχθηκαν στον αερολιμένα Λάρνακας, τους παρέλαβε ο πρώτος εφεσείων ο οποίος και τους μετέφερε στο ξενοδοχείο που διέμενε ο ίδιος. Η Αστυνομία ύστερα από πληροφορίες ερεύνησε το δωμάτιο στο οποίο βρίσκοντο οι τρεις εφεσείοντες και τους βρήκε να συσκευάζουν την ηρωίνη που αναφέραμε πιο πάνω σε άδεια πακέττα τσιγάρων.
Οι τρεις εφεσείοντες έδωσαν θεληματικές καταθέσεις στην Αστυνομία στις οποίες παραδέχθηκαν ενοχή. Ο εφεσείων Issa ανέφερε ότι δέχθηκε να βοηθήσει τους άλλους δύο όταν θα έρχονταν στην Κύπρο μεταφέροντες ναρκωτικά. Οι άλλοι δύο εφεσείοντες παραδέχθηκαν ότι αποφάσισαν να μεταφέρουν στη Γερμανία 140 γραμμάρια ηρωίνης με σκοπό να διατεθεί εκεί. Όπως αναφέρθηκε η ποσότητα του ελεγχόμενου φαρμάκου που βρήκε η Αστυνομία ανερχόταν σε 178.8 γραμμάρια με περιεκτικότητα 37% διαμορφίνης.
Είναι περιττό να τονίσουμε τη σοβαρότητα του αδικήματος για το οποίο οι εφεσείοντες καταδικάστηκαν σε φυλάκιση διότι εμπορία ναρκωτικών είναι αναντίλεκτα εμπορία καταστροφής και θανάτου για τους ανθρώπους, με πιο ευάλωτα συνήθως θύματα τους νέους. Επανειλημμένα τονίστηκε η σοβαρότητα της κατηγορίας των εγκλημάτων αυτών και η ανάγκη δραστικής αντιμετώπισης των με αποτρεπτικές ποινές.
θα μπορούσε να λεχθεί δε εδώ ότι η διαφοροποίηση την οποία το Κακουργιοδικείο έκαμε στην επιμέτρηση της ποινής μεταξύ εκείνης που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα Issa και τους άλλους δύο εφεσείοντες δικαιολογήθηκε από αυτό ένεκα του μικρότερου βαθμού συμμετοχής του στο όλο αδίκημα. Ήσαν πράγματι οι εφεσείοντες Kablawi και Majdami, που σχεδίασαν και εκτέλεσαν την όλη επιχείρηση, αγόρασαν τα ναρκωτικά, τα οποία και εισήγαγαν στην Κύπρο με τη βοήθεια του πρώτου εφεσείοντα, του οποίου όμως η ευθύνη ήτο τεραστία μια και εγκατέλειψε τις σπουδές του στην ιατρική για να εμπλακεί στην διάπραξη των αδικημάτων αυτών. [*497]
Με τη σημερινή τους έφεση οι τρεις εφεσείοντες ζητούν μείωση της ποινής που τους επιβλήθηκε για ανθρωπιστικούς λόγους ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στις χώρες τους για να συναντήσουν τις οικογένειες τους και τα παιδιά τους και ο εφεσείων Issa για να συνεχίσει τις σπουδές του.
Είναι νομολογημένο ότι το Δικαστήριο τούτο δεν επεμβαίνει ασκώντας την αρμοδιότητα του σαν Εφεσείο, στις ποινές που επιβάλλουν τα πρωτόδικα Δικαστήρια εκτός όταν πεισθεί από ένα εφεσείοντα πάνω στον οποίο βρίσκεται το βάρος της απόδειξης ότι η ποινή που έχει επιβληθεί σ' αυτόν είναι έκδηλα υπερβολική ή έκδηλα ανεπαρκής ή νομικά εσφαλμένη.
Στην προκειμένη περίπτωση το Δικαστήριο τούτο βρίσκει ότι κάτω από τις περιστάσεις, το σχεδιασμό, την εκτέλεση, τη φύση και είδος του ναρκωτικού το οποίο ήταν το αντικείμενο της όλης επιχείρησης, η ποινή η οποία τους έχει επιβληθεί ήταν επιεικέστατη και δεν υπάρχει κανένας λόγος να επέμβει. Οι ανθρωπιστικοί λόγοι που επικαλούνται οι εφεσείοντες δεν μπορούν να αλλάξουν την προσέγγιση του Δικαστηρίου. Οι ίδιοι έπρεπε να είχαν σκεφτεί πριν αποφασίσουν να διαπράξουν το έγκλημα αυτό της κατοχής και εμπορίας ναρκωτικών τα επακόλουθα της πράξης τους και τις συνέπειες που θα είχε όχι μόνο σ' αυτούς και τις οικογένειες τους που μια ποινή φυλακίσεως πάντοτε συνεπάγεται, αλλά και της καταστροφής στα θύματα που θα χρησιμοποιούσαν το εμπόρευμα που θα διετίθετο σ' αυτούς.
Δεν θα θέλαμε να αυξήσουμε με οποιοδήποτε τρόπο σήμερα την ποινή που τους επιβλήθηκε. Τα Δικαστήρια όμως στην επιμέτρηση της ποινής σε παρόμοιες υποθέσεις δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι το μέτρο που χρησιμοποίησε το Κακουργιοδικείο Λάρνακος στην περίπτωση αυτή αποτελεί και το γενικά αποδεχτό μέτρο. Είναι καιρός οι επιβαλλόμενες ποινές να γίνουν αυστηρότερες ώστε να δείχνουν και την απέχθεια των Δικαστηρίων στου είδους αυτού των εγκλημάτων και την ενεργό συμμετοχή των Δι[*498]καστηρίων μας στον πόλεμο που παγκόσμια διεξάγεται στην καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών και της εμπορίας αυτών. Έχει επανειλημμένα λεχθεί ότι η εμπορία ναρκωτικών αποτελεί έγκλημα εναντίον της ανθρωπό-τητος και η εκστρατεία για καταπολέμηση τους είναι θέμα αλληλοβοήθειας μεταξύ των εθνών και προώθησης των αρχών της δικαιοσύνης σε παγκόσμια κλίμακα. Η ανάγκη για αυστηρές αποτρεπτικές ποινές φυλακίσεως σε πρόσωπα που ενεργούν ως μεταφορείς και έμποροι επικινδύνων ναρκωτικών, άσχετα με τα ελαφρυντικά που μπορεί να υπάρχουν τονίστηκε σε σωρεία υποθέσεων. (Βλέπε Mehagian, Fenwick [1973] 57 Crim. App. Rep. 488, El Etri and Others v. The Republic (1985) 2 C.L.R. 40, ΑΙ Kashwai v. The Republic (1985) 2 C.L.R. 37, Rahma v. The Republic (1984) 2 C.L.R. 363).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους οι εφέσεις απορρίπτονται.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο