(1993) 2 ΑΑΔ 154
[*154] 10 Ιουνίου, 1993
[Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΘΗΝΗΣ,
Εφεσίβλητος.
(Ποινική 'Έφεση Αρ. 5682).
Ποινή — Μεταφορά μάχαιρας απολήγουσας σε αιχμηρό άκρο εκτός της οικίας τον κατηγορουμένου ή του περιβόλου της κατά παράβαση των άρθρων 82(2), 84, 85 και 86 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154
— Τα μαχαίρια προέρχονταν από την Κρήτη και ο κατηγορούμενος τα είχε στο αυτοκίνητό του ως σουβενίρ — Τέσσερις προηγούμενες καταδίκες για μεταφορά πυροβόλου όπλου, κατοχή πυροβόλου όπλου, ένοπλη ληστεία και συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, απόπειρα φόνου και απόπειρα καταστροφής περιουσίας — Το πρωτόδικο Δικαστήριο τόνισε τη σοβαρότητα του αδικήματος αλλά έκρινε ότι θα μπορούσε να δώσει μια ευκαιρία στον κατηγορούμενο με την επιβολή εγγύησης ΑΚ250 για δύο χρόνια τήρησης του νόμου και της τάξης και διαταγή για την κατάσχεση των τεκμηρίων — Επικυρώθηκε από το Εφετείο το οποίο τόνισε ότι τα γεγονότα της υπόθεσης δικαιολογούσαν την προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, χωρίς αυτό να σημαίνει τον καθορισμό ενός γενικότερου κανόνα προσέγγισης των Δικαστηρίων στο θέμα επιμέτρησης της ποινής για παρόμοια αδικήματα.
Ποινή — Επιμέτρηση — Διακριτική ευχέρεια — Παροχή ευκαιρίας στον κατηγορούμενο παρά την ύπαρξη προηγούμενων καταδίκων
— Αρχές που εφαρμόζονται.
Έφεση για ανεπάρκεια ποινής.
Έφεση από τον Γενικό Εισαγγελέα για ανεπάρκεια της ποινής που επιβλήθηκε στον Σωτήρη Γεωργίου Αθηνή, ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 8.9.92, από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 10581/ 92) στην κατηγορία της "μεταφοράς μάχαιρας απολήγουσας σε αιχμηρό άκρο εκτός της οικίας του ή του περιβόλου της " κατά παράβαση των άρθρων 82 (2), 84, 85 και 86 [*155] του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, και καταδικάστηκε από Κορφιώτη, Α.Ε.Δ. να υπογράψει £250.- εγγύηση για δύο χρόνια να τηρεί το νόμο και την τάξη και διατάχθηκε επίσης η κατάσχεση των τεκμηρίων.
Ε. Ρωσσίδου - Παπακυριακού (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον εφεσείοντα.
Χρ. Πουργουρίδης, για τον εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο εφεσίβλητος στην παρούσα υπόθεση παραδέχθηκε ενοχή και καταδικάστηκε για "μεταφορά μάχαιρας απολήγουσας σε αιχμηρό άκρο εκτός της οικίας του ή του περιβόλου της κατά παράβαση των άρθρων 82(2), 84, 85 και 86 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154".
Οι λεπτομέρειες του αδικήματος είναι οι πιο κάτω:
Ο εφεσίβλητος την 7η Μαρτίου, 1992, στη Λεμεσό μετέφερε δύο μάχαιρες απολήγουσες σε αιχμηρό άκρο εκτός της οικίας του ή του περιβόλου της.
Ο εφεσίβλητος στις 7 Μαρτίου 1992 και ώρα 1 μ.μ., ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό του υπ' αριθμό εγγραφής RS35, ανεκόπη από αστυνομικό λοχία για έλεγχο. Έγινε έλεγχος και εντός της θήκης του αυτοκινήτου της δεξιάς πόρτας του οδηγού ανεβρέθησαν δύο μαχαίρια, τα οποία κατέληγαν σε αιχμηρό άκρο, όπως περιγράφονται στις λεπτομέρειες του αδικήματος.
Ο εφεσίβλητος όταν τον πληροφόρησε ο αστυνομικός λοχίας για τα αδικήματα, απάντησε: 'Τα έφερα από την Κρήτη για σουβενίρ, δεν ήξερα ότι απαγορεύεται". Σε απάντηση στη γραπτή κατηγορία είπε ότι παραδέχεται και πρόσθεσε: "αλλά νόμιζα ότι απαγορεύεται να τα φορά κανένας, εγώ τα αγόρασα και τα είχα ως σουβενίρ, τα ξέχασα στο αυτοκίνητό μου". [*156]
Ο εφεσίβλητος βαρύνεται με τέσσερεις προηγούμενες καταδίκες, που αναφέρονται σε μεταφορά πυροβόλου όπλου, σε κατοχή πυροβόλου όπλου, σε ένοπλη ληστεία και συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, απόπειρα φόνου και απόπειρα καταστροφής περιουσίας.
Ο πρωτόδικος Δικαστής, αφού άκουσε τι ελέχθη από μέρους του εφεσίβλητου για μετριασμό της ποινής, τόνισε τη σοβαρότητα του αδικήματος, αλλά έκρινε ότι θα μπορούσε να του δώσει μια ευκαιρία και επέβαλε σ' αυτόν, κάτω από τις περιστάσεις, £250 εγγύηση για δύο χρόνια να τηρεί το νόμο και την τάξη, διέταξε δε την κατάσχεση των τεκμηρίων.
Εναντίον της ποινής αυτής κατεχωρήθηκε η παρούσα έφεση από το Γενικό Εισαγγελέα. Ο μοναδικός λόγος εφέσεως είναι ότι "η ποινή που επιβλήθηκε είναι παντελώς ανεπαρκής, γιατί δεν είναι ικανοποιητική για την τιμωρία του εφεσίβλητου και/ή για την αναμόρφωσή του και/ή για την αποτροπή διάπραξης παρομοίων αδικημάτων από άλλους".
Η προσέγγιση του Δικαστηρίου τούτου για παραπτώματα του είδους αυτού έχει επανειλημμένα διατυπωθεί σε σειρά αποφάσεων. Αναμφίβολα η μεταφορά αιχμηρός μάχαιρας και άλλων τέτοιων οργάνων μέσων που μπορεί σε στιγμές απώλειας ελέγχου να χρησιμοποιηθούν με ανεπανόρθωτα επακόλουθα στη ζωή άλλων, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη δέουσα αυστηρότητα. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση και κάτω από τις περιστάσεις που βρέθησαν στην κατοχή του εφεσίβλητου τα δύο αυτά Κρητικά μαχαίρια, η προσέγγιση του Δικαστηρίου, δεν είναι εκτός των αποδεκτών τρόπων άσκησης της διακριτικής ευχέρειας ενός πρωτόδικου Δικαστηρίου. Το να δοθεί από ένα Δικαστήριο μια ευκαιρία σε ένα άνθρωπο, έστω και αν βαρύνεται αυτός με προηγούμενες καταδίκες, όταν δικαιολογούν αυτή την προσέγγιση τα ίδια τα γεγονότα της υπόθεσης, δεν είναι εκτός πραγματικότητας. [*157]
Κρίνουμε ότι, κάτω από τις περιστάσεις, δεν θα έπρεπε το Δικαστήριο τούτο να επέμβει με την επιβληθείσα ποινή, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι έτσι καθορίζουμε ένα γενικότερο κανόνα προσέγγισης των Δικαστηρίων στο θέμα επιμέτρησης της ποινής για αδικήματα της φύσεως αυτής.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο