(1994) 2 ΑΑΔ 61
[*61] 22 Απριλίου, 1994
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Δ/στές]
ΗΛΙΑΣ ΛΑΖΟΣ ΛΤΔ,
Εφεσείων,
ν.
ΣΩΚΡΑΤΗ ΠΕΤΕΒΙΝΟΥ,
Εφεσίβλητου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5886)
Ποινή — Έκδοση επιταγής χωρίς αντίκρυσμα κατά παράβαση τον άρθρον 305Α(1) τον Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 186/86 και 166/87 — Λευκό ποινικό μητρώο — Σοβαρές οικονομικές δυσκολίες λόγω σοβαρής ασθένειας της συζύγου του εφεσείοντα ο οποίος ήταν πατέρας δύο ανήλικων παιδιών — Δύο προηγούμενες υποθέσεις λήφθηκαν υπόψη — Διάπραξη των αδικημάτων τρία χρόνια πριν από την καταδίκη — Επιβολή ποινής φυλάκισης 2 μηνών και διαταγή για πληρωμή του ποσού των ΛΚ200.- έξοδα της δίκης — Επικυρώθηκε από το Εφετείο.
Ποινή — Επιμέτρηση — Αποτελεί ευθύνη του πρωτόδικου Δικαστηρίου — Αρχές επέμβασης από το Εφετείο.
Ποινή — Αποτρεπτική ποινή — Επιβάλλεται ενόψει της συχνότητας στη διάπραξη παρομοίων αδικημάτων και των επιπτώσεων τους στην οικονομία.
Τον Οκτώβριο του 1990, ο εφεσίβλητος εξέδωσε μεταχρονολογημένη επιταγή για ΛΚ3.000.- εις διαταγή των εφεσειόντων η οποία δεν εξαργυρώθηκε λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων. Ο εφεσίβλητος αγόρασε ξυλεία από τους εφεσείοντες και πλήρωσε με τρεις επιταγές των οποίων η αξία υπερέβαινε τις ΛΚ 11.000-. Ο εφεσίβλητος πλήρωσε μόνο ΛΚ3.000.- περίπου που καταλογίστηκε έναντι οφειλομένων τόκων σε σχέση με τέταρτη επιταγή. Εναντίον του εκδόθηκαν εκ συμφώνου δικαστικές αποφάσεις για τμηματικές πληρωμές που δεν μπόρεσε να καταβάλει.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
Δεν είναι έργο του Ανωτάτου Δικαστηρίου η εκ νέου επιμέτρηση της ποινής όπως πρότειναν οι εφεσείοντες. Η επιμέτρηση της ποινής αποτελεί πρωταρχική ευθύνη του πρωτόδικου Δικαστη[*62]ρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο παρεμβαίνει όταν διαπιστώνεται σφάλμα αρχής ή η ποινή είναι έκδηλα ανεπαρκής ή υπερβολική. Στην παρούσα υπόθεση δεν έγινε τέτοια διαπίστωση.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Αστυνομία ν Toorac Fashion Ltd & άλλοι (1993) 2 Α.Α.Δ. 117.
Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.
Έφεση εναντίον της καταδίκης και της ποινής από Ηλία Λάζο Λίμιτεδ ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 24 Φεβρουαρίου, 1994 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 13827/93) στην κατηγορία έκδοσης επιταγής χωρίς αντίκρυσμα κατά παράβαση των άρθρων 20 και 305 (Α) (1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, και καταδικάστηκε από Παπαμιχαήλ, Ε.Δ. σε φυλάκιση 2 μηνών.
Ε. Ερωτοκρίτου, για τον εφεσείοντα.
Λ. Καλογήρου και Ε. Μιχαήλ (κα), για τον εφεσίβλητο.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Τον Οκτώβριο του 1990 ο εφεσίβλητος εξέδωσε μεταχρονολογημένη επιταγή για £3,000 εις διαταγή των εφεσειόντων. Η επιταγή δεν εξαργυρώθηκε λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων και οι εφεσείοντες άσκησαν κατά του εφεσίβλητου ποινική δίωξη. Ο εφεσίβλητος παραδέχθηκε ενοχή σε κατηγορίες για έκδοση επιταγών χωρίς αντίκρυσμα κατά παράβαση του άρθρου 305 Α(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 186/86 και 166/87. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη δυο παρόμοιες υποθέσεις επέβαλε στον εφεσίβλητο ποινή δίμηνης άμεσης φυλάκισης και επεδίκασε σε βάρος του το ποσό των £200 ως έξοδα της διαδικασίας. Εφεσιβάλλεται η ποινή ως [*63] "πολύ χαμηλή". Δεν έχει εγερθεί και δεν εξετάσαμε ζήτημα νομιμοποίησης.
Είναι η άποψη των εφεσειόντων πως τα γεγονότα της υπόθεσης δικαιολογούν να επιμετρήσουμε εκ νέου την ποινή. Οι τρεις επιταγές αφορούσαν ποσόν που υπερέβαινε τις £11,000. Ο εφεσίβλητος τις εξέδωσε αφού παρέλαβε ξυλεία ίσης αξίας. Παρά τις υποσχέσεις του ο εφεσίβλητος πλήρωσε μόνο £3,000 περίπου που καταλογίστηκε έναντι οφειλόμενων τόκων σε σχέση με τέταρτη επιταγή. Θα έπρεπε να επιβληθεί το μέγιστο της προβλεπόμενης από το Νόμο εξάμηνης ποινής φυλάκισης ή τουλάχιστον σχεδόν το μέγιστο. Αυτό ενόψει και της άποψης που εξέφρασε το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Αστυνομία v. Toorac Fashion Ltd και άλλοι (1993) 2 Α.Α.Δ. 117 πως η ποινή που προνοεί ο Νόμος είναι ανεπαρκής.
Αφού εξετάσαμε την επιχειρηματολογία για τους εφεσείοντες καταλήξαμε πως η έφεση είναι αβάσιμη και πως δεν χρειάζεται να ακούσουμε τον εφεσίβλητο. Δεν είναι έργο του Ανωτάτου Δικαστηρίου η εκ νέου επιμέτρηση της ποινής όπως πρότειναν οι εφεσείοντες. Η επιμέτρηση της ποινής είναι πρωταρχική ευθύνη του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο παρεμβαίνει μόνο εφόσον διαπιστώνεται σφάλμα αρχής ή ότι η ποινή είναι έκδηλα ανεπαρκής ή υπερβολική.
Ενώ προσυπογράφουμε την άποψη που εκφράστηκε στην υπόθεση Αστυνομία v. Toorac Fashion Ltd και άλλοι (ανωτέρω) σπεύδουμε να σημειώσουμε πως η ποινή δεν μπορεί παρά να προσδιοριστεί μέσα στα πλαίσια που θέτει ο Νόμος. Ο εφεσίβλητος έχει λευκό ποινικό μητρώο. Είναι νυμφευμένος και πατέρας δύο ανηλίκων παιδιών. Απέδωσε τη διάπραξη των αδικημάτων σε δυσκολίες που αντιμετώπιζε λόγω σοβαρής ασθένειας της συζύγου του. Τα αδικήματα διεπράχθησαν περισσότερο από τρία χρόνια πριν από την καταδίκη του. Μεσολάβησε η καταχώριση αγωγών και η εκ συμφώνου έκδοση εναντίον του δικαστικών αποφάσεων με πρόνοια για τμηματικές πληρωμές που δεν μπόρεσε να καταβάλει. Το πρωτόδικο Δικαστή[*64]ριο, με αναφορά στην υπόθεση Toorac Fashion Ltd (ανωτέρω) καθοδηγήθηκε ορθά ως προς τις αρχές που διέπουν την επιμέτρηση της ποινής σε υποθέσεις αυτής της φύσης. Παρά τα ελαφρυντικά που αναγνώρισε έκρινε πως, αντίθετα προς ό,τι συνέβη στην υπόθεση Toorac Fashion Ltd (ανωτέρω) ενόψει των ιδιαίτερων περιστατικών της, η ποινή της άμεσης φυλάκισης ήταν αναπόφευκτη. Η ποινή θα έπρεπε να ήταν αποτρεπτική ενόψει της συχνότητας με την οποία διαπράττονται παρόμοια αδικήματα και των επιπτώσεων τους στην οικονομική ζωή του τόπου. Θεώρησε ότι ο εφεσίβλητος δεν άφησε περιθώρια για επιεική με-ταχείρηση ενόψει της επί μακρόν παράλειψης του να καταβάλει το ποσό παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις του. Δεν εντοπίζουμε σφάλμα αρχής και δεν συμφωνούμε ότι η ποινή που επιβλήθηκε είναι έκδηλα ανεπαρκής. Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο