(1993) 2 ΑΑΔ 396
[*396] 13 Δεκεμβρίου, 1993
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΥΦΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Εφεσείοντες,
ν. ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 5835,5836).
Κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου άνευ αδείας του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των άρθρων 2,3,6(1)(2),26, 30,31 και 38 της παρ. 1 του Μέρους ΙΙ του Πρώτου και του Τρίτου Πίνακος του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 και άρθρον 20 τον Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 και Νόμος 166/87— Επιβολή στον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 συντρέχουσων ποινών φυλάκισης οκτώ μηνών στην πρώτη κατηγορία και έξι μηνών στη δεύτερη και στον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5836 δεκαπέντε μηνών στην πρώτη κατηγορία και εννέα μηνών στη δεύτερη — Διαταγή όπως η ποινή του εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 αρχίσει μετά την έκτιση της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε για άλλα αδικήματα από το Κακουργιοδικείο — Οι ποινές μειώθηκαν από το Εφετείο για τον λόγο ότι ήταν μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες από το Νόμο, κατ' εφαρμογή τον αξιώματος "nulla poena sine lege".
Ποινή — Επιμέτρηση — Το Ανώτατο Δικαστήριο στην επιμέτρηση της ποινής ή στη διαπίστωση αν η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική ή έκδηλα ανεπαρκής περιορίζεται στα γεγονότα και τα ελαφρυντικά ή επιβαρυντικά στοιχεία όπως έχουν εκτεθεί στο πρωτόδικο Δικαστήριο και αναφέρονται στο πρακτικό.
Ποινή — Συγκατηγορούμενοι — Παραδοχή ενοχής ενός από αυτούς— Είναι προτιμότερο πριν την επιβολή ποινής το Δικαστήριο να ακούει ολόκληρη την υπόθεση εκτός αν υπάρχουν ειδικοί λόγοι, όπως η κλήση του κατηγορουμένου που παραδέχτηκε, ως μάρτυρα κατηγορίας.
Ποινή — Ποινή φυλάκισης προσώπου που έχει ήδη καταδικασθεί σε προηγούμενη ποινή φυλάκισης — Με βάση το Άρθρο 117(2) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου αρχίζει μετά την έκτιση της προηγούμενης ποινής φυλάκισης εκτός αν το Δικαστήριο διατάξει άλλως πως λόγω ύπαρξης ειδικών ή εξαιρετικών συνθηκών. Στην παρούσα υπόθεση δεν κρίθηκε ότι υπήρχαν τέτοιες συνθήκες που [*397] να δικαιολογούν την έκδοση διαφορετικής διαταγής.
Οι κατηγορίες αφορούσαν την κατοχή κατά την 17ην Ιουνίου, 1991 στον δρόμο Λάρνακας - Δεκέλειας 13 κορυφών πρασίνων χλωρών φυτών καννάβεως συνολικού βάρους 21.24 γραμμαρίων και 0,79 γραμμάρια ξηρής φυτικής ύλης που προήρχετο από φυτά καννάβεως.
Οι ποινές που προβλέπονταν από τον σχετικό Νόμο κατά την ημέρα διάπραξης των αδικημάτων ήταν έξι μήνες φυλάκιση ή ΛΚ 1.000,00 πρόστιμο ή και οι δύο ποινές.
Ο εφεσείων στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 παραδέκτηκε ενοχή αλλά δεν του επιβλήθηκε ποινή μέχρι το τέλος της ακροαματικής διαδικασίας για τον συγκατηγορούμενό του γεγονός που κατά την εισήγησή του έπρεπε να ληφθεί υπόψη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε τις εφέσεις και διέταξε μείωση των ποινών του εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης τριών μηνών σε κάθε μιά από τις δύο κατηγορίες, και του εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5836 σε μείωση που να καθιστά άμεση την απελευθέρωσή του.
Οι εφέσεις επιτρέπονται.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
The Attorney General v. 1 Kouppis 2. Ioannides 3. Hallas (1961) C.L.R. 188·
Themistocleous v. The Police (1983)2 C.L.R. 342
Εφέσεις εναντίον Ποινής.
Εφέσεις εναντίον της ποινής από τον Ανδρέα Γεωργίου Κουφού και άλλο οι οποίοι βρέθηκαν ένοχοι στις 9 Αυγούστου, 1993 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 18142/91) σε 2 κατηγορίες κατοχής ελεγχομένου φαρμάκου άνευ αδείας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 6 (1) (2), 26, 30, 31 και 38 του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 1977 (Νόμος 29/77) και καταδικάστηκαν από την Ε. Παπαδοπούλου (κα), Α.Ε.Δ. ο μεν 1ος κατηγορούμενος σε φυλάκιση 8 μηνών στην 1η κατηγορία και 6 μηνών στη 2η κατηγορία και ο 2ος κατηγορούμενος σε φυλάκιση 15 μηνών στη 1η κατηγορία και 9 μηνών στη 2η κατηγορία, οι ποινές να συντρέχουν. [*398]
Γ. Γεωργίου, για τους εφεσείοντες.
Μ. Μαλαχτού - Παμπαλλή (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Με τις εφέσεις αυτές προσβάλλονται οι ποινές που επέβαλε Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στους δύο εφεσείοντες.
Οι εφεσείοντες, ο ένας με δική του παραδοχή και ο άλλος κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, βρέθηκαν ένοχοι στις πιο κάτω κατηγορίες:-
"Πρώτη Κατηγορία
Κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου άνευ αδείας του Υπουργού Υγείας, κατά παράβασιν των άρθρων 2, 3, 6 (1)(2), 26, 30, 31 και 38 της παρ. 1 του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Πίνακος και του Τρίτου Πίνακος του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 ως ούτος ετέθη εν ισχύϊ διά της Κ.Δ.Π. 139/79, και άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικος Κεφ. 154, και Νόμος 166/87.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
Και οι δύο κατηγορούμενοι την 17.6.91 στο δρ. Λ/ κος-Δ/λειας της επαρχίας Λ/κας είχαν εις την κατοχήν των ελεγχόμενα φάρμακα, ήτοι 13 κορυφές πρασίνων χλωρών φυτών καννάβεως συνολικού βάρους 21.24 γραμμάρια, άνευ αδείας του Υπουργού Υγείας.
2α κατηγορία
Κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου άνευ αδείας του Υπουργού Υγείας, κατά παράβασιν των άρθρων 2, 3, 6 (1)(2), 26, 30, 31 και 38 της παρ. 1 του Μέρους Π του Πρώτου Πίνακος και του Τρίτου Πίνακος του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 ως ούτος ετέθη εν ισχύϊ διά της Κ.Δ.Π. [*399] 139/79 και άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικος, Κεφ. 154, και Νόμος 166/87.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
2. Και οι δύο κατηγορούμενοι κατά τον αυτόν τόπον και χρόνον ως αναφέρεται εις την 1ην κατηγορίαν είχαν εις την κατοχήν των ελεγχόμενα φάρμακα, ήτοι 0,79 γραμμάρια ξηρής φυτικής ύλης που προήρχετο από φυτά καννάβεως, άνευ αδείας του Υπουργού Υγείας."
Η πρωτόδικος Δικαστής, αφού άκουσε τα γεγονότα και αγορεύσεις σχετικά με την ποινή, επέβαλε στον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών στην πρώτη κατηγορία και έξι μηνών στη δεύτερη κατηγορία και στον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5836 ποινή φυλάκισης δεκαπέντε μηνών στην πρώτη κατηγορία και εννέα μηνών στη δεύτερη κατηγορία. Διέταξε οι ποινές να συντρέχουν. Διέταξε, περαιτέρω, όπως η ποινή του εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 αρχίσει μετά την έκτιση της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε σε άλλες υποθέσεις από το Κακουργιοδικείο στις 17 Φεβρουαρίου, 1992.
Τα αδικήματα διαπράχθηκαν στις 17 Ιουνίου, 1991. Η ανώτατη ποινή που προνοούσε ο Νόμος στον ουσιώδη χρόνο - ο περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμος του 1977, (Αρ. 29/77), όπως επηρεάστηκε από τον περί Αυξήσεως των Χρηματικών Ποινών Νόμο του 1987, (Αρ. 166/87) - ήταν έξι μήνες φυλάκιση, ή £1.000,00 πρόστιμο, ή και οι δυο ποινές.
Με τον περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών (Τροποποιητικός) Νόμο του 1992, (Αρ. 20(Ι)/92), οι ποινές αυξήθηκαν.
Οι προσβαλλόμενες ποινές επιβλήθηκαν στις 9 Αυγούστου, 1993.
Είναι αξίωμα ότι δεν μπορεί να επιβληθεί ποινή χωρίς [*400] νόμο. Οι ποινικές κυρώσεις προβλέπονται από το νόμο και το Δικαστήριο δεν έχει εξουσία να επιβάλει ποινή μεγαλύτερη από εκείνη που προβλέπεται στο νόμο. Το αξίωμα "nulla poena sine lege" είναι βαθιά εμπεδωμένο στο σύστημα απονομής της Ποινικής Δικαιοσύνης - (βλ. Themistocleous v. Police (1983) 2 C.L.R. 342).
Πρόδηλα οι ποινές που επιβλήθηκαν είναι έξω από τις προβλεπόμενες από το Νόμο.
Το Δικαστήριο τούτο πρέπει να μειώσει τις ποινές μέσα στα όρια του Νόμου όπως ίσχυε την ημέρα της διάπραξης του αδικήματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην επιμέτρηση της ποινής, ή στη διαπίστωση αν η ποινή που επιβλήθηκε είναι έκδηλα υπερβολική ή έκδηλα ανεπαρκής, περιορίζεται στα γεγονότα και τα ελαφρυντικά ή επιβαρυντικά στοιχεία όπως έχουν εκτεθεί στο πρωτόδικο Δικαστήριο και αναφέρονται στο πρακτικό - (βλ. The Attorney-General v. 1. Kyriacos N. Kouppis 2. Melios A. Ioannides 3. Ioannis G. Hollas (1961) C.L.R. 188).
Ο εφεσείων στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 παραδέχτηκε ενοχή στις 21 Νοεμβρίου, 1991, αλλά δεν του επιβλήθηκε ποινή μέχρι το τέλος της ακροαματικής διαδικασίας για το συγκατηγορούμενό του.
Στις 17 Φεβρουαρίου, 1992, βρέθηκε ένοχος διαφόρων εγκλημάτων και του επιβλήθηκε μακροχρόνια φυλάκιση από το Κακουργιοδικείο.
Ο δικηγόρος του εισηγήθηκε ότι έπρεπε να ληφθεί υπόψη ότι μπορούσε να επιβληθεί ποινή σ' αυτό στις 21 Νοεμβρίου, 1991.
θεωρούμε ότι η περίοδος από την ημέρα της παραδοχής του μέχρι την ημέρα της καταδίκης του από το Κακουργιοδικείο δεν ήταν μεγάλη. Περαιτέρω, σε περιπτώσεις συγκατηγορουμένων, το Δικαστήριο είναι προτιμότερο να ακούει ολόκληρη την υπόθεση πριν την επιβολή ποινής στους κατηγορουμένους, για να έχει υπόψη του το [*401] σύνολό της, εκτός εάν υπάρχουν ειδικοί λόγοι, όπως η κλήση του κατηγορουμένου που παραδέχτηκε ως μάρτυρα κατηγορίας.
Με βάση τα ενώπιόν μας στοιχεία, μειώνουμε την ποινή του εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 σε τρεις μήνες φυλάκιση σε κάθε μία από τις δύο κατηγορίες. Οι ποινές να συντρέχουν.
Ηγέρθη το θέμα εάν η ποινή αυτή θα αρχίσει μετά την έκτιση από τον παρόντα εφεσείοντα της μακράς ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε από το Κακουργιοδικείο στις 17 Φεβρουαρίου, 1992, για σειρά εγκλημάτων εναντίον περιουσίας.
Το Άρθρο 117(2) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, προβλέπει ότι η ποινή φυλάκισης προσώπου, που έχει ήδη καταδικαστεί σε φυλάκιση, αρχίζει μετά την έκτιση προηγούμενης ποινής φυλάκισης, εκτός εάν το Δικαστήριο διατάξει άλλωσπως. Το Δικαστήριο για να εκδώσει διαφορετική διαταγή πρέπει να υπάρχουν ειδικές ή και εξαιρετικές συνθήκες.
Η ποινή την οποία εκτίει ο εφεσείων είναι για εγκλήματα εντελώς διαφορετικής φύσεως από το έγκλημα της κατοχής ινδικής καννάβεως στο οποίο βρέθηκε ένοχος στην παρούσα υπόθεση. Η έκδοση διαφορετικής διαταγής από τη γενική πρόνοια για έκτιση της ποινής μετά την έκτιση της προηγούμενης ποινής φυλάκισης, δεν δικαιολογείται από τη φύση, το χαρακτήρα και τα περιστατικά της υπόθεσης.
Για τους πιο πάνω λόγους, οι εφέσεις επιτρέπονται.
Η ποινή του εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5835 περιορίζεται σε τρεις μήνες για κάθε κατηγορία. Οι ποινές να συντρέχουν.
Η ποινή του εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 5836 μειώνεται ώστε να απελευθερωθεί σήμερα.
Οι εφέσεις επιτρέπονται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο