Ducay & ' Αλλες ν. Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 125

(1992) 2 ΑΑΔ 125

[*125] 20 Μαρτίου 1992

[Α. Ν. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στές]

MARIA CHRISTINA DUCAY ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ,

Εφεσείουσες,

ν.

ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 5583 - 5587).

Ποινή — Συνωμοσία για ανατροπή της πορείας της δικαιοσύνης κατά παράβαση τον άρθρον 121(α) και 35 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Δημόσια βλάβη για το ότι έδωσαν ψευδή κατάθεση στην Αστυνομία σχετικά με φανταστικό αδίκημα κατά παράβαση του άρθρου 115 του Κεφ. 154 — Συνωμοσία για διάπραξη πλημμελήματος κατά παράβαση τον άρθρον 372 τον Κεφ. 154 — Λευκό ποινικό μητρώο — Συντρέχουσες ποινές φυλάκισης τεσσάρων μηνών στην πρώτη και τέταρτη κατηγορία και δύο μηνών στη δεύτερη — Μειώθηκαν από το Εφετείο σε φυλάκιση δύο μηνών.

Αστυνομία — Σχόλιο τον Εφετείου για παράλειψη της Αστυνομίας να εξακριβώσει κάτω από ποιες συνθήκες και από ποιά άτομα έτυχαν απαράδεκτης μεταχείρισης οι εφεσείουσες.

Οι εφεσείουσες ήταν καλλιτέχνιδες από τις Φιλιππίνες και εργάζοντο σε καμπαρέ από τις 25 Αυγούστου μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 1991. Την 31ην Οκτωβρίου κατάγγειλαν τον εργοδότη τους ότι τους έκλεψε χρυσαφικά με αποτέλεσμα να συλληφθεί. Ομολόγησαν ότι οι καταγγελίες τους ήταν σκηνοθετημένες διότι δεν τις πλήρωνε και τις ωθούσε σε παράνομες πράξεις. Προσπάθεια να επαναπατρισθούν με τον ορθό τρόπο απέτυχε και εσκέφθηκαν ότι ο μόνος τρόπος να το επιτύχουν ήταν με ψευδή κατάθεση στην Αστυνομία για φανταστικό αδίκημα που διέπραξε ο εργοδότης τους.

Το Ανώτατο Δικαστήριο μείωσε τις επιβληθείσες ποινές φυλάκισης σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δύο μηνών, λέγοντας ότι η Αστυνομία δεν εξάντλησε όλα τα περιθώρια για την απαράδεκτη μεταχείριση των εφεσειουσών και από ποια άτομα έγινε τα οποία θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν την δικαιοσύνη για την παράνομη διαγωγή τους.

Η έφεση επιτρέπεται. Οι ποινές μειώνονται σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δύο μηνών. [*126]

Εφέσεις εναντίον Ποινής.

Εφέσεις εναντίον της ποινής από την Maria Christina Ducay και άλλες οι οποίες βρέθηκαν ένοχες στις 29 Ιανουαρίου, 1992 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 1/92) στην κατηγορία ότι συνωμότησαν για ανατροπή της πορείας της δικαιοσύνης κατά παράβαση των άρθρων 121 (α) και 35 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, στην κατηγορία για δημόσια βλάβη κατά παράβαση των άρθρων 20 και 115 του Ποινικού Κώδικα και στην κατηγορία ότι συνωμότησαν να διαπράξουν πλημμέλημα κατά παράβαση του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα και καταδικάστηκαν από τον Ερωτοκρίτου, Ε.Δ. συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 μηνών στην πρώτη και τέταρτη κατηγορία και 2 μηνών στη δεύτερη κατηγορία.

Οι εφεσείουσες παρουσιάστηκαν αυτοπροσώπως.

Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη.

Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Οι εφεσείουσες, οι οποίες κατάγονται από τις Φιλιππίνες, βρέθησαν ένοχες στις πιο κάτω κατηγορίες:

Πρώτη Κατηγορία: Ότι συνωμότησαν μεταξύ τους για ανατροπή της πορείας της δικαιοσύνης κατά παράβαση του άρθρου 121(α) και 35 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.

Δεύτερη Κατηγορία: Για δημόσια βλάβη για το ότι έδωσαν ψευδή κατάθεση στην Αστυνομία σχετικά με φανταστικό αδίκημα κατά παράβαση του άρθρου 115 του Κεφ. 154.

Τέταρτη Κατηγορία: Ότι συνωμότησαν μεταξύ τους για να διαπράξουν πλημμέλημα κατά παράβαση του άρθρου 372 του Κεφ. 154.

Για τις κατηγορίες αυτές τους επιβλήθηκε ποινή 4 [*127] μηνών φυλάκισης. Στην ουσία είναι 4 μήνες φυλάκισης στην πρώτη και τέταρτη κατηγορία και 2 μηνών φυλάκισης στη δεύτερη, οι ποινές να συντρέχουν.

Οι εφεσείουσες είναι καλλιτέχνιδες από τις Φιλιππίνες. Στις 25 Αυγούστου 1991 άρχισαν εργασία στο καμπαρέ "Πάτριοτ" που ανήκει στους Χριστάκη Ιωάννου και Νεόφυτο Θρασυβουλίδη Λεμεσιανό. Εργάστηκαν στο καμπαρέ μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 1991, όταν λόγω διαφορών με τους εργοδότες τους σταμάτησαν και έφυγαν από την πανσιόν όπου έμεναν. Ειδοποιήθηκε δε ο καλλιτεχνικός τους πράκτορας ο οποίος άρχισε το μηχανισμό για τον επαναπατρισμό τους.

Λίγο μετά τα μεσάνυκτα της 31ης Οκτωβρίου 1991, οι εφεσείουσες επισκέφτηκαν το ΤΑΕ Πάφου και κατάγγειλαν ότι επειδή θα έφευγαν από την Κύπρο έδωσαν τα χρυσαφικά τους στον Ιωάννου για να τα επιστρέψει στους χρυσοχούς από τους οποίους τα πήραν και τα οποία δεν είχαν εξοφλήσει, αλλά ο Ιωάννου αρνείτο ότι τα πήρε. Ισχυρίζοντο στις γραπτές τους καταθέσεις ότι ο Ιωάννου τους έκλεψε τα χρυσαφικά. Ο Ιωάννου συνελήφθη με δικαστικό ένταλμα από την Αστυνομία και σχηματίστηκε υπόθεση εναντίον του η οποία καταχωρήθηκε στο Δικαστήριο.

Στις 3 Δεκεμβρίου 1991 όμως ο Νίκος Χριστοφόρου, μάρτυρας στην υπόθεση, πληροφόρησε το ΤΑΕ Πάφου ότι η υπόθεση εναντίον του Ιωάννου είναι κατασκευασμένη από τις εφεσείουσες και τον πρώην συγκατηγορούμενο τους.

Μετά από τις πιο πάνω εξελίξεις η Αστυνομία συνέλαβε τον πρώην συγκατηγορούμενο των εφεσειουσών ο οποίος παραδέχθηκε την όλη υπόθεση. Κλήθηκαν στο Σταθμό για ανάκριση οι εφεσείουσες και ομολόγησαν ότι οι καταγγελίες εναντίον του Ιωάννου ήταν σκηνοθετημένες και ότι της έκαμαν διότι δεν τις πλήρωνε και ότι τις ωθούσε σε παράνομες και ανήθικες πράξεις.

Τα περιστατικά της υπόθεσης είναι θλιβερά και δεν πε[*128]ριποιούν τιμή στους ανθρώπους από τους οποίους οι εφεσείουσες έλπιζαν κάτι καλύτερο. Έτυχαν απρεπούς μεταχειρήσεως εξαναγκαζόμενες να μετέρχονται την πορνεία και επιπρόσθετα τα χαμηλά τους ημερομίσθια δεν τους καταβάλλοντο ίσως για να αναγκασθούν να υποκύψουν στις πιέσεις των ανθρώπων αυτών. Οι ίδιες κατέβαλαν προσπάθεια να επαναπατρισθούν με τον ορθό τρόπο προσεγγίζοντας το Τμήμα Αλλοδαπών, αλλά φαίνεται δεν επέτυχαν του σκοπού των αυτού.

Όπως ανέφερε η πρώτη εφεσείουσα, η οποία μίλησε, και ότι είπε ίσχυε και για όλες τις άλλες, μιά και δεν δέχθηκαν να έχουν τις υπηρεσίες δικηγόρου διοριζόμενου από το Δικαστήριο σαν θέμα Νομικής αρωγής, εσκέφθησαν τότε ότι ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να επιτύχουν τον επαναπατρισμό τους, εσφαλμένα βέβαια, ήτο να δημιουργήσουν αυτή την υπόθεση.

Βρίσκουμε, ότι, οι εφεσείουσες οι οποίες έχουν λευκό ποινικό μητρώο, η ποινή φυλακίσεως μπορούσε κάτω από την ιδιάζουσα περίπτωση να μειωθεί και μειώνεται σε δύο μήνες φυλάκιση ούτως ώστε στο μεταξύ να δοθεί η ευκαιρία στις αρμόδιες αρχές να διευθετήσουν τα του επαναπατρισμού τους.

Δεν θα ήταν συμπληρωμένη η απόφαση αυτή αν δεν λέγαμε ότι υπήρχαν πολλά περιθώρια για την Αστυνομία να εξακριβώσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έτυχαν απαράδεκτης μεταχειρίσεως και από ποιους, οι οποίοι θα έπρεπε να βρεθούν στο εδώλιο ως κατηγορούμενοι για την οποιαδήποτε παράνομη διαγωγή τους.

Οι εφέσεις επιτρέπονται. Οι ποινές φυλακίσεως μειώνονται σε δύο μήνες φυλάκιση, οι οποίες και να συντρέχουν.

Οι εφέσεις επιτρέπονται. Οι ποινές μειώνονται σε 2 μήνες.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο