(1995) 2 ΑΑΔ 171
[*171] 16 Ιουνίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, (Αρ. 2)
Εφεσίβλητου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5874).
Ποινική Δικονομία — Παραδοχή ενοχής — Όταν τα γεγονότα που αναφέρονται στο πρωτόδικο Δικαστήριο από τον κατηγορούμενο για μετριασμό της ποινής, ισοδυναμούν με μη παραδοχή το Δικαστήριο οφείλει να απορρίψει την παραδοχή και να προχωρήσει στην εκδίκαση της υπόθεσης.
Ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε κατηγορία για έκδοση επιταγής χωρίς αντίκρυσμα κατά παράβαση των άρθρων 305(A)(1) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε και του επιβλήθηκε πρόστιμο £200.
Η έφεση εστρέφετο εναντίον της ποινής ως εσφαλμένης για θέμα αρχής, για τον λόγο ότι το Δικαστήριο όφειλε να επιβάλει ποινή φυλακίσεως λόγω της έξαρσης του αδικήματος που διαπράχθηκε.
Ο συνήγορος του εφεσίβλητου επεσήμανε στο Εφετείο γεγονότα τα οποία επικαλέσθηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου για μετριασμό της ποινής, όπως ήταν η πεποίθηση του εφεσίβλητου ότι θα είχε διαθέσιμα κεφάλαια στο λογαριασμό του για εξόφληση της επιταγής από την πώληση εσπεριδοειδών και η αμφισβήτηση της απαίτησης για πληρωμή του ποσού της επιταγής σε αστική διαδικασία.
Το Εφετείο αποφάνθηκε ότι επειδή τα πιο πάνω γεγονότα ισοδυναμούσαν με μη παραδοχή, το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να απορρίψει την παραδοχή και να προχωρήσει στην εκδίκαση της υπόθεσης. [*172]
Η έφεση απορρίπτεται. Η ποινή ακυρώνεται. Διατάσσεται επανεκδίκαση από άλλο Δικαστή. Εκδίδεται διαταγή πληρωμής των εξόδων της έφεσης από τον εφεσείοντα προς τον εφεσίβλητο.
Έφεση για ανεπάρκεια ποινής.
Έφεση για ανεπάρκεια ποινής που επιβλήθηκε στον Κυριάκο Σαμαρά ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 18 Ιανουαρίου, 1994, από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 5627/93) στην κατηγορία της έκδοσης επιταγής χωρίς αντίκρυσμα κατά παράβαση των άρθρων 305 Α(1) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 186/86, και καταδικάστηκε από Πούγιουρου (κα), Ε.Δ. σε £200,- πρόστιμο και £45,- έξοδα.
Μ. Βασιλειάδης, για τον εφεσείοντα.
Κ. Δημητριάδης, για τον εφεσίβλητο.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Γενικό Εισαγγελέα.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο εφεσίβλητος-κατηγορούμενος κατόπιν παραδοχής του ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, καταδικάστηκε σε κατηγορία έκδοσης επιταγής χωρίς αντίκρυσμα κατά παράβαση των άρθρων 305(A)(1) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 186/86, και του επιβλήθηκε πρόστιμο £200.
Οι λεπτομέρειες του αδικήματος είναι ότι ο εφεσίβλητος στις 14/3/93 στην Πάφο έκδοσε επιταγή της Ελληνικής Τράπεζας Λτδ. με αριθμό 00256300, ημερομηνίας 14/3/93 για το ποσό των £5.500 σε διαταγή του Γεώργιου Γεωργίου, από την Πάφο (ο παραπονούμενος), η οποία αφού παρουσιάστηκε στην οικεία Τράπεζα σε εύλογο χρόνο δεν εξοφλήθηκε ή/και δεν πληρώθηκε λόγω έλλειψης διαθέσιμου κεφαλαίου του εκδότη της ή/και άλλως, ο δε κατηγορούμενος παρέλειψε να την εξοφλήσει εντός 15 ημερών αφότου έλαβε γνώση του γεγονότος. [*173]
Εναντίον της πιο πάνω ποινής καταχωρήθηκε η παρούσα έφεση από τον παραπονούμενο-κατήγορο και ο προβαλλόμενος λόγος είναι ότι η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία επιβλήθηκε πρόστιμο £200 είναι εσφαλμένη ως θέμα αρχής και το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να επιβάλει ποινή φυλακίσεως. Υποστήριξε την εισήγησή του με αποφάσεις του Εφετείου, ότι υπάρχει έξαρση του αδικήματος αυτού.
Ο συνήγορος του εφεσίβλητου υπέδειξε στο Εφετείο ότι ο συνήγορος του εφεσίβλητου κατά την αγόρευσή του για μετριασμό της ποινής ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ισχυρίστηκε ότι ο εφεσίβλητος είναι εμπορευόμενος και είχε πωλήσει εσπεριδοειδή σε διάφορους εμπόρους και πίστευε ότι στο λογαριασμό του θα είχε διαθέσιμα κεφάλαια για την εξό-. φληση της επίδικης επιταγής. Επίσης, ανέφερε στο Δικαστήριο ότι σχετικά με την επίδικη επιταγή, καταχωρήθηκε αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εναντίον του εφεσίβλητου και ο εφεσίβλητος στην υπεράσπισή του πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι ο παραπονούμενος δεν δικαιούτο στην πληρωμή του ποσού που αναφερόταν στην επιταγή, διότι υπήρξε διάρρηξη συμβολαίου αναφορικά με την ποιότητα των φρούτων.
Έχουμε εξετάσει τους ισχυρισμούς του συνήγορου του εφεσίβλητου ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αναφέρθηκαν ισοδυναμούν με μη παραδοχή και όφειλε το πρωτόδικο Δικαστήριο να απορρίψει την παραδοχή του εφεσίβλητου-κατηγορούμενου και να προχωρήσει στην εκδίκαση της υπόθεσης, εκτός εάν ο συνήγορος του εφεσίβλητου απέσυρε τους ισχυρισμούς του.
Ενόψει της καταλήξεώς μας αυτής, η έφεση απορρίπτεται και διατάσσουμε όπως η ποινή του προστίμου των £200 και των £45 εξόδων ακυρωθούν. Η υπόθεση να παραπεμφθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, προς εκδίκαση από άλλο Δικαστή. Τα έξοδα της παρούσας έφεσης να πληρωθούν από τον εφεσείοντα στον εφεσίβλητο.
Η έφεση απορρίπτεται. Διαταγή για επανεκδίκαση.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο