(1992) 2 ΑΑΔ 75
[*75] 13 Φεβρουαρίου 1992. [Α. Ν. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στές] ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Εφεσείων,
ν.
ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5524.)
Χρήση οχήματος χωρίς ασφάλεια υπέρ τρίτου κατά παράβαση των άρθρων 2 και 3(1)(2) τον Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλεια Υπέρ Τρίτου) Νόμου, Κεφ. 333 — Στέρηση τον δικαιώματος κατοχής ή απόκτησης άδειας οδηγού για περίοδο δύο χρόνων και πρόστιμο ΛΚ25.- Επικυρώθηκε από το Εφετείο.
Ποινή — Αποτρεπτική ποινή — Επιβάλλεται ιδιαίτερα στην περίπτωση μη προσοντούχων για απόκτηση άδειας οδηγήσεως νεαρών ατόμων που δείχνουν έλλειψη σεβασμού προς τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις.
Ο εφεσείων ήταν φοιτητής 17 ετών και οδηγούσε μηχανοκίνητο όχημα στο Στρόβολο χωρίς άδεια, χωρίς ασφαλιστήριο υπέρ τρίτου και χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής απώλεσε τον έλεγχο, ξέφυγε από την πλευρά του, ανέβηκε στο πεζοδρόμιο και κτύπησε σε πάσσαλο προκαλώντας ζημιές τόσο στο αυτοκίνητο όσο και στον πάσσαλο. Του επεβλήθησαν ποινές προστίμου στις κατηγορίες που του προσήφθησαν και επίσης στέρηση δικαιώματος κατοχής ή απόκτησης αδείας οδηγού για δύο χρόνια στην κατηγορία για οδήγηση οχήματος χωρίς ασφαλιστήριο υπέρ τρίτου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε έφεση του για υπερβολικότητα της περιόδου στέρησης κατοχής άδειας και απεφάνθηκε ότι:
1. Η απόλυτη συμμόρφωση προς τις διατάξεις των νόμων και κανονισμών της τροχαίας είναι επιτακτική και απαραίτητη για μείωση των ατυχημάτων τα οποία έχουν πολλές φορές ολέθρια και ανεπανόρθωτα επακόλουθα.
2. Η επιβολή αποτρεπτικών ποινών είναι απαραίτητη κοινωνική ανάγκη ενόψη του ανησυχητικού ρυθμού των αυτοκινητικών δυστυχημάτων.
[*76]
3. Η επιβληθείσα ποινή στέρησης αδείας οδηγήσεως δεν είναι έκδηλα υπερβολική ούτε και παραβιάζει οποιανδήποτε νομική αρχή.
Η έφεση απορρίπτεται.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Πανίκο Παναγή ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 27 Σεπτεμβρίου, 1991 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 22302/91) στην κατηγορία χρήσης οχήματος χωρίς ασφάλεια υπέρ τρίτου κατά παράβαση των άρθρων 2 και 3 (1)(2) του Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλεια Υπέρ Τρίτου) Νόμο, Κεφ. 333 και καταδικάστηκε από τον Χαραλάμπους, Ε.Δ. σε £25.- πρόστιμο και στέρηση του δικαιώματος να κατέχει ή να αποκτήσει άδεια οδηγού για περίοδο 2 ετών.
Χ. Πογιατζής, για τον εφεσείοντα.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.
Α. Ν. ΛΟΙΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Ο εφεσείων κατά το χρόνο της διάπραξης των αδικημάτων ήταν φοιτητής 17 ετών. Στις 9 Ιανουαρίου 1991 γύρω στις 20.45 οδηγούσε το μηχανοκίνητο όχημα με αριθμό ΡΖ 545, στην οδό Σταδίου με κατεύθυνση τον Στρόβολο. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής και χωρίς εύλογη αιτία απώλεσε τον έλεγχο, πήγε στη δεξιά πλευρά, ανέβηκε στο πεζοδρόμιο και κτύπησε σε πάσσαλο, προκαλώντας ζημιές, τόσο στον πάσσαλο όσο, βεβαίως και στο αυτοκίνητο.
Από τα γεγονότα που διαπιστώθηκαν κατά την εκδίκαση στοιχειοθετούνται τα τέσσερα αδικήματα για τα οποία παραδέχθηκε ενοχή για αμελή οδήγηση, οδήγηση μηχανοκινήτου οχήματος χωρίς άδεια, οδήγηση χωρίς ασφαλιστήριο υπέρ τρίτου και οδήγηση μηχανοκινήτου χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη, όλα κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972, (Νόμος αρ. 86 [*77] του 1972), και σε ότι αφορά την τρίτη κατηγορία του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλεια Υπέρ Τρίτου) Νόμου, Κεφ. 333 και των Νόμων αρ. 7 του 1960 και αρ. 157 του 1987.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα £25 πρόστιμο στην πρώτη κατηγορία, £10 στη δεύτερη, £25 στην τρίτη και του στέρησε επιπρόσθετα το δικαίωμα να κατέχει ή να αποκτήσει άδεια οδηγού για περίοδο δύο ετών, και £8 πρόστιμο στην τέταρτη κατηγορία.
Με την παρούσα έφεση υποστηρίχθηκε ότι η απόφαση του Δικαστηρίου για στέρηση του δικαιώματος κατοχής άδειας οδηγού μηχανοκινήτου οχήματος για περίοδο δύο ετών, με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης, είναι υπερβολική και αδικαιολόγητη. Τονίσθηκε δε ότι καταβλήθηκε η αποζημίωση για τη ζημία στον πάσσαλο, η οποία ανερχόταν σε £180.-.
Η συμμόρφωση προς τις διατάξεις των νόμων και κανονισμών της τροχαίας είναι επιτακτική και απαραίτητη. Η επιβολή δε αποτρεπτικών ποινών και ιδιαίτερα σε νεαρά πρόσωπα που πριν ακόμα καταστούν προσοντούχα για την απόκτηση άδειας οδηγήσεως δείχνουν έλλειψη σεβασμού προς τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις, είναι επιβεβλημένη. Η επιβολή αποτρεπτικών ποινών δεν είναι μόνο θέμα σεβασμού και εφαρμογής των νόμων, αλλά είναι απαραίτητη κοινωνική ανάγκη, ενόψει του σοβαρού και ανησυχητικού ρυθμού με τον οποίο συμβαίνουν αυτοκινητικά δυστυχήματα και χάνονται ανθρώπινες ζωές ή προκαλούνται σοβαρές υλικές ζημιές. Είναι μόνο με την απόλυτη συμμόρφωση προς όλους τους κανονισμούς που θα επιτευχθεί μείωση ατυχημάτων τα οποία πολλές φορές έχουν ολέθρια και ανεπανόρθωτα επακόλουθα.
Γι αυτούς τους λόγους κρίνουμε ότι η επιβληθείσα ποινή της στέρησης άδειας οδηγήσεως δεν είναι έκδηλα υπερβολική, ούτε και επιβλήθηκε κατά παράβαση οποιασδήποτε νομικής αρχής ώστε το Δικαστήριο τούτο να δικαιούται σύμφωνα με τις καθιερωμένες αρχές να επέμβει.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο